Ο στρατηγός Νίκος Γρυλλάκης είχε οργανώσει σε τέτοιο σημείο τις Ελληνικές μυστικές υπηρεσίες, ώστε να θεωρούντο από τις κορυφαίες στην Ευρώπη. Το ρητό εκείνο που λέει «είναι πράγματα που γίνονται και δεν λέγονται και άλλα που λέγονται και δεν γίνονται» θα έπρεπε φυσιολογικά να ενσωματωθεί με την δράση των μυστικών υπηρεσιών, αφού σε αυτούς τους χώρους βρίσκει την απόλυτη εφαρμογή του. Οι άνθρωποι που «εργάζονται» σε αυτές τις υπηρεσίες είναι και παραμένουν άγνωστοι, όπως άγνωστες μένουν και οι επιχειρήσεις στις οποίες παίρνουν μέρος.
Μία τέτοια ιστορία, η οποία έχει γραφτεί αλλά κανείς δεν γνωρίζει την πλήρη αλήθεια εκτός από τους πρωταγωνιστές της, θα παραθέσουμε σήμερα. Δεν είναι σενάριο φαντασίας, ούτε προσπάθεια αποπροσανατολισμού για πολιτικά ή άλλα οφέλη. Είναι απλά η καταγραφή γεγονότων, χωρίς τις λεπτομέρειες εκείνες που θα πρόδιδαν πρόσωπα και ίσως θα λειτουργούσαν ως πυροκροτητής… Συνιστούμε να διαβάσετε με προσοχή αυτό που κρύφθηκε επιμελέστατα, όπως άλλωστε γίνεται πάντα από τις μυστικές υπηρεσίες… Πολλοί από εσάς θα νομίσετε πως είναι ένα παραμύθι, ενώ δεν είναι. Άλλωστε, αυτού του είδους οι επιχειρήσεις μοιάζουν πάντα σαν παραμύθια… κι εμείς έχουμε μάθει να πιστεύουμε τα παραμύθια αλλά όχι την αλήθεια.
Τι συνέβη στα Ίμια – Τι γνώριζε η ΕΥΠ – Τι μπορούσε και έπρεπε να συμβεί;
Η ΕΥΠ από μήνες πριν ήξερε με κάθε λεπτομέρεια τις κινήσεις και τα σχέδια των Τούρκων και είχε ενημερώσει τα αρμόδια όργανα της κυβέρνησης. Με το ξέσπασμα ης κρίσης, η ΕΥΠ κινητοποίησε κατάλληλα δεκάδες πράκτορές της στο εσωτερικό της Τουρκίας. Ακόμη και μέσα στα άδυτα του Τουρκικού Γενικού Επιτελείου Στρατού. Γνωρίζαμε κάθε λεπτομέρεια, κάθε κίνηση των Τούρκων. Η ΕΥΠ κατάφερε και υπέκλεψε τηλεφωνική συνομιλία μεταξύ υψηλόβαθμων Τούρκων στρατιωτικών, στην οποία δίνονταν εντολή να μεταφερθεί ομάδα κρούσης Τούρκων κομάντος από την Κωνσταντινούπολη για να καταλάβει μια από τις νησίδες των Ιμίων.
Υπήρχε όλος ο χρόνος, να αποφύγει η Ελλάδα την ταπείνωση και τα μελλοντικά σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζει μέχρι σήμερα. Απλά πράγματα… η μία νησίδα των Ιμίων ήταν αφύλαχτη. Οι Τούρκοι το γνώριζαν και την κατέλαβαν με μια επιχείρηση «αποβίβασης» η οποία ήταν για γέλια. Εάν άκουγαν τον κ. Βασιλικόπουλο, οι Τούρκοι ποτέ δεν θα πατούσαν στα Ίμια. Δεν θα φτάναμε να υποστείλουμε την Σημαία μας, ούτε να λέμε μέσα από το βήμα της Βουλής «ευχαριστώ» στους αμερικάνους.
Επίσης, ολόκληρη η αιχμή του δόρατος του Τουρκικού Στρατού στον Έβρο, η 9η Τεθωρακισμένη Ταξιαρχία, η οποία είχε λάβει επιθετική διάταξη και προχώρησε στους χώρους εφόρμησης της, είχε κωλύσει μέσα στα πλημμυρισμένα νερά του Έβρου. Όλα τα άρματα των Τούρκων, βρίσκονταν κάτω από το νερό μέχρι το ύψος του πύργου τους. Η Ελλάδα είχε στρατηγικό και τακτικό πλεονέκτημα ανέλπιστο. Η καλύτερη Ταξιαρχία αρμάτων του Τουρκικού Στρατού, ήταν ακίνητη και έτοιμη να καταστραφεί σε λίγα λεπτά από το Ελληνικό πυροβολικό. Η παρακώλυση της Ταξιαρχίας, έφερε σε τεράστια ταραχή τις Τουρκικές δυνάμεις. Ανατράπηκαν όλα τα επιθετικά τους σχέδια. Η καταστροφή τους σε περίπτωση σύγκρουσης στον Έβρο θα ήταν θέμα ωρών.
Πλήθος άλλα στοιχεία είχε στην διάθεσή του ο Αρχηγός της ΕΥΠ. Η ΕΥΠ είχε ενεργοποιήσει εκατοντάδες πράκτορές της μέσα στα βάθη της Τουρκικής ενδοχώρας. Στρατηγικές γέφυρες, κέντρα διοίκησης, υποδομές, τηλεπικοινωνίες και εκατοντάδες άλλοι στόχοι, ήταν έτοιμοι να καταστραφούν, προκαλώντας πραγματικό χάος στην Τουρκία. Αρκούσε μόνο η εντολή ανάληψης δράσης.
Οι Έλληνες πολιτικοί προϊστάμενοι του κ. Βασιλικόπουλου απαξίωσαν να μιλήσουν με τον Αρχηγό της Ελληνικής Μυστικής Υπηρεσίας, τις τόσο κρίσιμες αυτές ώρες. Εάν ο κ. Βασιλικόπουλος εισακούονταν, η τροπή των γεγονότων θα ήταν πολύ διαφορετική. Σε καμία περίπτωση η Τουρκία δεν θα έβγαινε κερδισμένη σε κανένα επίπεδο.
Χάσαμε στα Ίμια τρεις λαμπρούς αξιωματικούς μας, με την πτώση του ελικοπτέρου μας. Πιθανόν το ελικόπτερό μας να καταρρίφθηκε από τους Τούρκους κομάντος στα Ίμια. Η επίσημε εκδοχή ήταν ότι κατέπεσε 1.5 μίλι μακριά από τα Ίμια. Ποτέ δεν είπαν ότι το κράνος ενός πιλότου βρέθηκε μήνες αργότερα στα δίχτυα ενός ψαρά της Καλύμνου δίπλα στις ακτές των Ιμίων. Όσοι γνωρίζουν πως είναι τα κράνη των πιλότων θα βγάλουν μόνοι τους τα συμπεράσματά τους…
Δίνεται η εντολή “εκκαθάρισης”
Ο φάκελος είχε πέσει στο γραφείο του από τον Διοικητή. Ήταν άκρως απόρρητος. Όταν τον είχε ανοίξει είχε διαβάσει την εντολή “terminate”. Στους έξι μήνες που πέρασαν σχεδίασε με κάθε λεπτομέρεια την επιχείρηση. Δεν γνώριζε κανείς από τους συνεργάτες του τι έκανε καθημερινά μέχρι αργά το βράδυ στο γραφείο του. Κανείς δεν γνώριζε ούτε για τα τηλεφωνήματά του, αφού του δόθηκε άκρως απόρρητη και «καθαρή» γραμμή. Κανείς δεν γνώριζε που είχε εξαφανιστεί για ένα διάστημα μερικών ημερών. Κανείς δεν μπόρεσε, όσο φίλος και αν ήταν μαζί του, να του αποσπάσει κάποια πληροφορία για το τι ετοίμαζε. Όσο για τον ίδιο, γνώριζε πως παρά τον μηχανισμό υποστήριξης που είχε, στην πραγματικότητα ήταν μόνος του εάν κάτι «στράβωνε»…
Με το πάτημα ενός κουμπιού
Είχε πια περάσει το εξάμηνο της διορίας. Βρισκόταν σε ένα πολυτελέστατο ξενοδοχείο στην περιοχή της Μαρμαρίδας και κοίταζε από το παράθυρο προς την θάλασσα. Στο δεξί του χέρι κρατούσε μία συσκευή που έμοιαζε με τηλεχειριστήριο. Ήταν ατάραχος. Όλα πήγαιναν καλά. Δεν υπήρξε καμία αναφορά για κάποιο τεχνικό πρόβλημα, καθυστέρηση ή οτιδήποτε άλλο που θα μπορούσε να τον σταματήσει. Την ησυχία του δωματίου έσπασε ένας ήρεμος μελωδικός θόρυβος από κινητό τηλέφωνο. Ένας άντρας, που βρισκόταν στο ίδιο δωμάτιο, σήκωσε το κινητό του, είδε τον αριθμό και το έκλεισε. Αμέσως μετά έγνεψε καταφατικά προς εκείνον που στεκόταν μπροστά στο μεγάλο παράθυρο. Αυτός κοίταξε την συσκευή και χωρίς ούτε μία γκριμάτσα στο πρόσωπό του, πάτησε το κόκκινο κουμπί που υπήρχε εκεί. Δεν κοίταξε καν έξω από το παράθυρο. Έσκυψε και άφησε την συσκευή στο τραπεζάκι που ήταν δίπλα του.
- Τελείωσαν αυτοί, πάμε παρακάτω, ακούστηκε να λέει χαμηλόφωνα.
Φόρεσε το σακάκι του και έφυγε από το δωμάτιο, ρίχνοντας μια ματιά και κουνώντας το κεφάλι του συγκαταβατικά, σαν να έλεγε ένα σιωπηλό «ευχαριστώ».
Ο δεύτερος άντρας πήγε και «μάζεψε» το «τηλεχειριστήριο» και έβγαλε αμέσως την μπαταρία από το κινητό του. Αμέσως μετά έφυγε κι αυτός από το δωμάτιο, χωρίς να κοιτάξει πίσω του…
Η ανακοίνωση από τα ΜΜΕ που παγώνει την Τουρκία
Τις επόμενες ώρες μία είδηση σόκαρε την Τουρκία. Για άγνωστους λόγους, ένα ελικόπτερο που μετείχε σε προγραμματισμένη άσκηση του τουρκικού στρατού, ανατινάχθηκε στον αέρα καθώς πετούσε κάπου στην θάλασσα της Μαρμαρίδας. Το τραγικότερο της είδησης ήταν πως μετέφερε σχεδόν ολόκληρη την ομάδα των επίλεκτων τούρκων καταδρομέων που ανέβηκαν στα Ίμια. Τα αποτελέσματα των ανακρίσεων -που ποτέ δεν έγιναν γνωστά- ανέφεραν πως το ελικόπτερο βλήθηκε από αντιαεροπορικό πύραυλο, ο οποίος λόγω αστοχίας υλικού «σηκώθηκε χωρίς καμία ανθρώπινη παρέμβαση» από τουρκικό πολεμικό πλοίο και χτύπησε το ελικόπτερο που εκείνη τη στιγμή πετούσε εκεί κοντά…
Σμύρνη: Δύο «τυχαία» τροχαία ατυχήματα
Δύο ημέρες αργότερα, γίνονται δύο αυτοκινητιστικά ατυχήματα στην περιοχή της Σμύρνης, με νεκρούς άλλα δύο μέλη της τραγικής πια ομάδας των τούρκων καταδρομέων. Όλα δείχνουν να είναι κάτι περισσότερο από σύμπτωση… Στον εναπομείναντα τούρκο λοχαγό της τουρκικής ομάδας καταδρομέων δίνεται μετάθεση σε άγνωστο μέρος και ουσιαστικά τον εξαφανίζει κάπου στην Γεωργία η τουρκική αντικατασκοπεία. Σημαίνει συναγερμός στις μυστικές υπηρεσίες της Τουρκίας, χωρίς όμως κανένα απολύτως αποτέλεσμα, αφού οι έρευνες δεν οδηγούν πουθενά…
Στο μεταξύ η δράση του πολυτάλαντου Λοχαγού Σεν, δεν περιορίστηκε στα διεθνή του καθήκοντα στην Γεωργία… Επεκτάθηκε σε συχνές επισκέψεις στην κοιλάδα του Πανκίσι, όπου έβρισκαν καταφύγιο οι Τσετσένοι τρομοκράτες. Μεταξύ αυτών και πλήθος Τούρκοι εθελοντές που είχαν ιδρύσει και δικό τους Λόχο με την επωνυμία «Λευκοί Λύκοι» προφανώς προερχόμενοι από τους γνωστούς Γκρίζους Λύκους…
Ο δραστήριος Τούρκος Υπολοχαγός τότε, διαδραμάτισε πρωτεύοντα ρόλο στην σύσφιξη των σχέσεων μεταξύ Τουρκικού και Γεωργιανού Στρατού. Παράλληλα με τα καθήκοντά του διετέλεσε και εκπαιδευτής σε πολλές περιπτώσεις των Γεωργιανών Δυνάμεων και έκανε σεμινάρια στην νεοϊδρυθείσα Ακαδημία Πολέμου, με εξολοκλήρου Τουρκικές δαπάνες και πολυπληθές προσωπικό. Έτσι απέκτησε και νέους εχθρούς…
Δύο χρόνια μετά: Οριστικό κλείσιμο της υπόθεσης
Είχαν περάσει ήδη δύο χρόνια και κάποιος τουρίστας με φτηνά γυαλιά ηλίου κάθεται στο τραπεζάκι ενός καφέ σε έναν πολυσύχναστο δρόμο της Κωνσταντινούπολης. Έχει ειδοποιηθεί πως ο «άνθρωπός» του επέστρεψε. Ετοίμασε όλα όσα έπρεπε και όλοι βρισκόταν στις θέσεις τους. Η ώρα είναι περίπου 3.30. Ο Σεν (τούρκος αξιωματικός της ομάδας των Ιμίων) βγαίνει από το ξενοδοχείο “CIRAGAN PALACE HOTEL”, παλαιό παλάτι του Σουλτάνου. Ο 33χρονος Τούρκος Λοχαγός είχε γιορτάσει το προηγούμενο βράδυ τα γενέθλιά του με την σύντροφό του, μια Ρωσίδα δημοσιογράφο την οποία είχε γνωρίσει στην Τιφλίδα της Γεωργίας, όπου είχε υπηρετήσει ως αξιωματούχος των Ηνωμένων Εθνών εκ μέρους της Τουρκίας.
Ο άνθρωπος με τα γυαλιά σκουπίζει το μέτωπό του, βγάζει τα γυαλιά και τα καθαρίζει. Σηκώνει το χέρι του και φωνάζει τον σερβιτόρο για να πληρώσει τον λογαριασμό. Την ίδια στιγμή 
ο Σεν προχωράει και φτάνει στην πλατεία Ταξίμ και έξω από τα MacDonalds δεν προσέχει τα χαμίνια που τρέχουν προς το μέρος του. Ξαφνικά κι ενώ τον πλησιάζουν, ένα από αυτά βγάζει μαχαίρι και τον καρφώνει ίσια στην καρδιά… Ο Σεν πέφτει κάτω νεκρός. Ο άνθρωπος στην καφετέρια πληρώνει τον λογαριασμό του, ενώ κοιτάζει μέσα από τα γυαλιά το σκηνικό, χαμογελώντας προς τον σερβιτόρο. Στη συνέχεια απομακρύνεται βουβός… «Ο κύκλος έκλεισε» σκέφτηκε… και σταματά να γυαλίσει τα παπούτσια του ένας πρόθυμος και χαμογελαστός τούρκος…
Είχε πια περάσει το εξάμηνο της διορίας. Βρισκόταν σε ένα πολυτελέστατο ξενοδοχείο στην περιοχή της Μαρμαρίδας και κοίταζε από το παράθυρο προς την θάλασσα. Στο δεξί του χέρι κρατούσε μία συσκευή που έμοιαζε με τηλεχειριστήριο. Ήταν ατάραχος. Όλα πήγαιναν καλά. Δεν υπήρξε καμία αναφορά για κάποιο τεχνικό πρόβλημα, καθυστέρηση ή οτιδήποτε άλλο που θα μπορούσε να τον σταματήσει. Την ησυχία του δωματίου έσπασε ένας ήρεμος μελωδικός θόρυβος από κινητό τηλέφωνο. Ένας άντρας, που βρισκόταν στο ίδιο δωμάτιο, σήκωσε το κινητό του, είδε τον αριθμό και το έκλεισε. Αμέσως μετά έγνεψε καταφατικά προς εκείνον που στεκόταν μπροστά στο μεγάλο παράθυρο. Αυτός κοίταξε την συσκευή και χωρίς ούτε μία γκριμάτσα στο πρόσωπό του, πάτησε το κόκκινο κουμπί που υπήρχε εκεί. Δεν κοίταξε καν έξω από το παράθυρο. Έσκυψε και άφησε την συσκευή στο τραπεζάκι που ήταν δίπλα του.
Δύο ημέρες αργότερα, γίνονται δύο αυτοκινητιστικά ατυχήματα στην περιοχή της Σμύρνης, με νεκρούς άλλα δύο μέλη της τραγικής πια ομάδας των τούρκων καταδρομέων. Όλα δείχνουν να είναι κάτι περισσότερο από σύμπτωση… Στον εναπομείναντα τούρκο λοχαγό της τουρκικής ομάδας καταδρομέων δίνεται μετάθεση σε άγνωστο μέρος και ουσιαστικά τον εξαφανίζει κάπου στην Γεωργία η τουρκική αντικατασκοπεία. Σημαίνει συναγερμός στις μυστικές υπηρεσίες της Τουρκίας, χωρίς όμως κανένα απολύτως αποτέλεσμα, αφού οι έρευνες δεν οδηγούν πουθενά…Στο μεταξύ η δράση του πολυτάλαντου Λοχαγού Σεν, δεν περιορίστηκε στα διεθνή του καθήκοντα στην Γεωργία… Επεκτάθηκε σε συχνές επισκέψεις στην κοιλάδα του Πανκίσι, όπου έβρισκαν καταφύγιο οι Τσετσένοι τρομοκράτες. Μεταξύ αυτών και πλήθος Τούρκοι εθελοντές που είχαν ιδρύσει και δικό τους Λόχο με την επωνυμία «Λευκοί Λύκοι» προφανώς προερχόμενοι από τους γνωστούς Γκρίζους Λύκους…
Ο δραστήριος Τούρκος Υπολοχαγός τότε, διαδραμάτισε πρωτεύοντα ρόλο στην σύσφιξη των σχέσεων μεταξύ Τουρκικού και Γεωργιανού Στρατού. Παράλληλα με τα καθήκοντά του διετέλεσε και εκπαιδευτής σε πολλές περιπτώσεις των Γεωργιανών Δυνάμεων και έκανε σεμινάρια στην νεοϊδρυθείσα Ακαδημία Πολέμου, με εξολοκλήρου Τουρκικές δαπάνες και πολυπληθές προσωπικό. Έτσι απέκτησε και νέους εχθρούς…
Είχαν περάσει ήδη δύο χρόνια και κάποιος τουρίστας με φτηνά γυαλιά ηλίου κάθεται στο τραπεζάκι ενός καφέ σε έναν πολυσύχναστο δρόμο της Κωνσταντινούπολης. Έχει ειδοποιηθεί πως ο «άνθρωπός» του επέστρεψε. Ετοίμασε όλα όσα έπρεπε και όλοι βρισκόταν στις θέσεις τους. Η ώρα είναι περίπου 3.30. Ο Σεν (τούρκος αξιωματικός της ομάδας των Ιμίων) βγαίνει από το ξενοδοχείο “CIRAGAN PALACE HOTEL”, παλαιό παλάτι του Σουλτάνου. Ο 33χρονος Τούρκος Λοχαγός είχε γιορτάσει το προηγούμενο βράδυ τα γενέθλιά του με την σύντροφό του, μια Ρωσίδα δημοσιογράφο την οποία είχε γνωρίσει στην Τιφλίδα της Γεωργίας, όπου είχε υπηρετήσει ως αξιωματούχος των Ηνωμένων Εθνών εκ μέρους της Τουρκίας.Ο άνθρωπος με τα γυαλιά σκουπίζει το μέτωπό του, βγάζει τα γυαλιά και τα καθαρίζει. Σηκώνει το χέρι του και φωνάζει τον σερβιτόρο για να πληρώσει τον λογαριασμό. Την ίδια στιγμή
ο Σεν προχωράει και φτάνει στην πλατεία Ταξίμ και έξω από τα MacDonalds δεν προσέχει τα χαμίνια που τρέχουν προς το μέρος του. Ξαφνικά κι ενώ τον πλησιάζουν, ένα από αυτά βγάζει μαχαίρι και τον καρφώνει ίσια στην καρδιά… Ο Σεν πέφτει κάτω νεκρός. Ο άνθρωπος στην καφετέρια πληρώνει τον λογαριασμό του, ενώ κοιτάζει μέσα από τα γυαλιά το σκηνικό, χαμογελώντας προς τον σερβιτόρο. Στη συνέχεια απομακρύνεται βουβός… «Ο κύκλος έκλεισε» σκέφτηκε… και σταματά να γυαλίσει τα παπούτσια του ένας πρόθυμος και χαμογελαστός τούρκος…
Οι συλληφθέντες, 16 ετών Emrah Eraydın Arben, Hakan Sezik‘in 17 ετών, και Ilhan Ozcan 24 ετών, οδηγήθηκαν στον Εισαγγελέα όπου και τους επεβλήθηκε ποινή φυλάκισης 4 ετών και 7 μηνών λόγο αμφιβολιών για την δολοφονία…
Στις 30 Οκτωβρίου 2007 αποφυλακίσθηκαν με απαλλακτικό βούλευμα, μετά από παραστάσεις του δικηγόρου τους, Mehmet Nuri Gur. Είχαν συλληφθεί στο μπάρ Sezin πλησίον του σημείου όπου δολοφονήθηκε ο λαμπρός αυτός Τούρκος αξιωματικός.
Σύμφωνα με πληροφορίες που συλλέξαμε αλλά δεν έχουν επιβεβαιωθεί, ο Όμηρος Φωτιάδης (γνωστός αναλυτής γεωπολιτικής) διέμενε στο ίδιο ξενοδοχείο αλλά βρέθηκε και στον τόπο όπου δολοφονήθηκε ο τούρκος λοχαγός καταδρομών Ζεκί Σεν.
Απορίας άξιον είναι το γεγονός πως κανένας απολύτως από την Πολιτική και Πολιτειακή ηγεσία της Τουρκίας δεν παρευρέθηκε στην κηδεία, ενός τόσο άξιου και ικανότατου στελέχους των Ενόπλων Δυνάμεων της Τουρκίας.
Κανείς ποτέ δεν θα μάθει ποιος και από πού ήταν αυτός ο μυστηριώδης άνθρωπος, κανείς δεν πρόκειται να μάθει με ποιους συνεργάστηκε για να ολοκληρώσει την επιχείρηση που του ανέθεσαν. Ακόμη και ο φάκελος καταστράφηκε από τον ίδιο πριν να ξεκινήσει την «δουλειά». Είχε ήδη αναχωρήσει από την Κωνσταντινούπολη, όταν έγινε γνωστό πως ο τελευταίος άνδρας που πάτησε στα Ίμια δολοφονήθηκε –απολύτως εξευτελιστικά- μέσα στην Κωνσταντινούπολη, από κάποια χαμίνια του δρόμου… Η επίσημη εκδοχή που υπήρξε στα ΜΜΕ ήταν «συμπτώσεις» και όλοι ξέρουν πως όπου υπάρχουν πολλές συμπτώσεις, τίποτε δεν είναι τυχαίο…
Κανείς δεν ξέρει την αλήθεια για τους λόγους που οδήγησαν στον χαμό της «ομάδας Καρντάκ»… Ούτε και εμείς δεν θα την μάθουμε ποτέ… Θεία Δίκη; Ή μήπως η ίδια η Τουρκία είχε λόγους να τους κλείσει το στόμα; Τότε γιατί τους παρασημοφόρησε; Λέτε να αληθεύουν τα όσα έγραψαν οι Τούρκοι δημοσιογράφοι…;»
Αυτή είναι και η όλη αλήθεια, χωρίς λεπτομέρειες που μπορεί να προδώσουν εκείνους που συμμετείχαν στην εξόντωση των τούρκων καταδρομέων που πάτησαν το πόδι τους στα Ίμια.
Κωνσταντίνος
ΥΓ: Ευχαριστούμε όλους εκείνους τους ανθρώπους που εργάζονται απρόσκοπτα και εκθέτουν τις ζωές τους σε τεράστιους κινδύνους για την πατρίδα, την ίδια στιγμή που κάποιοι άλλοι προτιμούν να την παίρνει ο αέρας…
Ευχαριστούμε, επίσης και τον κύριο Χαρδαβέλα, ο οποίος ανασκεύασε τα όσα δημοσίευσε για το τι έγινε μετά τα Ίμια και δεν του κρατάμε κακία, αφού προφανώς είχε λανθασμένες πληροφορίες. Αντίθετα, σήμερα του δίνουμε την δυνατότητα να δημοσιεύει την αλήθεια, με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες…
Χάσαμε στα Ίμια τρεις λαμπρούς αξιωματικούς μας, με την πτώση του ελικοπτέρου μας. Πιθανόν το ελικόπτερό μας να καταρρίφθηκε από τους Τούρκους κομάντος στα Ίμια. Η επίσημε εκδοχή ήταν ότι κατέπεσε 1.5 μίλι μακριά από τα Ίμια. Ποτέ δεν είπαν ότι το κράνος ενός πιλότου βρέθηκε μήνες αργότερα στα δίχτυα ενός ψαρά της Καλύμνου δίπλα στις ακτές των Ιμίων. Όσοι γνωρίζουν πως είναι τα κράνη των πιλότων θα βγάλουν μόνοι τους τα συμπεράσματά τους…
Επίσης, έχει μεγάλη σημασία, ειδικά τώρα που βρίσκονται σε εξέλιξη βρώμικα κομματικά παιχνίδια που απώτερο σκοπό έχουν να απαξιώσουν την υπηρεσία Εθνικής σημασίας για μικροκομματική (;) προπαγάνδα, η σημερινή πολιτική ηγεσία του κ. Δένδια να φροντίσει και να αποκαταστήσει τους αφανείς ήρωες που δεν δέχθηκαν να υποκύψουν στις κομματικές πιέσεις -και έγιναν στόχοι κομματικών μηχανισμών- εις βάρος της εύρυθμης λειτουργίας της συγκεκριμένης υπηρεσίας…
Τέλος, ευχαριστούμε τον πολύ καλό φίλο Όμηρο Φωτιάδη, ο οποίος μας βοήθησε στην έρευνα και την σύνταξη αυτού του άρθρου.
Κωνσταντίνος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου