Υποσυνείδητα μηνύματα: Ιστορία και αποτελεσματικότητα

Πριν λίγα χρόνια, στην Ελλάδα αποσύρθηκε από την τηλεόραση η διαφήμιση μιας πολύ γνωστής ασφαλιστικής εταιρείας για τον εξής λόγο: παρουσίαζε ένα μικρό κοριτσάκι να τρέχει προς τη μητέρα που ήταν έτοιμη να το αγκαλιάσει σφιχτά.

 Μετά από την εξέταση του φιλμ ανακαλύφθηκε η ύπαρξη εμβόλιμων καρέ όπου είχαν σκηνές πολέμου με νεκρούς και τραυματίες με πρόσωπα παραμορφωμένα κτλ. Η «Επιτροπή Ελέγχου Διαφημίσεων» αποφάνθηκε πως τα παρεμβαλλόμενα καρέ, δημιουργούσαν ένα αίσθημα ανασφάλειας και φόβου στο θεατή, προκειμένου να νιώσει την ανάγκη ασφάλισής του από τη συγκεκριμένη ασφαλιστική εταιρεία.

Σήμερα που πλήθυναν τα μέσα επικοινωνίας, πύκνωσαν οι ιδέες και αυξήθηκαν τα κάθε λογής συμφέροντα, έχουμε κυριολεκτικά κατακλυσθεί από ενα συρφετό μηνυμάτων για οτιδήποτε. Άλλα στοχεύουν την τσέπη μας, άλλα το πνεύμα μας. Απευθύνονται στην κάθε ηλικία, μα περισσότερο στη νεολαία.

 Για τη μετάδοσή τους χρησιμοποιούνται όλες οι μέθοδοι, κάθε επίτευγμα της τεχνικής. Ωστόσο, η αποτελεσματικότητά τους είναι σχετική. Και αυτό γιατί απευθύνονται στο ενσυνείδητό μας οπότε ο καθένας μπορεί να τα σκεφθεί, να τα κριτικάρει, να τα ερευνήσει σε βάθος και στη συνέχεια να τα δεχθεί ή να τα απορρίψει, ανάλογα με το πόσο σωστά, ενημερωμένος και πληροφορημένος, είναι αυτός. 

Βέβαια οι απληροφόρητοι και οι μη σωστά σκεπτόμενοι μπορούν να παρασυρθούν.  Αλλά και αυτοί μετά το πάθημά τους, μπορούν να αλλάξουν στάση. Τις περισσότερες φορές τουλάχιστον...

Όμως υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι ή εταιρίες που θέλουν οπωσδήποτε να πετύχουν το σκοπό τους. Θέλουν το μήνυμα τους να έχει το αποτέλεσμα που επιθυμούν πάση θυσία. Ακόμα και αν αυτό είναι σκοτεινό και φοβερό. Και επειδή είναι αδύνατο να επιτευχθεί όταν απευθύνονται στο ενσυνείδητό μας, σκέφτηκαν να απευθυνθούν στο υποσυνείδητό μας. Εκεί πια το αποτέλεσμα του μηνύματός τους θα είναι σίγουρο, βέβαιο και άμεσο. Πως όμως με ποιο τρόπο;

Τι είναι τα υποσυνείδητα μηνύματα;

Τα μηνύματα αυτά δεν είναι τίποτε άλλο, παρά μηνύματα που εκπέμπονται την ώρα που «παίζεται» και ακούγεται ο δίσκος ή η κασέτα ή η κινηματογραφική – τηλεοπτική ταινία, χωρίς να ακούγονται ή να βλέπονται συνειδητά, συλλαμβάνονται όμως και γίνονται αντιληπτά από το υποσυνείδητο.

Γιατί το μήνυμα που στέλνεται στον ακροατή ή θεατή χωρίς καν να το αντιληφθεί με τις αισθήσεις του άμεσα. Οπότε η ενσυνείδητη γνώση και θέλησή του μη διακρίνοντάς το δεν μπορεί να το αναλύσει, να το κρίνει έτσι ώστε να το δεχθεί ή να το απορρίψει.

Ωστόσο αυτό έχει καταγραφεί μυστικά στο υποσυνείδητο, σαν σε κάποιο αρχείο στον υπολογιστή μας. Έτσι με αυτόν τον τρόπο, έχουμε σαφώς παραβίαση της ελευθερίας, της λογικής, της συνείδησης και τέλος της όλης προσωπικότητας του ατόμου. Είναι μια αθέμιτη μέθοδος με την οποία επιχειρείται και στο τέλος εύκολα κατορθώνεται η λεγόμενη πλύση εγκεφάλου, όπως θα διαπιστώσουμε παρακάτω. Τα υποσυνείδητα μηνύματα μεταδίδονται με κάθε μέσο, ακουστικό, οπτικό ή και έντυπο ακόμη.

Η ιστορία τους φαίνεται ότι άρχισε το 1956 από κάποιον James Vicory στις ΗΠΑ και την εταιρεία του «Subliminal Projection Company», προκειμένου να πουλήσει την ανακάλυψή του. Είχε βρει το εξής τέχνασμα. Στην οθόνη του κινηματογράφου, κάθε 150 sec και μόνο για κάθε 1/8 του sec θα προβαλλόταν το μήνυμα που επιθυμούσε ο πελάτης, με σκοπό την αύξηση των πωλήσεων.

Η διαφήμιση, όπως γίνεται φανερό, θα γινόταν, χωρίς καν το κοινό να καταλάβει το παραμικρό. Πραγματικά, κατά τη διάρκεια προβολής κινηματογραφικών ταινιών, κατόρθωσαν να παρεμβάλουν οπτικά υποσυνείδητα μηνύματα του τύπου «ΦΑΕ ΠΟΠ-ΚΟΡΝ», «ΠΙΕΣ COCA-COLA». Σε στατιστικές που αργότερα έγιναν στα κυλικεία των κινηματογράφων και σε μεγάλους αριθμού θεατών (περί 25.000) διαπιστώθηκε αύξηση της κατανάλωσης ποπ-κόρν κατά 57,5% και της COCA-COLA κατά 18%.

Ένα χρόνο αργότερα το 1957 δημιουργήθηκε και άλλη εταιρεία στις ΗΠΑ η «Precoy Process and Equipment Corporation» με βασικό της σκοπό την τοποθέτηση υποσυνείδητων μηνυμάτων σε ταινίες καθώς και σε μουσικές εκπομπές. Αυτοί κάνανε αίτηση και για ευρεσιτεχνία. Το ίδιο έτος στο Σικάγο, ραδιοφωνικός σταθμός πωλούσε το χρόνο για διαφημίσεις με υποσυνείδητα μηνύματα για 1.000 δολάρια.

Επίσης την ίδια εποχή στη Λουϊζιάνα των ΗΠΑ, κάποιος καθηγητής Δρ. Χολ. Μπέκερ ο οποίος κατείχε εξέχουσα θέση στο Πανεπιστήμιο Τολέϊν για 24 χρόνια δούλεψε πάνω σε μια εφεύρεση, ενώ είχε λάβει ένα τεράστιο ποσό για την εποχή ως ερευνητικό κεφάλαιο. Το σχέδιο ήταν να χρησιμοποιήσει την επινόησή του, για την προβολή υποσυνείδητων μηνυμάτων για το δημόσιο συμφέρον. Κατά τη διάρκεια τηλεοπτικών εκπομπών προβαλλόταν μηνύματα του τύπου «Να οδηγείτε προσεκτικά». Η προσπάθεια αυτή όμως αυτή δεν απέδωσε λόγω αντίδρασης του κοινού όταν αυτό έγινε ευρύτερα γνωστό.

Αργότερα το 1968 και για πρώτη φορά στην ιστορία της δισκογραφίας οι Μπητλς χρησιμοποιούσαν σε δίσκους τους υποσυνείδητα μηνύματα, αρχής γενομένης με το «Λευκό Άλμπουμ» τους. Οι «ψίθυροι» του θανάτου του Πωλ, μέλος ως γνωστόν του συγκροτήματος, τους έδωσε μεγαλύτερη δημοσιότητα και είχε σαν αποτέλεσμα την αύξηση της φήμης και των πωλήσεων των δίσκων τους. Από τότε τους μιμήθηκαν όλοι σχεδόν οι ροκ αστέρες.

Βέβαια υπήρξαν και οι πρώτες αντιδράσεις από διάφορους ανθρώπους καθώς και έντυπα μέσα. Περιοδικά, όπως το «New Yorker» που έγραψε χαρακτηριστικά ότι «τα υποσυνείδητα μηνύματα εισέβαλαν στο μυαλό και το διέλυσαν» και το «New Day» του οποίου τα δημοσιεύματα προκάλεσαν μεγάλο θόρυβο, όταν αποκαλούσε τα υποσυνείδητα μηνύματα «ως την πιο επικίνδυνη εφεύρεση ύστερα από την ατομική βόμβα». Ωστόσο εκείνη την εποχή, και προς μεγάλη έκπληξη όλων, αν και προτάθηκαν σχετικές νομοθετικές ρυθμίσεις για το ζήτημα, δεν έγινε τίποτε τελικά. Τα παράπονα εξασθένησαν και η όλη υπόθεση φάνηκε να χάνεται ήσυχα το έτος 1970. Όμως οι ερευνητές, συνέχισαν πυρετωδώς τις έρευνές τους στο συγκεκριμένο τομέα.


Αργότερα το 1973 το περιοδικό «Advertisement» στις ΗΠΑ έγραφε πως η εκεί αντιπροσωπεία αυτοκινήτων της «TOYOTA» χρησιμοποιούσε τέτοιου είδους εικόνες για να αυξήσει τις πωλήσεις της. Την ίδια χρονιά τουλάχιστον 13 μεγάλες διαφημιστικές ερευνητικές εταιρίες στη Ν. Υόρκη, Σικάγο και Τορόντο του Καναδά προσέφεραν στους διαφημιστές τρόπους για μετάδοση υποσυνειδήτων μηνυμάτων έναντι αμοιβής. 

Νέες διαμαρτυρίες ακολούθησαν, και η επιτροπή ομοσπονδιακών επικοινωνιών των ΗΠΑ διαπίστωσε πως η όλη κατάσταση ήταν εκτός ελέγχου και προειδοποιούσε τους σταθμούς ότι η χρήση τέτοιων τεχνικών είναι «αντίθετη προς το δημόσιο συμφέρον» και ακόμη πως «είτε αποτελεσματικές είτε όχι, τέτοιες αναμεταδόσεις έχουν ως πραγματικό στόχο να εξαπατήσουν».


Το 1974 ένας Καναδός παραγωγός εκπομπών, αποκάλυψε τη χρήση τέτοιων μηνυμάτων, αυτή τη φορά στη «Φωνή της Αμερικής» και στο «Ράδιο της Μόσχας». Τα υποσυνείδητα μηνύματα είχαν μπει και στην υπηρεσία του Ψυχρού Πολέμου.

Το 1978 ο προαναφερθείς ερευνητής Μπέκερ κατασκεύασε ειδικό κασετόφωνο το οποίο είναι ικανό να λαμβάνει, να μιξάρει, και να αναμεταδίδει υλικό από δύο διαφορετικές πηγές, προσαρμόζοντας ταυτόχρονα το μήνυμα, έτσι ώστε να γίνεται αντιληπτό μόνο υποσυνείδητα. Η τεχνική χρησιμοποιήθηκε στα πολυκαταστήματα για περιορισμό των κλοπών.

Μάλιστα καταγράφηκαν επιτυχίες της τάξεως του 80% στον τομέα ελέγχου των κλοπών, χάρις σ’ αυτή τη μέθοδο, όπου ταυτόχρονα την ώρα που ακουγόταν ευχάριστη μουσική υπήρχε μήνυμα όπως «Να είσαι τίμιος, μην κλέψεις» και αυτό μεταδιδόταν 9.000 φορές στην ώρα. Το περιοδικό «TIME» που εκτίμησε πολύ το τέχνασμα αυτό και σε ένα άρθρο του περιέγραψε λεπτομερώς πως λειτουργεί.


Υποσυνείδητα μηνύματα έφτασαν να χρησιμοποιούνται,και στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο και χόκεϊ των ΗΠΑ και του Καναδά για να αυξηθούν οι επιτυχίες των ομάδων.
Επίσης υποσυνείδητα μηνύματα χρησιμοποιούσαν ακόμη και οι υποψήφιοι γερουσιαστές των ΗΠΑ, στα δίλεπτα των τηλεοπτικών τους σπότ.


Το 1983 στο Μίτσιγκαν μια μικρή εταιρεία με το όνομα «Stimutech» τελειοποίησε την παραγωγή υποσυνείδητων μηνυμάτων από Computer. Αυτά θα μπορούσαν να χρησιμοποιούνται και να μεταδίδονται από την τηλεόραση, σε οποιοδήποτε διαφημιστικό σπότ.
Το 1982-83 ήταν και η πρώτη χρονιά που ψηφίστηκαν οι πρώτοι νόμοι προστασίας του κοινού από τα υποσυνείδητα μηνύματα μετά από άσκηση σημαντικών πιέσεων και προσπάθειες ετών.

Η ιστορία και η αποτελεσματικότητά τους.

Προχωρώντας θα δείξω την τεχνική παραγωγής όσο και της μετάδοσης υποσυνείδητων μηνυμάτων. Ανάλογα με το αν έχουμε ακουστικό, οπτικό ή έντυπο μέσο είναι διαφορετική και η τεχνική τους. Επίσης τη δράση τους πάνω μας. 

α) Θα αρχίσω με τα ακουστικά μέσα δηλαδή δίσκους, κασέτες κτλ. Στη περίπτωση αυτή για να μεταδοθούν τα υποσυνείδητα μηνύματα, οι φράσεις καταγράφονται αντίστροφα στο δίσκο, οπότε μπορούν να γίνουν αντιληπτές και από τις αισθήσεις μας, όταν ο δίσκος κινείται σε αντίθετη κατεύθυνση. Είναι σαν να χρησιμοποιούμε καθρέπτη για να διαβάσουμε λέξεις που είναι γραμμένες ανάποδα. Αυτή η μέθοδος είναι γνωστή ως «ανάστροφη κάλυψη». Έτσι όταν ο δίσκος παίζεται κανονικά, αυτό που αντιλαμβάνεται ο ακροατής με την ακοή του, είναι μόνον το τραγούδι που υπάρχει στο δίσκο και το πολύ πολύ να ακούσει στο σημείο που υπάρχει το υποσυνείδητο μήνυμα κάποιους ακαταλαβίστικους ήχους, σαν γεμίσματα στον ήχο.

Για την καταγραφή των υποσυνείδητων μηνυμάτων στο δίσκο χρησιμοποιούνται οι εξής μέθοδοι:
Η πρώτη αφορά την εγγραφή με πολύ χαμηλές συχνότητες. Έτσι εάν κάποιος δυναμώσει την ένταση του στερεοφωνικού του, τότε το μήνυμα μπορεί να ακουστεί στο βάθος κάπως καθαρά.
Η δεύτερη είναι να εγγραφούν τα μηνύματα σ’ ένα κανάλι ήχου. Έτσι σε κάποιο κανάλι προστίθεται το υποσυνείδητο μήνυμα, και καλύπτεται, από τη μουσική του άλλου καναλιού. Χρησιμοποιώντας το balance είναι δυνατό να απομονωθεί το μήνυμα.

Η τρίτη είναι αυτή με την οποία ηχογραφείται το μήνυμα πάνω στη μουσική, αλλά με τέτοιο τρόπο, που να χρειάζεται να παιχτεί σε διαφορετική ταχύτητα από αυτή που παίζεται ο δίσκος, για να ακουστεί κανονικά. Θα μπορούσε να γίνει έτσι αντιληπτό αν επιβραδύναμε με το δάχτυλό μας ή επιταχύναμε την κίνηση του πλατό του πικάπ.

Η τέταρτη μέθοδος είναι η ανάποδη ηχογράφηση που είναι και η πλέον χρησιμοποιούμενη. Το μήνυμα γράφεται σε μαγνητική ταινία. Παίζουμε αυτή την ταινία ανάποδα και την μεταγράφουμε σε μια άλλη, θα έχουμε έτοιμο το ανάποδο μήνυμα που θα μπορούμε να το προσθέσουμε σε οποιοδήποτε σημείο του τραγουδιού. Η μέθοδος αυτή χρησιμοποιείται -περισσότερο για εφφέ- σε πλήθος τραγουδιών. Αναφέρω ως παράδειγμα το τραγούδι των Μπήτλς «Rain». Προς το τέλος του τραγουδιού, ακούγονται ακατάληπτοι στίχοι να τραγουδιούνται από κάποια φωνή. Σ’ αυτό το σημείο αν ο δίσκος παιχτεί ανάστροφα, ακούγεται ο Τζών Λένον να λέει κανονικά του στίχους του τραγουδιού. Το ίδιο συμβαίνει και στο τραγούδι «Ανατολίτισσα» της Πωλίνας.

Οι Μπήτλς είχαν δηλώσει τότε, ότι η αντιστροφή αυτή έγινε εντελώς τυχαία.
Τέλος πρέπει να αναφέρουμε ότι και ο ρυθμός μετάδοσης της μουσικής μπορεί να ασκήσει επίδραση υποσυνείδητη στην ύπαρξή μας.Ο ρυθμός, για παράδειγμα, της ροκ μουσικής επιδρά στον οργανισμό μας έτσι, που μπορεί να προκαλέσει, αύξηση των καρδιακών παλμών και παράλληλα αύξηση του ποσοστού αδρεναλίνης στο αίμα.


β) Συνεχίζοντας με τα οπτικά μέσα δηλαδή κινηματογραφικές ή τηλεοπτικές ταινίες. Εδώ κάθε sec κινηματογραφικού φιλμ αναλύεται σε 24 καρέ, πράγμα που εξασφαλίζει φυσιολογική κίνηση στην οθόνη. Αν τα καρέ είναι λιγότερα στο sec, τότε οι κινήσεις των ηθοποιών θα φαίνονται αργές, ή το αντίστροφο.  

Αν σ’ όλα αυτά τα 24 καρέ αφαιρεθούν π.χ. 3 και αντικατασταθούν με άλλα, το μάτι μας θα αντιληφθεί την παρεμβολή των ξένων καρέ σαν μια στιγμιαία λάμψη διάρκειας μόλις 1/8 του sec (δηλαδή όσος χρόνος απαιτείται για το ανοιγόκλειμα των βλεφάρων μας), ο εγκέφαλος όμως θα σχηματίσει μια γενική ιδέα του περιεχομένου των καρέ αυτών κι επειδή δεν μπορεί να το κατανοήσει θα το περάσει και θα το αποθηκεύσει στο υποσυνείδητο. Να σημειώσουμε, πως για όλα αυτά ο θεατής δεν αντιλαμβάνεται τίποτε. Αυτή είναι και η πιο συνηθισμένη μέθοδος.Βέβαια η μέθοδος τελειοποιείται π.χ. στο βιντεοκλίπ, εάν χρησιμοποιήσουμε φωτεινά εφφέ. Όσο πιο γρήγορη διαδοχή φωτός –σκότους έχουμε, τόσο αποδυναμώνεται η αίσθηση προσανατολισμού, κρίσης και αντανακλαστικών του θεατή.


γ) Τελειώνοντας θα αναφερθώ στα έντυπα μέσα π.χ. εφημερίδες, περιοδικά, εξώφυλλα δίσκων κτλ. Πολλές δισκογραφικές εταιρείες κολακεύονται να λένε πως πολλά εξώφυλλα δίσκων, είναι πραγματικά έργα τέχνης. Το ίδιο παρατηρείται και με τις διαφημίσεις διαφόρων προϊόντων. Πραγματικά χρειάζεται πολύ τέχνη για να πεις ένα σωρό πράγματα, να μεταδώσεις σε κάθε κατεύθυνση πλήθος μηνυμάτων μέσα από τον περιορισμένο χώρο ενός εξωφύλλου δίσκου ή μιας σελίδας με τη διαφήμιση ενός προϊόντος.


Εδώ με στατική εικόνα το υποσυνείδητο δέχεται εικόνες και παραστάσεις που το μάτι αδυνατεί να συλλάβει. Για παράδειγμα τα εξώφυλλα των δίσκων πάντοτε έχουν κάτι να πουν, ανεξάρτητα απ’ το αν είναι μια συγκεκριμένη φωτογραφία ή ένα αφηρημένο σχήμα. Αν προσέξετε καλά θα δείτε πως μέσα από διάφορες συνθέσεις, σχηματισμούς και χρωματισμούς, δεν λείπουν αναποδογυρισμένα τρίγωνα, πυραμίδες, μαγικοί κύκλοι, κι ένα σωρό άλλα σύμβολα σατανισμού και μαγείας. Μια βόλτα σε κάποιο κοντινό σας δισκοπωλείο θα σας πείσει για όλα τα παραπάνω.


Επίσης είναι απερίγραπτο πράγματι, το τι γίνεται προκειμένου να αγοράσει ο καταναλωτής ένα προϊόν. Στην κυριολεξία «θέλει δεν θέλει». Πως γίνεται αυτό; Πως η διαφήμιση επιδρά μέσω του υποσυνείδητου; Η ψυχολογία έχει αποδείξει πως αυτό γίνεται με 2 τρόπους. Μέσω του ενστίκτου της αναπαραγωγής και μέσω του ενστίκτου της αυτοσυντήρησης. 

Αν το μήνυμα που δεχόμαστε από μια διαφήμιση, συνοδεύεται από εικόνες ή φράσεις που σχετίζονται με το sex ή το θάνατο, τότε περνάει στο υποσυνείδητο και καταγράφεται εκεί, χωρίς καν να το αντιληφθούμε. Εξυπακούεται ότι οι φράσεις και οι εικόνες αυτές είναι με πολύ τέχνη κρυμμένες. Γιατί αν ήταν φανερές, η αντίδρασή μας θα ήταν δεδομένη.

Ας δούμε στις διαφάνειες τώρα μερικά παραδείγματα τέτοιων διαφημίσεων.
Για να κατανοηθεί καλύτερα η δράση των υποσυνείδητων μηνυμάτων πάνω μας πρέπει να αναφέρουμε εδώ τι λέει η Ψυχολογία για το υποσυνείδητο του ανθρώπου.

Έτσι λοιπόν οι ψυχολόγοι υποστηρίζουν ότι το υποσυνείδητο έχει την ικανότητα να επιλέγει, να ανακατατάσσει και αναδιοργανώνει το υλικό του κι ύστερα να το προσφέρει τροποποιημένο στη συνείδηση, ώστε αυτή να κατορθώνει, χρησιμοποιώντας αυτό το τροποποιημένο υλικό, να αντιμετωπίζει τα διάφορα προβλήματα της ζωής.


Η τεχνική παραγωγής και μετάδοσής τους και η δράση τους πάνω μας. Άραγε πως είναι δυνατό να αντιμετωπιστούν κατά τρόπο άμεσο και αποτελεσματικό;

Κατά πρώτον φαίνεται ότι δεν υπάρχει εύκολος τέτοιος τρόπος. Γιατί δεν είναι εύκολο να ελεγχθεί τι ακούμε ή τι βλέπουμε από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Τελικά δεν υπάρχει λύση; Ας μην πούμε όμως κάτι τέτοιο. Γιατί η δράση – αντίδρασή μας, μπορεί να χωριστεί σε 2 κατηγορίες: την ατομική και τη συλλογική – ομαδική.


Ας πάρουμε την πρώτη: Να απορρίψουμε κάθε μουσικό είδος που περιέχει τέτοια υποσυνείδητα μηνύματα, αφού στραφούμε σε εκείνα τα είδη που τα διακρίνουν αποδεδειγμένα οι ανώτεροι προσανατολισμοί και επιδιώξεις, οι πνευματικές αξίες και στόχοι. Αυτή μας η επιλογή αμέσως θα βάζει στην άκρη, την υποκουλτούρα, τα σκουπίδια, και τις απαξίες που λανσάρονται από παντού.


Όσον αφορά τη συλλογική / ομαδική θα πούμε τα εξής:Πρώτον την άσκηση πίεσης για λήψη νομοθετικών μέτρων από την πολιτεία, όπως έγινε στις ΗΠΑ και την Ευρώπη.

Αυτό θα περιγραφεί και αναλυτικότερα, στις επόμενες γραμμές. Δεύτερον το μποϋκοτάρισμα των δίσκων, που συνειδητά ή ασυνείδητα χρησιμοποιούν τέτοια μέσα. Πίσω από όλα είναι το χρήμα, το κέρδος, η δόξα, οι πωλήσεις. Όταν αυτά θιγούν να δείτε πως όλοι οι γνωστοί και άγνωστοι παράγοντες της μουσικής βιομηχανίας θα ελέγχουν πια την κάθε τους φράση, κανονικά και αντίστροφα, πριν ο δίσκος τους κυκλοφορήσει στην αγορά.

Πως αντιμετωπίζονται; οι ως τώρα ψηφισθέντες νόμοι.
Ας δούμε λοιπόν τι έχουν καταφέρει κάποιοι συνάνθρωποί μας σε άλλες χώρες του κόσμου σ’ αυτό το ζήτημα.

Σχετική έκθεση των Ηνωμένων Εθνών γράφει μεταξύ άλλων:
«Η πρόσληψη μηνυμάτων που απευθύνονται στο υποσυνείδητο είναι καταδικαστέα. Αποτελεί κατάφορη παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων» και ακόμη «η τροποποίηση ή ακόμη και η διαγραφή μιας κουλτούρας είναι δυνατή μέσω των υποσυνείδητων μηνυμάτων».

Η Βουλή των αντιπροσώπων των ΗΠΑ ψήφισε το 1982 νομοσχέδιο το οποίο υποχρεώνει τις δισκογραφικές εταιρείες να αναφέρουν στα εξώφυλλα των δίσκων τους, την ύπαρξη τέτοιων μηνυμάτων.

Το 1983 η γερουσία του Άρκανσο των ΗΠΑ ψήφισε παρόμοιο νομοσχέδιο, το οποίο επιπλέον υποχρεώνει τις εταιρείες να γράφουν στο εξώφυλλο των δίσκων του, το περιεχόμενο των υποσυνείδητων μηνυμάτων που περιέχουν.

Το Βέλγιο απαγόρευσε εντελώς όλη αυτή την τεχνολογία ως την πιο ύπουλη και επικίνδυνη εισβολή στην ιδιωτική ζωή, με τιμωρία πάνω από 1 έτος φυλάκιση και πρόστιμα πάνω από 10.000 φράγκα.

Το ίδιο ισχύει και στη Μ. Βρετανία. (thesecretrealtruth.blogspot.com)


Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr