Το αφανισμένο ανθρώπινο γένος έπρεπε να ανασυσταθεί. Κι έγινε αυτό με «λίθινους γόνους», όπως μαρτυρεί ο Πίνδαρος. Κατά την προτροπή του Δία, ο Δευκαλίων και η Πύρρα έπιασαν και έριξαν πίσω τους, πάνω απ τα κεφάλια τους, πέτρες. Και όσε πέτρες έριχνε ο Δευκαλίων γίνονταν άντρες, και εκείνες που έριχνε η Πύρρα γίνονταν γυναίκες. Και οι λίθινοι γόνοι έμελε να γίνουν ηγέτες λαών (λάας = πέτρα). Παιδία του Δευκαλίωνα και της Πύρρας ήσαν όντως ο Έλλην (Έλληνες μετά από αυτόν και όλοι εμείς), ο Αμφικτύων, ο Ορεσθεύς και η Πρωτογένεια. Ο γιος του Έλληνα, ο Δώρος, αλλά και οι απόγονοι του, ο Ίων και ο Αχαιός, φέρουν ομολογουμένως λαμπρότατα ονόματα (Δωριείς, Ίωνες, και Αχαιόι, εξ αυτών φυλές που αντιστοιχούν στους θαμαστότερους ίσως πολιτισμούς πού γέννησε η ιστορία).
Κατά μία εκδοχή, λοιπόν, από τον Αμφικτύωνα, τον αδελφό του Έλληνα, και σύμφωνα με μία άλλη – πιο απόκρυφη – από την αδελφή τους, την Πρωτογένεια, κατάγονται ευθέως ο Λοκρός και ο Όπους, πατέρας και γιος. Στην πρώτη περίπτωση μεσολαβεί ο Φύσκιος, γνήσιο παιδί του Αμφικτύωνα και της Χθονοπάτρας, ενώ στη δεύτερη μπερδεύεται ως αιμομίκτης γεννήτορας και τελικώς ως προξενητής και ανάδοχος ο ίδιος ο Δίας.
Το βέβαιο είναι ότι ο Λοκρός θα δώσει το όνομα του στη επαρχία ενώ ο Οπούς θα δώσει το δικό του στην πρωτεύουσα πόλη. Και των δύο ηγετών τα ονόματα, εξάλλου, θα ταυτιστούν
πηγή: "Αμπελουργείν στη Λοκρίδα χθές και σήμερα..." (Κτήμα Χατζημιχάλη, 2003)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου