ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΧΟΥΝ ΑΡΧΙΣΕΙ ΝΑ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΟΥΝ ΤΗΝ ΚΟΡΟΪΔΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΑΤΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ ΕΠΙ ΤΟΣΟΥΣ ΑΙΩΝΕΣ , ΔΩΣΤΕ ΤΟΥΣ ΤΗΝ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΠΟΥ ΜΟΝΟ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΞΕΡΟΥΝ ΝΑ ΔΙΝΟΥΝ , ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΕ ΚΑΙ ΣΤΕΙΛΤΕ ΣΗΜΕΡΑ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ, ΤΟ ΔΙΚΟ ΣΑΣ ΜΗΝΥΜΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΝΘΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΥ ΣΑΣ ΚΟΡΟΙΔΕΥΟΥΝ ΕΣΑΣ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ , ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ , ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΣΑΣ.

ΜΙΞΗ ΜΟΥΣΙΚΗΣ

ΤΟΥ Two Steps From Hell:
"Freedom Fighters (ΧΟΡΩΔΙΑ)"
ΑΠΟ Legend:
"Freedom Fighters (ΧΩΡΙΣ ΧΟΡΩΔΙΑ)"
ΑΠΟ Invincible:
"Freedom Fighters"
ΤΩΝ Audiomachine:
ΑΠΟ Platinum Series III: Eterna:
"Lady in the Water"
"Yearning"
Immediate Music:
ΑΠΟ ΜΟΥΣΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΜΕ ΟΡΧΗΣΤΡΑ ΚΑΙ ΧΟΡΩΔΙΑ 2:
"Where Mighty Rivers Run Choir"
πηγη Pilaeus

Ο ΝΕΡΟ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ ΑΝΟΗΤΟΙ

DelphicOrderReturns

από έναν αγανακτισμένο και αφυπνισμένο Έλληνα

ΤΟ ΝΕΡΟ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ-ΕΙΝΑΙ ΑΦΘΟΝΟ ΚΑΙ ΟΧΙ ΔΕ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΠΟΛΕΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΝΕΡΟ.

Η Ελλάδα που πέθανε...

«Ξέρεις πόσα χρήματα εξοικoνόμησα για το δημόσιο σπάζοντας τα τραστ των προμηθευτών; Πολλά! Τόσα πολλά ώστε να έχω την συνείδησή μου ήσυχη απέναντι στην πατρίδα και την οικογένειά μου υπερήφανη για μένα». Λόγια μιας άλλης εποχής που ακουγόντουσαν παράταιρα μέσα στη λάσπη και την αλλοτρίωση των πάντων τα τελευταία χρόνια. Ο Βασίλης Γκουριώτης, ένας Έλληνας μιας γενιάς που έχει σχεδόν εκλείψει,  δεν ήταν αυτό που λέμε σήμερα, «επώνυμος». Και πως θα μπορούσε να είναι επώνυμος με τα σημερινά «κριτήρια» των επωνύμων; Αυτός το μόνο που έκανε, ήταν το καθήκον του. Απέναντι στην οικογένειά του, απέναντι στην υπηρεσία του, απέναντι στην πατρίδα του. «Πατρίδα και οικογένεια, με αυτή την σειρά, είναι τα πιο σημαντικά πράγματα» συνήθιζε να λέει. «Γιατί αν δεν είναι καλά η Πατρίδα, δεν θα είναι καλά ούτε η οκογένεια». Οι άνθρωποι που λένε και πιστεύουν αυτά τα πράγματα δεν γίνονται ποτέ επώνυμοι... Ο Βασίλης ο Γκουριώτης έζησε μια ζωή ίδια με την ζωή της Ελλάδας και της κοινωνίας μας τα τελευταία 80 χρόνια: Ξεκίνησε με το όπλο στο χέρι και την τελείωσε με το να μην αναγνωρίζει τη χώρα που προστάτευε τόσα χρόνια. «Σα να ζω σε άλλη χώρα» έλεγε τα τελευταία χρόνια μη μπορώντας να πιστέψει το κατάντημα του τόπου. Γέννημα του αργολικού κάμπου, από την γενιά που για να πάει στο σχολείο περπατούσε είκοσι χιλιόμετρα την ημέρα, δέκα για να πάει και δέκα για να επιστρέψει («Συχνά χωρίς παπούτσια, ειδικά όταν άνοιγε ο καιρός»). Έχασε μια χρονιά στο Γυμνάσιο στον πόλεμο και ακόμα δεν το συγχωρούσε στον εαυτό του («Δεν διάβαζα εκείνη τη χρονιά, με είχε συνεπάρει το αντιστασιακό κίνημα» προσπαθούσε να δικαιολογηθεί κάπως αδέξια). Μέλος της ΕΠΟΝ στον Β’Π.Π. στην περιοχή της Αργολίδας, όπου γεννήθηκε στις 17 Ιανουαρίου του 1928 (Πουλακίδα Άργους), αλλά με συγκεκριμένη πολιτική άποψη μετά την απελευθέρωση του 1944: «Πολεμήσαμε τους Γερμανούς, όχι για να αλλάξουν χρώμα στολής τα κατοχικά στρατεύματα» συνήθιζε να λέει αιτιολογώντας πολιτικά την απόφασή του να δώσει εξετάσεις και να πετύχει στην Σχολή Χωροφυλακής η οποία ήταν στην πρώτη γραμμή των εθνικών αγώνων ειδικά στην αρχή του Εμφυλίου. Δεν πρόλαβε τον Εμφύλιο («Ευτυχώς, γιατί πως να σηκώσεις τ’όπλο σε Έλληνα; Με πονούσε η σκέψη» έλεγε και χαμήλωνε η φωνή και το βλέμμα), αλλά ήταν από αυτούς που με το «Tόμσον» στο ένα χέρι και τις «Μιλς» στο άλλο, έστηναν ενέδρες και φύλαγαν τα περάσματα από την Βουλγαρία στα Πομακοχώρια της Θράκης τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του ‘50: «Μόνο κομιτατζήδες τα περνούσαν τότε, δεν υπήρχαν Έλληνες ανάμεσά τους» έλεγε και διηγείτο ώρες ατέλειωτες αρχικά στο γιο του και μετά στα εγγόνια του, τεχνικές ενέδρας και ανταρτοπολέμου που εφάρμοζαν. Εκεί στα βουνά της Ξάνθης και της Ροδόπης με ανιχνευτές τους Πομάκους συντρόφους του για τους οποίους έλεγε πάντα τα καλύτερα: «Φοβεροί σκοπευτές και μαχητές, εμείς γαϊδούρια παλιοελλαδίτες τους κάναμε πλάκα και τους λέγαμε ότι δεν είναι Έλληνες και στεναχωριόντουσαν. "Είμαστε Έλληνες γιατί θέλουμε να είμαστε Έλληνες" μας αντιγύριζαν. Σε πληροφορώ ότι ήταν και είναι πιο Έλληνες από τους Αθηναίους».  Έχοντας «αλωνίσει» σε διάφορες μάχιμες θέσεις επί δεκαπέντε χρόνια ολόκληρη την Θράκη από το Νέστο μέχρι την Ορεστιάδα έκανε οικογένεια με μια ορφανή από μάνα και πατέρα Μικρασιάτισσα που μόλις λίγα χρόνια πριν είχε βγει από το ορφανοτροφείο της Κομοτηνής. Βαθιά στρατιωτικοποιημένος (άλλωστε η Χωροφυλακή ήταν το μόνο Σώμα Ασφαλείας σε όλο το κόσμο που είχε Πολεμική Σημαία) το 1962-64 υπηρετούσε συνέχεια στον Έβρο. Ανησυχούσε για την αμυντική «γύμνια» και έναντι της Βουλγαρίας και έναντι της Τουρκίας: «Το 1962 δεν υπήρχε ούτε τζιπ στη μεθόριο στο τριεθνές του Έβρου. Πρώτη γραμμή άμυνας για τον Στρατό ήταν ο Στρυμώνας. Εμείς θα μέναμε πίσω και θα ογανώναμε μονάδες ανταρτοπολέμου. Ευτυχώς τα σχέδια άλλαξαν και το 1964 πίσω από κάθε δένδρο είχαμε και ένα άρμα». Μετά από 15 χρόνια υπηρεσίας σχεδόν αποκλειστικά στους τρεις νομούς της Θράκης (Ξάνθη, Ροδόπη, Έβρο), το 1965 μετατέθηκε στο Λουτράκι (κοντά στον «τόπο συμφερόντων του» όπως έλεγαν τότε), όπου ανέλαβε διοικητής Τουρισμού. Σε μία Ελλάδα που έπρεπε να αφήσει το «Τόμσον» και να πάρει το στυλό και την γραφομηχανή, αυτός προσαρμόστηκε πολύ εύκολα: Έχοντας σπάνια παιδεία και βαθιά μόρφωση - διάβαζε μέχρι τις τελευταίες του ώρες - εύκολα οργάνωσε έναν άρτιο ελεγκτικό μηχανισμό τουρισμού στο Λουτράκι που τον έχει κάνει να τον θυμούνται μέχρι σήμερα. Η δικτατορία του 1967, απλώς «δεν του πήγαινε» και μετά από μία στημένη ΕΔΕ, όπου κατηγορήθηκε (ψευδώς) ότι διάβαζε «Αυγή» προδικτατορικά, μετατίθεται δυσμενώς τον Φεβρουάριο του 1968 σε ένα ανήλιαγο γραφείο κάπου στην Κεντρική Μακεδονία, ενώ η σύζυγός του (μαία), εξαναγκάζεται από την δικτατορία σε παραίτηση από το αγροτικό ιατρείο όπου υπηρετούσε. Ακολουθούν δύσκολα χρόνια. Τόσο δύσκολα που σημαδεύεται όλη η οικογένεια. Κι όμως: Μετά το 1974 δεν θέλησε να εκμεταλλευθεί ούτε στο ελάχιστο τις ευεργετικές διατάξεις για όσους είχαν διωχθεί επί χούντας. «Αυτά είναι για τους άλλους, όχι για εμένα» έλεγε περήφανα. Τα δύσκολα χρόνια όμως έχουν αφήσει τα σημάδια τους. Τα πρώτα προβλήματα υγείας του 1979, τον οδήγησαν τελικά εκτός της Χωροφυλακής το 1983: «Μαζί με μένα τελειώνει και η Χωροφυλακή» αστειευόταν πικρά (η Χωροφυλακή συγχωνεύθηκε το 1984 με την Αστυνομία Πόλεων και αποτέλεσαν την ΕΛ.ΑΣ.). Η τελευταία του υπηρεσία ήταν στην διαχείριση υλικού των μηχανοκινήτων της Χωροφυλακής στους Θρακομακεδόνες. «Χρυσοφόρα θέση» που λένε τα λαμόγια σήμερα. Αλλά ο ίδιος έλεγε άλλα, όπως και η συντριπτική πλειοψηφία της γενιάς του: «Τσάκισα το τραστ των προμηθευτών. Άνοιξα τους διαγωνισμούς και έγιναν πραγματικά μειοδοτικοί» έλεγε γεμάτος περηφάνια, έστω και αν από την σύνταξη μόλις και μετά βίας έβγαινε να πληρωθεί ο λογαρισμός της ΔΕΗ και τα προς το ζειν της οικογένειας. Ο Βασίλης Γκουριώτης, έσβησε τελικά σε ηλικία σχεδόν 83 ετών στο νοσοκομείο της Κορίνθου το βράδυ του Σαββάτου 27 Νοεμβρίου 2010, μόνος, όπως μόνοι τους πεθαίνουν οι ανώνυμοι. Χωρίς να συγκινηθούν οι «θεράποντες» ιατροί από τρία διαδοχικά εμφράγματα του μυοκαρδίου που είχε μέσα σε λίγες ώρες και να τον πάνε στην Μονάδα Εντατικής Θεραπείας. Είπαμε: Ανώνυμος. Άφησε δύο παιδιά και πέντε εγγόνια. Αυτοί ήταν όλη του η ζωή μετά το 1983. Και τρεις βιβλιοθήκες με σπάνια βιβλία που μέχρι το τέλος ήταν η μεγάλη του αγάπη. Το τελευταίο βράδυ της ζωής του διάβαζε για άλλη μια φορά το αγαπημένο του βιβλίο «Ο Γέρος του Μωριά» του Σπύρου Μελά. Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης ήταν και έμεινε μέχρι τέλους ο ήρωάς του... Ο Βασίλης Γκουριώτης δεν ήταν και δεν θα γίνει ποτέ επώνυμος. Και γιατί άλλωστε; Ήταν έντιμος άνθρωπος, αξιωματικός που «περπατούσε και ράγιζαν οι πλάκες» λένε οι εν ζωή συνάδελφοί του, συντηρητικός, μεν, αλλά και στις απόψεις του απόλυτα δημοκρατικός (με την καλή έννοια...), άριστος σύντροφος της γυναίκας του, υπόδειγμα πατέρα και παππού. Γιατί να είναι «επώνυμος»; Προηγούνται τόσα σκουπίδια στην κοινωνία μας... Κηδεύεται αύριο στο Λουτράκι. Η νεκρώσιμος ακολουθία θα ψαλεί στις 15.00 η ώρα στον Ιερό Ναό της Παναγίας. Ας είναι ελαφρύ το ελληνικό χώμα που θα τον σκεπάσει... Α.Β.Γ. πηγη www.defencenet.gr

ΚΩΣΤΑΣ ΡΑΠΤΟΠΟΥΛΟΣ

http://myfreebirdblogspotcom.blogspot.com/

http://mynothing-else.blogspot.com/

Λίγες σκέψεις...

Διαβάζοντας κάποια κείμενα ψυχολογίας, διάβασα πριν από πολλά φεγγάρια για τη ψυχολογία του όχλου! Διάβασα πως αν πείσεις μία ομάδα ανθρώπων πως όλα είναι καλά, αυτοί θα νιώθουν καλά! Αν θέλεις να νιώθουν χάλια, πάλι είναι εύκολο, αρκεί πάλι να τους κάνεις να νιώσουν έτσι...

...πώς γίνεται αυτό το μαγικό? Εύκολα στη πράξη! Τους δείχνεις με τα ΜΜΕ τις εικόνες που θέλεις να δείξεις, θέλεις να τους κάνεις να νιώσουν χάλια? Δώσε εικόνες εξαθλίωσης, δώσει τέτοιες ειδήσεις τρομολαγνίας, δώσε την αντίστοιχη μουσική επένδυση και όλα πάνε όπως θέλεις! Τί έκανα τότε? Ακύρωσα τη τηλεόραση από τη ζωή μου! Πάλι ανοιχτή την έχω, αλλά σαν παρέα μέσα στο χώρο που ζω, μέχρι εκεί αλλά για ενημέρωση κοίταξα αλλού και για ψυχαγωγία βλέπω τα dvd μου!

...Πριν από λίγους μήνες γνώρισα το κόσμο των blog! Δεν πέρασε πολύς καιρός και όμως με κέρδισε! Διάβασα ιδέες, ειδήσεις, απόψεις... Τί ωραία, νέος κόσμος ξεχύθηκε μπροστά στα μάτια μου και μάλιστα ένας κόσμος που δεν χρειάζεται (πάλι) να βγω έξω από το δωμάτιό μου, μπορώ να τα παρακολουθήσω όλα από την οθόνη μου! Πρώτες εντυπώσεις? Απίστευτα καλές, είδα ένα άλλο κόσμο που υποτίθεται πως δεν έχει σχέση με τα διαπλεκόμενα...

...είπα διαπλεκόμενα? Οπα, έχουμε θέμα εδώ! Πράγματι με τη πρώτη ματιά όλα είναι ελεύθερα, όλοι λένε τα πράγματα όπως νιώθουν και όπως τα βλέπουν και αν θέλουν βάζουν κάποια υπογραφή ή κάποιο ψευδώνυμο! Μετά από μία πιο προσεχτική ματιά τα πράγματα δεν είναι έτσι! Αυτό που είδα είναι πως οι ίδιοι που γράφουν σε εφημερίδες, έχουν το δικό τους blog με άλλο όνομα φυσικά, που πολλές φορές δεν έχουν μόνο ένα blog ή ψευδώνυμο, αλλά περισσότερα! Μπορούν μέχρι και να κάνουν διαλόγους εικονικούς με τα πολλά ονόματα που έχουν στη κατοχή τους ώστε να φέρουν τη συζήτηση "στο σωστό δρόμο" και στα επιθυμητά αποτελέσματα! Εχουν και διαχειρίζονται blogs οι πολιτικοί και τα κόμματα με εργαζόμενους που μας περνούν ιδέες που θέλουν! Υπάρχουν διάφοροι τύποι που την ανάγκη όλων για "επαναστατικές και καθαρές λύσεις" φτιάχνουν στα μέτρα τους blogs και ζητούν "ψήφο εμπιστοσύνης"! Υπάρχουν πόλεμοι ανάμεσα σε blogs, που φαινομενικά είναι πόλεμος αντίληψης, αλλά αν δούμε πιο προσεχτικά είναι απλά πόλεμος συμφερόντων! Υπάρχουν blogs που ουσιαστικά το ένα ακυρώνει τις σκέψεις του άλλου, πάντα με αποδείξεις και τεκμήρια ώστε στη πράξη όταν τα διαβάσεις και τα δύο να έχεις μπερδευτεί τόσο ώστε να μη ξέρεις τί να πιστέψεις! Το χειρότερο για εμένα είναι τα blogs που παίρνουν "αμάσητα" θέματα και απόψεις και δημοσιεύουν θεωρίες (συνήθως συνωμοσίας και διαπλεκόμενων) χωρίς καν να ξέρουν τί εννοούν τα κείμενα, φτάνει που φαίνονται τρομαχτικά και με πολύ αίμα! Αν δούμε όμως στο youtube πόσες φορές αυτές τις "μοναδικές αποδείξεις" που έχουμε βρει τις έχουν δει άλλοι, θα δούμε πως δεν ανακαλύψαμε την Αμερική, απλά αναμασούμε τις ίδιες (παλιές) θεωρίες χωρίς να προχωράμε καθόλου τη σκέψη και τις κινήσεις μας...

Εκεί που βρίζαμε λοιπόν τα ΜΜΕ για διαπλεκόμενα, ηθελημένα ή άθελα μας, καταντήσαμε και εμείς να γράφουμε για τη μιζέρια, για κινδύνους που υπάρχουν παντού και πάντα, και ουσιαστικά μόνοι μας να πέφτουμε στη παγίδα αντί να βρίσκουμε λύσεις, να διαιωνίζουμε τις καταστάσεις πανικού, μιζέριας, τρομοκρατίας και αποβλάκωσης! Αν λοιπόν θέλαμε να φτιάξουμε ένα καλύτερο κόσμο με τα blog μας, αποτύχαμε! Αποτύχαμε γιατί απλά ακολουθήσαμε τον εύκολο δρόμο αντιγράφοντας ιδέες και απόψεις άλλων χωρίς να έχουμε σκεφτεί εμείς, πήραμε τα έτοιμα και τα αντιγράψαμε, είπαμε αυτά που θέλαμε για να αποκτήσουμε το κοινό μας, δεν βγάλαμε εικόνες που έχουμε ανάγκη, απλά βγάλαμε την οργή μας και κάναμε τη ζωή που ονειρευόμασταν χωρίς να την αξίζουμε αντιγράφοντας άλλους και τη περπατημένη! Δώσαμε σε όσους μας διαβάζουν ένα ακόμα κόσμο μιζέριας, πανικού, βλακείας εκεί που θα μπορούσαμε να είμαστε η λύση και όχι το πρόβλημα! Απλά βοηθήσαμε το Σύστημα που μας θέλει να ζούμε σε μιζέρια αυτές τις εποχές!

...ξαναγυρνώντας στη πρώτη παράγραφο, μπορώ να προσθέσω πως για να μη ξεφύγει από πουθενά ο όποιος άνθρωπος θέλει να ζήσει δικά του συναισθήματα, εκεί που τα ΜΜΕ του έκαναν τη ψυχολογία χάλια, ήρθαν και τα blogs για να διαλύσει τη κάθε του ελπίδα για κάτι καλύτερο! Διαβάζοντας τα διάφορα blogs που υπάρχουν από αναρτήσεις άλλων, τί θα διαβάσεις? Ο,τι ακριβώς θα διάβαζες σε μία άκρως πολιτικοποιημένη εφημερίδα, ό,τι ακριβώς θα διάβασες σε μία οπαδική εφημερίδα, πολλές σάλτσες, πολλά λόγια, πολλές απόψεις, ελάχιστες λύσεις, ελάχιστη ουσιά και ελάχιστες ελπιδοφόρες ειδήσεις... Μπαίνουμε λοιπόν από τη Σκύλα στη Χάρυβδη που στη πράξη πάλι δεν νιώθουμε πως βλέπουμε όμορφες εικόνες και λύσεις στα προβλήματα!

...Πότε μας δόθηκε κάτι δωρεάν και χωρίς αντάλλαγμα και μάλιστα χωρίς καν να το ζητήσουμε? Ποτέ! Τώρα μας έδωσαν το "δικαίωμα" να έχουμε blog και να γράφουμε... Γιατί λοιπόν υπάρχουν τα blogs? Γιατί απλά συμφέρουν το Σύστημα, αυτούς που μας κυβερνούν, αυτούς που κινούν τα νήματα! Ξέρουν πως ο κόσμος τα διαβάζει, ξέρουν πώς να φέρουν το κόσμο εκεί που θέλουν, βλέπουν δημοσκοπήσεις, βλέπουν απόψεις και κινούνται ανάλογα! Φυσικά ξέρουν ποιός βλέπει ή τί γράφει ο οποιοσδήποτε είναι συνδεδεμένος στο internet και έτσι όλα φαίνονται τόσο μα τόσο ελεύθερα! Ξέρουν πώς θα ξεκινήσει κάτι, από πού, με ποιούς, βλέπει και προβλέπει τα πάντα διαβάζοντας τα blogs ή δημιουργώντας το δικό τους! Οσο διαβάζουμε, τόσο στη πράξη δηλητηριάζουμε το μυαλό μας με "ειδήσεις" και σκέψεις που μόνο μας φέρνουν σε χειρότερη κατάσταση! Δεν σκεφτόμαστε εμείς, μας έρχονται πάλι έτοιμες ειδήσεις! Δεν πράττουμε εμείς, ετοιμάζουν άλλοι τις κινήσεις μας! Δεν λειτουργούμε εμείς, λειτουργούν άλλοι για εμάς! Απλά καθόμαστε μπροστά σε μία οθόνη και αναμεταδίδουμε τη βλακεία και τα συναισθήματα που μας έχουν βάλει να νιώθουμε!

...όπως φαντάζομαι αυτό το κείμενο θα κάνει πολλούς να νευριάσουν, άλλοι να διακόψουν και την αναμετάδοση των απόψεών μου! Μάλλον αν θέλω "αναγνώστες" έκανα λάθος κίνηση γιατί γράφτηκαν πράγματα που σε πολλούς δεν τους κάνουν! Ακούω συχνά, πως είμαστε με πολλούς αναγνώστες, είμαστε γνωστός χώρος με πολλές επισκέψεις κλπ Δεν ακούω όμως είμαστε χώρος με έξυπνους ανθρώπους, με απαντήσεις, με λύσεις! Λέω να κάνω τη διαφορά και να με διαβάζουν οι έξυπνοι και οι διαβασμένοι από τα νούμερα που άλλοι χρειάζονται! Λέω αν έχουν κάτι να πουν να το πούν για να προχωρήσει κάποια σκέψη και στη πράξη! Λέω απλά να σταματήσω να βοηθάω να νιώθουμε όλοι πίκρα, άγχος, τρόμο, απογοήτευση αλλά να βρίσκουμε λύσεις, να βρίσκουμε όμορφες εικόνες και ελπίδες! Να είμαστε για να βρίσκουμε λόγο για να είμαστε μαζί και όχι λόγο για να σκοτωνόμαστε, άλλωστε δεν έχουμε και τίποτα να χωρίσουμε...

...λέω να πολεμήσω το Σύστημα από μέσα! Αντί για εικόνες πανικού, φρίκης, απογοήτευσης και διαπλεκόμενων να βγάλουμε εικόνες ενότητας και αγάπης! Εικόνες συμφιλίωσης και ονείρων! Εικόνες χαλάρωσης και διασκέδασης. Ισως κάτι να ωφελήσουν οι σκέψεις μας από το να μένουμε αμέτοχοι, ίσως να κάνουμε τη διαφορά... Αν κάποια στιγμή εδώ έχουμε ανταποκρίσεις, συζητήσεις, λύσεις, μάλλον κάτι κερδίσαμε, ίσως κάπου καλύτερα να πάει ο μικρόκοσμός μας! Αν πάλι για κάποιο λόγο "εξαφανιστεί" ο χώρος μας, πάει να πει πως κάποιους ενόχλησε και αυτό πάει να πει πως είμαστε σε καλό δρόμο...

"Σκέψου πως εκατομμύρια σπερματοζωάρια βγήκαν αλλά το δυνατότερο και γρηγορότερο, ίσως και ικανότερο ήταν αυτό που γονιμοποίησε το ωάριο που εμείς δημιουργηθήκαμε! Δεν είναι τυχαίο, έτσι πράττει η φύση για να αντέχουμε τα πάντα, να βρίσκουμε λύσεις και να επιβιώνουμε!" Ωραίο πράγμα είναι να ξέρεις τη θέση σου στο κόσμο και να μπορείς να δείχνεις πως πράγματι είσαι το δυνατότερο και το γρηγορότερο σπερματοζωάριο που ξέρει να επιβιώνει...

...καλή μας συνέχεια στους νέους ορίζοντες!

  πηγη λιγες σκεψεις από mariosich

Η ΑΡΠΑΓΗ ΤΩΝ ΓΛΥΠΤΩΝ ΤΟΥ ΕΠΙΚΟΥΡΙΟΥ ΑΠΟΛΛΩΝΟΣ

Νοτιοδυτικά της Ανδρίτσαινας, σε ένα επιβλητικό και άγριο ορεινό τοπίο, βρίσκεται ο μεγαλοπρεπής ναός του Επικούριου Απόλλωνα, ένας από τους μεγαλύτερους ναούς της Αρχαιότητας.
Ο ναός βρίσκεται σε απόσταση 14 χλμ. νότια της Ανδρίτσαινας, σε υψόμετρο 1.130 μ., επάνω στο όρος Κωτίλιο. Στην τοποθεσία αυτή, που στην αρχαιότητα ονομαζόταν Βάσσες (που σημαίνει μικρά πλατώματα σε βράχους), οι κάτοικοι της γειτονικής Φιγάλειας είχαν ιδρύσει, από τον 7ο αι.π.Χ., ιερό του Απόλλωνος Βασσίτα, τον οποίο και λάτρευαν με την προσωνυμία του Επικουρίου- συμπαραστάτη στον πόλεμο ή στην αρρώστια. Το επίθετο Επικούριος δόθηκε την εποχή των πολέμων με τους Σπαρτιάτες γύρω στο 650 π.Χ.
Από όλους τους ναούς της Πελοποννήσου, ύστερα από το ναό της Τεγέας, θα μπορούσε αυτός να πάρει την πρώτη θέση για το κάλλος του μαρμάρου και το αρμονικό σύνολο.
Η ερείπωση άρχισε από τα ρωμαϊκά χρόνια, πρώτα από τους ανθρώπους και ύστερα από τους σεισμούς.
Ο ναός ήταν φιμησμένος και για την περίφημη Ζωφόρο του.
Είχε μήκος 31 μ. και οι 23 πλάκες της, με σκηνές αμαζονομαχίας και κενταυρομαχίας.
Η ζωφόρος του ναού είναι ένα πραγματικό αριστούργημα που η ζωντάνια και η έκφραση των μορφών, καθώς και η συνταιριασμένη πλοκή των σκηνών, το κατατάσσουν στους καλύτερους γλυπτικούς διάκοσμους της αρχαιότητας. Δυστυχώς τα μοναδικά αυτά γλυπτά της ζωφόρου του Επικουρείου Απόλλωνα, κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας έγιναν αντιληπτά από Ευρωπαίους αρχαιοκάπηλους και εκλάπησαν.
Σήμερα η ζωφόρος κοσμεί τις προθήκες του Βρετανικού μουσείου.

πηγη  dionisosb

ΔΕΛΦΟΙ, Ο ΟΜΦΑΛΟΣ ΤΗΣ ΓΗΣ

Πάρε το μπλε ή το κόκκινο χάπι (δανεισμένο από το Matrix) και αποφάσισε ποιά αλήθεια θέλεις να βλέπεις

Σήμερα δεν θα πω λέξεις, λέω να δείξω διάφορα βίντεο, πολλοί τα ξέρουμε, ευκαιρία να τα θυμηθούμε ή να μάθουμε και άλλα πράγματα! Μπορεί να μη συμφωνείτε με όλα όσα λένε, ίσως όμως να μας βάλουν σε σκέψεις αν πράγματι ο κόσμος που διαλέξαμε να δούμε είναι στο μπλε ή στο κόκκινο χάπι! Σκέψεις, θεωρίες, συνωμοσίες, φαντασίες ή όλα μαζί, το Μέλλον θα δείξει, ας είμαστε τουλάχιστον λίγο προετοιμασμένοι! Αλλωστε όπως φοράω το κράνος μου όταν θα πάω βόλτα με τη μοτοσυκλέτα μου και είμαι προετοιμασμένος αν γίνει κάποια στραβή να μη χτυπήσω πολύ, έτσι κάνω μία προσπάθεια αν όλα αυτά που αναφέρονται πιο κάτω βγουν αληθινά να ξέρουμε λίγα πράγματα που ίσως να μας βγουν χρήσιμα.....

απλά πειράματα που απέδειξαν πολλά για το τρόπο που λειτουργεί το μυαλό μας σε όποιον θέλει να το κατευθύνει και να το επηρεάσει! Αυτά είναι φυσικά τα πιο απλοϊκά πειράματα που έχουν γίνει! Πόσα άλλα έχουν γίνει, λογικά αμέτρητα έχουν χαρτογραφήσει κάποιοι τα πάντα στο μυαλό μας και ξέρουν να πατούν τα σωστά "κουμπιά" ανάλογα τις ανάγκες! Είμαστε άραγε τόσο ελεύθεροι όσο θέλουμε να πιστεύουμε? Λειτουργούμε ανάλογα τις ανάγκες μας? Ποιές είναι πράγματι οι αληθινές μας ανάγκες μάλλον δεν είναι εύκολο να τις ξέρουμε.... 

ΟΤΑΝ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΙΣ ΜΕΧΡΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΜΗ ΠΑΡΕΚΕΙ ΚΑΛΕΣΕ ΜΕ

 ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟΝ ΧΗΜΙΚΟ ΠΟΛΕΜΟ

ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟΝ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΙΣΜΟ

πηγή λίγες σκέψεις

GREEKS DNA ΕΛΛΗΝΩΝ

Η ΜΟΥΜΙΑ ΤΟΥ ΑΓΑΜΕΜΝΟΝΟΣ