Το παρόν
κείμενο είναι ένα ανοιχτό γράμμα των Εβραίων που μένουν στην Ελλάδα με αφορμή
την είσοδο της Χρυσής Αυγής στην βουλή. Μέσω αυτού του ανοιχτού γράμματος
βλέπουμε τις θέσεις τους επάνω σε κάποια θέματα. Οι θέσεις αυτές θα μας
θυμίσουν θέσεις κάποιων τρίτων πράγμα που θα μας φανερώσει τι παίζεται στο
παρασκήνιο.
Δείτε όλο
το άρθρο της guardian:
Τι μας
λένε λίγο πολύ;
1. καταδικάζουν
την βία κατά των μεταναστών
2. Αυτή
η νέα άκρα δεξιά έχει επίσης άνοιξε το δρόμο για κόμματα τα οποία, (όπως αυτό της
Χρυσής Αυγής), μπορούν τώρα να κερδίσουν ψήφους νόμιμα προωθώντας ανοιχτά
ομιλία μίσους.
3. Αρνούμαστε
να δεχτούμε ότι στην ήπειρό μας, Εβραίοι, μετανάστες, μουσουλμάνοι, Ρομά ή οι
μαύροι άνθρωποι μπορεί να φοβούνται για τη ζωή τους γι αυτό που είναι.
4. Καλούμε
όλους τους πολίτες, τα πολιτικά κόμματα, συνδικάτα, την κοινωνία των πολιτών,
διανοούμενους και καλλιτέχνες για την καταπολέμηση της άκρας δεξιάς
5. Πρέπει
πάντα να θυμόμαστε ότι αυτό το όνειρο χτίστηκε πάνω στα ερείπια του ναζισμού.
Δεν πρέπει ποτέ να ξεχάσουμε το Ολοκαύτωμα. Το όνειρό μας είναι μια ήπειρος
απαλλαγμένη από ρατσισμό και αντισημιτισμό. Πρόκειται για το έργο της μια
κοινωνία βασισμένη στην «συντροφικότητας» - πέρα από τα όρια.
6. πρέπει
να αντικρούσει το δόγμα του «ευρωπαϊκού φρουρίου", το οποίο ευνοεί την
εξάπλωση των αντίμεταναστευτικών θέσεων και το κλείδωμα των συνόρων της
Ευρώπης, ειδικά όταν είναι θεμελιώδες στοιχείο της ευρωπαϊκής μεταπολεμικής
ταυτότητας
7. Οι
πολίτες οι οποίοι, ιδιαίτερα σε περιόδους κρίσης, είναι ο στόχος της φυλετικής
και κοινωνικής βίας, πρέπει να προστατεύονται.
Ανάλυση
των θέσεων:
1.
Καταδικάζουν την βία κατά των μεταναστών αλλά δεν καταδικάζουν την βια των
μεταναστών κατά ημών. Αυτή είναι τεχνική προπαγάνδας της μισής αλήθειας για να δημιουργήσουν
εικόνα συμπόνια προς τους μετανάστες, ενώ την ίδια στιγμή αποκρύπτουν το
γεγονός ότι δεν θα υπήρχε βια κατά των μεταναστών αν οι ίδιοι οι μετανάστες δεν
χρησιμοποιούσαν βια σε πρώτο χρόνο. Απόδειξη τρανή είναι ότι κανένας Έλληνας ή
καμία Χρυσή Αυγή δεν κυνηγά ή βρίζει ή αναφέρεται με αντιπάθεια κατά των
κατοίκων της Ζουαζιλάνδης.
2. Αναφορά
κατά της άκρας δεξιάς, άρα η κάτι παίζεται φιλικό προς την άκρα αριστερά. Ακόμα
κάνουν νομική μομφή κατά της Χρυσής Αυγής... θυμίζει θέσεις Μπαρόζο και Τσίπρα
ή όχι;
3. Δεν
αρνούνται όμως ότι σε αυτήν την Ήπειρο οι μη μετανάστες φοβούνται για ληστείες
κλοπές δολοφονίες και κλειδαμπαρώνονται στο σπίτι τους θαρρείς και είναι σε
εμπόλεμη κατάσταση. Έφεραν μέσα τους μετανάστες, τους τάισαν; όχι! τι σημαίνει αυτό;
ότι οι μετανάστες όντας πεινασμένοι θα βγουν στον δρόμο ως λύκοι. Τυχαίο ότι
τους έφεραν αλλά δεν τους τάισαν;
4. Ποιους
καλούν, δεδομένου ότι δεν καλούν την άκρα δεξια; προφανώς την κεντροΑριστερά...
5. Μιλάνε
πάντα μονόδρομα, οι μεν να είναι απαλλαγμένοι από ρατσισμό και αντισημιτισμό
(μα γιατί αυτά πάνε πάντα μαζί άραγε;) ενώ την ίδια στιγμή οι ίδιοι έχουν χωρία
στα ιερά τους βιβλία τα οποία μιλάνε για καταδίκες και σκοτωμούς και τιμωρίες
προς τους άλλους, και ακόμα και η μεγάλη τους εορτή την Χανουκά εορτάζει την
σφαγή των Ελλήνων επιγόνων του Αλεξάνδρου (αποδείξειςΕΔΩ).
Αν πάλι
σας έκανε εντύπωση η λέξη "συντροφικότητα" και οι θέσεις να προσομοιάζουν
με αυτές του ΣοσιαλοΚομμουνισμού δεν έχετε παρά να δείτε τις αποδείξεις ότι
αυτοί δημιούργησαν τον ΣοσιαλοΚομμουνισμό (αποδείξεις ΕΔΩ)
6. Καταλάβατε
τώρα ποιος είναι πίσω από το άνοιγμα των συνόρων; Το κόστος της εισροής των
λαθρομεταναστών που βαραίνει το Ελληνικό Κράτος ανέρχεται σε 16 ΔΙΣ ετησίως,
ποσόν το οποίο καλούμαστε να το καλύψουμε με δανεικά από τράπεζες...σε ποιους
ανήκουν αυτές οι τράπεζες;
7. Σας
θυμίζει το γεγονός στην Πάτρα που λαθρομετανάστες σκότωσαν Έλληνα και το κράτος
έστειλε την αστυνομία να προστατέψει τους Αλλοδαπούς στο κτίριο της Πειραϊκής
Πατραϊκής; Ποιος τελικά κάνει κουμάντο σε αυτή την Χώρα; "
Δώσε μου
το δικαίωμα να κόβω το χρήμα και σου χαρίζω το δικαίωμα να κάνεις νόμους"
Προπάτορας Ρότσιλντ
ιδού το κείμενο
αυτούσιο:
Open
letter: we are all Greek Jews
Benjamin
Abtan, Bernard-Henri Lévy, Elie Wiesel, Amélie Nothomb and others call on
Europe to reject the extreme right
The
neo-Nazi party Golden Dawn entered the Greek parliament this month.
With its swastika-inspired emblem,
Hitlerian salute, reference to Mein Kampf, antisemitic and racist ideology, Holocaust
denial, violence against migrants, threats against journalists and
personality cult, the party is the lineal heir of the German national-socialist
party that led Europe and the world into chaos and bloodshed.
Unfortunately,
Greece is not the only country threatened by this revival of Nazi ideology. In
Latvia this year, the president of the republic has for the first time
supported the annual former Waffen SS march, in spite of strong criticism.
In Austria the FPÖ, an extreme right organisation that nurtures Third Reich
nostalgia, is favourite in the polls for the next parliamentary elections. In
Hungary, the Hungarian Guard Movement, descendant of The Arrow
Cross party – the former militia responsible for the extermination of
Jews and Gypsies – terrorises Jewish populations and holds direct
responsibility for provoking deadly attacks against Roma people.
This
revival was made possible by the systematic attack by extreme right parties
against the republican ideal that recognises that everyone belongs to the same
national community, together. This campaign against "togetherness" is
modelled on Geert Wilders' strategy for his Freedom party, launched in the
early 2000s. The core of this strategy is to hide a rhetoric promoting race
inequality behind a "cultural" fight against the so-called
"Islamisation of Europe".
In this
ongoing economic and social crisis, which favours a frenzied search for
scapegoats and strengthens the fear of the decline of the "old
continent", this strategy has been revealed to be worryingly efficient. It
has also enabled extreme right parties to support – or even to become members
of – governing coalitions, normalising racist and antisemitic speech along the
way. This new extreme right has also paved the way for parties which, just like
Golden Dawn, can now legitimately win votes while openly promoting hate speech.
Faced with
this terrifying situation – exemplified by the election of neo-Nazis deputies
in the Greek parliament – we are asserting our solidarity: we are all Greek
Jews.
We refuse
to accept that on our continent, Jewish, immigrant, Muslim, Roma or black
people might fear for their lives because of who they are.We invite all
citizens, political parties, unions, civil society, intellectuals and artists
to fight the extreme right by promoting and bringing to life the European
dream. We must always remember that this dream was built on the ruins of
Nazism. We must never forget about the Shoah. Our dream is of a continent
free from racism and antisemitism. It is the project of a society based on
"togetherness" – beyond boundaries.
To see
this dream embodied again, it is urgent to put an end to two dogmas. First, we
must refute the dogma of austerity which is responsible for terrible damage,
creating the conditions that explain the success of populist parties, and
limits the future of our European youth, sacrificed on the altar of perpetual
austerity.
Second, we
must refute the dogma of "the European fortress", which favours the
spread of anti-immigrant speeches and the lockdown of Europe's frontiers,
especially when a core element of European postwar identity – its social
welfare system – requires the economic input of immigration to remain
sustainable.
It is of
the utmost importance for European institutions to renew their pursuit for democracy,
social progress and the promotion of equality. Those citizens who, particularly
in times of crisis, are the target of racial and social violence, must be
protected. As Europe is undergoing a sustained assault against its core
principles, we strongly believe that we must work toward a stronger Europe,
right here and now. If we are not able to give life to the European dream, we
are condemned to the same nightmare, in Greece and in the rest of Europe.
Benjamin
Abtan, president of the European Grassroots Antiracist Movement (EGAM); Dario
Fo, Literature Nobel Prize; Jovan Dijvak, general defender of besieged
Sarajevo; Svetlana Gannushkina, Memorial leader in Russia;Anthoy Giddens,
sociologist; Amos Gitaï, director; Béate et Serge Klarsfeld,
president of the "Fils et filles de déportés juifs de France"; Bernard
Kouchner, former French minister of foreign affairs; Bernard-Henri Lévy,
philosopher, writer; Adam Michnik, historian, essayist, journalist, former
member of Solidarnosc; Amélie Nothomb, writer; Dominique Sopo,
president of SOS Racisme; Oliviero Toscani, photographer; Elie Wiesel,
Peace Nobel Prize, writer; AB Yehoshua, writer, essayist
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου