Γράφει ο
Κίμων Γεωργακάκης, Πολιτικός ΕπιστήμωνΕνώ στην Ελλάδα ασχολούνται αποκλειστικά με την περιβόητη λίστα Λαγκάρντ, στον κόσμο η κατάσταση παραμένει εξαιρετικά ρευστή και κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει το ενδεχόμενο ξεσπάσματος διεθνούς ένοπλης αντιπαράθεσης. Η απόφαση της τουρκικής Εθνοσυνέλευσης να δώσει το «πράσινο φως» για αποστολή στρατιωτικών δυνάμεων στην Συρία, εφόσον αυτό κριθεί αναγκαίο,αποδεικνύει περίτρανα τον ρόλο «πυροκροτητή» που έχει αναλάβει οικειοθελώς η Τουρκία,πιστεύοντας ότι κατά αυτόν τον τρόπο θα αποκτήσει ηγετικό ρόλο στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και όχι μόνο.
Ωστόσο το ΝΑΤΟ δεν στηρίζει στα «τυφλά» την πρόθεση της Τουρκίας, να είναι αυτή
που θα ξεκινήσει στην ουσία την επίθεση κατά των Ρώσων (αφού αυτοί αποτελούν
τον υπ’ αριθμόν ένα στόχο για τα δυτικά συμφέροντα). Στην Ουάσινγκτον φαίνεται
ότι υπολογίζουν την «Αρκούδα» και δεν επιθυμούν βιαστικές κινήσεις
. Βέβαια ο χρόνος πιέζει: Από την μία την Τουρκία, η οποία απομονώνεται γεωπολιτικά όλο και περισσότερο με το Κουρδικό αυτή την στιγμή να φαντάζει κόλαφος για το επιτελείο του Ερντογάν. Από την άλλη η νίκη του φιλορωσικού κόμματος στις γεωργιανές εκλογές, θα σημάνει λογικά την είσοδο της Γεωργίας από την δυτική στην ρωσική σφαίρα επιρροής. Άρα το «μαξιλάρι» της Γεωργίας χάνεται για Τουρκία και ΝΑΤΟ και οι Ρώσοι θα αγγίζουν πλέον τα σύνορα της γείτονας με αποστολή Ρώσων στρατιωτών στην Γεωργία.
Η Μόσχα έχει προειδοποιήσει με όλους τους τόνους Δύση και Τουρκία να μην επιχειρήσουν στρατιωτική επέμβαση στη Συρία. Εάν δεν βρεθεί τελικά «φόρμουλα» συνεννόησης σε διπλωματικά πλαίσια, είναι σχεδόν σίγουρο ότι οι Ρώσοι θα χτυπήσουν πρώτοι. Η γεωγραφική θέση της αχανούς χώρας της Ρωσίας της δίνει εξαιρετικό πλεονέκτημα έναντι των Αμερικανών. Καλύπτει όλη την Ασία και την μισή Ευρώπη. Έτσι οι Ρώσοι έχουν πρόσβαση σ’ όλες τις περιοχές, χωρίς να έχουν ανάγκη κανέναν. Αντίθετα οι Η.Π.Α. χρειάζονται τις χώρες του ΝΑΤΟ για να δηλώσουν ασφαλή παρουσία σε Ευρώπη και Ασία.
Σε περίπτωση που Συρία και Ιράν «πέσουν» όμως στον έλεγχο των δυτικών συμφερόντων, τα πράγματα θα είναι εξαιρετικά δυσχερή για την Ρωσία, διότι τα συμμαχικά στρατεύματα θα είναι πολύ κοντά στα ρωσικά σύνορα. Επομένως ο ρωσικός στρατός, προκειμένου να προλάβει καταστάσεις, θα κινηθεί προς τα κάτω οδικώς, με σκοπό το περιθώριο ελιγμών προς και από τα σύνορα της Ρωσίας.
. Βέβαια ο χρόνος πιέζει: Από την μία την Τουρκία, η οποία απομονώνεται γεωπολιτικά όλο και περισσότερο με το Κουρδικό αυτή την στιγμή να φαντάζει κόλαφος για το επιτελείο του Ερντογάν. Από την άλλη η νίκη του φιλορωσικού κόμματος στις γεωργιανές εκλογές, θα σημάνει λογικά την είσοδο της Γεωργίας από την δυτική στην ρωσική σφαίρα επιρροής. Άρα το «μαξιλάρι» της Γεωργίας χάνεται για Τουρκία και ΝΑΤΟ και οι Ρώσοι θα αγγίζουν πλέον τα σύνορα της γείτονας με αποστολή Ρώσων στρατιωτών στην Γεωργία.
Η Μόσχα έχει προειδοποιήσει με όλους τους τόνους Δύση και Τουρκία να μην επιχειρήσουν στρατιωτική επέμβαση στη Συρία. Εάν δεν βρεθεί τελικά «φόρμουλα» συνεννόησης σε διπλωματικά πλαίσια, είναι σχεδόν σίγουρο ότι οι Ρώσοι θα χτυπήσουν πρώτοι. Η γεωγραφική θέση της αχανούς χώρας της Ρωσίας της δίνει εξαιρετικό πλεονέκτημα έναντι των Αμερικανών. Καλύπτει όλη την Ασία και την μισή Ευρώπη. Έτσι οι Ρώσοι έχουν πρόσβαση σ’ όλες τις περιοχές, χωρίς να έχουν ανάγκη κανέναν. Αντίθετα οι Η.Π.Α. χρειάζονται τις χώρες του ΝΑΤΟ για να δηλώσουν ασφαλή παρουσία σε Ευρώπη και Ασία.
Σε περίπτωση που Συρία και Ιράν «πέσουν» όμως στον έλεγχο των δυτικών συμφερόντων, τα πράγματα θα είναι εξαιρετικά δυσχερή για την Ρωσία, διότι τα συμμαχικά στρατεύματα θα είναι πολύ κοντά στα ρωσικά σύνορα. Επομένως ο ρωσικός στρατός, προκειμένου να προλάβει καταστάσεις, θα κινηθεί προς τα κάτω οδικώς, με σκοπό το περιθώριο ελιγμών προς και από τα σύνορα της Ρωσίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου