του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Αν πάρει κανείς τοις μετρητοίς τα δημοσιεύματα του τύπου για την επίσκεψη του Έλληνα υπουργού εξωτερικών στην Ίμβρο, μέχρι που μπορεί ν αρχίσει και ν αναρωτιέται για την πιθανότητα μιας δραστικής μεταστροφής της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής, σε σημείο μάλιστα που θα έπρεπε οι τούρκοι ν αρχίσουν ν ανησυχούν για το απρόσκοπτο της πειρατικής τους πολιτικής στο Αιγαίο.
Μόνο που αυτό το σενάριο είναι μπολιασμένο με αρκετή δόση εθνικής αξιοπρέπειας, και ως τέτοιο δε μπορεί να έχει υπόσταση ούτε ως όνειρο, όσο στο τιμόνι της χώρας βρίσκεται ο θίασος του πράσινου ζεϊμπέκικου και της μαύρης φούντας.
Ας δούμε όμως καλύτερα τι έχουν να μας πουν τα ίδια τα γεγονότα…
Α. Στο περιβάλλον ποιών γεωπολιτικών δεδομένων πραγματοποιήθηκε αυτή η επίσκεψη???
- Όλη την προηγούμενη περίοδο, η Θράκη είχε καταντήσει σουρωτήρι. Τούρκοι αξιωματούχοι μπαινοβγαίνουν ανενόχλητοι. Πηγαίνουν όπου θέλουν… Δηλώνουν ότι θέλουν… Αναδεικνύουν ότι ζητήματα γουστάρουν… Στηρίζουν ευθέως και απροκάλυπτα τους ανθελληνικούς μηχανισμούς που καθοδηγεί απροκάλυπτα ο τούρκος πρόξενος… Και επιχειρούν να δημιουργήσουν σταδιακά ένα υπονομευτικό για την εδαφική μας ακεραιότητα κράτος εν κράτει, μέσα στην Ελληνική επικράτεια και κανείς δε μιλά...
- Όλη την προηγούμενη περίοδο, η Τουρκία μόνιμα και συστηματικά εγείρει θέμα τουρκικών μειονοτήτων στα ακριτικά νησιά του Αιγαίου… Μιλά για καταπατημένα δικαιώματα… Ενισχύει τη δημιουργία υπονομευτικών θυλάκων στις περιοχές και το κάνει προκλητικά, απροκάλυπτα, επίσημα, και κανείς δε μιλά.
- Όλη την προηγούμενη περίοδο, μηδέ εξαιρουμένης και της παραμονής της επίσκεψης του ταξιδιού του κ. Λαμπρινίδη στην Ίμβρο, η τουρκική αλητεία συνέχισε να παραβιάζει τον εθνικό εναέριο χώρο θέλοντας να θυμίσει ποιος είναι το «αδιαμφισβήτητο αφεντικό» στο Αιγαίο, και για όλα αυτά κανείς δε μιλά.
- Μόλις τις παραμονές αυτής της επίσκεψης, ο τούρκος διπλωμάτης απεκάλυψε το ντροπιαστικό περιεχόμενο της μυστικής διπλωματίας του Έλληνα πρωθυπουργού, που μοιράζει την εθνική κυριαρχία λες και πρόκειται για περισσεύματα από την προίκα του, και κανείς δε φρόντισε να αξιοποιήσει αυτή την επίσκεψη για να δοθεί μια αποστομωτική απάντηση σ αυτούς τους ισχυρισμούς. Αντί γι αυτό ο Έλληνας πρωθυπουργός παρέμεινε ένοχα κρυμμένος υπό την προστασία των μπράβων του, και οι δευτεροκλασάτες «διαψεύσεις» απλώς επιβεβαίωσαν την ένοχη πρωθυπουργική σιωπή.
Β. Με τι ασχολήθηκε ο Έλληνας υπουργός εξωτερικών, κατά τη διάρκεια αυτής της κατά τα λοιπά βαρυσήμαντης επίσκεψης???
- Παρηγόρησε τους Ίμβριους γιατί "τα προηγούμενα έτη υπήρξαν προβλήματα και δοκιμασίες" (κάτι αντίστοιχο δηλαδή με τους Ρεπούσιους «συνωστισμούς» στο φονικό της Μικρασιατικής καταστροφής)… Δεν υπήρξαν δηλαδή εγκλήματα και κατευθυνόμενη εθνοκτονία...
- Τους επανέλαβε το εθιμοτυπικό: "είμαστε δίπλα σας" (και μετά μη τον είδατε τον Παναή..)…
- Δεν παρέλειψε να εκθειάσει το έργο του νεοσουλτάνου Ερντογάν, ξεχνώντας πως εκείνη τη στιγμή δεν ήταν εντεταλμένος του σουλτάνου αλλά ο Έλληνας υπουργός εξωτερικών που επισκέφθηκε έναν τόπο μαρτυρίου για το σύγχρονο Ελληνισμό και όφειλε να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και της αιματοβαμμένης τοπικής ιστορίας.
- Και φυσικά εκπληρώνοντας και το τελευταίο γραμμάτιο, θύμισε στον Ελληνισμό της Ίμβρου ότι "ως τούρκοι πολίτες, το μέλλον τους είναι στην Ευρώπη και ότι η υπερήφανη Ελλάς (του Jeffrey) θα κάνει τα μέγιστα για την πλήρη ένταξη της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση".
Γ. Τι δεν είπε ο Έλληνας υπουργός εξωτερικών κατά τη διάρκεια αυτής της επίσκεψης σ αυτόν τον τόπο μαρτυρίου του Ελληνισμού???
- Ότι ο Ελληνισμός της Ίμβρου, όπως άλλωστε και της Τενέδου και της Κωνσταντινούπολης, υπέστη μετά τη Συνθήκη της Λωζάννης και ιδίως τα χρόνια μετά το Β' παγκόσμιο πόλεμο μία διαχρονική και συστηματική πολιτική καταπίεσης από τις τουρκικές αρχές, που είχε ως αποτέλεσμα την αριθμητική του συρρίκνωση σήμερα. Δημεύσεις περιουσιών, περιορισμοί στη λειτουργία μειονοτικών σχολείων, τα οποία έκλεισαν στις αρχές της δεκαετίας του '60, ακόμα και εγκατάσταση στο νησί ανοικτής αγροτικής φυλακής.
- Ότι σημαντική καμπή στην προσπάθεια για διεθνή αναγνώριση των προβλημάτων των Ελλήνων της Ίμβρου και της Τενέδου αποτελεί η έκθεση του Ελβετού ( και όχι Έλληνα ) Βουλευτή Gross, που υιοθετήθηκε από την Κοινοβουλευτική Συνέλευση, του ΣτΕ το 2008. Με αυτήν καλείται η Τουρκία να σεβασθεί, να αναγνωρίσει και να λάβει μέτρα θεραπείας, όσον αφορά στα περιουσιακά, εκπαιδευτικά και θρησκευτικά δικαιώματα των Ελλήνων του νησιού. Δυνάμει της εκθέσεως Gross, η Τουρκία εκλήθη να «παγώσει», για ορισμένο διάστημα την εφαρμογή του κτηματολογίου στη νήσο, προκειμένου τα μέλη της ελληνικής εκεί μειονότητας να τεκμηριώσουν τα δικαιώματά τους επί των ακινήτων τους.
Δε μένει παρά να συγκρίνει κανείς το περιεχόμενο, τα λεγόμενα και τη δράση του τούρκου υπουργού εξωτερικών Νταβούτογλου κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του στη Θράκη, με αυτήν του Έλληνα υπουργού εξωτερικών σ έναν τόπο μαρτυρίου για τον Ελληνισμό, για να καταλάβει το μέγεθος του θεατρινισμού.
Δε μένει παρά να συγκρίνει κανείς τις επισκέψεις των διάφορων τούρκων αξιωματούχων, γυναικαδελφών και λοιπών παρατρεχάμενων στη Θράκη, όπου προσπαθούν με τρόπο απροκάλυπτο να προσεταιριστούν ακόμη και τους Έλληνες Πομάκους της περιοχής, για να συνειδητοποιήσει τι σημαίνει εθνική πολιτική και πως εκδηλώνεται η απόλυτη εθνική εγκατάλειψη.
Το μόνο που μένει με αφορμή αυτή την επίσκεψη, είναι να ευχηθούμε να μην αποτελέσει προάγγελο μιας ακόμα εθνικής συμφοράς.
Διότι όταν το ΠΑΣΟΚ θυμάται τον ακριτικό Ελληνισμό, τότε τα μαύρα σημαντήρια χτυπούν πένθιμα πάνω από την Ελλάδα.
Ο πρωθυπουργός της μαύρης φούντας θυμήθηκε το ακριτικό και περήφανο Καστελόριζο, όταν με το πατσαβουρόχαρτο στο χέρι ανακοίνωσε την εκχώρηση της εθνικής κυριαρχίας και την υποθήκευση της πατρίδας μας…
Σήμερα ο υπουργός του των εξωτερικών, έφτασε μέχρι και τον τυπικά σκλαβωμένο Ελληνισμό και εκθείασε όχι την Ελληνική του ψυχή, αλλά τον δυνάστη του.
Λέτε να πρέπει να ανησυχούμε???
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου