Η λέξη « mayday
(πρωτομαγιά) », χρησιμοποιείται διεθνώς σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης, που
τείνουν να εξελιχθούν σε τραγωδίες με πολλά θύματα. Αυτή τη στιγμή που μιλάμε,
αποτυπώνει την σκληρή πραγματικότητα που βιώνει η Ελλάδα.
Όταν από το
πιλοτήριο ενός αεροσκάφους εκπέμπεται το « mayday-mayday », όλοι γνωρίζουν ότι
μόνον το πλήρωμα μπορεί να σώσει το σκάφος που βρίσκεται αβοήθητο στον αέρα.
Οι μόνοι που μπορούν να σώσουν την Ελλάδα είμαστε οι ίδιοι οι έλληνες.
Όλοι μας γνωρίζουμε ότι σταματήσαμε να παράγουμε προϊόντα, χάριν των
επιδοτήσεων. Παρατήσαμε τη γη μας, χάριν της αστικής «πολιτισμένης» ζωής. Χάσαμε
την επαφή μας με τη φύση και το περιβάλλον, χάριν της τεχνολογίας. Ξεχάσαμε ότι
εκεί στο χωριό, λίγο πιο πέρα από τη γενέθλια γειτονιά μας, έχουμε κάτι κτήματα.
Του πατέρα μας, ίσως και του παππού μας. Πολλοί δεν θυμόμαστε που είναι καν.
Η δική μας πρόταση είναι απλή. Να ανακαλύψουμε αυτή τη ξεχασμένη πολύτιμη
γη μας και να την καλλιεργήσουμε. Η πρωτογενής παραγωγή μπορεί να μας δώσει τα
προς το ζην και ταυτόχρονα να σώσει τη χώρα. Δεν
περιμένουμε να εξαγγείλλουν οι κυβερνήσεις μεγαλόπνοα αλλά κίβδηλα προγράμματα,
δεν αρκούμαστε στις ψεύτικες υποσχέσεις τους ότι θα μας σώσουν. « Ν’ αγαπάς την
ευθύνη. Να λες: Εγώ, εγώ μονάχος μου έχω χρέος να σώσω τη γης. Αν δε σωθεί, εγώ
φταίω.».
Τα τελευταία χρόνια αποκτήσαμε μία εμπειρία πάνω στην
καλλιέργεια της τρούφας. Σκεπτόμαστε να επεκταθούμε σε καλλιέργειες σπάνιων
ελληνικών αρωματικών και φαρμακευτικών φυτών, όπως επίσης και βοτάνων. Θέλουμε
να ζήσουμε από αυτά που παράγουμε και όχι από αυτά που μας δανείζουν –με το
αζημίωτο βέβαια-, οι εταίροι μας της Ευρώπης.
Εάν σκέφτεστε να
αξιοποιήσετε τα πάτρια εδάφη σας, επικοινωνήστε μαζί μας. Όχι μόνο εάν θέλετε να
καλλιεργήσετε τρούφα. Στο www.peliti.gr ,θα βρείτε το μίτο της Αριάδνης,
που θα σας οδηγήσει σε απίστευτες ελληνικές ποικιλίες καλλιεργήσιμων
σπόρων, από ότι μπορείτε να φανταστείτε.
Το σήμα κινδύνου «mayday», στα
ελληνικά μεταφράζεται «πρωτομαγιά». Είναι η μέρα που οριοθετεί την αναγέννηση
της φύσης.
« Πολεμούμε γιατί έτσι μας αρέσει, τραγουδούμε κι ας μην
υπάρχει αυτί να μας ακούσει. Δουλεύουμε κι ας μην υπάρχει αφέντης, σα βραδιάσει,
να μας πλερώσει το μεροκάματό μας. Δεν ξενοδουλεύουμε. Εμείς είμαστε οι αφέντες.
Το αμπέλι τούτο της Γης είναι δικό μας, σάρκα μας κι αίμα μας …….. Σκάβω και
χαίρουμαι όλο τον κύκλο του σταφυλιού, τραγουδώ μέσα στη δίψα και στο μόχτο μου,
μεθυσμένος από το
μελλούμενο κρασί. »
Τα εντός εισαγωγικών
αποσπάσματα του ανωτέρω κειμένου, είναι από την «Ασκητική» του Ν.
Καζαντζάκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου