Εις κάθε Έλληνα το γένος και την παιδείαν "Οἱ δὲ τῶν παίδων διδάσκαλοι ἀνοιγέτωσαν μὲν τὰ διδασκαλεῖα μὴ πρότερον ἡλίου ἀνιόντος, κλειέτωσαν δὲ πρὸ ἡλίου δύνοντος. καὶ μὴ ἐξέστω τοῖς ὑπὲρ τὴν τῶν -παίδων ἡλικίαν οὖσιν εἰσιέναι τῶν παίδων ἔνδον ὄντων, ἐὰν μὴ υἱὸς διδασκάλου ἢ ἀδελφὸς ἢ θυγατρὸς ἀνήρ· ἐὰν δέ τις παρὰ ταῦτ᾽ εἰσίῃ, θανάτῳ ζημιούσθω." Αισχίνης κατά Τιμάρχου παρ.12...- Έτος ιδρύσεως 2006

Ου πάντα τοις πάσι ρητά.

Πυθαγόρας, 580-490 π.Χ., Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος

δεν μπορούν να ειπωθούν όλα σε όλους

ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ

Πέμπτη 31 Μαΐου 2012

Το Ιερό Μαντείο του Απόλλωνα στα Δίδυμα της Μ.Ασίας


Ο Θεός Απόλλων είχε ένα μεγαλειώδες και πανάρχαιο Ιερό και Μαντείο στα Δίδυμα, στις ακτές της Μικράς Ασίας, λίγα χιλιόμετρα νότια από την Ελληνική πόλη της Μιλήτου. Αρχικά το Ιερό δεν ήταν τίποτε περισσότερο από μία Ιερά Πηγή, ένα άλσος με θαμνόδεντρα δάφνης, έναν απλό βωμό και έναν μικρό Ναό για την στέγαση των λατρευτικών σκευών, των αγαλμάτων και των αφιερωμάτων.
Μία καλοφτιαγμένη Ιερά Οδός ένωνε τέλος το Ιερό τόσο με την ακτή όσο και με την πόλη της Μιλήτου. Ο Αιγύπτιος Φαραώ Νεκώ και ο Λυδός βασιλιάς Κροίσος υπήρξαν δύο από τις πολλές προσωπικότητες της αρχαιότητος που τίμησαν το Ιερό των Διδύμων με γενναίες δωρεές, επιβεβαιώνοντας έτσι ιστορικά την μεγάλη του σπουδαιότητα για όλον τον τότε γνωστό Αρχαίο Κόσμο, μία σπουδαιότητα ισάξια κατά πολλούς σημερινούς συγγραφείς με εκείνη του ελλαδικού Μαντείου των Δελφών.
Ο ΠΡΩΤΟΣ ΝΑΟΣ

Τον 6ο αιώνα πριν την απαρχή του χριστιανικού τρόπου χρονολογήσεως, στο άλσος των Διδύμων κτίστηκε ένας μεγαλοπρεπής Ναός. Ελάχιστα πράγματα γνωρίζουμε ωστόσο σήμερα γι’ αυτόν, και αυτό επειδή ο νεώτερος Ναός που θα κτιστεί εκεί επί Μακεδονοκρατίας, θα θεμελιωθεί ακριβώς επάνω στο σημείο που έστεκε ο αρχικός. Γνωρίζουμε ωστόσο, ότι έφερε πλούσιο διάκοσμο και ότι δίπλα του υπήρχε μεγαλειώδης υπαίθριος βωμός και υπόστεγο για την άνετη παραμονή των επισκεπτών. Πολλά επίσης ευμεγέθη φαλλικά γλυπτά βρίσκονταν τοποθετημένα κατά μήκος των δύο τμημάτων της Ιεράς Οδού. 

Τον 5ο αιώνα π.α.χ.χ. οι Ελληνικές πόλεις της Μικράς Ασίας, όπως άλλωστε και τα άλλα έθνη, Μήδοι, Φρύγες, Λυδοί κ.λ.π., έγιναν φόρου υποτελείς της μεγάλης Περσικής Αυτοκρατορίας. Η αντίσταση των Ελλήνων της Μιλήτου τιμωρήθηκε σκληρά από τους Πέρσες και, ανάμεσα σε πολλές άλλες καταστροφές, υπέστη σημαντική φθορά το Ιερό του Απόλλωνος, ενώ μετεφέρθη ως πολεμικό τρόπαιο στα Εκβάτανα, και συγκεκριμένα στο ανάκτορο του βασιλιά Δαρείου, το λατρευτικό χάλκινο άγαλμα του Θεού. 
Ο ΝΕΩΤΕΡΟΣ ΝΑΟΣ

Περίπου ενάμιση αιώνα αργότερα η Περσική Αυτοκρατορία κατέρρευσε μπροστά στις σάρισες των Μακεδόνων του Αλεξάνδρου. Στην απελευθερωμένη Μίλητο, σε συνδυασμό με την επιστροφή από τα Εκβάτανα του λατρευτικού αγάλματος του Θεού Απόλλωνος από τον Σέλευκο τον Α, αποφασίστηκε επίσης η άμεση επαναλειτουργία του Ιερού των Διδύμων και η ανοικοδόμησή του επάνω σε σχέδια των αρχιτεκτόνων Παιονίου και Δάφνη, εκ των οποίων ο πρώτος είχε σχεδιάσει και τον νεώτερο κολοσσιαίο Ναό της Θεάς Αρτέμιδος στην Έφεσσο. Μόνο που ο Ναός των Διδύμων, του οποίου η κατασκευή τελείωσε πιθανόν κάπου κοντά στο 300 π.α.χ.χ. αν και οι συνεχείς προσθήκες και τελειοποιήσεις του συνεχίζονταν για 4 ακόμα αιώνες (!), υπήρξε μεγαλύτερος από εκείνον της Εφέσσου και ένας από τους καλύτερους που κατασκευάστηκαν ποτέ στον Ελληνικό Κόσμο. Μιλάμε για έναν Ναό διαστάσεων 51,13 Χ 109,34 μ. με 10 + 10 προσόψιους και 19 + 19 πλευρικούς κίονες.


Κατά το σχήμα υπήρξε ένας μάλλον ασυνήθιστος Ναός. Αν και ήταν κανονικός δίπτερος, ο αχανής σηκός του, περιτριγυρισμένος από 120 ιωνικούς κίονες, ήταν υπαίθριος, σαν μία μεγάλη εσωτερική αυλή. Εκεί έστεκε και ένα μικρότερο οικοδόμημα ιωνικού ρυθμού και διαστάσεων 8, 24 Χ 14, 23 μ. με τετράστηλο πρόστοο. Η μνημειώδης είσοδος του πρόναου βρισκόταν υψωμένη κατά 1, 5 μέτρο, μετατρέποντας έτσι την εκεί πόρτα ουσιαστικά σε είσοδο ενός μεγάλου βάθρου, την οροφή του οποίου στήριζαν δύο πανύψηλοι κορινθιακοί κίονες και του οποίου βάθρου η χρησιμότητα εικάζεται σήμερα πως είχε να κάνει με την αναγγελία των χρησμών. Το βάθρο – πρόναος συνδεόταν τέλος απευθείας με τον σηκό, με μία πλατιά κλίμακα 24 σκαλοπατιών πλάτους 15 μ. Η πραγματική είσοδος των επισκεπτών στον υπαίθριο σηκό δεν γινόταν ωστόσο από εκεί, αλλά από 2 μικρότερες πλαϊνές θύρες και διαδρόμους. 
Ο σηκός ήταν όπως είπαμε υπαίθριος, ξέσκεπος, ανοικτός στα «όμματα του ουρανού», ενώ το δάπεδό του που πλακοστρώθηκε μόλις επί Ρωμαιοκρατίας, βρισκόταν κατά τι χαμηλότερα από το επίπεδο του περιβάλλοντος οικοδομήματος. Στο μικρότερο, ιωνικού ρυθμού, ναϊδριο που ήδη αναφέραμε, φυλασσόταν το λατρευτικό άγαλμα του Θεού και κάποιοι πιστεύουν ότι σε εκείνο ακριβώς το σημείο έστεκε το αρχικό Μαντείο με την Ιερά Πηγή. Ο Στράβων αναφέρει ότι ακόμα και επί των ημερών του υπήρχε μέσα στον υπαίθριο σηκό συστοιχία θαμνοδέντρων δάφνης.

Επί Ρωμαιοκρατίας, το Μαντείο στα Δίδυμα γνώρισε καιρούς πολύ μεγάλης ακμής και σε κάποιες περιόδους ξεπέρασε σε αίγλη και φήμη ακόμα και εκείνο το πανάρχαιο των Δελφών. Προς τιμήν του Θεού Απόλλωνος «Διδυμαίου» καθιερώθηκαν μάλιστα και τακτικοί αθλητικοί αγώνες, τα λεγόμενα «Διδυμαία». Η ακμή όμως του Μαντείου τερματίσθηκε βάναυσα λίγους αιώνες αργότερα, επί του αυτοκράτορος Κωνσταντίνου, ο οποίος αργότερα ανακηρύχθηκε «άγιος» από τους χριστιανούς. 
Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΝΑΟΥ

Στις αρχές του 4ου αιώνος λοιπόν, ο Κωνσταντίνος συγκρούστηκε για τον θρόνο με τον ανταγωνιστή του Λικίνιο. Ήδη προ πολλού, επί αυτοκράτορος Αυρηλιανού, το Ελληνικό Δωδεκάθεο είχε αποκηρυχθεί από τον θρόνο της Ρώμης, σε μία εναγώνια προσπάθεια των «επί γης Θεών» του Καπιτωλίου να συνενώσουν τεχνητά τους υπηκόους τής καταρρέουσας Αυτοκρατορίας του 3ου αιώνος. Η απελπισμένη πράξη της κατεπείγουσας παραχώρησης του δικαιώματος του Ρωμαίου πολίτη σε κάθε υπήκοο της Αυτοκρατορίας από τον αυτοκράτορα Καρακάλλα δεν είχε βοηθήσει στο παραμικρό, και έτσι παίχθηκε το πονηρό χαρτί της Θρησκείας.

Οι παραδοσιακή λατρεία των Ελληνορωμαϊκών Θεών αντικαταστάθηκε λοιπόν από τον Αυρηλιανό με την «στρατιωτική» ηλιολατρία του Θεού Μίθρα. Όταν λοιπόν ο –ακόμα μιθραϊστής, αλλά έχοντας ήδη προσεταιριστεί τους χριστιανούς- Κωνσταντίνος συγκρούστηκε με τον Λικίνιο για τον αυτοκρατορικό θρόνο, ο τελευταίος προσπάθησε να προσεταιριστεί τους Έλληνες και κατόρθωσε να πάρει υποστηρικτική δήλωση από το ιερό των Διδύμων, όταν υποσχέθηκε παλινόρθωση των παραδοσιακών Θεών. Όταν όμως ο Λικίνιος ηττήθηκε, ο Κωνσταντίνος διέταξε την δήμευση της περιουσίας του Ιερού του Θεού Απόλλωνος και την σύλληψη όλου του εκεί προσωπικού, τους οποίους θανάτωσε όλους με φρικτά βασανιστήρια.

Λίγο αργότερα, όταν ο Χριστιανισμός άρχισε την συστηματική εξόντωση των Εθνικών, το έρημο Ιερό λεηλατήθηκε και καταστράφηκε μερικώς από «διώκτες Ελλήνων» και άλλους μνησίκακους ζηλωτές της νέας Θρησκείας. Πολλούς αιώνες αργότερα, γύρω στο έτος 1493, το μεγαλύτερο τμήμα των έρημων και ρημαγμένων οικοδομημάτων του Μαντείου των Διδύμων κατέρρευσε από έναν μεγάλο σεισμό. Μόνο μερικοί κίονες και κάποια τμήματα από τους τοίχους του σηκού παρέμειναν όρθια, όπως και –παραδόξως- τα περισσότερα από τα φαλλικά αγάλματα της Ιεράς Οδού. Ωστόσο, αν και αναφέρεται ότι αυτά έστεκαν εκεί τουλάχιστον έως και το 1821, καταστράφηκαν και αυτά με την σειρά τους είτε από μωαμεθανούς, είτε από χριστιανούς της περιοχής και μόνον ελάχιστα έτυχε να διασωθούν και να δουν το φως του 20ου αιώνα, φιλοξενούμενα σε διάφορα Μουσεία της Ευρώπης. Ο αρχαιολογικός χώρος των Διδύμων ανασκάφτηκε συστηματικά από δυτικούς αρχαιολόγους με εργασίες που ξεκίνησαν το έτος 1906.

Βλάσης Γ. Ρασσιάς

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Η Γενιά της Ταυτότητας

Η Γενιά της ΤαυτότηταςEίμαστε η γενιά της ταυτότητας. Είμαστε η γενιά που μας σκοτώνουν γιατί κοιτάξαμε το λάθος πρόσωπο. Γιατί αρνηθήκαμε σε κάποιον ένα τσιγάρο ή γιατί είχαμε μια συμπεριφόρα που ενόχλησε κάποιον. Είμαστε η γενιά της εθνικής διασπασής της συνολικής αποτυχίας της συνύπαρξης, και της αναγκαστικής ανάμιξης των φυλών. Είμαστε η γενιά που τιμωρείτε διπλά. Καταδικασμένη να πληρώσει σε ένα κοινωνικο σύστημα που είναι τόσο γενναιόδορο με τους ξένους και που έγινε τόσο δυσβάσταχτο για το δικό μας λαό. Η γενιά μας είναι τα θύματα της γενιάς του Πολυτεχνείου που διοίκησε, μετατρέποντας τις σοσιαλιστικές της ιδέες σε τραπεζικούς λογαριασμούς ξεπουλώντας τον λαό και την πατρίδα. Απορρίπτουμε τα βιβλία της ιστορίας σας, για να ανακτήσουμε τις δικές μας αναμνήσεις μέσα απο τις ηρωικές πράξεις των προγώνων μας που διαγράφετε για να προβάλετε "ολοκαυτώματα" ξένων λαών. Δέν πιστεύουμε πλέον οτι ο Yusuf (αραβικό όνομα) είναι αδελφός μας. Έχουμε σταματήσει να πιστεύουμε σε ένα "Παγκόσμιο χωριό" και στην "Οικογένεια του ανθρώπου" Ανακαλύψαμε ότι έχουμε ρίζες, καταγωγή και ως εκ τούτου έχουμε ένα μέλλον. Η κληρονομιά μας είναι η γή μας, το αίμα μας, η ταυτότητα μας. Είμαστε οι κληρονόμοι του δικού μας μέλλοντος. Κλείσαμε τις τηλεόρασεις για να επιλέξουμε τι να δούμε και τι να διαβάσουμε, για να βγούμε στους δρόμους, να ζωγραφίσουμε τα συνθήματα μας στους τοίχους, να φωνάξουμε απο τα μεγάφωνα εναντίον της διευθαρμένης εξουσίας. Να σηκώσουμε τις σημαίες μας με το Λάμδα ψηλά. Το Λάμδα , που ήταν ζωγραφισμένο στις ασπίδες των περήφανων Σπαρτιατών προγόνων μας! Είναι το συμβολό μας. Δεν υποχωρούμε και δεν ενδίδουμε, κουραστήκαμε και βαρεθήκαμε απο την δειλία σας. Είστε απο τα χρόνια της μεταπολιτευτικής ευημερίας,της μίζας και της κομματοκρατίας, του SOS "Ρατσισμός" και της "ποικιλομορφίας" της σεξουαλικής απελευθέρωσης και της μιας σακούλας πλαστικά τρόφιμα απο τα Lidl. Eίμαστε η γένια με πάνω απο 50% ανεργία κοινωνικό χρέος , πολυπολιτισμική κατάρρευση και μια έκρηξη του αντιλευκού ρατσισμού. Είμαστε η γενιά με διαλυμένες οικογένειες, αυτοκτονίες και χρέη στο "κοινωνικό" σας κράτος και στίς τράπεζες της δημοκρατίας σας Δέν θα μάς εξαγοράσετε με ένα συγκαταβατικό πολιτικάντικο βλέμμα, με μια αμειβόμενη απο το κράτος εργασία της μιζέριας και ένα ελαφρύ κτύπημα στον ώμο. Δέν χρειαζόμαστε την δική σας πολιτική για την Ελλάδα.Η Ελλάδα είναι η πολιτική μας. Είμαστε απο το χτές, είμαστε απο το αύριο...Είμαστε η Γενιά της Ταυτότητας. Κείμενο απο την Γαλλική Γενιά της Ταυτότητας, προσαρμοσμένο με παρεμβάσεις στα Ελληνικά δεδομένα, απο μπλόγκ "απόρρητο" Όσους μπλόγκερ εμπνέει ας το ανεβάσουν.
http://wwwaporrito.blogspot.gr/

ΚΙΚΕΡΩΝ

Ένα έθνος μπορεί να επιζήσει από τους ανόητους και ακόμα και τους φιλόδοξούς του. Αλλά δεν μπορεί να επιζήσει από την προδοσία στο εσωτερικό του.Ένας εχθρός προ των πυλών είναι λιγότερο τρομερός γιατί είναι γνωστός και κρατά την σημαία του υψωμένη. Αλλά οι προδότες που κινούνται μεταξύ των εγκλείστων ελεύθερα, οι δικοί τους ύπουλοι ψίθυροι που σιγοψιθυρίζονται μέσα σ’όλες τις αυλές, ακούονται μέχρι τις αίθουσες της κυβέρνησης της ίδιας... γιατί ο προδότης δεν φαίνεται καθόλου ως προδότης: Μιλά με εκφράσεις γνωστές στα θύματά του, και φορά τα πρόσωπά τους και τα ενδύματά τους, απευθύνεται στη μικροψυχία που βρίσκεται βαθιά στις ψυχές όλων των ανθρώπων. Σαπίζει τη ψυχή ενός έθνους, εργάζεται κρυφά και άγνωστος στη νύχτα για να υπονομεύσει τους στυλοβάτες της πόλης μολύνει το πολιτικό σώμα έτσι ώστε να μην μπορεί πλέον να αντισταθεί. Ο δολοφόνος πρέπει να είναι λιγώτερο τρομακτικός

Τὸ καθῆκον μας : Περικλής Γιαννόπουλος , επίκαιρος όσο ποτέ

«Δὲν θὰ κρίνετε Σεῖς οἱ Φράγκοι -τὰ χθεσινὰ Ἀγριογούρουνα- Ἐμᾶς, ἀλλ᾿ Ἐμεῖς θὰ κρίνωμε Σᾶς καὶ τὸν Πολιτισμόν σας.»
Ἡμεῖς οἱ Ἰδεολόγοι εἴμεθα οἱ πνευματικοὶ πατέρες τοῦ λαοῦ. Ἡμεῖς εἴμεθα οἱ πραγματικοὶ ποιμένες αὐτοῦ. Ἡμεῖς κρατοῦμεν εἰς τὰ χέρια μας, τὴν ψυχήν του, τὴν καρδιά του, τὸ πνεῦμά του. Ἡμεῖς ἂν θέλωμεν τὸν διαφθείρομεν ἔως τὸ κόκκαλον. Ἡμεῖς ἐὰν θέλωμεν τὸν ναρώνομεν, τὸν ἀρρωσταίνομεν, τὸν πεθαίνομεν, τοῦ κόπτομεν κάθε καλόν, κάθε χαράν. Ἡμεῖς ἂν θέλωμεν τὸν βοηθοῦμεν ν᾿ ἀνθίσῃ περίφημα, νὰ εἶνε παραδειγματικός, θαυμάσιος. Οὔτε ὁ Δηλιγιάννης, οὔτε ὁ Τρικούπης, οὔτε κανεὶς ἄλλος πταίει, δι᾿ ὅ,τι ἔγινε, δι᾿ ὅ,τι γίνεται. Πταίουν μόνον, κυρίως, πρῶτοι, οἱ ἄνθρωποι τοῦ πνεύματος, καὶ ἡμᾶς βαρύνει ὁλόκληρος ἡ εὐθύνη της σήμερον, ἡ φοβερὰ εὐθύνη τῆς αὔριον ὁλόκληρος.

"Είς οιωνός άριστος αμύνεσθαι περί πάτρης".-Όμηρος

8 - Φεβρουαρίου 2005

"Αναλαμβάνετε, κύριε Πρόεδρε, την Προεδρία της Ελληνικής Δημοκρατίας για μία πενταετία όπου θα σημειωθούν σημαντικά γεγονότα και εξελίξεις: Η Ευρωπαϊκή ενοποίηση θα προωθηθεί με την ψήφιση ενδεχομένως και της Συνταγματικής Συνθήκης, τα εθνικά σύνορα και ένα μέρος της εθνικής κυριαρχίας θα περιορισθούν χάριν της ειρήνης, της ευημερίας και της ασφάλειας στη διευρυμένη Ευρώπη, τα δικαιώματα του ανθρώπου και του πολίτη θα υποστούν μεταβολές καθώς θα μπορούν να προστατεύονται, αλλά και να παραβιάζονται από αρχές και εξουσίες πέραν των γνωστών και καθιερωμένων και πάντως η Δημοκρατία θα συναντήσει προκλήσεις και θα δοκιμασθεί από ενδεχόμενες νέες μορφές διακυβέρνησης"

Ψαρούδα-Μπενάκη πρός Κάρολο... Παπούλια.

Η Αποκρυπτογράφηση της δήλωσης