Εις κάθε Έλληνα το γένος και την παιδείαν "Οἱ δὲ τῶν παίδων διδάσκαλοι ἀνοιγέτωσαν μὲν τὰ διδασκαλεῖα μὴ πρότερον ἡλίου ἀνιόντος, κλειέτωσαν δὲ πρὸ ἡλίου δύνοντος. καὶ μὴ ἐξέστω τοῖς ὑπὲρ τὴν τῶν -παίδων ἡλικίαν οὖσιν εἰσιέναι τῶν παίδων ἔνδον ὄντων, ἐὰν μὴ υἱὸς διδασκάλου ἢ ἀδελφὸς ἢ θυγατρὸς ἀνήρ· ἐὰν δέ τις παρὰ ταῦτ᾽ εἰσίῃ, θανάτῳ ζημιούσθω." Αισχίνης κατά Τιμάρχου παρ.12...- Έτος ιδρύσεως 2006

Ου πάντα τοις πάσι ρητά.

Πυθαγόρας, 580-490 π.Χ., Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος

δεν μπορούν να ειπωθούν όλα σε όλους

ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ

Πέμπτη 3 Μαΐου 2012

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ, ΑΥΤΑΡΚΕΙΑ


Οι βασικές επιδιώξεις των αρχαίων ελληνικών πόλεων – κρατών
ως υπόδειγμα για την δεινοπαθούσα σήμερα Ελλάδα.


Του Αντωνίου Α. Αντωνάκου
Καθηγητού – Κλασσικού Φιλολόγου
Ιστορικού – Συγγραφέως
Αντιπροέδρου τού Συνδέσμου τών Απανταχού Λακώνων «Ο ΛΥΚΟΥΡΓΟΣ»



Είναι γνωστόν ότι οι ενώσεις πόλεων κρατών στην αρχαία Ελλάδα έγιναν σε περιόδους κρίσεως και παρακμής τους και υπό τον φόβο μιας επικείμενης υποταγής σε μια ισχυρότερη δύναμη. Έτσι δημιουργήθηκαν για παράδειγμα οι συμπολιτείες. Η αποδυνάμωση του θεσμού τής πόλης-κράτους και η επιδίωξη των βασιλέων τής Μακεδονίας να επεκταθούν προς τον νότο ήσαν οι αιτίες που οδήγησαν τότε πολλές πόλεις, ιδιαίτερα απομονωμένων περιοχών, να προχωρήσουν στην συγκρότηση ομοσπονδιακών κρατών, όπως η Αχαϊκή και η Αιτωλική συμπολιτεία.


Αυτό όμως δεν σήμαινε ότι η κάθε πόλη έπρεπε να χάσει μέρος τής εθνικής της κυριαρχίας, όπως έγινε σήμερα με την Ευρωπαϊκή Ένωση και πέρασε ως διάταξη στο σύνταγμα τής χώρας!


Οι πολίτες στην αρχαία Ελλάδα είχαν τρεις βασικές επιδιώξεις που παράλληλα αποτελούσαν και προϋποθέσεις ύπαρξης της πόλης - κράτους: Αυτές ήσαν η ελευθερία, η αυτονομία και η αυτάρκεια. Οι πολίτες δηλαδή αγωνίζονταν για την ανεξαρτησία τους υπερασπίζοντας την ελευθερία της πόλης, συνέβαλλαν στην διακυβέρνηση με νόμους, που οι ίδιοι είχαν θεσπίσει για να επιτύχουν την αυτονομία της και συμμετείχαν στην παραγωγή για να καλύψουν τις ανάγκες τους και να ενισχύσουν την αυτάρκεια της πόλης τους.


Η επιβίωση και η εξέλιξη κάθε πόλης - κράτους ήταν άμεσα συνδεδεμένη με τις τρεις αυτές βασικές επιδιώξεις τών πολιτών της. Οι επιδιώξεις αυτές, αν και ήσαν τότε τροχοπέδη για την οργάνωση των Ελλήνων σε ενιαίο κράτος, εν τούτοις απετέλεσαν την γενεσιουργό δύναμη των επιτευγμάτων και της πολιτισμικής τους πορείας. Είναι φανερό ότι ο συνεχής αγώνας των πολιτών των ελληνικών πόλεων-κρατών, που αποσκοπούσε στην εξασφάλιση της ελευθερίας, της αυτονομίας και της αυτάρκειας της πόλης τους, ήταν ένα κίνητρο που οδηγούσε τότε σε μία ιδιαίτερη μορφή πατριωτισμού. Σήμερα όμως αυτές οι τρεις σημαντικές επιδιώξεις θα μπορούσαν όχι μόνο να σώσουν την Ελλάδα αλλά και να την καταστήσουν ισχυρή και υπερήφανη.
Ας δούμε όμως τι σημαίνουν όμως οι τρεις αυτές λέξεις, προτού δούμε την ιδιαίτερη χρήση τους ως οδηγών επιτυχίας ενός κράτους.
---------------------------------------------------------------
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
1. Η λέξη «ελευθερία» είναι μέρος τών βασικών συστατικών τού DNA των Ελλήνων. Επειδή σήμερα όλοι ομιλούν για ειρήνη, έχουμε να τονίσουμε ότι η Ειρήνη είναι μία ιδεατή κατάσταση, η οποία για να υπάρξει, απαιτεί να υφίστανται κάποιες προϋποθέσεις. Οι Έλληνες το γνώριζαν. Γνώριζαν ότι «Ειρήνη είναι ακήρυχτος πόλεμος»... καθώς και ότι «αν θέλεις ειρήνη να προετοιμάζεσαι για πόλεμο». Η ειρήνη λοιπόν είναι μία κατάσταση, η οποία επιβάλλεται από κάποιον ισχυρό ακριβώς λόγω της δυνάμεώς του. Είναι γνωστή η «Pax Minoica», την αρχαία εποχή, η «Pax Romana» την Ρωμαϊκή περίοδο, και σήμερα η περίφημη «Pax Americana». Όμως η καταξίωση έρχεται μέσα από τον αγώνα για την Ελευθερία, η οποία είναι η πεμπτουσία τού Αγώνα εναντίον τού δυνατού! «Αν η ειρήνη είναι το παν, τότε γιατί πολεμάμε για ελευθερία» έλεγαν οι αρχαίοι μας πρόγονοι. Οι Έλληνες δεν αγωνίζοντο λοιπόν για την ειρήνη αλλά μόνο για την ελευθερία. Αν είχαμε ελευθερία είχαμε και ειρήνη.


Γι’ αυτό και ο Εθνικός Ύμνος τής Ελλάδος είναι «Ύμνος προς την Ελευθερία» και όχι «Ύμνος προς την Ειρήνη»! Το σύνθημα του Ρήγα την περίοδο τής τουρκοκρατίας ήταν «Ελευθερία ή Θάνατος» και όχι «Ειρήνη ή Θάνατος»... Μόνο για τους Μανιάτες το σύνθημα ήταν «Νίκη ή Θάνατος», και τούτο διότι η Ελευθερία για τους Μανιάτες ήταν δεδομένη, εφ’ όσον δεν υποτάχθηκαν ποτέ.
Η λέξη «Ελευθερία», λένε τα λεξικά, σημαίνει την ανεξαρτησία από κάθε βία ή επίδραση και κατ’ επέκταση την εθνική ή πολιτική ανεξαρτησία, την αυτοτέλεια: Σήμερα έχουν δώσει στην λέξη ιδιαίτερες ερμηνείες που δεν αντιπροσωπεύουν την ουσιαστική σημασία της. Για παράδειγμα τα λεξικά αναφέρουν ότι «ελευθερία» σημαίνει το σύνολο τών δικαιωμάτων τού πολίτη σύμφωνα με τα συνταγματικά θέσμια, την άνεση και ευκινησία αλλά και την έλλειψη ηθικού περιορισμού.
Όμως η λέξη «ελευθερία» προέρχεται από τον μέλλοντα «ελεύσομαι», τού ρήματος «έρχομαι». Το Γουδιανό Ετυμολογικό Λεξικό μας πληροφορεί ότι «ελευθερία• από του εάν ελεύθεσθαι ούπερ αν εθέλη τις, ο εστιν έρχεσθαι όπου βούλεται». Υπάρχει όμως μία διαφορά. Ο μέλλων «ελεύσομαι» τού ρήματος «έρχομαι» σημαίνει «θα έλθω». Επομένως «ελευθερία» είναι αυτή που «θα έλθει». Και «θα έλθει», μόνον εάν ο άνθρωπος αγωνισθεί για να την κατακτήσει. Ο εκ των εθνικών ποιητών Ανδρέας Κάλβος όμως είχε γράψει: «θέλει αρετήν και τόλμην η ελευθερία». Και πράγματι. Για να έχεις Ελευθερία, πρέπει να έχεις Αρετή! Σήμερα λοιπόν η Ελευθερία που κατακτήθηκε με αγώνες, αγώνες αιματηρούς, έχει κατοχυρωθεί συνταγματικά! Πέρασε όμως στο άλλο άκρο. Ελευθερία σημαίνει ότι τα δικαιώματά σου σταματούν εκεί που αρχίζουν τα δικαιώματα τών άλλων και το αντίστροφο! Αυτό δεν τηρήθηκε. Η ασυδοσία πήρε την θέση τής υπέρτατης αυτής αξίας των Ελλήνων. Αλλά και αυτή ταύτη η έννοια τής Ελευθερίας έπεσε σε δεύτερη μοίρα στην συνείδηση τών ταγών τής πατρίδος μας. Περιόρισαν την ελευθερία των Ελλήνων για το καλό, υποτίθεται, της ενότητος τής Ευρώπης. Η πρώτη λοιπόν επιδίωξη τών σημερινών Ελλήνων πρέπει να είναι η επανάκτηση της Ελευθερίας τους, της αρετής δηλαδή που θα τους επιτρέπει να δρουν και να εκφράζονται χωρίς περιορισμούς από άλλους αλλά και χωρίς ασυδοσία από τους ίδιους!


----------------------------------------------------------------
ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ
2. Η αυτονομία είναι η δεύτερη κατά σειράν επιδίωξη τής αρχαίας πόλης. Είμαι αυτόνομος σημαίνει ότι κυβερνώμαι μόνος μου. Τα λεξικά λένε ότι αυτονομία είναι η διακυβέρνηση μιας χώρας ή μιας περιοχής, με δικούς της νόμους, χωρίς αλλότριες επιρροές ή επεμβάσεις, γενικά η ανεξαρτησία. Σήμερα αυτή η ιδιότητα έχει δεσμευθεί από τις συνθήκες τής Ευρωπαϊκής Ένωσης, και δυστυχώς όχι αμοιβαία, εφ’ όσον οι δυνατοί επιβάλλουν ό,τι θέλουν στην Ελλάδα. Και αφού την εξάρτησαν πρώτα οκονομικά, στην συνέχεια την εξάρτησαν και πολιτικά, μιας και η απαίτηση παραχώρησης μέρους τής εθνικής κυριαρχίας σημαίνει ότι ούτε ελεύθεροι είμαστε πια, ούτε ανεξάρτητοι.


------------------------------------------------------------------
ΑΥΤΑΡΚΕΙΑ
3. Η αυτάρκεια, η τρίτη δηλαδή επιδίωξη, είναι η κατάσταση εκείνου που επαρκεί στις ανάγκες του, η οικονομική ανεξαρτησία, το να έχει κάποιος κάθε τι που χρειάζεται, χωρίς να εξαρτάται σε τίποτε από άλλον! Η αυτάρκεια επομένως είναι η σημαντικώτερη παράμετρος για την ανεξαρτησία μιας χώρας. Όταν έχεις όσα σου χρειάζονται, τότε δεν έχεις ανάγκη οικονομική από κανέναν. Και όταν δεν εξαρτάσαι οικονομικά, δεν εξαρτάσαι και πολιτικά.


Η Ελλάδα είναι μία ευλογημένη χώρα! Έχει τα πάντα! Από το απλούστερο προϊόν μέχρι το πιο σπάνιο ορυκτό! Έχει ακόμη θάλασσα, ήλιο, υπέροχο κλίμα, ιστορία, πολιτισμό! Έτσι, αυτοί που είχαν βάλει στο μάτι την πατρίδα μας, την οδήγησαν διά των ταγών της στην απώλεια της αυτάρκειάς της. Πρώτα κατέστρεψαν την γεωργία και την κτηνοτροφία. Ανάγκασαν τους Έλληνες διά των επιδοτήσεων να σταματήσουν να δουλεύουν και να παραχωρήσουν την δυνατότητα συγκομιδής τής σοδειάς τών χωραφιών τους στους αλλοδαπούς. Κατέστρεψαν ακόμη και κάθε άλλη παραγωγική πηγή. Την ναυτιλία, και τα κεφάλαια σε συνάλλαγμα των ναυτικών μας! Την βιομηχανία με το σκόπιμο κλείσιμο κάθε μεγάλης επιχείρησης κ.λπ.
----------------------------------------------------------------------
Για να μπορέσει λοιπόν σήμερα η Ελλάδα να ορθοποδήσει θα πρέπει να επαναπροσδιορίσει αυτές τις τρεις επιδιώξεις των προγόνων μας. Να ξαναγίνει ελεύθερη. Αυτό θα το επιτύχει πετώντας από πάνω της τις εξαρτήσεις! Στην συνέχεια να επιδιώξει να γίνει πάλι ουσιαστικά ανεξάρτητη, χωρίς αλλότριες επιρροές ή επεμβάσεις. Κυρίως όμως τα δύο προηγούμενα θα τα επιτύχει αν ξαναγίνει αυτάρκης. Με παραγωγή, γεωργία, κτηνοτροφία, ναυτιλία, βιομηχανία, τουρισμό και ενέργεια. Έτσι, όταν η Ελλάδα ξαναγίνει αυτάρκης δεν θα έχει ανάγκη να ζει, όπως σήμερα, με δανεικά, ακόμη και για τις βασικές της ανάγκες διατροφής. Προϋπόθεση όμως για την επιτυχία όλων των προηγουμένων είναι να εκλεγούν στην πατρίδα μας οι ηγέτες, που θα έχουν κλεισμένη στην καρδιά τους την Ελλάδα και θα νοιώσουν το μεγαλείο της. Έτσι η πατρίδα μας θα μεγαλουργήσει και πάλι!
Αλλά η επιλογή αυτών των αξίων ηγετών είναι υπόθεση αποκλειστικά δική μας και της πολιτικής μας απόφασης. Δηλαδή της ψήφου μας!




http://dsymeonidis.blogspot.com.au/2012/04/blog-post_347.html

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Η Γενιά της Ταυτότητας

Η Γενιά της ΤαυτότηταςEίμαστε η γενιά της ταυτότητας. Είμαστε η γενιά που μας σκοτώνουν γιατί κοιτάξαμε το λάθος πρόσωπο. Γιατί αρνηθήκαμε σε κάποιον ένα τσιγάρο ή γιατί είχαμε μια συμπεριφόρα που ενόχλησε κάποιον. Είμαστε η γενιά της εθνικής διασπασής της συνολικής αποτυχίας της συνύπαρξης, και της αναγκαστικής ανάμιξης των φυλών. Είμαστε η γενιά που τιμωρείτε διπλά. Καταδικασμένη να πληρώσει σε ένα κοινωνικο σύστημα που είναι τόσο γενναιόδορο με τους ξένους και που έγινε τόσο δυσβάσταχτο για το δικό μας λαό. Η γενιά μας είναι τα θύματα της γενιάς του Πολυτεχνείου που διοίκησε, μετατρέποντας τις σοσιαλιστικές της ιδέες σε τραπεζικούς λογαριασμούς ξεπουλώντας τον λαό και την πατρίδα. Απορρίπτουμε τα βιβλία της ιστορίας σας, για να ανακτήσουμε τις δικές μας αναμνήσεις μέσα απο τις ηρωικές πράξεις των προγώνων μας που διαγράφετε για να προβάλετε "ολοκαυτώματα" ξένων λαών. Δέν πιστεύουμε πλέον οτι ο Yusuf (αραβικό όνομα) είναι αδελφός μας. Έχουμε σταματήσει να πιστεύουμε σε ένα "Παγκόσμιο χωριό" και στην "Οικογένεια του ανθρώπου" Ανακαλύψαμε ότι έχουμε ρίζες, καταγωγή και ως εκ τούτου έχουμε ένα μέλλον. Η κληρονομιά μας είναι η γή μας, το αίμα μας, η ταυτότητα μας. Είμαστε οι κληρονόμοι του δικού μας μέλλοντος. Κλείσαμε τις τηλεόρασεις για να επιλέξουμε τι να δούμε και τι να διαβάσουμε, για να βγούμε στους δρόμους, να ζωγραφίσουμε τα συνθήματα μας στους τοίχους, να φωνάξουμε απο τα μεγάφωνα εναντίον της διευθαρμένης εξουσίας. Να σηκώσουμε τις σημαίες μας με το Λάμδα ψηλά. Το Λάμδα , που ήταν ζωγραφισμένο στις ασπίδες των περήφανων Σπαρτιατών προγόνων μας! Είναι το συμβολό μας. Δεν υποχωρούμε και δεν ενδίδουμε, κουραστήκαμε και βαρεθήκαμε απο την δειλία σας. Είστε απο τα χρόνια της μεταπολιτευτικής ευημερίας,της μίζας και της κομματοκρατίας, του SOS "Ρατσισμός" και της "ποικιλομορφίας" της σεξουαλικής απελευθέρωσης και της μιας σακούλας πλαστικά τρόφιμα απο τα Lidl. Eίμαστε η γένια με πάνω απο 50% ανεργία κοινωνικό χρέος , πολυπολιτισμική κατάρρευση και μια έκρηξη του αντιλευκού ρατσισμού. Είμαστε η γενιά με διαλυμένες οικογένειες, αυτοκτονίες και χρέη στο "κοινωνικό" σας κράτος και στίς τράπεζες της δημοκρατίας σας Δέν θα μάς εξαγοράσετε με ένα συγκαταβατικό πολιτικάντικο βλέμμα, με μια αμειβόμενη απο το κράτος εργασία της μιζέριας και ένα ελαφρύ κτύπημα στον ώμο. Δέν χρειαζόμαστε την δική σας πολιτική για την Ελλάδα.Η Ελλάδα είναι η πολιτική μας. Είμαστε απο το χτές, είμαστε απο το αύριο...Είμαστε η Γενιά της Ταυτότητας. Κείμενο απο την Γαλλική Γενιά της Ταυτότητας, προσαρμοσμένο με παρεμβάσεις στα Ελληνικά δεδομένα, απο μπλόγκ "απόρρητο" Όσους μπλόγκερ εμπνέει ας το ανεβάσουν.
http://wwwaporrito.blogspot.gr/

ΚΙΚΕΡΩΝ

Ένα έθνος μπορεί να επιζήσει από τους ανόητους και ακόμα και τους φιλόδοξούς του. Αλλά δεν μπορεί να επιζήσει από την προδοσία στο εσωτερικό του.Ένας εχθρός προ των πυλών είναι λιγότερο τρομερός γιατί είναι γνωστός και κρατά την σημαία του υψωμένη. Αλλά οι προδότες που κινούνται μεταξύ των εγκλείστων ελεύθερα, οι δικοί τους ύπουλοι ψίθυροι που σιγοψιθυρίζονται μέσα σ’όλες τις αυλές, ακούονται μέχρι τις αίθουσες της κυβέρνησης της ίδιας... γιατί ο προδότης δεν φαίνεται καθόλου ως προδότης: Μιλά με εκφράσεις γνωστές στα θύματά του, και φορά τα πρόσωπά τους και τα ενδύματά τους, απευθύνεται στη μικροψυχία που βρίσκεται βαθιά στις ψυχές όλων των ανθρώπων. Σαπίζει τη ψυχή ενός έθνους, εργάζεται κρυφά και άγνωστος στη νύχτα για να υπονομεύσει τους στυλοβάτες της πόλης μολύνει το πολιτικό σώμα έτσι ώστε να μην μπορεί πλέον να αντισταθεί. Ο δολοφόνος πρέπει να είναι λιγώτερο τρομακτικός

Τὸ καθῆκον μας : Περικλής Γιαννόπουλος , επίκαιρος όσο ποτέ

«Δὲν θὰ κρίνετε Σεῖς οἱ Φράγκοι -τὰ χθεσινὰ Ἀγριογούρουνα- Ἐμᾶς, ἀλλ᾿ Ἐμεῖς θὰ κρίνωμε Σᾶς καὶ τὸν Πολιτισμόν σας.»
Ἡμεῖς οἱ Ἰδεολόγοι εἴμεθα οἱ πνευματικοὶ πατέρες τοῦ λαοῦ. Ἡμεῖς εἴμεθα οἱ πραγματικοὶ ποιμένες αὐτοῦ. Ἡμεῖς κρατοῦμεν εἰς τὰ χέρια μας, τὴν ψυχήν του, τὴν καρδιά του, τὸ πνεῦμά του. Ἡμεῖς ἂν θέλωμεν τὸν διαφθείρομεν ἔως τὸ κόκκαλον. Ἡμεῖς ἐὰν θέλωμεν τὸν ναρώνομεν, τὸν ἀρρωσταίνομεν, τὸν πεθαίνομεν, τοῦ κόπτομεν κάθε καλόν, κάθε χαράν. Ἡμεῖς ἂν θέλωμεν τὸν βοηθοῦμεν ν᾿ ἀνθίσῃ περίφημα, νὰ εἶνε παραδειγματικός, θαυμάσιος. Οὔτε ὁ Δηλιγιάννης, οὔτε ὁ Τρικούπης, οὔτε κανεὶς ἄλλος πταίει, δι᾿ ὅ,τι ἔγινε, δι᾿ ὅ,τι γίνεται. Πταίουν μόνον, κυρίως, πρῶτοι, οἱ ἄνθρωποι τοῦ πνεύματος, καὶ ἡμᾶς βαρύνει ὁλόκληρος ἡ εὐθύνη της σήμερον, ἡ φοβερὰ εὐθύνη τῆς αὔριον ὁλόκληρος.

"Είς οιωνός άριστος αμύνεσθαι περί πάτρης".-Όμηρος

8 - Φεβρουαρίου 2005

"Αναλαμβάνετε, κύριε Πρόεδρε, την Προεδρία της Ελληνικής Δημοκρατίας για μία πενταετία όπου θα σημειωθούν σημαντικά γεγονότα και εξελίξεις: Η Ευρωπαϊκή ενοποίηση θα προωθηθεί με την ψήφιση ενδεχομένως και της Συνταγματικής Συνθήκης, τα εθνικά σύνορα και ένα μέρος της εθνικής κυριαρχίας θα περιορισθούν χάριν της ειρήνης, της ευημερίας και της ασφάλειας στη διευρυμένη Ευρώπη, τα δικαιώματα του ανθρώπου και του πολίτη θα υποστούν μεταβολές καθώς θα μπορούν να προστατεύονται, αλλά και να παραβιάζονται από αρχές και εξουσίες πέραν των γνωστών και καθιερωμένων και πάντως η Δημοκρατία θα συναντήσει προκλήσεις και θα δοκιμασθεί από ενδεχόμενες νέες μορφές διακυβέρνησης"

Ψαρούδα-Μπενάκη πρός Κάρολο... Παπούλια.

Η Αποκρυπτογράφηση της δήλωσης