“Η Ελλάδα σε κίνδυνο 76 χρόνια μετά το ΟΧΙ θα τα καταφέρει ξανά”! Ο Στρατηγός Ζιαζιάς μιλά

Ο Στρατηγός Κωνσταντίνος Ζιαζιάς, πρώην Α/ΓΕΣ με μια συγκλονιστική του ομιλία για την 28η Οκτωβρίου 1940 χθες στην Βοιωτία, υπενθύμισε ότι αυτή η χώρα, πριν από 76 χρόνια με χιλιάδες προβλήματα και ελλείψεις ήταν η μοναδική “που αναγκάσθηκε, να αντιμετωπίσει τους στρατούς τεσσάρων χωρών δηλαδή της Ιταλίας, της Αλβανίας, της Γερμανίας και της Βουλγαρίας, αντιστεκόμενη επί 216 ημέρες, όταν η αμέσως επόμενη μεγαλύτερη διάρκεια αντιστάσεως ήταν οι 61 ημέρες της Νορβηγίας”! Και τα κατάφερε να αντισταθεί προκαλώντας τον παγκόσμιο θαυμασμό! Δεν εισέπραξε κανένα κέρδος απ΄ αυτό. Αντιθέτως αμέσως μετά από τον θρίαμβο την έσπρωξαν στην άβυσσο ενός αδελφοκτόνου εμφυλιου πολέμου.

Ο Στρατηγός Ζιαζιάς ανέλυσε τους λόγους που τότε, πριν από 76 χρόνια η Ελλάδα “τσάκισε” τις ιταλικές μεραρχίες και αντιστάθηκε με σθένος έναντι των Γερμανών ναζί. Η ενότητα και ο αγνός πατριωτισμός ήταν το ισχυρότερο όπλο που είχε η Ελλάδα.

Φθάνοντας στο σήμερα ο Στρατηγός Ζιαζιάς δεν “μάσησε τα λόγια του”. Δεν το έκανε ποτέ και γι΄ αυτό επέλεξε να αποχωρήσει με υπερηφάνεια από την ηγεσία του στρατεύματος. Θα αρκούσε να είχε βάλει την υπογραφή του σ΄ ένα …χαρτάκι με ονόματα αξιωματικών που η πολτική ηγεσία του ΥΠΕΘΑ του είχε δώσει για να παραμείνει και να παριστάνει τον Αρχηγό, οπως κάποιοι άλλοι έκαναν κατά καιρούς. Επέλεξε να φύγει Αρχηγός κανονικός κι έτσι έχει παραμείνει στη συνείδηση του προσωπικού.

Ακολουθεί το απόσπασμα της ομιλίας του για την Ελλάδα του σήμερα. Οι αλήθειες που λέει πολλές, σκληρές, αλλά και χρήσιμες. Το σημαντικότερο είναι ότι ο Στρατηγός δεν είναι απαισιόδοξος. Πιστεύει και εξηγεί γιατί  αυτή η χώρα που λέγεται Ελλάδα, θα τα καταφέρει ξανά!

Διαβάστε το απόσπασμα της ομιλίας του:

“Κύριες και  Κύριοι .
Εβδομήντα έξι χρόνια μετά  η ΕΛΛΑΔΑ βιώνει  τις τρέχουσες σοβαρές και συνθέτες προκλήσεις, σημαντικότερες των οποίων είναι η βαθιά οικονομική κρίση, το μεταναστευτικό και οι λεονταρισμοί  και απειλές της Τουρκίας, με διακύβευμα τα ζωτικά συμφέροντα και την ασφάλεια της χώρας.

Είχε βέβαια προηγηθεί εδώ και χρόνια η πνευματική, ηθική, κοινωνική και πολιτιστική παρακμή,την οποίαν άπαντες βλέπαμε, αλλά ουδείς αντιδρούσε, διότι όλοι ζούσαμε στην εικονική πραγματικότητα, στην ατομική και κρατική αλαζονεία και στην εφήμερη ευδαιμονία μας, που στηρίζονταν βέβαια σε δανεικά.   
Η ΕΕ, μέλος της οποίας αποτελεί η χώρα μας, πάρα το σημαντικό εμπορικό και τεχνολογικό ειδικό βάρος της, δεν διαδραματίζει ανάλογο ρόλο στα διεθνή δρώμενα, δεδομένου ότι στερείται ουσιαστικά κοινής εξωτερικής πολιτικής και άμυνας, ενώ η Ευρωπαϊκή διακρατική αλληλεγγύη είναι υποτυπώδης.
Η διαχρονικά τεράστια στρατηγική σημασία της Ανατολικής Μεσογείου, αυξάνεται  ακόμη περισσότερο στις μέρες μας, για ενεργειακούς και γεωπολιτικούς λόγους. Για του λόγου του αληθές, υπό το φως της λεγόμενης “Αραβικής Ανοίξεως”, της αυτοκρατορικού τύπου εξωτερικής πολιτικής της Τουρκίας, των πολύπλοκων σχέσεων μεταξύ ΗΠΑ-Ισραήλ -Τουρκίας – Αράβων – ΕΕ -Ρωσίας
και με αφορμή τα υποθαλάσσια κοιτάσματα υδρογονανθράκων της Ανατολικής Μεσογείου, βιώνουμε όλοι στις μέρες μας,την εξέλιξη μιας συνθέτης κρίσεως στην περιοχή αυτη, με ιδιαίτερη επίδραση τόσο στα εθνικά μας θέματα όσο και στην οικονομική ανάκαμψη της χώρας.
Ενώ δεν υφίσταται άμεση στρατιωτική απειλή από Βορρά, υπάρχουν φανερές αλλά και υποβόσκουσες αλυτρωτικές βλέψεις, οι οποίες μάλιστα ενθαρρύνονται από εξωτερικές δυνάμεις και παράλληλα το στρατιωτικό πολιτικό σκηνικό στο Ιόνιο αλλάζει.

Η μόνη σοβαρή στρατιωτική απειλή προέρχεται από την Τουρκία οποία πληροί επακριβώς τον ορισμό της απειλής, δεδομένου ότι οι περιφερειακές επεκτατικές φιλοδοξίες της συμπεριλαμβάνουν κυριαρχικούς μας χώρους, τους οποίους διεκδικεί με απερίφραστες πολιτικές δηλώσεις, όπως τελευταία του Προέδρου της Ερντογαν, καθώς και με προκλητικές στρατιωτικές ενέργειες κυρίως στο Αιγαίο.

Η ανωτέρω περιγραφείσα επικίνδυνη κατάσταση, ευρίσκει την σαστισμένη και καταρρακωμένη  οικονομικά χώρα μας, να εφαρμόζει κατευναστική πολιτική προς κάθε κατεύθυνση.
Στο πλαίσιο αυτό, βοηθούμε τους βόρειους γείτονες μας πολλαπλώς και αντ’ αυτού, όχι μόνο δεν αποκομίζουμε οφέλη, αλλά ενισχύουμε την αδιαλλαξία τους.

Έχουμε αποσυρθεί οικειοθελώς από την Α. Μεσόγειο, η οποία για πολλαπλούς λόγους αποτελεί τον φυσικό μας χώρο και το κενό το καταλαμβάνει η Τουρκία, με ότι αυτό συνεπάγεται για το γεωπολιτικό ειδικό μας βάρος, την Κύπρο, την ενέργεια, την εμπορική μας ναυτιλία και την Αποκλειστική Οικονομική μας Ζώνη, την οποία δεν τολμούμε ούτε καν να καθορίσουμε επισήμως.
Η Θράκη διαβρώνεται ανεξέλεγκτα από την Τουρκία.

Το Αιγαίο από φυσικό κέντρο του Ελληνισμού, έχει μετατραπεί σε φθίνουσα παραμεθόριο περιοχή, εντός της οποίας έχουμε αποδεχθεί ενυπογράφως την ύπαρξη ζωτικών τουρκικών εθνικών συμφερόντων. Η εφαρμογή Διεθνών Συνθηκών στο Αιγαίο αποτελεί αιτία πολέμου, ενώ οι πτήσεις τουρκικών αεροσκαφών υπεράνω ακόμη και κατοικημένων νήσων, αντιμετωπίζεται με χλιαρά διαβήματα, κατά παγκόσμια πρωτοτυπία.

Σε ανταπόδοση της τουρκικής αυτής συμπεριφοράς, η χώρα μας σπεύδει να πείσει τους ιδιαίτερα σκεπτικούς Ευρωπαίους για την είσοδο της Τουρκίας στην ΕΕ, πάρα το γεγονός ότι ουδέν από τα κόμματα εξουσίας απαντά πειστικά σε εύλογες ανησυχίες, όπως ποια θα είναι η θέση της Ελλάδος στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, του οποίου η μεγαλύτερη αντιπροσωπεία ευρωβουλευτών θα είναι Τούρκοι;
Ποιος θα εμποδίσει μια τουρκική πληθυσμιακή και οικονομική διείσδυση, στις νήσους του Ανατολικού Αιγαίου και την Θράκη, στα πλαίσια της ΕΕ, με ότι αυτό συνεπάγεται;

Η ζοφερή αυτή θέση και στάση της χώρας μας οφείλεται κυρίως στους παρακάτω λόγους :
• Στην  Έλλειψη μακροπρόθεσμης και διακομματικής Εθνικής Στρατηγικής, που έχει οδηγήσει την χώρα σε παλινωδίες και εσφαλμένες στρατηγικές επιλογές.
• Στη  Δεινή οικονομική κατάσταση της χώρας μας, που υποθηκεύει την εθνική κυριαρχία και την ευημερία των επερχόμενων γενεών.
• Στη  Διευκόλυνση της τουρκικής στρατηγικής του πειθαναγκασμού, με προκλητική μείωση της ισχύος των ΕΔ της χώρας μας, σε μια συγκυρία κατά την οποία, η ήδη στρατιωτικά ισχυρή Τουρκιά καθίσταται ισχυρότερη, πάρα τα εσωτερικά της προβλήματα τους τελευταίους μήνες, επιτυγχάνοντας έτσι σταδιακά τους στόχους της, επ απειλή πολέμου.
• Στην υφιστάμενη κρίση ηθών, αξιών και προτύπων, συνέπεια των οποίων  αποτελεί η εκτεταμένη διαφθορά, που διαπερνά ολόκληρο το κοινωνικό φάσμα, με ευθύνη των εκάστοτε κυβερνήσεων.
• Στην δοκιμαζόμενη κοινωνική συνοχή, λόγω των συνεπειών της οικονομικής κρισεως, στην οποία προστίθενται τα προβλήματα της υπογεννητικότητας και των μεταναστών, ο συνδυασμός των οποίων αποτελεί κατά την άποψη μου το σημαντικότερο εθνικό θέμα.

Η διαχρονική κυβερνητική ολιγωρία στον τομέα της μεταναστεύσεως και οι υφιστάμενες ιδεοληψίες, πρόκειται να επιφέρουν στο μέλλον τις πλέον δυσμενείς επιπτώσεις, πολιτικής, οικονομικής, κοινωνικής και πολιτιστικής φύσεως.
•  στην κατάληψη της καρέκλας της εξουσίας, σε όλα τα επίπεδα, κατά τα χρονιά της μεταπολίτευσης, από ανθρώπους, άκοπα, χωρίς γνώση, χωρίς εμπειρίες, χωρίς να αποδείξουν τα προσόντα τους σε κανέναν, χωρίς να δοκιμαστούν στον στίβο της ζωής και της δημιουργίας, δεδομένου ότι πολλοί από αυτούς ποτέ δεν ίδρωσαν να κερδίσουν το ψωμί τους, δεν αναδείχθηκαν επαγγελματικά στην κοινωνία, δεν ηγήθηκαν ανθρώπων, αλλά ” γεννήθηκαν ” και ” ανδρώθηκαν” από τους κομματικούς σωλήνες.
Χρειάζεται αυτοκριτική, βαθύς στοχασμός, πως φθάσαμε εδώ. Και ταυτόχρονα ριζική επιστροφή στα ιδανικά και στις αξίες, που πτέρωσαν τη γενιά του ’40, χαρίζοντας την δυνατότητα να επιτελέσουν πράξεις αξεπέραστες.
• Η γενιά  της μεταπολίτευσης ξεκομμένη από το ιστορικό παρελθόν της, από τα ιδανικά και την πίστη των προγόνων της, υπέρμετρα εγωπαθής, ξεχύθηκε αλόγιστα, τις τελευταίες δεκαετίες, στο κυνήγι του άκρατου ευδαιμονισμού, μετατρέποντας με το παράδειγμα της, έναν ολόκληρο λαό σε άψυχη μάζα υλικών διεκδικήσεων.
Πρότυπα της, κενοί αστέρες της δημόσιας ζωής, με σκανδαλώδη βίο και εφήμερη δόξα.
Όραμα της, η αύξηση του κατά κεφαλήν εισοδήματος, που εξασφαλίζει την ηδονή της κατανάλωσης και της απόκτησης μόνο υλικών αγαθών.
Έμβλημά της, το “εγώ”” και το ” θέλω”, που το απαιτεί με κάθε τρόπο ” εδώ και τώρα .
Και σήμερα αναρωτιόμαστε πως πραγματώθηκε το θαύμα του Έπους του ’40;
Η τότε παγκόσμια κρίση και οι απειλές κατά της χώρας μας, βρήκαν τον Ελληνικό λαό ενωμένο, με υψηλό φρόνημα, έτοιμο να ανταποκριθεί και να θυσιαστεί στα νάματα της ελευθερίας και της αξιοπρέπειας του Έθνους. Αυτό οφείλεται κυρίως στο γεγονός ότι το ύψιστο αγαθό δεν ήταν η Ειρήνη μόνο, αν και επιθυμητή, άλλα το εθνικό συμφέρον .
Η κοινή γνώμη, ο λαός, προετοιμάζετο συστηματικά από την πολιτεία, το σχολείο, την εκκλησιά, την οικογένεια και ήταν κοινωνός των απειλών.
Οι νέοι  διδάσκονταν την ιστορία, δίχως στρογγυλέματα και ιδεοληψίες.
Τα τότε ΜΜΕ, με αίσθημα ευθύνης, έθεταν το εθνικό συμφέρον υπεράνω της ακροαματικότητας και του κέρδους.
Οι ΕΔ, πάρα και τα τότε οικονομικά προβλήματα, είχαν προετοιμασθεί ποσοτικά και ποιοτικά κατά τον βέλτιστο τρόπο.
Όταν δε ήχησε ο παιάν, πρώτοι οι τότε Ταγοί του Έθνους  (πολιτικοί, διανοούμενοι, μεγαλοεπιχειρηματίες, εφοπλιστές, δημοσιογράφοι και οι γόνοι τους), από όπου και αν ευρίσκοντο, έσπευσαν να καταταγούν και να προωθηθούν στο μέτωπο, δεικνύοντας δια του παραδείγματος  τον δρόμο της τιμής και του καθήκοντος προς την πατρίδα. Αυτό βοήθησε στο να αναπτυχθεί μια μέχρι αυτοθυσίας συνειδητή φιλοπατρία, η οποία διαπερνούσε όλο το φάσμα της Ελληνικής κοινωνίας.

Αγαπητοί Συνάδελφοι, Κύριες και Κύριοι.
Είναι ανάγκη να υπογραμμισθεί πως η αξία των ιστορικών επετείων συνίσταται στη συναγωγή διδαγμάτων για το παρόν και το μέλλον. Διαφορετικά  οδηγούμαστε στην ταρίχευση της ιστορίας και στον περιορισμό σε τυπικούς εορτασμούς. Και είναι αναντίλεκτο ότι σήμερα, περισσότερο από ποτέ, τα διδάγματα του Έπους του ’40, είναι ολοφάνερα και αποτελούν αφορμές εθνικής αυτογνωσίας και συλλογικών πράξεων.
Κατακτητές επίδοξοι υπάρχουν και σήμερα με νέα ονόματα, πιο κομψά, δήθεν αθώα, μα πιο επικίνδυνα, που σήμερα η χώρα μας υπομένει, που θέλουν να γονατίσουν λαούς, χρησιμοποιώντας διαπραγματευτές ανδρείκελα, χωρίς σθένος και ηθικές αναστολές.

Τα τελευταία χρόνια, έχουμε γίνει μάρτυρες μιας νέας προσπάθειας εισβολής ενάντια στην εθνική μας κυριαρχία, η οποία δεν διαφέρει από όσες έχουμε ζήσει στο ιστορικό παρελθόν. Οι Πέρσες δεν ζήτησαν τίποτε άλλο από τους Έλληνες παρά  “γη και ύδωρ “, οι Ιταλοί ζήτησαν απλά δήθεν προσβάσεις στα λιμάνια μας. Και οι δανειστές μας σήμερα ζητούν ως αντάλλαγμα την εκχώρηση της εθνικής μας κυριαρχίας και του πλούτου που κρύβει η αιματοβαμμένη γη των προγόνων μας.
Αγνοούν ωστόσο οι Ευρωπαίοι ηγεμόνες και οι ντόπιοι ραγιάδες της πολιτικής τους, την αγωνιστική ελληνική ψυχοσύνθεση και κουλτούρα.
Στον απάνθρωπο Δυτικοευρωπαϊκό ορθολογισμό, οι Έλληνες αντιπαρατάσσουν, την αντρειωσύνη, που δεν μετριέται σε ευρώ και ομόλογα, αλλά με της ψυχής το στρέμμα.

Στους ώμους εκβιασμούς και τα απειλητικά ψευδοδιλλήματα αντιπαρατάσσουν την ηρωική αντίσταση και τις αξεπέραστες διλημματικές φράσεις,” Η ταν η επι τας” και ” Ελευθερία η Θάνατος”, που οδηγούν σε προσωπικά και συλλογικά ολοκαυτώματα. Αυτά τα ολοκαυτώματα αξιολογούν την ελευθερία ως απόλυτο και μη διαπραγματεύσιμο ούτε ανταλλάξιμο περιεχόμενο ζωής.
Αυτές τις μοναδικές αξίες έχουμε χρέος να μεταλαμπαδεύσουμε στους νεότερους, ώσπου να επανέλθει η αξιοπρέπεια και η Δικαιοσύνη  στην πατρίδα μας, διότι:

                 “Αυτά τα δένδρα δεν βολεύονται με λιγότερο ουρανό,
Αυτές οι πέτρες δεν βολεύονται κάτω από τα ξένα βήματα .
Αυτά τα πρόσωπα δε βολεύονται παρα μόνο στον ήλιο,
Αυτές οι καρδιές δε βολεύονται παρά μόνο στο Δίκαιο”

Κύριες και Κύριοι

Στην εποχή αυτή της εθνικής απαισιοδοξίας και της συλλογικής κατάθλιψης, πιστεύω ότι υπάρχουν προϋποθέσεις που δημιουργούν ελπίδα ότι η ΕΛΛΑΔΑ θα ξαναγεννηθεί μέσα από τις στάχτες της οικονομικής και ηθικής κρίσης και της παρακμής των αξιών.
Υπάρχει ελπίδα, όχι διότι θα πάρουμε δανεικά, άλλα διότι:
• Η χώρα μας διαθέτει έντιμους και εργατικούς ανθρώπους και όχι ” διεφθαρμένους” και ” τεμπέληδες”, όπως ορισμένοι παρουσίασαν την κατάσταση της χώρας μας στο εξωτερικό για τους δικούς τους λόγους βέβαια, αρκεί να βρει τα έντιμα και δημιουργικά πρότυπα η κοινωνία μας.
• Η  Πατρίδα διαθέτει άφθονο φυσικό πλούτο, που πρέπει να διαφυλάξουμε και να υπερασπιστούμε, αυτές τις γκρίζες εποχές.
• Η ΕΛΛΑΔΑ διαθέτει γη, που μπορεί να παράγει όλα όσα χρειάζεται για να ζήσει τον λαό της.
• Έχει το ήλιο της, τον όποιον προσπαθούν  οι δανειστές μας να εξαγοράσουν, μαζί με τη γη μας, αντί πινακίου φακής, για να φωτίσουν την σκοτεινή πατρίδα τους.
• Έχει τον μεγαλύτερο εμπορικό στόλο στον κοσμο,έναν γίγαντα,που πρέπει να ” ξυπνήσουμε”. Εθνικοί ευεργέτες δεν γίνονται από μόνοι τους, οι περιστάσεις τους δημιουργούν και εκτιμώ ότι οι καταστάσεις είναι οι πλέον κατάλληλες.
• Έχει τον απανταχού Απόδημο Ελληνισμό, που στις δύσκολες για την πατρίδα εποχές ήταν δίπλα μας ψυχικά και υλικά. Πρέπει όμως να τον ενημερώσουμε, όχι με ανώφελες κομματικές επισκέψεις, αλλά με συγκεκριμένες δράσεις.
• Έχει τους επιτυχημένους Έλληνες , εχει τους νέους, που ξενιτεύτηκαν σε άλλες χώρες ανά τον κόσμο, γιατι η πατρίδα δεν τους αξιολόγησε, δεν τους εκμεταλλεύτηκε και μεγαλουργούν στο εξωτερικό. Απαιτείται εθνικό σάλπισμα, για να συνδράμουν στη σωτηρία της χώρας μας.
• Έχει τις προϋποθέσεις, ώστε εμείς οι Έλληνες να μπορούμε να ζούμε με αξιοπρέπεια, εκμεταλλευόμενοι όλα τα αγαθά που αφειδώς μας χάρισε ο θεός και οι πρόγονοι μας.
Η χώρα μας δεν υπήρξε ποτέ ” Τιτανικός”, ήταν καράβι καλοτάξιδο ,αλλά με κακούς καπεταναίους.
Οι συνθήκες σήμερα απαιτούν ενότητα, την μέγιστη εθνική συνεννόηση, το δικό μας εσωτερικό μνημόνιο αντιμετώπισης της κρίσης, με στήριγμα την αληθεια, την αυτογνωσία και την αγάπη προς την πατρίδα.
Κύριες και Κύριοι .
Πιστεύω ακράδαντα ότι όλοι οι επαΐοντες, όλοι οι πατριωτικά σκεπτόμενοι σ ‘αυτή την χώρα, θέλουν μια άλλη ΕΛΛΑΔΑ, την ΕΛΛΑΔΑ του ” Μολων λαβέ”, την ΕΛΛΑΔΑ του ΟΧΙ του ’40, την ΕΛΛΑΔΑ της αξιοπρέπειας και της τιμής, την ΕΛΛΑΔΑ της αξιοκρατίας και της εθνικής κυριαρχίας.
Την ΕΛΛΑΔΑ του Πνεύματος και των Αξιών.
Χωρίς όμως να λησμονούμε ούτε να παραχαράσσουμε την ένδοξη ιστορία μας.
Χωρίς να απαρνηθούμε τις παραδόσεις και τα ήθη και έθιμα μας.
Χωρίς να μεταβιβάσουμε την εθνική μας κυριαρχία στους μεταπράτες της Ευρώπης.
Χωρίς να παραδώσουμε την τιμή και την αξιοπρέπεια του λαού μας στη δύναμη του χρήματος.
Χωρίς να εξαπατούμε το λαό μας για να ανέβουμε στο θρόνο της εξουσίας.
Χωρίς να εκπαιδεύουμε τον λαό μας στη λογική, για όλα τα κακά  που γίνονται στην χώρα μας ευθύνεται ο ” ξένος” παράγοντας, ενώ γνωρίζουμε πολύ καλά ότι ο ” πορθητής ” ήταν πάντοτε εντός των τειχών.

Εκείνο που χρειάζεται η Πατρίδα μας είναι:
• Η πίστη στις ικανότητες μας.
• Η ενεργοποίηση του Ελληνισμού, όπου γης.
• Η επ’αναβάπτιση σε παραδοσιακές, διαχρονικές αρετές και αξίες και εξεύρεση προτύπων μεταξύ των άριστων, μέσω της οικογένειας και της παιδείας.
• Η κοινωνική και όχι συντεχνιακής αλληλεγγύη με γνώμονα το εθνικό συμφέρον.
• Η δημιουργία πραγματικής στρατιωτικής αποτροπής έναντι των κινδύνων που μας περιβάλλουν.
• Η κομματική υπέρβαση στη χάραξη Εθνικής Στρατηγικής, τηρουμένης επακριβώς ανεξάρτητων κυβερνητικών εναλλαγών.
• Οι φορείς κοινωνικοποίησης ,όπως η οικογένεια και το σχολείο, να ενδιαφερθούν για την κοινωνική και εθνική αγωγή των νέων και να τους δημιουργήσουν κοινωνική και εθνική συνείδηση.
Όμως η πατρίδα δεν θα βρει το δρόμο της, αν οι πολιτικοί Ταγοί δεν πουν ολόκληρη την αλήθεια στο λαό, όσο πικρή και αν είναι.
Δεν πρόκειται η ΕΛΛΑΔΑ να ξεπεράσει τον φαύλο κύκλο, αν δεν αντιμετωπίσει τον κρατισμό και την διαπλοκή, την κομματοκρατία και τη διαφθορά, τις πελατειακές σχέσεις και τον συντεχνιασμό, την κρατική γραφειοκρατία και τον θεσμικό υπόκοσμο.

Οι καιροί για την χώρα μας είναι και σήμερα κρίσιμοι, οι οιωνοί δεν είναι καθαροί και σαφείς. Θρασύστομα δαιμόνια ενεδρεύουν και καραδοκούν την ακεραιότητα και την ανεξαρτησία μας. Οι περιρρέουσες το έθνος μας σκοτεινές δυνάμεις είναι ισχυρές ,ύπουλες και επικίνδυνες. Ας έχουμε πάντοτε στο μυαλό μας ότι βρισκόμαστε στο σταυροδρόμι τριών Ηπείρων, μεταξύ σφύρας και άκμονος, όπου συγκρούονται πάμπολλα συμφέροντα των Μεγάλων. Ας γρηγορούμε πανέτοιμοι ψυχικά και υλικά, για να εξασφαλίσουμε την ακεραιότητα και την αξιοπρέπεια της Πατριδος μας, για να την παραδώσουμε στους επιγόνους ελεύθερη και για να λαλούμε περήφανα ότι είμαστε άξιοι απόγονοι ένδοξων προγόνων.
Στους κλυδωνισμός αυτούς της εποχής μας, στη θύελλα των ιδεών, συμφερόντων και επιβουλών για τον Ελληνισμό, υπάρχει σανίδα σωτηρίας, δεν είναι άλλη από την ομοψυχία, την φιλοπατρία, την ιστορία και τον πολιτισμό μας. Αυτά τα νοήματα, αυτά τα συνθήματα μας μεταδίδει το Έπος του ’40. Η σημασία του χαράσσει καθοδηγητικές γραμμές για το έθνος και μας δείχνει πάντοτε το ακατάλυτο πνεύμα της φυλής μας.

Αγαπητοί Πατριώτες
Το 1940 επιτάσσει να υπερασπιστούμε τα δικαιώματα των αδελφών μας στη Βόρειο Ήπειρο.
Το 1940 επιβάλει να φωνάξουμε στους ισχυρούς της γης να φύγει ο Αττίλας από την Κύπρο μας.
Το 1940 μας διδάσκει με το ήθος τις θυσίες και τα κατορθώματα του και μας προτρέπει να κρατήσουμε την αξιοπρέπεια του Έθνους, τις παραδόσεις μας, την ορθόδοξη πίστη μας, την αγάπη μας στην ΕΛΛΑΔΑ και την ελευθερία.
Βαρύτατες οι υποχρεώσεις μας σαν Έλληνες και σαν κράτος, έναντι αυτής της ανεκτίμητης εθνικής κληρονομιάς. Ιδιαίτερα η νέα γενεά, η ελπίδα του αύριο, πρέπει να ενστερνισθεί τα διδάγματα της εποποιίας του ’40, και να αντιληφθεί ότι μόνο με την εθνική ενότητα, την ιστορική μνήμη του λαού μας και το δημοκρατικό πολίτευμα θα διαφυλάξουμε αυτή την ιερή πατρίδα.
Διδασκόμενοι από τα λάθη του παρελθόντος, ας αντλήσουμε Σοφία και αρετή για το μέλλον. Το μέγα δίδαγμα του Έπους του ’40 ,είναι η ανάγκη πειθαρχίας, Ομόνοιας, ομοψυχίας, όλων των Ελλήνων και υποταγής του ατόμου στην έννοια του συμφέροντος του Έθνους. Το δεύτερο δίδαγμα είναι ότι οι Έλληνες μπορούμε να ξεπεράσουμε τις οικονομικές κρίσεις και τα μνημόνια, όταν υπάρχουν υψηλά ιδανικά και στόχοι με εθνικό και πνευματικό περιεχόμενο.
Ευγνώμονες προς τους επώνυμους και ανώνυμους αγωνιστές του 40 και προς τους αθάνατους νεκρούς του Έθνους και σε πνευματική πανδαισία, συνομιλία και ευχαριστία, με τις ιερές σκιές τους, κλίνουμε ευλαβικά το γόνυ, για απότιση με υπερηφάνεια του οφειλόμενου φόρου τιμής.

Και αφού  απονείμουμε τις τιμές, ας σταθούμε, όλοι σε στάση περισυλλογής, και συνειδητοποιώντας το νόημα και τη σημασία της αυριανής επετείου, ας βροντοφωνάξουμε σε όσους στρέφουν βέβηλο βλέμμα στην ιερή αυτή γη, ότι εδώ είναι ΕΛΛΑΔΑ. Η ΕΛΛΑΔΑ του μύθου και της ιστορίας, των ηρώων και των θεών. Και ας αντιληφθούν ορισμένοι, ότι οποίος γνωρίζει πως να ζει και πως να αποθνήσκει, παραμένει αήττητος, αναγεννάται συνεχώς εκ της τέφρας του και αυτό είναι το θεϊκό προνόμιο της Ελληνικής φυλής ανά τους αιώνες .
Την 28η Οκτωβρίου 1940, το Ελληνικό  Έθνος αρνήθηκε να αρνηθεί τον εαυτό του,την τιμή του, το ένδοξο παρελθόν του, πού δημιούργησε με αγώνες και θυσίες. Αυτή ακριβώς η άρνηση, στο ¨μηδισμό¨ εκείνων των Ελλήνων οφείλει η σημερινή Ελλάδα να μνημονεύει  σε κάθε ευκαιρία .

Ας είναι ευλογημένες οι στιγμές εκείνης της ημέρας και η ανάμνηση τους ας αποτελέσει για το έθνος το αιώνιο έμβλημα αδιάσπαστης ενότητας και σύμπνοιας και αιώνια πηγή των υψηλότερων και ευγενέστερων υπέρ της ανθρωπότητας εμπνεύσεων.
Άπαντες ας αφήσουμε τον λογισμό μας και ας θυμηθούμε τα μεστά και διδακτικά λόγια του μεγάλου εθνικού μας ποιητή, του Κωστή Παλαμά,” Χρωστάμε σ ‘εκείνους που μας γέννησαν, που θα ‘ρθουν, θα περάσουν, κριτές θα μας δικάσουν, οι αγέννητοι, οι νεκροί”.
Δόξα και τιμή στους αθάνατους νεκρούς του έπους του ’40.
” Ήρωες κι αν κοιμάστε σας τραγουδά η δόξα, μακαρισμένοι να ‘στε”.

Ζήτω  η 28η Οκτωβρίου 1940 .
Ζήτω οι Ένοπλες Δυνάμεις.
Ζήτω ο Ελληνικός Λαός
Σας ευχαριστώ.

http://www.militaire.gr/28-%CE%BF%CE%BA%CF%84%CF%89%CE%B2%CF%81%CE%B9%CE%BF%CF%85-%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%B1%CE%B4%CE%B1-%CE%B6%CE%B9%CE%B1%CE%B6%CE%B9%CE%B1%CF%82/