Βουλγαρία, ὁ καπηλευτὴς Ἑλληνικῶν ἐδαφῶν καὶ ἱστορίας.

Ἱστορική, ἔντιμη καταγραφή γεγονότων ἀπὸ τὸν Ῥαφαήλ Διαμαντῆ. Μία πρώτη πηγή πληροφοριῶν γιὰ ὅσους θέλουν νὰ ξεκινήσουν τὴν μελέτη τῆς ἱστορίας τῆς Μακεδονίας.
Οἱ Βούλγαροι, «σύμμαχοι» μας καὶ πολύ συχνά καταπατητές Ἑλληνικῶν ἐδαφῶν, ποτέ δὲν ἔπαψαν νὰ θεωροῦν τὴν Μακεδονία καὶ τὴν Θράκη τμήματα «ἁρπαγμένα» ἀπό τὴν δική τους κληρονομιά. 

Φιλονόη.
Μια ιστορική αναδρομή στη δράση της Βουλγαρίας κατά τη διάρκεια του Α’ και Β’ Παγκοσμίου Πολέμου με πλούσιο και σπάνιο φωτογραφικό υλικό.

Οι Βουλγαρικές φιλοδοξίες στα Βαλκάνια το 1ο μισό του 20ου αιώνος
Γράφει ο Ραφαήλ Διαμαντής*

Σπάνια φωτογραφία προγενέστερης κατοχής της Μακεδονίας από γερμανούς βουλγάρους και τούρκους συμμάχους τους, στο Μακεδονικό μέτωπο στα 1916. Πρόκειται για μικτό ουλαμό ενός βουλγάρου στρατιώτη (αριστερά), ενός γερμανού (πρώσσου) στο κέντρο, κι ενός τούρκου (δεξιά), σε κατεχόμενο ελληνικό χωριό.

Βούλγαροι στρατιώτες (μερικοί πρώην ”αγωνιστές” κομιτατζήδες) με γερμανική στρατιωτική ενδυμασία κατά τη διάρκεια του Α’ΠΠ (1916) σε οχυρό κοντά στα ελληνικά σύνορα. Προσέξτε τις δερμάτινες μπότες τους! Οι γερμανοί τους έντυσαν με δερμάτινα ”δυτικά” υποδήματα!



Ορεξάτοι με υψηλό ηθικό ακόμα βούλγαροι στρατιώτες κατά τονΠρώτο Βαλκανικό Πόλεμο(1912) κατά τη διάρκεια στάθμευσης από πολύωρη πεζοπορία κάπου στην ανατολική Θράκη. Πολεμούν τούρκους καιέχουν το όνειρο να πάρουν την Αδριανούπολη (και μετά τη Πόλη) !

Άν γνώριζαν ιστορία δεν θα υπέπιπταν στο ”σύνδρομο του Πατρόκλου”. (Ο Πάτροκλος από την ομηρική μυθολογία της Ιλιάδος, φίλος του Αχιλλέα, πίστεψε ότι επειδή φόρεσε τη πανοπλία του, οι τρώες θα τον εκλάμβαναν για τον Αχιλλέα θα ετρέποντο σε φυγή και θα του έδιναν τη Τροία!). Ανάλογα και οι βούλγαροι πιστεύοντας στα ρούχα των γερμανών πού φόραγαν ότι εάν τους έβλεπαν οι τούρκοι θα τους παρέδιδαν τη Πόλη από φόβο.
Η Νίκη τους στα 1878 στη μάχη της Σίπκας όπου κατετρόπωσαν τους τούρκους μαζί με τους ρώσσους πού ήλθαν να τους βοηθήσουν για να αποτινάξουν το τουρκικό ζυγό πού βάσταγε 500 χρόνια, τους πήρε τα μυαλά! Μοιραίως λοιπόν υπέπεσαν στο ”σύνδρομο του Πατρόκλου”.
Βουλγαρική ένοπλη ληστοσυμμορία της περιβόητης ομάδας κομιτατζήδων Κιουστεντίλ, σε φωτογραφία των αρχών του 20ου αιώνα σε στιγμή ανάπαυσης.

Προσέξτε τα πρωτόγονα υποδήματα απόγουρουνοτσάρουχα τα”οπάνγκερ”, σε χρήση των βουλγάρων χωρικών. Τέτοια χρησιμοποιούσαν οι γαλάτες πρόγονοί τους (Η Βουλγαρία ή ορθώτερα βόρειος Θράκη, καταλήφθηκε αρχικά από γαλάτες και μετά από βαρβάρους πρόσφυγες πού προέρχονταν από το χωριό Μπολγκάρ της Ρωσικής στέππας όταν αυτό αλώθηκε από την εισβολή των Ούννων, γι αυτό μετέπειτα όταν επήλθε επιμιξία των δύο φυλών μαζί με τη τοπική θρακική ελληνική, η βόρειος Θράκη ονομάστηκε Βουλγαρία).

Στη φωτογραφία οι περισσότεροι είναι άτακτοι βούλγαροι αντάρτες. Τακτικός είναι ο τρίτος όρθιος από τα αριστερά πού φοράει πηλίκιο αντί για καλπάκι όπως όλοι οι άλλοι. Πρόκειται για αξιωματικό του αυτοκρατορικού βουλγαρικού στρατού πού επιθεωρεί τα δρώμενα τηςκομιτατζίδικης ληστοσυμμορίας. Η λέξη ληστοσυμμορία δεν είναι ”εθνικιστική επινόηση των ελλήνων ή των τούρκων”. Είναι αληθής και δίκαια, για τους παρακάτω λόγους.
Ο τσάρος της Βουλγαρίας Φερδινάνδος του Κοβούργου, αυστριακής καταγωγής, της βουλγαρικής δυναστείας των Άσσαν, ο ιδρυτής του σύγχρονου βουλγαρικού κράτους πού ο ίδιος ονόμασε ”Πρωσσία των Βαλκανίων”, άσκησε μιά επεκτατική πολιτική υπέρ της πατρίδας του. Επινόησε λοιπόν τις ληστοσυμμορίες αυτές πού (όπως και ο τακτικός στρατός του) καθώς στερούντο επιμελητίας έπρεπε να τραφούν και συντηρηθούν εις βάρος των χωρικών των περιοχών της τουρκοκρατούμενης ακόμα Μακεδονίας.

Οι ληστρικές ομάδες αυτές είχαν εντολή από το Μακεδονικό-Βουλγαρικό Κομιτάτο πού ιδρύθηκε στα 1893 στη Σόφια (και απορεί κανείς πως το καπηλεύονται οι σημερινοί σκοπιανοί πού ψάχνουν απεγνωσμένα μιά εθνική ταυτότητα από τις σάρκες των γειτονικών προς αυτούς λαών) να ”απελευθερώσουν” τη Μακεδονία από τους τούρκους και τους έλληνες και να τη προσαρτήσουν μαζί με την ελληνική Θράκη (Δυτική Θράκη) στη ”Πρωσσία των Βαλκανίων”. Σκοπός της τσαρικής βουλγαρικής πολιτικής ήταν η προσάρτηση των λιμένων του Δεδέαγατς(Αλεξανρούπολης) και Θεσσαλονίκης (Σολούν στα τούρκικα). Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Φερδινάνδος του Κοβούργου υπήρξε σοφός και ικανώτατος βασιλιάς για τα βουλγαρικά συμφέροντα. Ίσως είναι ο μόνος πού διέθεσε αυτή η χώρα με το κύρος του και την διπλωματική του ικανότητα. Οι δυό γιοί του αποτέλεσαν μετριότητες και στάθηκαν ανίκανοι να διατηρήσουν το έργο του πατέρα τους.
Η αβρότητα, η φιλευσπλαγχνία, ο οίκτος ή το έλεος, δεν χαρακτήριζαν καθόλου αυτές τις κομιτατζίδικες ομάδες. Η δράση τους εκφόβιζε τα φιλήσυχα χωριά της Μακεδονίας πού τρομοκρατούντο από δαύτους και υφίσταντο τρομακτικά βασανιστήρια. Όμως καθώς μερικοί θα αμφιβάλλουν, υπάρχουν αμέτρητες φωτογραφίες των ωμοτήτων πού διέπραξαν. Τη δράση τους αυτή καπηλεύονται σήμερα οι Βαρδαρέοι-Σκοπιανοί, ώστε ή να την ξαναεφαρμόσουν στη Μακεδονία ή με τη βοήθεια των ξένων συμφερόντων να αποσπάσουν από την Ελλάδα εδάφη (αν δυνατόν όλα!) πού θα περιλαμβάνουν τη Μακεδονία στο σύνολό της. Για τους Βαρδαρέους η εγκληματική δράση αυτών των παλαιών ανταρτικών συμμοριών αποτελεί σήμερα πατριωτικό κατόρθωμα!

Τί ακριβώς εκαναν οι κομιτατζήδες; Κατ’αρχήν μέλημά τους ήταν η αποσταθεροποίηση της οθωμανικής επαρχίας της Μακεδονίας, με σκοπό την εξολόθρευση των ελληνικών και τουρκικών στοιχείων πού την κατοικούσαν, υπέρ των βουλαγαροσλαβικών πού συνυπήρχαν εκεί καθώς οι τούρκοι στο παρελθόν έκαναν μεγάλη ανακατανομή των πληθυσμών της ώστε να αποδυναμωθεί εθνικά και να μην τολμά να εξεγείρεται κατά της Τουρκικής Αυτοκρατορίας. (Στην Ιταλία ένεκα του ιστορικού αυτού γεγονότος της πανσπερμίας εθνών πού δημιούργησαν οι τούρκοι στη Μακεδονία, υπάρχει μιά δημοφιλέστατη φρουτοσαλάτα αποτελούμενη από πολλά φρούτα πού καλείται Macedonia di fruttaή άλλως ”Μακεδονία φρούτων” κατά το λαϊκότερον, αχταρμάς!).
Η Τουρκία αντέδρασε στη τρομοκρατία στρατολογώντας πολιτοφύλακες της περιοχής έλληνες, αλβανούς και τούρκους ακόμα, πού η τουρκική διοίκηση επιφόρτησε για την επαγρύπνηση και αποτροπή επεισοδίων στη περιοχή. Όμως απαγόρεψε με ποινή θανάτου τη κατοχή όπλων στις οικίες των χωρικών. Όταν κάποια κομιτατζίδικη ομάδα όπως αυτή της φωτογραφίας εισέβαλλε σε κάποιο ελληνικό χωριό υποχρέωνε τους κατοίκους (με ποινή θανάτου κι αυτοί) να αγοράσουν με το ζόρι όπλα απ’ αυτούς! Είτε προφορικά είτε με εγκυκλίους τυπωμένες στηβουλγαρική γλώσσαανακοίνωναν στους κατοίκους ότι πρέπει να οπλισθούν για να διώξουν τον προαιώνιο εχθρό τούρκο από τα ”άγια χώματα της Μακεδονίας”! Όποιος αρνείτο να αγοράσει όπλα ή δεν το έκανε από φόβο μήπως κατόπιν τον εκτελέσουν οι τούρκοι τον απαγχόνιζαν επι τόπου ή του έκοβαν το λαρύγγι! Οι ανήμποροι χωρικοί, πού γι αυτούς η κατάσταση είχε γίνει αφόρητη, ”εμπρός γκρεμός και πίσω ρέμα”, αναγκάζονταν να αγοράσουν όπλα πού πολλές φορές πλήρωναν πανάκριβα με τη συνολική σοδειά τους πού άρπαζαν ”νόμιμα” οι πεινασμένοι κομιτατζήδες. Χρήματα μετρητά δεν είχαν στα χέρια τους. Όταν κατεύθαναν οι τούρκοι για έλεγχο και έβρισκαν τα όπλα στα σπίτια, τους αποκεφάλιζαν επί τόπου ως προδότες ή αντάρτες κατά του σουλτάνου! Μετά φωτογραφίζονταν μαζί με τα κομμένα κεφάλια…
Το ελληνικό κράτος αποφάσισε να αντιδράσει με πρωτοβουλία κάποιων ελλήνων τακτικών αξιωματικών προερχομένων από την ένδοξη σχολή ευελπίδων. Έτσι ιδρύθηκαν τα περίφημα ελληνικά απελευθερωτικά τάγματα για την απελευθέρωση της Μακεδονίας από το διπλό ζυγό, υπό την ηγεσία του Παύλου Μελά και άλλων ελλήνων αρχηγών. Αρχίζει έτσι οΜακεδονικός Αγώνας πού θα στεφανωθεί με την ένωση της Μακεδονίας με τη μητέρα Ελλάδα.Ο Παύλος Μελάς έλαβε το ψευδώνυμο ”Μίκης Ζεζας”. Το ίδιο έκαναν και οι άλλοι καπεταναίοι συμπολεμιστές του με άλλες ελληνικές ομάδες, ώστε να εξαρθρώσουν τα θηρία όπως αυτά της φωτογραφίας. Σήμερα οι βαρδαρέοι σκοπιανοί αποκαλούν την ελληνική ανταρτική αντίσταση αυτή του μακεδονικού αγώνα, ”έλληνες κομιτατζήδες ληστοσυμμορίτες και εγκληματίες”, την δε ένδοξη συγγραφεέα μας Πηνελόπη Δέλτα ως υστερική ορκισμένη θεωρητικό της βαρδαρικής γενοκτονίας !!! Γιατί όμως τα ξένα συμφέροντα πού υποκινούν τους βαρδαρέους πιστεύουν τέτοιααισχρά ψεύδη; (!). Το γεγονός δε πού η Πηνελόπη Δέλτα δεν άνθεξε αργότερα τη ναζιστική εισβολή στην Ελλάδα και αυτοκτόνησε, οι βαρδαρέοι-σκοπιανοί το χρησιμοποιούν σαν τεκμήριο της ”ψυχικής αστάθειας” της μεγάλης μας συγγραφέως.
Θέλουν όπως καταλαβαίνετε να αρπάξουν τη Μακεδονία όπως και τότε! Πέραν του αιματηρού αγώνα των έλλήνων με αυτούς τους κομιτατζήδες σλαβοβούλγαρους, η Βουλγαρία έδειξε ξανά τις διαθέσεις της τόσο το 1913 πού απροκάλυπτα αποπειράθηκε να καταλάβει τη Θεσσαλονίκη με τακτικό πλέον στρατό στρατοπεδεύοντας (με την άδεια του Διαδόχου Κωνσταντίνου του λεγόμενου Δουκός της Σπάρτης και κατόπιν βασιλέως των ελλήνων) στη πόλη επιτάσσοντας με το έτσι θέλω σπίτια τούρκων κατοίκων της περιοχής Καραμπουρνού παρόλη τη συνθηκολόγησή τους με την Ελλάδα, διώκωντάς τους με κλωτσιές από τα σπίτια τους και κτυπήματα με τα υποκόπανα των τουφεκιών τους, στήνοντας ακόμα κι ένα πολυβόλο κοντά στο Λευκό Πύργο ξεκινώντας να σκοτώνουν άοπλους αιχμαλώτους τούρκους στρατιώτες παραδομένους υπό τη προστασία των ελληνικών αρχών. Δεν σεβάστηκαν καμμία αρχή ή συνθήκη. Κατόπιν εκδιώχθηκε το στατιωτικό αυτό σώμα τους από τη Θεσσαλονίκη.

Στα 1941 η  Μακεδονία δεινοπάθησε ξανά από το βουλγαρικό στρατό κατοχής. Τα εγγόνια ή γιοί των κομιτατζήδων της φωτογραφίας, επανέλαβαν στη Ξάνθη, στη Δράμα κλπ, φρικαλεότητες όμοιες των ”ένδοξων παππούδων” τους! Μού ανέφερε άνθρωπος όταν εργαζόμουν στο Νοσοκομείο του Αγίου Σάββα πού είχε φέρει εκεί τη γυναίκα του για θεραπεία, ότι ο βουλγαρικός στρατός κατοχής σε κάποιο ελληνικό χωριό της Μακεδονίας στα 1941, όταν αυτός ήταν ακόμη παιδί, είδε θηριωδίες ακατανόμαστες, όπως αυτή της πετάλωσης με αλογίσιο πέταλο πού κάρφωναν στο γυμνό πέλμα των ελλήνων μακεδόνων προκρίτων του χωριού και τους ανάγκαζαν να περπατήσουν τρέχοντας και αφού δεν μπορούσαν τους εκτελούσαν σαν ζώα!Γιατί ποτέ κανείς δεν μιλάει για αυτά; Πάντως για όσους διαβάζουν αυτό το άρθρο οι βούλγαροι πού έπραξαν θηριωδίες κατά άμαχων ελλήνων κατά τη κατοχή συνελήφθησαν από τον ΕΛΑΣ δικάσθηκαν και εκτελέστηκαν για παραδειγματισμό. Υπάρχει και σχετική φωτογραφία του γεγονότος αυτού. Να μην ξεχνάμε ποτέ την Ιστορία και τη γλώσσα μας!

Σπανια φωτογραφία πού δείχνει τον ”ένδοξο βουλγαρικό στρατό” να παρελαύνει στη Ξάνθη στα 1941 υπό την επίβλεψη ιταλών και γερμανών αξιωματικών (πού διακρίνοτναι στα αριστερά της φωτογραφίας) υποχρεώνοντας τον ελληνικό πληθυσμό να βγεί από τα σπίτια του για να τιμήσει (ωϊμέ!) την είσοδο των βουλγάρων στη πόλη τους!
Άρχιζε έτσι η τριπλή κατοχή της Ελλάδας από βουλγάρους, ιταλούς και γερμανούς! Η βουλγαρική κατοχή ήταν ιδιαίτερα απεχθής καθώς οι βούλγαροι επέδειξαν ζήλο αντιποίνων εναντίον των ελλήνων για γεγονότα πού έλαβαν χώρα 40 χρόνια πρωτύτερα. Οι βούλγαροι οπλισμένοι από γερμανούς και ιταλούς είχαν ευθυτενή σώματα, ήσαν πειθαρχικοί, ευπαρουσίαστοι (;!) δηλαδή παρουσίαζαν τις προδιαγραφές του δογματικού γερμανικού και ιταλικού μιλιταρισμού! Είναι εμφανέστατος ο θαυμασμός των γερμανών αξιωματικών και η ικανοποιήση τους καθώς χαιρετούν τους νέους (αιμοβόρους) συμμάχους τους! Χάρις στους ιταλούς οι βούλγαροι έβαλαν για πρώτη φορά στη ζωή τους δυτικά υποδήματα (ανθρώπινα!) και απαλλάχτηκαν από τα πρωτόγονα γουρουνοτσάρουχα τα οπάνγκερ !!! Πληροφοριακά τα οπάνγκερ τα φόραγαν οι ”πλούσιοι”, οι ”φτωχοί” ήσαν ξυπόλυτοι! Έτσι φτιάχτηκε η Πρωσσία των Βαλκανίων!

Προπαγανδιστική βουλγαρική αφίσσα της εποχής του πρώτου βαλκανικού πολέμου (δίγλωσση στα βουλγαρικά και γαλλικά) όπου ο Βουλγαρικός αυτοκρατορικός λέοντας μπήζει τα νύχια του στο σώμα της τούρκικης τίγρεως πού αιμορραγεί ενώ οι (κιοτήδες!) σύμμαχοι των βουλγάρων (μιά μαύρη γάτα εύζωνας) και ένα σερβικό γουρούνι το σκάνε φοβισμένοι!
Έχει χιούμορ η φωτογραφία!  Άκου ”μαύρες γάτες” οι δίμετροι έυζωνοί μας! Όμως όταν έφτιαξαν την αφίσσα πάντα τελούντες υπό το ”σύνδρομο του Πατρόκλου” βιάστηκαν να θεωρήσουν δεδομένη τη νίκη τους στη Τσατάλτζα της Ανατολικής Θράκης κατά του οθωμανικού στρατού! Εκεί νικήθηκαν κατά κράτος! Στα πίσω πόδια του βούλγαρου λέοντα υπάρχει ένας τσιμεντένιος οδοδείκτης πού γράφει ‘‘Τσατάλτζα’‘ στα βουλγαρικά!
Οι έλληνες δίμετροι εύζωνοι οι κομάντος κρούσης του ένδοξου παλαιού ελληνικού στρατού χαρακτηρίστηκαν από τους ιταλούς εισβολείς του 1940 ώς το ”φόβητρο της Πίνδου”. Υπάρχει ιταλικό τραγούδι στρατιωτικό με τον ίδιο σκοπό του λυρικού εκείνου που αναφέρεται στη ”Γέφυρα του Μπασσάν” όπου συγκρούσθηκαν οι ιταλοί με τους αυστριακούς σε μιά αιματηρότατη μάχη, με αλλαγμένα λόγια πού αρχίζει με το στίχο,
Sul Ponte di Perati, bandiera nera, l’e’ il luto della Julia che fa la guerra….(Στη γέφυρα της Περατής, μαύρη σημαία, εκεί ειναι το πένθος της Γιούλια* πού πολεμά…) εννοεί τους δίμετρους εύζωνες (πού οι βούλγαροι τους έβλεπαν ωσάν φοβισμένες μαύρες γάτες, μαύρες γιατί κατά τους βουλγάρους οι έλληνες είναι μελαχρινοί!)
* Γιούλια και όχι ”Τζούλια” όπως αναγράφεται πάντοτε λανθασμένα στις ελληνικές ιστορικές αναφορές. Η Julia αποτελούσε επίλεκτο σώμα-στρατιά αλπινιστών του ιταλικού στρατούπού έδρεψε νίκες σημαντικές κατά των αυστριακών στον Α’ΠΠ. Μα οι δίμετροι τσολιάδες χάλασαν τους ”βαθμούς” τους στηνελληνική Πίνδο! Ποιός είπε ότι οι έλληνες είναι κοντοί, άσχημοι με όλα τα κακά του κόσμου; !!!
Το αυθεντικό δημοφιλές λυρικό τραγούδι πού τραγουδάται από χορό ”Η Γέφυρα του Μπασσάνο” αρχίζει ως εξής: Sul Ponte di Bassano, noi ci darem’ la mano.…(Στη Γέφυρα του Μπασσάνο – πόλη της Βορειοανατολικής Ιταλίας πού τελούσε υπό αυστριακή κατοχή – εμείς θα δώσουμε τα χέρια..)

Βούλγαροι στρατιώτες φωτογραφίζονται στο Δοξάτο με κομμένα κεφάλια ελλήνων πατριωτών στις 28 Σεπτεμβρίου του 1941. Τα καλά παιδιά των γερμανών και ιταλών έδειξαν αμέσως τις ικανότητές τους στον άμαχο μακεδονικό ελληνικό πληθυσμό. (φωτογραφία δεξιά)

Ταφοι ελλήνων στρατιωτών πού συλλέχθηκαν από τον ιταλικό στρατό στο αλβανικό μέτωπο και ενταφιάστηκαν με αξιοπρέπεια χριστιανική. (1940) Ο σταυρός γράφει στην ιταλικά γλώσσα,”έλληνας στρατιώτης, άγνωστος”. Το ανισόρροπο ελληνικό κράτος ούτε καν μετά από 50 χρόνια δεν πήγε να συλλέξειτα ιερά οστά των στρατιωτών μας πού έχυσαν το αίμα τους στην Αλβανία…

Στο Πολεμικό μουσείο της Βιέννης το Arsenal Kriegs Museumυπάρχει ένα τμήμα αφιερωμένο σε μιά από τις τέσσερεις συμμάχους των Κεντρικών Αυτοκρατοριών, της Τσαρικής Βουλγαρίας πού μαζί τις υπόλοιπες (Γερμανία, Αυστρουγγαρία, Τουρκία) αντιμετώπισαν τηνΣυμμαχία της Τριπλής Συνεννόησης ή της Entente όπως είναι γνωστή στα γαλλικά, στο πλευρό της οποίας πολέμησε η Ελλάδα του Ελευθερίου Βενιζέλου. Ένα ιδιαίτερο δώμα του μουσείου αυτού πού είναι ένα από τα πιό έξοχα του κόσμου, πάντοτε σχετικά με τη Βουλγαρία υπάρχουν παλαιά βουλγαρικά πόστερς πολιτκής σάτιρας από την οποία μπορεί ο κάθε παρατηρητής να αντλήσει σημαντικά στοιχεία της βουλγαρικής πολιτικής ψυχολογίας της βασιλικής περιόδου της χώρας αυτής, των δρώμενων του Α’Π.Π.

Το πόστερ της φωτογραφίας λοιπόν αναπαριστά τη Βουλγαρία με τον Λέοντα πού κατασπαράσσει τη βασιλική Ρουμανία (υπό τη μορφή ρουμάνου αγρότη),τη χήνα Ιταλία πού κοιτάζει ανήμπορη, τη ρωσσική αρκούδα με τραυματισμένο πόδι οδηγούμενη δια της βίας από τον Αυστριακό μιλιταρισμό.

Στο βάθος δεξιά το ”ζεύγος” Σουηδίας- Νορβηγίας ουδέτερο όπως πάντα παρατηρεί από απόσταση τα δρώμενα. Δεξιά το ακόντιο πού αντιπροσωπεύει τα Δαρδανέλια στα χέρι του τούρκου (όπου οΚεμάλσυνέτριψε τους συμμάχους κατά τις μάχες της Καλλιπόλεως), δίπλα του ο γερμανός πού κρατά μπαλτά για να συνθλίψει το κεφάλι της Ρουμανίας (του ρουμάνου χωρικού) πού ανήκε στη Τριπλή Συμμαχία, ο Ελευθέριος Βενιζέλος απαγχονισμένος στο δένδρο και ο έλληνας τσολιάς (Ελλάδα)σταυρωμένος σαν τον Χριστό ενώ από κάτω κοιτούν οι δήμιοι Αγγλία και Γαλλία – πού πρόδωσαν την Ελλάδα όπως πάντα – ενώ (ο γάλλος στρατιώτης) αποπειράται να λογχίσει το τσολιά όπως έκανε ο ρωμαίος στρατιώτης πού λόγχισε το Χριστό (κόβωντάς την ιερή καρδιά του στη μέση, εκτελώντας τον).
Το ιστορικής πλέον σημασίας βουλγαρικό αυτό περιοδικό πού φιλοξενούσε τη πολιτική αυτή σάτιρα λεγόταν ”Βαλκανικός Παπαγάλος” (Μπαλκάνσκυ Παπαγκάλ, όπως αναγράφει ο τίτλος στα βουλγαρικά). Πιθανόν να είναι άγνωστο στους σημερινούς βουλγάρους όπως πολλά ανάλογα περιοδικά δικά μας της ιδίας περιόδου αφού δεν διδάσκονται στα σχολεία.

Εν μέρει αληθές το περιεχόμενο του πόστερ αυτού δείχνει τη πολιτική κατάσταση από βουλγαρική σκοπιά. Βεβαίως ο ”ηρωϊκός λέοντας” ο βούλγαρος είναι πάντα ”σωστός” και ”αλάνθητος”. Το πόστερ σχετίζεται με τη συντριβή της Βουλγαρίας στα 1916 όταν η χώρα ενώ ήταν σε εμπόλεμο κατάσταση με τηνΕλλάδα και τη Σερβία (όχι πλέον με τη Τουρκία με την οποία είχε συμμαχήσει κατόπιν προτροπής των γερμανών και αυστριακών αφού ο Φερδινάνδος της Βουλγαρίας σαν αυστριακός πού ήταν ακολουθούσε πιστά τις ντιρεκτίβες της Αυστρουγγαρίας της αληθινής του πατρίδας), υπέστη έξαφνη επίθεση και απροσδόκητη από τη Ρουμανία πού της απέσπασε τη περιοχή της Δοβρουτσάς(πού οι βούλγαροι ξαναπήραν στα 1941 με τη παρέμβαση των γερμανών πού κατέλαβαν τη Ρουμανία και την έχασαν εκ νέου όταν στις δύο αυτές χώρες διαμορφώθηκε η σοβιετική επιρροή στα 1944),αναγκάζοντας την σε παράδοση άνευ όρων. Το πόστερ είναι παραπλανητικό ώστε να εμψυχώσει τους βούλγαρους πολίτες ότι η Βουλγαρία κατασπάραξε τον ”πισώπλατο και ύπουλο εχθρό της” τον ρουμάνο! Στη πραγματικότητα συνέβη το αντίθετο.
Σε κάθε βουλγαρικό πόστερ του ”Βαλκανικού Παπαγάλου” η Ελλάδα έχει κύρια θέση αφού ήταν η κυρία εμπόλεμος χώρα με τη Βουλγαρία. Ενενήντα χρόνια σχεδόν μετά, δηλαδή σήμερα, τα σατιρικά αυτά έντυπα παρέχουν σημαντικές πολιτικές και ιστορικές πληροφορίες σε μιά συνοπτική σκιαγραφία πού ενημερώνει τον επισκέπτη και ιστορικό ερευνητή για πτυχές πού αφορούν τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, εν μέρει άγνωστες και τη συμμετοχή της Ελλάδος σ’αυτόν έστω και από βουλγαρική ερμηνεία.

*Ο Ραφαήλ Διαμαντής είναι ειδικός παθολόγος

Macedonia Hellenic Land.Eu

http://filonoi.gr/2011/03/21/24-4/