Ο Κέρμιτ, η Μις Πίγκι και άλλοι μαρξιστές

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Σάββατο 24 - Κυριακή 25 Δεκεμβρίου 2011 ΠΡΟΣΩΠΑ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ ΠΟΛΗ

Ο Κέρμιτ, η Μις Πίγκι και άλλοι μαρξιστές

Του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΥ
Μπορεί να ακούγεται εξωφρενικό και τραβηγμένο από τα μαλλιά, αλλά ταινίες για παιδιά, όπως η νέα περιπέτεια των «Μάπετ» και το «Happpy Feet 2», κατηγορούνται για αντικαπιταλιστική προπαγάνδα, κομμουνισμό και προώθηση της ατζέντας του γκέι ακτιβισμού! Θα μπορούσε να είναι ένα από τα νούμερα σε κωμικά σόου τη αμερικανικής τηλεόρασης, όμως είναι μια πραγματικότητα που δυσκολεύεται να πιστέψει κανείς.Εδώ και πολλές δεκαετίες η κόντρα ανάμεσα στους Δημοκρατικούς και στους Ρεπουμπλικάνους εντείνεται όταν μπαίνει στη μέση το Χόλιγουντ, μια έννοια απολύτως ταυτισμένη με τον καπιταλιστικό τρόπο ανάπτυξης. Ο τόπος λοιπόν όπου η τέχνη προβάλλεται και προωθείται ως προϊόν σε ένα παγκόσμιο κοινό παραδοσιακά διοικείται από οπαδούς των Δημοκρατικών. Όσο και αν έχουν προσπαθήσει οι Ρεπουμπλικάνοι να διεισδύσουν στην κινηματογραφική βιομηχανία δεν τα έχουν καταφέρει.

Στο στόχαστρο οι παιδικές ταινίες «Μάπετ» και το «Happpy Feet 2» Κατηγορούνται την για αριστερή, κομμουνιστική και αντικαπιταλιστική προπαγάνδα. Ναι, μιλάμε για μια ακόμη περιπέ¬τεια των κοσμαγάπητων Κέρμιτ, Μίς Πίγκι και των υπόλοιπων μαλλιαρών συντρόφων τους. Πως από το εργαστήριο της εταιρείας του Τζιμ Χένσον και του στούντιο της Ντίσνεϊ έφτασαν να τους κατηγορούν για το Κ.Κ. ΗΠΑ; Επειδή ο «κακός» της ταινίας, τον οποίο υποδύεται ο βραβευμένος με Οσκαρ Κρίς Κούπερ, είναι ένας πετρελαιάς από το Τέξας, με το όνομα Τεξ Ρίτσμαν (Τεξ Πλούσιος), ο οποίος θέλει να κατεδαφίσει το παλιό θέατρο των «Μάπετ». «Πως τολμούν να στοχοποιούν το α¬μερικανικό κεφάλαιο;» ήταν η λογική της επίθεσης αφήνοντας τους πάντες με ορθάνοιχτα μάτια και ακόμη περισσότερο τα ίδια τα «Μάπετ», για τα οποία το γουρλωμένο βλέμμα είναι και μέρος της γοητείας τους. Η συμμετοχή στην ταινία του Τζειμδ Κάρβιλ, Δημοκρατικού σχολιαστή της εκπομπής Crossfire του CΝΝ, απλώς διευκόλυνε τις επιθέσεις των Συντηρητικών. Κρυφά μηνύματα!Επειδή όταν αρχίσει μια υπερβολή δύσκολα σταματάει, οι Συντηρητικοί πολιτικοί στην Αμερική και οι φίλα προσκείμενοι αναλυτές άρχισαν να ανακαλύπτουν κρυφά μηνύματα αριστερής πολιτικής σε ένα πλήθος άλλων ταινιών για παιδιά. Ετσι, το «Happpy Feet 2» δεν είναι όπως όλοι νομίζαμε, μια απλή παιδική ιστορία για χαρούμενους πιγκουίνους και έ¬να πιγκουινάκι που δεν του έρχεται να χορέψει. Σύμφωνα με τον Κάιλ Σμιθ, κριτικό της Νιου ΓΙΟΡΚ ΠΟΣΤ, η ταινία «έχει μια βαθιά αριστερή πο¬λιτική ατζέντα». Το τραγούδι που λένε οι πιγκουίνοι με στίχους: Ας δουλέψουμε μαζί/ για να βελτιώσουμε τη ζωή μας/ αυτή είναι η δοκιμασία/ χωρίς αγώνα δεν έχει πρόοδο/ δώσε ένα χέρι βοήθειας στον αδελφό σου για να κάνει το καλύτερο/ άνθρωποι του κόσμου ενωθείτε/ με δύναμη στους ρυθμούς μπορούμε να πετύχουμε για μια φορά/, όπως λέει ο Σμιθ, θα μπορούσε να είναι ο ύμνος του κινήματος Occupy Wall Street...Εκτός των άλλων, το «Happpy Feet 2» κατηγορείται και ως φιλική προς το γκέι κίνημα ταινία, αφού οι πιο δια¬σκεδαστικοί νέοι ήρωες, δυο γαριδάκια που θέλουν να ανέβουν στην τροφική αλυσίδα, με τις φωνές του Μπραντ Πιτ και του Ματ Ντέιμον, εί¬ναι «ένα ύποπτο ζευγάρι εργένηδων». Πάλι καλά που ο Σμιθ παραδέχτηκε ότι το Occupy Wall Street δεν υπήρχε ούτε ως υποψία όταν η ταινία γραφόταν και γυριζόταν.

Ηδη άρχισαν να κυκλοφορούν λίστες παιδικών ταινιών και των «αριστερών» τους θέσεων.
Οι στιγματισμένεςΠοιες είναι όμως οι «κατηγορούμενες» ταινίες; Εκτός από τα «Μάπετ», τα «Αυτοκίνητα 2» θεωρείται ότι παίζουν το παιχνίδι εναντίον της πετρελαιοβιομηχανίας, αφού στην ταινία της ΡIXAR η βασική κόντρα διαδραματίζεται γύρω από τον πόλεμο ανάμεσα στο πετρέλαιο και τις εναλλακτικές μορφές ενέργειας. Όταν ο επικεφαλής της ΡIXAR Τζον Λάσετιρ αποκάλυψε ότι ο «κακός» της ταινίας θα είναι το πετρελαϊκό λόμπι, τα συντηρητικά μπλογκ έγιναν έξω φρενών. Ένα από αυτά έγραψε: «Εμείς, οι Συντηρητικοί που πιστεύουμε στίς ελεύθερες αγορές κατηγορούμαστε πως είμαστε παρανοϊκοί όταν λέμε ότι η βιομηχανία του Χόλιγουντ προσπαθεί να εμφυς σήσει στα παιδιά μας την αριστερή προπαγάνδα. Όμως τώρα οι σκηνοθέτες και οι παραγωγοί βγαίνουν καιπαραδέχονται τι ακριβώς κάνουν». Το «Αstro Boy» του 2009 κατηγορήθηκε για προώθηση του μαρξισμού στην παιδική ηλικία, ακόμη και αν οι δημιουργοί της ταινίας απάντησαν ότι οι σαφείς αναφορές εντάχθηκαν ως στοιχείο χιούμορ. Πώς όμως να πείσεις εκείνους που σε έχουν βάλει στο μάτι όταν στην ταινία μια ομάδα ρομπότ επαναστατεί γράφοντας στους τοίχους «viva la robotolution» και έχει στο αρχηγείο της εικόνες του Λένιν και του Τρότσκι;«Αριστεροί» έχουν χαρακτηριστεί δύο ακόμη παιδικοί ήρωες, ο Wall-e και ο Ράνγκο, αν και ο ένας είναι ρομπότ- σκουπιδιάρης παραδομένος στον έρωτα του για μια ρομποτίνα και ο Ράνγκο μια σαύρα που αγαπάει το θέατρο. Στον «Wall-e» της ΡIXAR (που σύμφωνα με τις καταγγελίες των Συντηρητικών τα γραφεία της θα πρέπει να είναι κάτι σαν γιάφκα), η Γη έχει καταστραφεί από το μοντέλο ανάπτυξης της υπερκατανάλωσης, που προωθούσε για δεκαετίες έναδ επιχειρηματικός κολοσσός που είχε υπό τον έλεγχο του τα πάντα, ακόμη και την κυβέρνηση. Αρα, ο καπιταλισμός παρουσιάζεται σαν κακό για τον κόσμο.Στον Ράνγκο, από την άλλη πλευρά, ο κακός είναι ένας παραδοσιακός κακός των γουέστερν. Μια χελώνα σε αναπηρικό καροτσάκι, που ελέγχει τη ροή του νερού, κάνοντας τους κατοίκους της μικρής πόλης να υποφέρουν και επιπλέον ορίζει τα αποθέματα που βρίσκονται φυλαγμένα στην τράπεζα.

AFAIA