Τα Μ/Κ Τάγματα Πεζικού στην ΑΣΔΕΝ έχουν τον ρόλο της δύναμης ταχείας αντίδρασης σε τοπικό επίπεδο για την εξάλειψη εχθρικών προγεφυρωμάτων
Γράφει ο Κώστας Τόλιας,
Το Αιγαίο αποτελεί τον γεωπολιτικό και γεωπολιτισμικό φυσικό χώρο του Ελληνισμού. Από αρχαιοτάτων χρόνων έχει καταδειχθεί η στρατηγική του σημασία. Όταν η Ελλάδα ήλεγχε το αρχιπέλαγος άκμασε ενώ όταν αντιθέτως απώλεσε τον έλεγχο του πέρασε φάσεις γεωπολιτικής έκλειψης. Σήμερα το Αιγαίο απειλείται από την αναθεωρητική πολιτική της Τουρκίας η οποία έχει το στοχοποιήσει εδώ και τέσσερις περίπου δεκαετίες. Το δόγμα του Κεμάλ “μετά τη Σμύρνη το Αιγαίο” παραμένει ενεργό στο μυαλό των ιθυνόντων στην αντίπερα όχθη του Αιγαίου παρά τα φαινομενικά βήματα εξομάλυνσης που έχουν σημειωθεί στις σχέσεις των δύο χωρών.
Στο παρόν άρθρο επιχειρείται η ανάλυση και αξιολόγηση της απειλής που συνιστούν για τα νησιά του Αιγαίου οι ΤΕΔ και κυρίως η 4η Στρατιά, αξιολογούνται και αναλύονται οι φίλιες δυνατότητες σε επίπεδο στρατού ξηράς και κατατίθονται προτάσεις για την βελτίωση του συσχετισμού δυνάμεων.
Η στρατηγική αξία των νήσων του Αιγαίου
Η κατοχή των νήσων του Ανατολικού Αιγαίου από την Ελλάδα της προσφέρει πληθώρα πλεονεκτημάτων καθώς έτσι είναι δυνατόν ο, σε σχετικό βάθος, έλεγχος της Μικρασιατικής ακτής αλλά εξυπηρετούνται παράλληλα ευρύτεροι στόχοι. Ενδεικτικά αναφέρουμε την Λήμνο, που φράζει το στενό της εξόδου των Δαρδανελλίων, τη Χίο που ελέγχει τη χερσόνησο του Τσεσμέ και κατ’επέκτασην τη Σμύρνη και το νησιωτικό σύμπλεγμα των Δωδεκανήσων που ελέγχει την είσοδο και την έξοδο από και προς την λεκάνη της Ν.Α Μεσογείου. Ταυτόχρονα όμως η εγγύτητα των νήσων στην μικρασιατική ακτή τα καθιστά ευάλωτα σε πιθανή επιθετική ενέργεια του αντιπάλου. Συχνά, λόγω της κοντινής απόστασης των νήσων με την Μικρασιατική ακτή δημιουργείται η αίσθηση του ανέφικτου της άμυνας ενός τόσο μεγάλου αριθμού νήσων, νησίδων και βραχονησίδων εκ μέρους ενός αντιπάλου με την πληθώρα μέσων και προσωπικού των ΤΕΔ. Η σκέψη αυτή μπορεί να είναι ως ένα βαθμό λογική δεν είναι όμως κατ’ανάγκην σωστή, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά τις κύριες νήσους η άμυνα των οποίων είναι υπό προϋποθέσεις εφικτή. Αφήνοντας έξω από την ανάλυση μας την άμυνα μικρονήσων και βραχονησίδων η μελέτη των οποίων αποτελεί ξεχωριστό κεφάλαιο θα εστιάσουμε την ανάλυση μας σε επίπεδο απειλής εις βάρος κύριας ή ενδιάμεσης νήσου.
Αντίπαλες δυνάμεις
Η κύρια απειλή κατά των νήσων του Αιγαίου πηγάζει από την ύπαρξη της 4ης Τουρκικής στρατιάς(της επανομαζόμενης και “Αιγαίου”) αλλά και δυνάμεις που είναι σε θέση να μεταφερθούν από το εσωτερικό της Μικράς Ασίας. Αν και η 4η στρατιά είναι επισήμως δηλωμένη ως “εκπαιδευτικός σχηματισμό” εντούτοις το γεγονός ότι συγκεντρώνει,εκτός των άλλων το σύνολο, σχεδόν των ειδικών δυνάμεωτν του ΤΚΚ, εκτός του ότι τονίζει το επίλεκτο του χαρακτήρα της, αποκαλύπτει και τις πραγματικά στοχεύσεις της Άγκυρας.
Πιο συγκεκριμένα η 4η στρατιά αποτελείται από:
-Την 11η Μηχανοποιημένη ΤΑΞΠΖ στο Denizli
-Την 19η Μηχανοποιημένη ΤΑΞΠΖ στο Edremit
-Την 1η ΤΑΞΠΖ στη Mανίσα (εκπαιδεύσεως)
-Την 3η ΤΑΞΠΖ στην Αττάλεια(εκπαιδεύσεως)
-Την 57η ΤΑΞΠΒ στη Σμύρνη
-Το 4ο Σύνταγμα Ελικοπτέρων Αεροπορίας Στρατού.
-Την Ταξιαρχία Πεζοναυτών στη Φώκαια που αν και οργανωτικά υπάγεται στο ναυτικό, επιχειρησιακά έχει τεθεί υπό τον έλεγχο της 4ης Στρατιάς.
-Την 11η Μηχανοποιημένη ΤΑΞΠΖ στο Denizli
-Την 19η Μηχανοποιημένη ΤΑΞΠΖ στο Edremit
-Την 1η ΤΑΞΠΖ στη Mανίσα (εκπαιδεύσεως)
-Την 3η ΤΑΞΠΖ στην Αττάλεια(εκπαιδεύσεως)
-Την 57η ΤΑΞΠΒ στη Σμύρνη
-Το 4ο Σύνταγμα Ελικοπτέρων Αεροπορίας Στρατού.
-Την Ταξιαρχία Πεζοναυτών στη Φώκαια που αν και οργανωτικά υπάγεται στο ναυτικό, επιχειρησιακά έχει τεθεί υπό τον έλεγχο της 4ης Στρατιάς.
Επίσης υπό την επιχειρησιακή σκέπη της 4ης στρατιάς δύναται να συγκεντρωθεί το σύνολο σχεδόν των ειδικών δυνάμεων του ΤΚΚ για διενέργεια κυρίως αεροκίνητων επιχειρήσεων σε συνδυασμό με τα ελικόπτερα της τουρκικής αεροπορίας στρατού.
Ανώτατη Στρατιωτική Διοίκηση Εσωτερικού Νήσων (ΑΣΔΕΝ)
Απέναντι από την 4η Στρατιά παρατάσσονται οι δυνάμεις της ΑΣΔΕΝ που έχει αναλάβει την φύλαξη του νησιωτικού συμπλέγματος Η τελευταία αποτελείται από τους εξής σχηματισμούς και υφιστάμενες μονάδες:
Η Ανώτατη Στρατιωτική Διοίκηση Εσωτερικού Νήσων (ΑΣΔΕΝ) έχει την έδρα της στην Αθήνα και αποτελείται από:
– Τον Λόχο Στρατηγείου (ΛΣΤ/ΑΣΔΕΝ) .
– Διοίκηση Μηχανικού της Α.Σ.Δ.Ε.Ν. (ΔΜΧ/ΑΣΔΕΝ).
– 2ο Σύνταγμα Επικοινωνιών, Ηλεκτρονικού Πολέμου και Επιτήρησης (2ο ΣΕΗΠΠΕΠ), με έδρα την Αθήνα.
– Το 471ο Τάγμα Ηλεκτρονικού Πολέμου (471 ΤΗΠ)
– Το 472ο Τάγμα Επικοινωνιών Επιτήρησης (472 ΤΕΕΠ)
– Το 482ο Τάγμα Διαβιβάσεων (482 ΤΔΒ)
– ΤΕ Ερμούπολης
– TE Νάξου
5η Μεραρχία Πεζικού (Κρήτης)
Η 5η Μεραρχία Πεζικού έχει έδρα τα Χανιά και περιλαμβάνει:
– Τον Λόχο Στρατηγείου (ΛΣΤ/5 ΤΑΞΠΖ).
– Τον 5ο Λόχο Διαβιβάσεων (5 ΛΔΒ)
– Το 547ο Α/Μ Τάγμα Πεζικού (547 Α/Μ ΤΠ).
– Το 5ο Τάγμα Υποστήριξης (5 ΤΥΠ).
– Σχολή Εφεδρων Αξιωματικών Πεζικού (ΣΕΑΠ)
– ΤΕ Αγ. Νικολάου
– ΤΕ Ηρακλείου
– 699 Π.Α.Π.
79η Ανώτερη Διοίκηση Ταγμάτων Εθνοφυλακής
Η 79η Ανώτερη Διοίκηση Ταγμάτων Εθνοφυλακής (79η ΑΔΤΕ) έχει έδρα την Σάμο και περιλαμβάνει:
– Τον Λόχο Στρατηγείου της 79ης Ανώτερης Διοίκησης Ταγμάτων Εθνοφυλακής (ΛΣΤ/79 ΑΔΤΕ).
– Τον 79ο Λόχο Διαβιβάσεων Εθνοφυλακής (79 ΛΔΒΕΘ).
– Το 79ο Τάγμα Μηχανικού Εθνοφυλακής (79 ΤΜΧΕΘ)
– Τον 79ο Λόχο Αντιαρματικών Εθνοφυλακής (79 ΛΑΤΕΘ).
– Την 79η Επιλαρχία Αρμάτων Εθνοφυλακής (79 ΕΑΡΜΕΘ).
– Το 79ο Τάγμα Πυροβολικού Εθνοφυλακής (79 ΤΕ)
– Το 164 Τάγμα Πυροβολικού Εθνοφυλακής (164 ΤΕ)
– Την 79η Μοίρα Α/Α Πυροβολικού Εθνοφυλακής (79 ΜΕΘ)
– Το 649ο Τάγμα Εθνοφυλακής (649 ΤΕ).
– Το 239ο Μηχανοκίνητο Τάγμα Εθνοφυλακής (239 Μ/Κ ΤΕ).
– Το 298ο Μηχανοκίνητο Τάγμα Εθνοφυλακής (298 Μ/Κ ΤΕ).
– Το 79ο Τάγμα Υγειονομικού Εθνοφυλακής (79 ΤΥΕΘ).
– Το 79ο Τάγμα Υποστήριξης Εθνοφυλακής (79 ΤΥΠΕΘ).
– ΤΕ Αγ. Κυρήκου
– ΤΕ Σάμου
80η Ανώτερη Διοίκηση Ταγμάτων Εθνοφυλακής
Η 80η Ανώτερη Διοίκηση Ταγμάτων Εθνοφυλακής (80η ΑΔΤΕ) έχει έδρα την Κω και περιλαμβάνει:
– Τον Λόχο Στρατηγείου της 80ης Ανώτερης Διοίκησης Ταγμάτων Εθνοφυλακής (ΛΣΤ/80 ΑΔΤΕ).
– Το 80ο Λόχο Διαβιβάσεων Εθνοφυλακής (80 ΛΔΒΕΘ).
– Το 80ο Τάγμα Μηχανικού Εθνοφυλακής (80 ΤΜΧΕΘ).
– Το 80ο Λόχο Αντιαρματικών Εθνοφυλακής (80 ΛΑΤΕΘ).
– Την 80η Επιλαρχία Αρμάτων Εθνοφυλακής (80 ΕΑΡΜΕΘ).
– Την 80η Επιλαρχία Αναγνώρισης Εθνοφυλακής(80 ΕΑΝΕΘ), Αντιμάχεια
– Το 80ο ΤΕ Πυροβολικού Εθνοφυλακής (80 ΤΕ).
– Το 148ο ΤΕ Πυροβολικού Εθνοφυλακής (148 ΤΕ)
– Τη 109 ΛΜΕΘ Πυροβολικού Εθνοφυλακής (109 ΛΜΕΘ)
– Τη 80η Μοίρα Ελαφρού Αντιαεροπορικού Πυροβολικού Εθνοφυλακής(80 ΜΕθ).
– Το 282ο Μηχανοκίνητο Τάγμα Εθνοφυλακής (282 Μ/Κ ΤΕ).
– Το 543ο Μηχανοκίνητο Τάγμα Εθνοφυλακής (543 Μ/Κ ΤΕ).
– Το 295ο Τάγμα Εθνοφυλακής(295 ΤΕ).
– Το 588ο Τάγμα Εθνοφυλακής (588 ΤΕ).
– Το 80ο Τάγμα Υποστήριξης Εθνοφυλακής(80 ΤΥΠΕΘ).
– Το 80ο Τάγμα Υγειονομικού Εθνοφυλακής (80 ΤΥΕΘ)
– Το 5/42 Σύνταγμα Ευζώνων
– Τη ΔΑΝ Νισύρου
– ΤΕ Πάτμου
– ΤΕ Κω
88η Στρατιωτική Διοίκηση
Η 88η Στρατιωτική Διοίκηση (88η ΣΔΙ) έχει έδρα την Μύρινα της Λήμνου αποτελείται από:
– Τον Λόχο Στρατηγείου της 88ης Στρατιωτικής Διοίκησης (ΛΣΤ/88 ΣΔΙ).
– Τον 88ο Λόχο Διαβιβάσεων (88 ΛΔΒ).
– Το 88ο Τάγμα Μηχανικού (88 ΤΜΧ).
– Τον 88ο Λόχο Αντιαρματικών (88 ΛΑΤ).
– Την 88η Επιλαρχία Μέσων Αρμάτων (88 ΕΜΑ).
– Το 285ο Μηχανοκίνητο Τάγμα Πεζικού (285 Μ/Κ ΤΠ).
– Το 290ο Μηχανοκίνητο Τάγμα Πεζικού (290 Μ/Κ ΤΠ).
– Το 224ο Τάγμα Πεζικού (224 ΤΠ).
– Την 88η Μοίρα Βαρέως Πυροβολικού-ΠΕΠ (88 Α/Κ ΜΒΠ-ΠΕΠ).
– Την 101η Μοίρα Α/Κ Πυροβολικού (101 Α/Κ ΜΜΠ).
– Την 88η Μοίρα Ελαφρού Αντιαεροπορικού Πυροβολικού (88 ΜΕΑ/ΑΠ).
– Το 88ο Τάγμα Υγειονομικού (88 ΤΥΓ).
– Το 88ο Τάγμα Υποστήριξης (88 ΤΥΠ).
– Τη ΔΑΝ Αγ Ευστρατίου
– ΤΕ Λήμνου
– Τον Λόχο Στρατηγείου (ΛΣΤ/ΑΣΔΕΝ) .
– Διοίκηση Μηχανικού της Α.Σ.Δ.Ε.Ν. (ΔΜΧ/ΑΣΔΕΝ).
– 2ο Σύνταγμα Επικοινωνιών, Ηλεκτρονικού Πολέμου και Επιτήρησης (2ο ΣΕΗΠΠΕΠ), με έδρα την Αθήνα.
– Το 471ο Τάγμα Ηλεκτρονικού Πολέμου (471 ΤΗΠ)
– Το 472ο Τάγμα Επικοινωνιών Επιτήρησης (472 ΤΕΕΠ)
– Το 482ο Τάγμα Διαβιβάσεων (482 ΤΔΒ)
– ΤΕ Ερμούπολης
– TE Νάξου
5η Μεραρχία Πεζικού (Κρήτης)
Η 5η Μεραρχία Πεζικού έχει έδρα τα Χανιά και περιλαμβάνει:
– Τον Λόχο Στρατηγείου (ΛΣΤ/5 ΤΑΞΠΖ).
– Τον 5ο Λόχο Διαβιβάσεων (5 ΛΔΒ)
– Το 547ο Α/Μ Τάγμα Πεζικού (547 Α/Μ ΤΠ).
– Το 5ο Τάγμα Υποστήριξης (5 ΤΥΠ).
– Σχολή Εφεδρων Αξιωματικών Πεζικού (ΣΕΑΠ)
– ΤΕ Αγ. Νικολάου
– ΤΕ Ηρακλείου
– 699 Π.Α.Π.
79η Ανώτερη Διοίκηση Ταγμάτων Εθνοφυλακής
Η 79η Ανώτερη Διοίκηση Ταγμάτων Εθνοφυλακής (79η ΑΔΤΕ) έχει έδρα την Σάμο και περιλαμβάνει:
– Τον Λόχο Στρατηγείου της 79ης Ανώτερης Διοίκησης Ταγμάτων Εθνοφυλακής (ΛΣΤ/79 ΑΔΤΕ).
– Τον 79ο Λόχο Διαβιβάσεων Εθνοφυλακής (79 ΛΔΒΕΘ).
– Το 79ο Τάγμα Μηχανικού Εθνοφυλακής (79 ΤΜΧΕΘ)
– Τον 79ο Λόχο Αντιαρματικών Εθνοφυλακής (79 ΛΑΤΕΘ).
– Την 79η Επιλαρχία Αρμάτων Εθνοφυλακής (79 ΕΑΡΜΕΘ).
– Το 79ο Τάγμα Πυροβολικού Εθνοφυλακής (79 ΤΕ)
– Το 164 Τάγμα Πυροβολικού Εθνοφυλακής (164 ΤΕ)
– Την 79η Μοίρα Α/Α Πυροβολικού Εθνοφυλακής (79 ΜΕΘ)
– Το 649ο Τάγμα Εθνοφυλακής (649 ΤΕ).
– Το 239ο Μηχανοκίνητο Τάγμα Εθνοφυλακής (239 Μ/Κ ΤΕ).
– Το 298ο Μηχανοκίνητο Τάγμα Εθνοφυλακής (298 Μ/Κ ΤΕ).
– Το 79ο Τάγμα Υγειονομικού Εθνοφυλακής (79 ΤΥΕΘ).
– Το 79ο Τάγμα Υποστήριξης Εθνοφυλακής (79 ΤΥΠΕΘ).
– ΤΕ Αγ. Κυρήκου
– ΤΕ Σάμου
80η Ανώτερη Διοίκηση Ταγμάτων Εθνοφυλακής
Η 80η Ανώτερη Διοίκηση Ταγμάτων Εθνοφυλακής (80η ΑΔΤΕ) έχει έδρα την Κω και περιλαμβάνει:
– Τον Λόχο Στρατηγείου της 80ης Ανώτερης Διοίκησης Ταγμάτων Εθνοφυλακής (ΛΣΤ/80 ΑΔΤΕ).
– Το 80ο Λόχο Διαβιβάσεων Εθνοφυλακής (80 ΛΔΒΕΘ).
– Το 80ο Τάγμα Μηχανικού Εθνοφυλακής (80 ΤΜΧΕΘ).
– Το 80ο Λόχο Αντιαρματικών Εθνοφυλακής (80 ΛΑΤΕΘ).
– Την 80η Επιλαρχία Αρμάτων Εθνοφυλακής (80 ΕΑΡΜΕΘ).
– Την 80η Επιλαρχία Αναγνώρισης Εθνοφυλακής(80 ΕΑΝΕΘ), Αντιμάχεια
– Το 80ο ΤΕ Πυροβολικού Εθνοφυλακής (80 ΤΕ).
– Το 148ο ΤΕ Πυροβολικού Εθνοφυλακής (148 ΤΕ)
– Τη 109 ΛΜΕΘ Πυροβολικού Εθνοφυλακής (109 ΛΜΕΘ)
– Τη 80η Μοίρα Ελαφρού Αντιαεροπορικού Πυροβολικού Εθνοφυλακής(80 ΜΕθ).
– Το 282ο Μηχανοκίνητο Τάγμα Εθνοφυλακής (282 Μ/Κ ΤΕ).
– Το 543ο Μηχανοκίνητο Τάγμα Εθνοφυλακής (543 Μ/Κ ΤΕ).
– Το 295ο Τάγμα Εθνοφυλακής(295 ΤΕ).
– Το 588ο Τάγμα Εθνοφυλακής (588 ΤΕ).
– Το 80ο Τάγμα Υποστήριξης Εθνοφυλακής(80 ΤΥΠΕΘ).
– Το 80ο Τάγμα Υγειονομικού Εθνοφυλακής (80 ΤΥΕΘ)
– Το 5/42 Σύνταγμα Ευζώνων
– Τη ΔΑΝ Νισύρου
– ΤΕ Πάτμου
– ΤΕ Κω
88η Στρατιωτική Διοίκηση
Η 88η Στρατιωτική Διοίκηση (88η ΣΔΙ) έχει έδρα την Μύρινα της Λήμνου αποτελείται από:
– Τον Λόχο Στρατηγείου της 88ης Στρατιωτικής Διοίκησης (ΛΣΤ/88 ΣΔΙ).
– Τον 88ο Λόχο Διαβιβάσεων (88 ΛΔΒ).
– Το 88ο Τάγμα Μηχανικού (88 ΤΜΧ).
– Τον 88ο Λόχο Αντιαρματικών (88 ΛΑΤ).
– Την 88η Επιλαρχία Μέσων Αρμάτων (88 ΕΜΑ).
– Το 285ο Μηχανοκίνητο Τάγμα Πεζικού (285 Μ/Κ ΤΠ).
– Το 290ο Μηχανοκίνητο Τάγμα Πεζικού (290 Μ/Κ ΤΠ).
– Το 224ο Τάγμα Πεζικού (224 ΤΠ).
– Την 88η Μοίρα Βαρέως Πυροβολικού-ΠΕΠ (88 Α/Κ ΜΒΠ-ΠΕΠ).
– Την 101η Μοίρα Α/Κ Πυροβολικού (101 Α/Κ ΜΜΠ).
– Την 88η Μοίρα Ελαφρού Αντιαεροπορικού Πυροβολικού (88 ΜΕΑ/ΑΠ).
– Το 88ο Τάγμα Υγειονομικού (88 ΤΥΓ).
– Το 88ο Τάγμα Υποστήριξης (88 ΤΥΠ).
– Τη ΔΑΝ Αγ Ευστρατίου
– ΤΕ Λήμνου
Η ύπαρξη επάκτιων συστοιχιών ΜΜ40 Exocet (δύναται να χρησιμοποιήσουν και παλαιότερα ΜΜ38) αποτελεί παράγοντα αποτροπής έναντι κύριας αποβατικής ενέργειας στα μεγάλα νησιά του Βόρειου και Ανατολικού Αιγαίου
95η Ανώτερη Διοίκηση Ταγμάτων Εθνοφυλακής
Η 95η Ανώτερη Διοίκηση Ταγμάτων Εθνοφυλακής (95η ΑΔΤΕ) έχει έδρα την [Ροδο] και περιλαμβάνει:
– Τον Λόχο Στρατηγείου της 95ης Ανώτερης Διοίκησης Ταγμάτων Εθνοφυλακής (ΛΣΤ/95 ΑΔΤΕ).
– Το 95ο Λόχο Αντιαρματικών Εθνοφυλακής (95 ΛΑΤΕΘ).
– Την 395η Επιλαρχία Αρμάτων Εθνοφυλακής (395 ΕΑΡΜΕΘ).
– Την 95η Επιλαρχία Αναγνώρισης Εθνοφυλακής (95 ΕΑΝΕΘ).
– Το 95ο ΤΕ Πυροβολικού Εθνοφυλακής (95 ΤΕ).
– Το 115ο ΤΕ Πυροβολικού Εθνοφυλακής(115 ΤΕ).
– Το 153ο ΤΕ Πυροβολικού Εθνοφυλακής (153 ΤΕ)
– Την 113η ΛΜΕΘ Πυροβολικού Εθνοφυλακής (113 ΛΜΕΘ)
– Την 95η Μοίρα Ελαφρού Αντιαεροπορικού Πυροβολικού Εθνοφυλακής (95 ΜΕΘ).
– Το 211ο Μηχανοκίνητο Τάγμα Εθνοφυλακής (211 Μ/Κ ΤΕ).
– Το 542ο Μηχανοκίνητο Τάγμα Εθνοφυλακής (542 Μ/Κ ΤΕ).
– Το 294ο Τάγμα Εθνοφυλακής (294 ΤΕ).
– Το 541ο Τάγμα Εθνοφυλακής(541 ΤΕ).
– Το 549ο Ταγμα Εθνοφυλακής (549 ΤΕ)
– Το 474ο Τάγμα Διαβιβάσεων Εθνοφυλακής (474 ΤΔΒΕΘ).
– Το 95ο Τάγμα Μηχανικού Εθνοφυλακής (95 ΤΜΧΕΘ).
– Το 95 Τάγμα Υγειονομικού Εθνοφυλακής (95 ΤΥΕΘ)
– Το 95ο Τάγμα Εφοδιασμού Μεταφορών Εθνοφυλακής (95 ΤΕΜΕΘ).
– Το 95ο Τάγμα Τεχνικού Εθνοφυλακής (95 ΤΤΧΕΘ)
– Το 95ο Τάγμα Υλικού Πολέμου Εθνοφυλακής(95 ΤΥΛΠΕΘ).
– Τη ΔΑΝ Τήλου
– Τη ΔΑΝ Μεγίστης
– ΤΕ Καρπάθου
– ΤΕ Ρόδου
– ΤΕ Αρχίπολης
96η Ανώτερη Διοίκηση Ταγμάτων Εθνοφυλακής
Η 96η Ανώτερη Διοίκηση Ταγμάτων Εθνοφυλακής (96η ΑΔΤΕ) έχει έδρα την Χίο και περιλαμβάνει:
– Τον Λόχο Στρατηγείου της 96ης Ανώτερης Διοίκησης Ταγμάτων Εθνοφυλακής (ΛΣΤ/96 ΑΔΤΕ).
– Τον 96ο Λόχο Διαβιβάσεων Εθνοφυλακής (96 ΛΔΒΕΘ).
– Το 96ο Τάγμα Μηχανικού Εθνοφυλακής (96 ΤΜΧΕΘ)
– Τον 96ο Λόχο Αντιαρματικών Εθνοφυλακής (96 ΛΑΤΕΘ).
– Την 96η Επιλαρχία Αρμάτων Εθνοφυλακής (96 ΕΑΡΜΕΘ).
– Το 96ο Τάγμα Πυροβολικού Εθνοφυλακής (96 ΤΕ).
– Το 147ο Τάγμα Πυροβολικού Εθνοφυλακής (147 ΤΕ)
– Τη 96η Μοίρα Ελαφρού Α/Α Πυροβολικού Εθνοφυλακής (96 ΜΕΘ)
– Το 228ο Μηχανοκίνητο Τάγμα Εθνοφυλακής (228 Μ/Κ ΤΕ).
– Το 297ο Μηχανοκίνητο Τάγμα Εθνοφυλακής(297 Μ/Κ ΤΕ).
– Το 218ο Τάγμα Εθνοφυλακής (218 ΤΕ)
– Το 643ο Τάγμα Εθνοφυλακής(643 ΤΕ)
– Το 96ο Τάγμα Υγειονομικού Εθνοφυλακής (96 ΤΥΕΘ)
– Το 96ο Τάγμα Υποστήριξης Εθνοφυλακής(96 ΤΥΠΕΘ).
– ΤΕ Χίου
– ΤΕ Βρονταδου
98η Ανώτερη Διοίκηση Ταγμάτων Εθνοφυλακής
Η 98η Ανώτερη Διοίκηση Ταγμάτων Εθνοφυλακής(98η ΑΔΤΕ) έχει έδρα την Λέσβο και διαθέτει:
– Τον Λόχο Στρατηγείου της 98ης Ανώτερης Διοίκησης Ταγμάτων Εθνοφυλακής (ΛΣΤ/98 ΑΔΤΕ).
– Το 475ο Τάγμα Διαβιβάσεων Εθνοφυλακής(475 ΤΔΒΕΘ).
– Το 98ο Τάγμα Μηχανικού Εθνοφυλακής (98 ΤΜΧΕΘ)
– Το 98ο Λόχο Αντιαρματικών Εθνοφυλακής(98 ΛΑΤΕΘ).
– Την 398η Επιλαρχία Αρμάτων Εθνοφυλακής (398 ΕΑΡΜΕΘ).
– Την 2η Επιλαρχία Αναγνώρισης Εθνοφυλακής (Β’ ΕΑΝΕΘ).
– Το 98ο Τάγμα Πυροβολικού Εθνοφυλακής (98 ΤΕ)
– Το 124ο Τάγμα Πυροβολικού Εθνοφυλακής (124 ΤΕ)
– Το 126ο Τάγμα Πυροβολικού Εθνοφυλακής (126 ΤΕ)
– Την 98η Μοίρα Ελαφρού Α/Α Πυροβολικού Εθνοφυλακής (98 ΜΕΘ).
– Το 221ο Τάγμα Εθνοφυλακής (221 ΤΕ).
– Το 264ο Μηχανοκίνητο Τάγμα Εθνοφυλακής (264 Μ/Κ ΤΕ).
– Το 265ο Μηχανοκίνητο Τάγμα Εθνοφυλακής (265 Μ/Κ ΤΕ).
– Το 296ο Μηχανοκίνητο Τάγμα Εθνοφυλακής(296 Μ/Κ ΤΕ).
– Το 98ο Τάγμα Υγειονομικού Εθνοφυλακής (98 ΤΥΕΘ)
– Το 98ο Τάγμα Τεχνικού Εθνοφυλακής (98 ΤΤΧΕΘ).
– Το 98ο Τάγμα Υλικού Πολέμου Εθνοφυλακής (98 ΤΥΛΠΕΘ).
– Το 98 Τάγμα Εφοδιασμού Μεταφορών Εθνοφυλακής (98 ΤΕΜΕΘ)
– ΤΕ Πλωμαρίου
Η 95η Ανώτερη Διοίκηση Ταγμάτων Εθνοφυλακής (95η ΑΔΤΕ) έχει έδρα την [Ροδο] και περιλαμβάνει:
– Τον Λόχο Στρατηγείου της 95ης Ανώτερης Διοίκησης Ταγμάτων Εθνοφυλακής (ΛΣΤ/95 ΑΔΤΕ).
– Το 95ο Λόχο Αντιαρματικών Εθνοφυλακής (95 ΛΑΤΕΘ).
– Την 395η Επιλαρχία Αρμάτων Εθνοφυλακής (395 ΕΑΡΜΕΘ).
– Την 95η Επιλαρχία Αναγνώρισης Εθνοφυλακής (95 ΕΑΝΕΘ).
– Το 95ο ΤΕ Πυροβολικού Εθνοφυλακής (95 ΤΕ).
– Το 115ο ΤΕ Πυροβολικού Εθνοφυλακής(115 ΤΕ).
– Το 153ο ΤΕ Πυροβολικού Εθνοφυλακής (153 ΤΕ)
– Την 113η ΛΜΕΘ Πυροβολικού Εθνοφυλακής (113 ΛΜΕΘ)
– Την 95η Μοίρα Ελαφρού Αντιαεροπορικού Πυροβολικού Εθνοφυλακής (95 ΜΕΘ).
– Το 211ο Μηχανοκίνητο Τάγμα Εθνοφυλακής (211 Μ/Κ ΤΕ).
– Το 542ο Μηχανοκίνητο Τάγμα Εθνοφυλακής (542 Μ/Κ ΤΕ).
– Το 294ο Τάγμα Εθνοφυλακής (294 ΤΕ).
– Το 541ο Τάγμα Εθνοφυλακής(541 ΤΕ).
– Το 549ο Ταγμα Εθνοφυλακής (549 ΤΕ)
– Το 474ο Τάγμα Διαβιβάσεων Εθνοφυλακής (474 ΤΔΒΕΘ).
– Το 95ο Τάγμα Μηχανικού Εθνοφυλακής (95 ΤΜΧΕΘ).
– Το 95 Τάγμα Υγειονομικού Εθνοφυλακής (95 ΤΥΕΘ)
– Το 95ο Τάγμα Εφοδιασμού Μεταφορών Εθνοφυλακής (95 ΤΕΜΕΘ).
– Το 95ο Τάγμα Τεχνικού Εθνοφυλακής (95 ΤΤΧΕΘ)
– Το 95ο Τάγμα Υλικού Πολέμου Εθνοφυλακής(95 ΤΥΛΠΕΘ).
– Τη ΔΑΝ Τήλου
– Τη ΔΑΝ Μεγίστης
– ΤΕ Καρπάθου
– ΤΕ Ρόδου
– ΤΕ Αρχίπολης
96η Ανώτερη Διοίκηση Ταγμάτων Εθνοφυλακής
Η 96η Ανώτερη Διοίκηση Ταγμάτων Εθνοφυλακής (96η ΑΔΤΕ) έχει έδρα την Χίο και περιλαμβάνει:
– Τον Λόχο Στρατηγείου της 96ης Ανώτερης Διοίκησης Ταγμάτων Εθνοφυλακής (ΛΣΤ/96 ΑΔΤΕ).
– Τον 96ο Λόχο Διαβιβάσεων Εθνοφυλακής (96 ΛΔΒΕΘ).
– Το 96ο Τάγμα Μηχανικού Εθνοφυλακής (96 ΤΜΧΕΘ)
– Τον 96ο Λόχο Αντιαρματικών Εθνοφυλακής (96 ΛΑΤΕΘ).
– Την 96η Επιλαρχία Αρμάτων Εθνοφυλακής (96 ΕΑΡΜΕΘ).
– Το 96ο Τάγμα Πυροβολικού Εθνοφυλακής (96 ΤΕ).
– Το 147ο Τάγμα Πυροβολικού Εθνοφυλακής (147 ΤΕ)
– Τη 96η Μοίρα Ελαφρού Α/Α Πυροβολικού Εθνοφυλακής (96 ΜΕΘ)
– Το 228ο Μηχανοκίνητο Τάγμα Εθνοφυλακής (228 Μ/Κ ΤΕ).
– Το 297ο Μηχανοκίνητο Τάγμα Εθνοφυλακής(297 Μ/Κ ΤΕ).
– Το 218ο Τάγμα Εθνοφυλακής (218 ΤΕ)
– Το 643ο Τάγμα Εθνοφυλακής(643 ΤΕ)
– Το 96ο Τάγμα Υγειονομικού Εθνοφυλακής (96 ΤΥΕΘ)
– Το 96ο Τάγμα Υποστήριξης Εθνοφυλακής(96 ΤΥΠΕΘ).
– ΤΕ Χίου
– ΤΕ Βρονταδου
98η Ανώτερη Διοίκηση Ταγμάτων Εθνοφυλακής
Η 98η Ανώτερη Διοίκηση Ταγμάτων Εθνοφυλακής(98η ΑΔΤΕ) έχει έδρα την Λέσβο και διαθέτει:
– Τον Λόχο Στρατηγείου της 98ης Ανώτερης Διοίκησης Ταγμάτων Εθνοφυλακής (ΛΣΤ/98 ΑΔΤΕ).
– Το 475ο Τάγμα Διαβιβάσεων Εθνοφυλακής(475 ΤΔΒΕΘ).
– Το 98ο Τάγμα Μηχανικού Εθνοφυλακής (98 ΤΜΧΕΘ)
– Το 98ο Λόχο Αντιαρματικών Εθνοφυλακής(98 ΛΑΤΕΘ).
– Την 398η Επιλαρχία Αρμάτων Εθνοφυλακής (398 ΕΑΡΜΕΘ).
– Την 2η Επιλαρχία Αναγνώρισης Εθνοφυλακής (Β’ ΕΑΝΕΘ).
– Το 98ο Τάγμα Πυροβολικού Εθνοφυλακής (98 ΤΕ)
– Το 124ο Τάγμα Πυροβολικού Εθνοφυλακής (124 ΤΕ)
– Το 126ο Τάγμα Πυροβολικού Εθνοφυλακής (126 ΤΕ)
– Την 98η Μοίρα Ελαφρού Α/Α Πυροβολικού Εθνοφυλακής (98 ΜΕΘ).
– Το 221ο Τάγμα Εθνοφυλακής (221 ΤΕ).
– Το 264ο Μηχανοκίνητο Τάγμα Εθνοφυλακής (264 Μ/Κ ΤΕ).
– Το 265ο Μηχανοκίνητο Τάγμα Εθνοφυλακής (265 Μ/Κ ΤΕ).
– Το 296ο Μηχανοκίνητο Τάγμα Εθνοφυλακής(296 Μ/Κ ΤΕ).
– Το 98ο Τάγμα Υγειονομικού Εθνοφυλακής (98 ΤΥΕΘ)
– Το 98ο Τάγμα Τεχνικού Εθνοφυλακής (98 ΤΤΧΕΘ).
– Το 98ο Τάγμα Υλικού Πολέμου Εθνοφυλακής (98 ΤΥΛΠΕΘ).
– Το 98 Τάγμα Εφοδιασμού Μεταφορών Εθνοφυλακής (98 ΤΕΜΕΘ)
– ΤΕ Πλωμαρίου
Γενικά οι σχηματισμοί που εδρεύουν σις κύριες νήσους του Αιγαίου είναι μεγέθους(στα χαρτιά τουλάχιστον) ταξιαρχίας με εξαίρεση την Λέσβο και τη Ρόδο όπου εδρεύουν σχηματισμοί επιπέδου Μεραρχίας. Η σύνθεση των μονάδων που συνιστούν τις μονάδες της ΑΣΔΕΝ είναι η τυπική του Ε.Σ με κάποιες ωστόσο εξαιρέσεις.
Κάθε Τάγμα Πεζικού περιλαμβάνει στην σύνθεση του 3 Λόχους πεζικού, 1 Λόχο Υποστηρίξεως και ένα Λόχο διοικήσεως. Οι λόχοι πεζικού έχουν τρεις διμοιρίες τυφεκιοφόρων,μια διοιμιρία διοίκησης και μια δικοιρία υποστήριξης με 2 ομάδες πολυβόλων MG-3 με 2 στοιχεία έκαστη,2 ομάδες Α/Τ ΠΑΟ με 3 στοιχεία έκαστη,2 Α/Τ ΚΒ Milan ή AT-4 Fagot και 2 όλμους Ε-44 των 81 χλστ.
Ο λόχος υποστήριξης τάγματος (ΛΥΤ) έχει στη δύναμη του του τα βαρέα όπλα υποστήριξης και πιο συγκεκριμένα όλμους των 4,2 in, Α/Τ ΚΒ βλήματα TOW II επί οχημάτων M-901 ITV, πολυβόλα Μ2HB και αντιαεροπορικά ZU-23.
Κάθε Μ/Κ Τάγμα Πεζικού διαθέτει 3 Μηχανοκίνητους Λόχους τυφεκιοφόρων με συνδυασμό ΤΟΜΠ Μ-113, ΤΟΜΠ ΛΕΩΝΙΔΑΣ και ΤΟΜΑ BMP-1,ΛΥΤ με Τεθωρακισμένα Οχήματα Μεταφοράς Όλμου(ΤΟΜΟ) M-106,οχήματα ITV και βαρέα πολυβόλα και λόχο διοικήσεως.
Σε επίπεδο Μοίρας Πυροβολικού συναντάμε μια πυροβολαρχία βολής, πυροβολαρχία διοίκησης ενώ σε επίπεδο διεύθυνσης πυροβολικού υπάρχουν πυροβολαρχίες παρατήρησης και πυροβολαρχίες βαρέως πυροβολικού με Α/Κ πυροβόλα M-110A2 και ΠΕΠ RM-70. Μετά την προμήθεια των 223 Α/Κ πυροβόλων M-109A3GEA2 από τα γερμανικά αποθέματα στόχος είναι η σταδιακή μεταφορά των παλιότερης σειράς πυροβόλων της οικογένειας M-109A1B/A2 στα νησιά και η δημιουργία Μοιρών με 18 σωλήνες.
Τέλος κάθε ΜΕΑ/ΑΠ αποτελείται από πυροβολαρχία OSA-AK,πυροβολαρχία με βλήματα Stinger και πυροβολαρχία με συστήματα Α/Α πυροβόλων Rh-202.
Κάθε Τάγμα Πεζικού περιλαμβάνει στην σύνθεση του 3 Λόχους πεζικού, 1 Λόχο Υποστηρίξεως και ένα Λόχο διοικήσεως. Οι λόχοι πεζικού έχουν τρεις διμοιρίες τυφεκιοφόρων,μια διοιμιρία διοίκησης και μια δικοιρία υποστήριξης με 2 ομάδες πολυβόλων MG-3 με 2 στοιχεία έκαστη,2 ομάδες Α/Τ ΠΑΟ με 3 στοιχεία έκαστη,2 Α/Τ ΚΒ Milan ή AT-4 Fagot και 2 όλμους Ε-44 των 81 χλστ.
Ο λόχος υποστήριξης τάγματος (ΛΥΤ) έχει στη δύναμη του του τα βαρέα όπλα υποστήριξης και πιο συγκεκριμένα όλμους των 4,2 in, Α/Τ ΚΒ βλήματα TOW II επί οχημάτων M-901 ITV, πολυβόλα Μ2HB και αντιαεροπορικά ZU-23.
Κάθε Μ/Κ Τάγμα Πεζικού διαθέτει 3 Μηχανοκίνητους Λόχους τυφεκιοφόρων με συνδυασμό ΤΟΜΠ Μ-113, ΤΟΜΠ ΛΕΩΝΙΔΑΣ και ΤΟΜΑ BMP-1,ΛΥΤ με Τεθωρακισμένα Οχήματα Μεταφοράς Όλμου(ΤΟΜΟ) M-106,οχήματα ITV και βαρέα πολυβόλα και λόχο διοικήσεως.
Σε επίπεδο Μοίρας Πυροβολικού συναντάμε μια πυροβολαρχία βολής, πυροβολαρχία διοίκησης ενώ σε επίπεδο διεύθυνσης πυροβολικού υπάρχουν πυροβολαρχίες παρατήρησης και πυροβολαρχίες βαρέως πυροβολικού με Α/Κ πυροβόλα M-110A2 και ΠΕΠ RM-70. Μετά την προμήθεια των 223 Α/Κ πυροβόλων M-109A3GEA2 από τα γερμανικά αποθέματα στόχος είναι η σταδιακή μεταφορά των παλιότερης σειράς πυροβόλων της οικογένειας M-109A1B/A2 στα νησιά και η δημιουργία Μοιρών με 18 σωλήνες.
Τέλος κάθε ΜΕΑ/ΑΠ αποτελείται από πυροβολαρχία OSA-AK,πυροβολαρχία με βλήματα Stinger και πυροβολαρχία με συστήματα Α/Α πυροβόλων Rh-202.
Εκδήλωση της απειλής
Θεωρείται περίπου βέβαιο πως πριν το ξέσπασμα ελληνοτουρκικής σύρραξης θα έχει προηγηθεί κρίση σε πολτικοδιπλωματικό επίπεδο. Αυτό είναι αναγκαίο για την εκδήλωση μείζονας επιθετικής επιχείρησης σε κύρια νήσο η κατάληψη της οποίας θα απαιτήσει την κινητοποίηση και διάθεση σημαντικών δυνάμεων εκ μέρους του εχθρού που δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητη από το φίλιο σύστημα έγκαιρης προειδοποίησης. Τα πράγματα μεταβάλλονται σημαντικά στην περίπτωση εκδήλωσης ενέργειας κατά μικρονήσου όπου η έλλειψη βαρέων δυνάμεων εκ μέρους του αμυνομένου επιτρέπει σκέψεις καταλήψεως τους αποκλειστικά από αεροκίνητες δυνάμεις η ανάπτυξη των οποίων δεν συνοδεύεται από μεγάλες μετακινήσεις υλικού και προσωπικού και μπορεί να σημειωθεί αιφνιδιαστικά. Εμείς θα επικεντρώσουμε την ανάλυση μας στο σενάριο της προσβολής κύριας ή ενδιάμεσης νήσου.
Με δεδομένη λοιπόν την ύπαρξη κρίσης προ της έναρξης των επιχειρήσεων, ο αμυνόμενος θα έχει τον χρόνο να φέρει την σύνθεση των μονάδων του στην εμπόλεμη με κλήση επιστράτων, στην καλύτερη οργάνωση πιθανών αιγιαλών αποβάσεως και ΖΠ και ΖΡ στο εσωτερικό της νήσου και γενικά στην καλύτερη οργάνωση της άμυνας του. Γενικά σε αυτήν την φάση ο χρόνος κυλά με το μέρος του αμυνομένου καθώς δημιουργούνται συνθήκες απώλειας επίτευξης στρατηγικού αιφνιδιασμού εκ μέρους του αντιπάλου. Πριν την έναρξη των κύριων επιθετικών ενεργειών του αντιπάλου θα έχουν προηγηθεί επιχειρήσεις δυνάμεων ειδικών επιχειρήσεων (Bordo Berelli) με στόχο την αναγνώριση της φίλιας αμυντικής διάταξης, της εκτέλεσης δολιοφθορών, της εξουδετέρωσης κρίσιμων οπλικών συστημάτων, υποδομών και προσωπικού, διοικητικού και τεχνικού και της κατάδειξης στόχων για το εχθρικό πυροβολικό και την αεροπορία. Το νησί(-ια) στόχος(-οι) θα δεχτούν καταιγισμό μπαράζ πυροβολικού (χερσαίου και ναυτικού) και αεροπορικών προσβολών με στόχο την αποδιοργάνωση της άμυνας του, την καταστροφή των υποδομών του, την πρόκληση πανικού στον πληθυσμό και την προετοιμασία των ακτών αποβάσεως και ΖΠ και ΖΡ. Στόχοι προτεραιότητας θα αποτελέσουν χώροι ανάπτυξης οπλικών συστημάτων όπου βασίζεται η άμυνας της νήσου(κυρίως τεθωρακισμένα και πυροβολικό,μάχης και Α/Α) και ραντάρ εγκαίρου προειδοποιήσεως. Προς αποτροπή αυτού του ενδεχομένου ο φίλιος σχεδιασμός πρέπει να προβλέπει την έγκαιρη και αποτελεσματική διασπορά των φιλίων δυνάμεων, την σωστή παραλλαγή τους και την λήψη μέτρων προστασίας όπως η κατασκευή υπόγειων οχυρώσεων. Για αυτό το τελευταίο θα μιλήσουμε παρακάτω. Οι ΑΝΣΚ του εχθρού θα είναι οι τυπικοί σε αυτές τις περιπτώσεις όπως έχει καταγραφεί από τις μέχρι τώρα τουρκικές αποβατικές ασκήσεις “EFES”. Της κύριας απόβασης θα προηγηθεί η δημιουργία αεροπρογεφυρωμάτων από μονάδες καταδρομών μεταφερόμενες με ελικόπτερα, τόσο στα δεσπόζοντα της ακτής απόβασης υψώματα, όσο και στο εσωτερικό της νήσου με στόχο την διάσπαση της άμυνας και της προσοχής του φίλιου επιτελείου. Τα πλευρά της αποβιβαζόμενης δύναμης θα καλύπτονται από ελαφρύ πεζικό/πεζοναύτες αποβιβασθέντες με μικρά φουσκωτά σκάφη. Σχεδόν παράλληλα θα ξεκινήσει την κίνηση του προς την ακτή το Συγκρότημα Αποβατικού Τάγματος(ΣΑΤ) που συνιστά και την κύρια αποβατική δύναμη του αντιπάλου και συνήθως αποτελείται από τάγμα πεζοναυτών ενισχυμένο με ίλη αρμάτων και πυροβολαρχία πυροβολικού. Βέβαια σε μεγαλύτερη ακτή είναι δυνατόν να κινηθεί ΣΑΣ(Συγκρότημα Αποβατικού Συντάγματος). Επίσης είναι πιθανόν ο αντίπαλος να επιχειρήσει να αποβιβασθεί σε άνω της μίας ακτής περιπλέκοντας την κατάσταση για τον αμυνόμενο και απαιτώντας την διάθεση μεγαλύτερων δυνάμεων για την αντιμετώπιση του. Την δύναμη θα ενισχύει η παρουσία επιθετικών ελικοπτέρων και πυρών για καταστολή της άμυνας επί της ακτής. Είναι αυτονόητο πως για την επιτυχή ευόδωση της ενέργειας του ο εχθρός απαιτείται να εγκαταστήσει τουλάχιστον τοπική αεροπορική και ναυτική υπεροχή. Με το επιτυχές πέρας της πρώτης φάσης της επιχείρησης ο εχθρός θα προβεί σε δύο ενέργειες:πρώτον την προετοιμασία για την απόκρουση ελληνικής αντεπιθεσης και δεύτερον την μεταφορά επιπλέον ενισχύσεων προς αντικατάσταση των απωλειών μάχης και της ενίσχυσης του προγεφυρώματος. Το ίδιο θα λάβει χώρα με τα αεροπρογεφυρώματα στο εσωτερικό τη νήσου ανάλογα με τον βαθμό επιτυχίας της πρώτης φάσης. Με τη συνεχή έλευση ενισχύσεων ο εχθρός θα προσπαθήσει να προωθηθεί στο εσωτερικό της νήσου και να κορέσει την φίλια άμυνα σε βαθμό μη αντιστρέψιμο ενώ παράλληλα με τις αεροναυτικές του δυνάμεις θα επιβάλλει αεροναυτικό αποκλεισμό της νήσου με στόχο την αποτροπή έλευσης ενισχύσεων από ελληνικής πλευράς. Από το σημείο αυτό και μετά το παιχνίδι θεωρείται χαμένο για τον αμυνόμενο, που επιπλέον θα αντιμετωπίζει οξύ πρόβλημα ανεφοδιασμού και επάρκειας πυρομαχικών, καυσίμων, αναλωσίμων κτλ και η ολοκληρωτική κατάληψη της νήσου πρέπει να θεωρείται περίπου βέβαιη. Οι φίλιες δυνάμεις το μόνο που μπορούν να πράξουν σε αυτήν την περίπτωση είναι η διεξαγωγή επιβραδυντικού αγώνα και η διεξαγωγή ανταρτοπολέμου από τις μονάδες καταδρομών που εδρεύουν στα νησιά. Γενικά το στοίχημα από πλευράς αμυνομένου είναι διττό:αφενώς να καταφέρει να ανταπεξέλθει επιτυχώς στην πρώτη φάση της εχθρικής εισβολής, αφετέρου να μπορέσει να σπάσει τον αεροναυτικό αποκλεισμό της νήσου και να μεταφέρει έγκαιρα επαρκή αριθμό ενισχύσεων ώστε να εξασφαλίσει αν όχι τοπικό αριθμητικό πλεονέκτημα τουλάχιστον ισορροπία δυνάμεων
Με δεδομένη λοιπόν την ύπαρξη κρίσης προ της έναρξης των επιχειρήσεων, ο αμυνόμενος θα έχει τον χρόνο να φέρει την σύνθεση των μονάδων του στην εμπόλεμη με κλήση επιστράτων, στην καλύτερη οργάνωση πιθανών αιγιαλών αποβάσεως και ΖΠ και ΖΡ στο εσωτερικό της νήσου και γενικά στην καλύτερη οργάνωση της άμυνας του. Γενικά σε αυτήν την φάση ο χρόνος κυλά με το μέρος του αμυνομένου καθώς δημιουργούνται συνθήκες απώλειας επίτευξης στρατηγικού αιφνιδιασμού εκ μέρους του αντιπάλου. Πριν την έναρξη των κύριων επιθετικών ενεργειών του αντιπάλου θα έχουν προηγηθεί επιχειρήσεις δυνάμεων ειδικών επιχειρήσεων (Bordo Berelli) με στόχο την αναγνώριση της φίλιας αμυντικής διάταξης, της εκτέλεσης δολιοφθορών, της εξουδετέρωσης κρίσιμων οπλικών συστημάτων, υποδομών και προσωπικού, διοικητικού και τεχνικού και της κατάδειξης στόχων για το εχθρικό πυροβολικό και την αεροπορία. Το νησί(-ια) στόχος(-οι) θα δεχτούν καταιγισμό μπαράζ πυροβολικού (χερσαίου και ναυτικού) και αεροπορικών προσβολών με στόχο την αποδιοργάνωση της άμυνας του, την καταστροφή των υποδομών του, την πρόκληση πανικού στον πληθυσμό και την προετοιμασία των ακτών αποβάσεως και ΖΠ και ΖΡ. Στόχοι προτεραιότητας θα αποτελέσουν χώροι ανάπτυξης οπλικών συστημάτων όπου βασίζεται η άμυνας της νήσου(κυρίως τεθωρακισμένα και πυροβολικό,μάχης και Α/Α) και ραντάρ εγκαίρου προειδοποιήσεως. Προς αποτροπή αυτού του ενδεχομένου ο φίλιος σχεδιασμός πρέπει να προβλέπει την έγκαιρη και αποτελεσματική διασπορά των φιλίων δυνάμεων, την σωστή παραλλαγή τους και την λήψη μέτρων προστασίας όπως η κατασκευή υπόγειων οχυρώσεων. Για αυτό το τελευταίο θα μιλήσουμε παρακάτω. Οι ΑΝΣΚ του εχθρού θα είναι οι τυπικοί σε αυτές τις περιπτώσεις όπως έχει καταγραφεί από τις μέχρι τώρα τουρκικές αποβατικές ασκήσεις “EFES”. Της κύριας απόβασης θα προηγηθεί η δημιουργία αεροπρογεφυρωμάτων από μονάδες καταδρομών μεταφερόμενες με ελικόπτερα, τόσο στα δεσπόζοντα της ακτής απόβασης υψώματα, όσο και στο εσωτερικό της νήσου με στόχο την διάσπαση της άμυνας και της προσοχής του φίλιου επιτελείου. Τα πλευρά της αποβιβαζόμενης δύναμης θα καλύπτονται από ελαφρύ πεζικό/πεζοναύτες αποβιβασθέντες με μικρά φουσκωτά σκάφη. Σχεδόν παράλληλα θα ξεκινήσει την κίνηση του προς την ακτή το Συγκρότημα Αποβατικού Τάγματος(ΣΑΤ) που συνιστά και την κύρια αποβατική δύναμη του αντιπάλου και συνήθως αποτελείται από τάγμα πεζοναυτών ενισχυμένο με ίλη αρμάτων και πυροβολαρχία πυροβολικού. Βέβαια σε μεγαλύτερη ακτή είναι δυνατόν να κινηθεί ΣΑΣ(Συγκρότημα Αποβατικού Συντάγματος). Επίσης είναι πιθανόν ο αντίπαλος να επιχειρήσει να αποβιβασθεί σε άνω της μίας ακτής περιπλέκοντας την κατάσταση για τον αμυνόμενο και απαιτώντας την διάθεση μεγαλύτερων δυνάμεων για την αντιμετώπιση του. Την δύναμη θα ενισχύει η παρουσία επιθετικών ελικοπτέρων και πυρών για καταστολή της άμυνας επί της ακτής. Είναι αυτονόητο πως για την επιτυχή ευόδωση της ενέργειας του ο εχθρός απαιτείται να εγκαταστήσει τουλάχιστον τοπική αεροπορική και ναυτική υπεροχή. Με το επιτυχές πέρας της πρώτης φάσης της επιχείρησης ο εχθρός θα προβεί σε δύο ενέργειες:πρώτον την προετοιμασία για την απόκρουση ελληνικής αντεπιθεσης και δεύτερον την μεταφορά επιπλέον ενισχύσεων προς αντικατάσταση των απωλειών μάχης και της ενίσχυσης του προγεφυρώματος. Το ίδιο θα λάβει χώρα με τα αεροπρογεφυρώματα στο εσωτερικό τη νήσου ανάλογα με τον βαθμό επιτυχίας της πρώτης φάσης. Με τη συνεχή έλευση ενισχύσεων ο εχθρός θα προσπαθήσει να προωθηθεί στο εσωτερικό της νήσου και να κορέσει την φίλια άμυνα σε βαθμό μη αντιστρέψιμο ενώ παράλληλα με τις αεροναυτικές του δυνάμεις θα επιβάλλει αεροναυτικό αποκλεισμό της νήσου με στόχο την αποτροπή έλευσης ενισχύσεων από ελληνικής πλευράς. Από το σημείο αυτό και μετά το παιχνίδι θεωρείται χαμένο για τον αμυνόμενο, που επιπλέον θα αντιμετωπίζει οξύ πρόβλημα ανεφοδιασμού και επάρκειας πυρομαχικών, καυσίμων, αναλωσίμων κτλ και η ολοκληρωτική κατάληψη της νήσου πρέπει να θεωρείται περίπου βέβαιη. Οι φίλιες δυνάμεις το μόνο που μπορούν να πράξουν σε αυτήν την περίπτωση είναι η διεξαγωγή επιβραδυντικού αγώνα και η διεξαγωγή ανταρτοπολέμου από τις μονάδες καταδρομών που εδρεύουν στα νησιά. Γενικά το στοίχημα από πλευράς αμυνομένου είναι διττό:αφενώς να καταφέρει να ανταπεξέλθει επιτυχώς στην πρώτη φάση της εχθρικής εισβολής, αφετέρου να μπορέσει να σπάσει τον αεροναυτικό αποκλεισμό της νήσου και να μεταφέρει έγκαιρα επαρκή αριθμό ενισχύσεων ώστε να εξασφαλίσει αν όχι τοπικό αριθμητικό πλεονέκτημα τουλάχιστον ισορροπία δυνάμεων
.
Παρόλα τα χρόνια του το άρμα μάχης M48A5 συνεχίζει ακόμη και σήμερα να βρίσκεται στην πρώτη γραμμή στο θέατρο του Αιγαίου
Αντιμετώπιση της απειλής
Καταρχήν πρέπει να γίνει αντιληπτό πως ο αγώνας για την απόκρουση τυχόν αμφίβιας επιχείρησης του αντιπάλου θα κριθεί από την ικανότητα της Π.Α και του Π.Ν να αφαιρέσουν την τοπική αεροπορική και ναυτική υπεροχή του αντιπάλου, να άρουν τον αεροναυτικό αποκλεισμού της νήσου, επιτρέπωντας έτσι την έλευση ενισχύσεων από την ηπειρωτική χώρα και να προσβάλλουν από κοινού με το πυροβολικό και τα όπλα ευθυτενούς τροχιάς την εχθρική αμφίβια δύναμη. Εμείς θα επικεντρωθούμε στην πτυχή της χερσαίας άμυνας.
Πρέπει να επισημάνουμε πως το στατικό δόγμα της άμυνας επί της ακτής είναι παρωχημένο και καταδικασμένο σε αποτυχία σε περίπτωση που εφαρμοστεί. Πέραν του γεγονότος πως σήμερα, λόγω και της οικιστικής και τουριστικής ανάπτυξης των νήσων, δεν είναι δυνατόν να προετοιμασθούν ακτές στα πρότυπα της Νορμανδίας που θα έδιναν στον αμυνόμενο αποφασιστικό πλεονέκτημα, οι τεχνολογικές εξελίξεις καθιστούν παρωχημένη την ίδια την ιδέα. Η αύξηση του βεληνεκούς,της καταστροφικότητας και της ακρίβειας προσβολής των μέσων εκπομπής πυρός καταδικάζουν κάθε δύναμη που θα επιχειρήσει να αμυνθεί σε οργανωμένη τοποθεσία. Σήμερα με σχετικά φθηνά και εύκολα παραγόμενα μέσα όπως η τουρκικής κατασκευής ρουκέτα Cirit των 2,75 in είναι δυνατή η προσβολής σημειακών στόχων όπως π.χ πολυβολείων με καταστροφικά αποτελέσματα. Αυτό φυσικά δεν πρέπει να οδηγήσει στο άλλο άκρο, την πλήρη απουσία αμυντικών έργων απί της ακτής αλλά καλό είναι να θεωρείται πως οι δυνάμεις που αναπτύσσονται σε πιθανούς αιγιαλούς απόβασης είναι σε μεγαλο βαθμό αναλώσιμες και η χρησιμότητα τους περιορίζεται στην απορρόφηση του πρώτου πλήγματος του αντιπάλου, την διακρίβωση του κέντρου βάρους ενεργείας του και στην καθυστέρηση του με παράλληλη πρόκληση προς αυτόν σχετικών απωλειών. Τελικά όμως η πτώση των έργων επί της ακτής πρέπει να θεωρείται δεδομένη και θα πρέπει οι μονάδες που αμύνονται εκεί να έχουν εξακριβώσει και εκπαιδευτεί στους τρόπους και στις οδούς απαγκιστρώσεως τους.Προς αυτού πρέπει να κατασκευαστούν από το μηχανικό ήδη από τον καιρό της ειρήνης, πέραν των υπέργειων έργων άμυνας(πολυβολείων, ολμοβολείων, θέσεων Α/Τ ΚΒ) υπόγειες οχυρώσεις και σήραγγες που θα επιτρέψουν την απαγκίστρωση των σταθμευμένων δυνάμεων επί της ακτής σε ασφαλή απόσταση προς την ενδοχώρα.
Ταυτόχρονα ο αμυνόμενος πρέπει να τηρεί ισχυρές μηχανοκίνητες και τεθωρακισμένες εφεδρείες σε επίκαιρα σημεία στο εσωτερικό της νήσου ώστε να εξαπολύσει αντεπίθεση και να καταστρέψει την εχθρική αποβιβαζόμενη δύναμη πριν αυτή καταφέρει να σταθεροποιηθεί επί της ακτής.
Εξαιρετικά σημαντική σε αυτήν την φάση είναι η συμβολή του πυροβολικού όπου θα κληθεί να προσβάλλει την αμφίβια δύναμη τόσο με κυλιόμενους φραγμούς ανάσχεσης στην κίνηση της προς την ακτή όσο και με απευθείας βολές επί του στόχου επί της ακτής αποβάσεως.
Επιτακτική είναι η ανάγκη επιτήρησης μικρότερων ακτών όπου αναμένονται δευτερεύουσες ενέργειες του αντιπάλου ή αποβιβάσεως τμημάτων ανορθοδόξου πολέμου. Σημαντικό ρόλο σε αυτή την αποστολή μπορούν να παίξουν οι δυνάμεις εθνοφυλακής που σταθμεύουν στα νησιά.
Σε περίπτωση που η αντεπιθετική ενέργεια αποτύχει, ο αμυνόμενος οφείλει να έχει εξασφαλίσει τις οδούς προς την ενδοχώρα της νήσου με πληθώρα αμυντικών έργων εκστρατείας(σημεία στήριξης, περίκλειστα σημεία άμυνας, πολυβολεία, θέσεις Α/Τ ΚΒ και ΠΑΟ, πύργους αποσυρμένων αρμάτων πακτωμένων στο έδαφος) συνδεόμενων μεταξύ τους που θα εξασφαλίζουν ολόπλευρη άμυνα, ικανότητα αντιμετώπισης αεροπορικής προσβολής και επικαθήσεως αεραγημάτων και θα συνιστούν “νησίδες” άμυνας, υποδοχής υποχωρούντων στρατευμάτων, ανασυγκροτήσεως τους και επαναπιστοποίησης της ικανότητας τους για αντεπίθεση και συνέχιση του αγώνα. Προς τούτο το μηχανικό θα πρέπει να συντηρήσει και να επεκτείνει το υπάρχον δίκτυο υπόγειων οχυρώσεων σε σημείο που αυτές να είναι δυνατόν να δέχεται όχι απλά τμήματα πεζικού αλλά και βαρύτερα μέσα όπως άρματα μάχης, ΤΟΜΠ/ΤΟΜΑ/, Α/Κ και Ρ/Κ πυροβόλα. Εννοείται πως τα παραπάνω έργα εκστρατείας πρέπει να είναι πολύ καλά παραλλαγμένα και σε λελογισμένη διασπορά μεταξύ τους και να φυλάσσονται διακριτικά επί 24ώρου βάσεως ώστε να αποφεύγεται ο εντοπισμός τους από μια ύπαιθρο που έχει κατακλυστεί από κατασκόπους του εχθρού,λαθρομετανάστες και “κοινωνικούς αγωνιστές”. Ιδιαίτερα σημαντική για το πυροβολικό είναι η κατασκευή σκεπάστρων όπου θα μπορούν τα πυροβόλα να καταφεύγουν ύστερα από αριθμό βολών προς αποφυγή των πυρών αντιπυροβολικού του αντιπάλου.
Πρέπει να επισημάνουμε πως το στατικό δόγμα της άμυνας επί της ακτής είναι παρωχημένο και καταδικασμένο σε αποτυχία σε περίπτωση που εφαρμοστεί. Πέραν του γεγονότος πως σήμερα, λόγω και της οικιστικής και τουριστικής ανάπτυξης των νήσων, δεν είναι δυνατόν να προετοιμασθούν ακτές στα πρότυπα της Νορμανδίας που θα έδιναν στον αμυνόμενο αποφασιστικό πλεονέκτημα, οι τεχνολογικές εξελίξεις καθιστούν παρωχημένη την ίδια την ιδέα. Η αύξηση του βεληνεκούς,της καταστροφικότητας και της ακρίβειας προσβολής των μέσων εκπομπής πυρός καταδικάζουν κάθε δύναμη που θα επιχειρήσει να αμυνθεί σε οργανωμένη τοποθεσία. Σήμερα με σχετικά φθηνά και εύκολα παραγόμενα μέσα όπως η τουρκικής κατασκευής ρουκέτα Cirit των 2,75 in είναι δυνατή η προσβολής σημειακών στόχων όπως π.χ πολυβολείων με καταστροφικά αποτελέσματα. Αυτό φυσικά δεν πρέπει να οδηγήσει στο άλλο άκρο, την πλήρη απουσία αμυντικών έργων απί της ακτής αλλά καλό είναι να θεωρείται πως οι δυνάμεις που αναπτύσσονται σε πιθανούς αιγιαλούς απόβασης είναι σε μεγαλο βαθμό αναλώσιμες και η χρησιμότητα τους περιορίζεται στην απορρόφηση του πρώτου πλήγματος του αντιπάλου, την διακρίβωση του κέντρου βάρους ενεργείας του και στην καθυστέρηση του με παράλληλη πρόκληση προς αυτόν σχετικών απωλειών. Τελικά όμως η πτώση των έργων επί της ακτής πρέπει να θεωρείται δεδομένη και θα πρέπει οι μονάδες που αμύνονται εκεί να έχουν εξακριβώσει και εκπαιδευτεί στους τρόπους και στις οδούς απαγκιστρώσεως τους.Προς αυτού πρέπει να κατασκευαστούν από το μηχανικό ήδη από τον καιρό της ειρήνης, πέραν των υπέργειων έργων άμυνας(πολυβολείων, ολμοβολείων, θέσεων Α/Τ ΚΒ) υπόγειες οχυρώσεις και σήραγγες που θα επιτρέψουν την απαγκίστρωση των σταθμευμένων δυνάμεων επί της ακτής σε ασφαλή απόσταση προς την ενδοχώρα.
Ταυτόχρονα ο αμυνόμενος πρέπει να τηρεί ισχυρές μηχανοκίνητες και τεθωρακισμένες εφεδρείες σε επίκαιρα σημεία στο εσωτερικό της νήσου ώστε να εξαπολύσει αντεπίθεση και να καταστρέψει την εχθρική αποβιβαζόμενη δύναμη πριν αυτή καταφέρει να σταθεροποιηθεί επί της ακτής.
Εξαιρετικά σημαντική σε αυτήν την φάση είναι η συμβολή του πυροβολικού όπου θα κληθεί να προσβάλλει την αμφίβια δύναμη τόσο με κυλιόμενους φραγμούς ανάσχεσης στην κίνηση της προς την ακτή όσο και με απευθείας βολές επί του στόχου επί της ακτής αποβάσεως.
Επιτακτική είναι η ανάγκη επιτήρησης μικρότερων ακτών όπου αναμένονται δευτερεύουσες ενέργειες του αντιπάλου ή αποβιβάσεως τμημάτων ανορθοδόξου πολέμου. Σημαντικό ρόλο σε αυτή την αποστολή μπορούν να παίξουν οι δυνάμεις εθνοφυλακής που σταθμεύουν στα νησιά.
Σε περίπτωση που η αντεπιθετική ενέργεια αποτύχει, ο αμυνόμενος οφείλει να έχει εξασφαλίσει τις οδούς προς την ενδοχώρα της νήσου με πληθώρα αμυντικών έργων εκστρατείας(σημεία στήριξης, περίκλειστα σημεία άμυνας, πολυβολεία, θέσεις Α/Τ ΚΒ και ΠΑΟ, πύργους αποσυρμένων αρμάτων πακτωμένων στο έδαφος) συνδεόμενων μεταξύ τους που θα εξασφαλίζουν ολόπλευρη άμυνα, ικανότητα αντιμετώπισης αεροπορικής προσβολής και επικαθήσεως αεραγημάτων και θα συνιστούν “νησίδες” άμυνας, υποδοχής υποχωρούντων στρατευμάτων, ανασυγκροτήσεως τους και επαναπιστοποίησης της ικανότητας τους για αντεπίθεση και συνέχιση του αγώνα. Προς τούτο το μηχανικό θα πρέπει να συντηρήσει και να επεκτείνει το υπάρχον δίκτυο υπόγειων οχυρώσεων σε σημείο που αυτές να είναι δυνατόν να δέχεται όχι απλά τμήματα πεζικού αλλά και βαρύτερα μέσα όπως άρματα μάχης, ΤΟΜΠ/ΤΟΜΑ/, Α/Κ και Ρ/Κ πυροβόλα. Εννοείται πως τα παραπάνω έργα εκστρατείας πρέπει να είναι πολύ καλά παραλλαγμένα και σε λελογισμένη διασπορά μεταξύ τους και να φυλάσσονται διακριτικά επί 24ώρου βάσεως ώστε να αποφεύγεται ο εντοπισμός τους από μια ύπαιθρο που έχει κατακλυστεί από κατασκόπους του εχθρού,λαθρομετανάστες και “κοινωνικούς αγωνιστές”. Ιδιαίτερα σημαντική για το πυροβολικό είναι η κατασκευή σκεπάστρων όπου θα μπορούν τα πυροβόλα να καταφεύγουν ύστερα από αριθμό βολών προς αποφυγή των πυρών αντιπυροβολικού του αντιπάλου.
Η ταχεία ενίσχυση με καταδρομικές δυνάμεις των παρακείμενων νήσων μπορεί να γίνει και με ταχέα σκάφη όπως το CB-90
Ειδική μέριμνα πρέπει να ληφθεί και στην αντιμετώπιση των αεραγημάτων, τα οποία παρεπιπτόντως θα αποτελούνται από επίλεκτες δυνάμεις του αντιπάλου και τα οποία αν και γενικά στερούνται βαρέως οπλισμού είναι δυνατόν να αποτελέσουν απειλή για μια άμυνα κορεσμένη και επικεντρωμένη σε άλλα σημεία εκδήλωσης σοβαρότερης απειλής. Η πριμοδότηση των Επιλαρχιών Αναγνωρίσεων με τροχοφόρα τεθωρακισμένα με πυροβόλο των 90/105 mm αποτελεί σε συνδυασμό μετα ήδη υπάρχοντα μέσα ικανό μέσο αντιμετώπισης της απειλής. Το ίδιο αποτέλεσμα θα μπορούσε να προκύψει από επαναδημιουργία των ΕΜΛ σε κάθε Μ/Κ(πλέον) τάγμα πεζικού και τον εφοδιασμό τους συνδυασμό μέσων όπως αρμάτων μάχης, ΤΟΜΠ/ΤΟΜΑ, τροχοφόρων τεθωρακισμένων όπως τα ανωτέρω και εξοπλισμένα τζιπ όπως τα MS240GD εφοδιασμένα με τη συλλογή “ΟΝΗΣΙΛΟΣ” που έχει αναπτύξει η Ε.Φ και πιο συγκεκριμένα η 28η ΕΤΟΜΑ. Σημαντικό ρόλο θα μπορούσε να παίξει και η επαναδημημιουργία κάποιου παραστρατιωτικού σώματος ασφαλείας(βλ. Χωροφυλακή) η οποία θα συνέβαλε στην όλη προσπάθεια με ειδικούς μηχανοποιημένους λόχους ελαφρών τεθωρακισμένων οχημάτων(όπως τα VBL/VBR) αλλά και τις τυπικές στατικές της δυνάμεις.Η τελευταία θα μπορούσε επίσης να χρησιμέψει να την ενεργοποίηση του θεσμού της παλλαΐκης άμυνας συγκροτώντας τον “πυρήνα” γύρω από τον οποίον θα συσπειρώνεται ο πληθυσμός, σχηματίζοντας πολιτοφυλακή ελαφρά οπλισμένη καλύπτοντας δευτερεύοντα και τριτεύοντα κενά στον αμυντικό σχεδιασμό.
Εξάλλου πρέπει να λφθεί μέριμνα για την προετοιμασία χώρων(ελεγχόμενων ακτών, λιμανιών, ΖΠ, ΖΡ, πρόχειρων διαδρόμων αποπροσγειώσεως, αεροδρομίων) που θα υποδεχτούν τις δυνάμεις ενίσχυσης από την ενδοχώρα. Οι χώροι αυτοί πρέπει να φυλάσσονται, ιδανικά από τον στρατό εκστρατείας, ρεαλιστικά από την Εθνοφυλακή ,ώστε να εξασφαλιστεί η κατοχή τους και μη κατάληψη τους από τον αντίπαλο. Αυτό βέβαια προϋποθέτει αναβάθμιση της εθνοφυλακής για την οποία θα μιλήσουμε παρακάτω.
Τέλος επειδή μέρος του αγώνα θα διεξαχθεί σε αστικό/ημιαστικό περιβάλλον απαιτείται η κατάλληλη εκπαίδευση και διάθεση των κατάλληλων μέσων στα τμήματα που θα κληθούν να επιχειρήσουν επί της νήσου.
Το σημαντικότερο όμως στοιχείο που χρήζει άμεσης αναθεώρησης σε σχέση με το υπάρχον μοντέλο άμυνας είναι η παύση της λογικής που θέλει το κάθε νησί απομονωμένο στόχο του δυνητικού αντιπάλου και η δημιουργία ενός πλέγματος αλληλουποστήριξης των νήσων, ειδικά αυτών που βρίσκονται σε πυκνή τάξη(π.χ Δωδεκάνησα) είτε με δημιουργία νέων μονάδων(π.χ δημιουργία αμφίβιων και αεροκίνητων ταγμάτων/λόχων στα κύρια νησιά), είτε με προμήθεια νέων μέσων (π.χ συστημάτων πυροβολικού μεγάλου βεληνεκούς) είτε και με ενίσχυση με θωρακισμένα σκάφη μεταφοράς και εφόδου των τοπικών ΜΑΚ.
Εξάλλου πρέπει να λφθεί μέριμνα για την προετοιμασία χώρων(ελεγχόμενων ακτών, λιμανιών, ΖΠ, ΖΡ, πρόχειρων διαδρόμων αποπροσγειώσεως, αεροδρομίων) που θα υποδεχτούν τις δυνάμεις ενίσχυσης από την ενδοχώρα. Οι χώροι αυτοί πρέπει να φυλάσσονται, ιδανικά από τον στρατό εκστρατείας, ρεαλιστικά από την Εθνοφυλακή ,ώστε να εξασφαλιστεί η κατοχή τους και μη κατάληψη τους από τον αντίπαλο. Αυτό βέβαια προϋποθέτει αναβάθμιση της εθνοφυλακής για την οποία θα μιλήσουμε παρακάτω.
Τέλος επειδή μέρος του αγώνα θα διεξαχθεί σε αστικό/ημιαστικό περιβάλλον απαιτείται η κατάλληλη εκπαίδευση και διάθεση των κατάλληλων μέσων στα τμήματα που θα κληθούν να επιχειρήσουν επί της νήσου.
Το σημαντικότερο όμως στοιχείο που χρήζει άμεσης αναθεώρησης σε σχέση με το υπάρχον μοντέλο άμυνας είναι η παύση της λογικής που θέλει το κάθε νησί απομονωμένο στόχο του δυνητικού αντιπάλου και η δημιουργία ενός πλέγματος αλληλουποστήριξης των νήσων, ειδικά αυτών που βρίσκονται σε πυκνή τάξη(π.χ Δωδεκάνησα) είτε με δημιουργία νέων μονάδων(π.χ δημιουργία αμφίβιων και αεροκίνητων ταγμάτων/λόχων στα κύρια νησιά), είτε με προμήθεια νέων μέσων (π.χ συστημάτων πυροβολικού μεγάλου βεληνεκούς) είτε και με ενίσχυση με θωρακισμένα σκάφη μεταφοράς και εφόδου των τοπικών ΜΑΚ.
Προτάσεις για την ενίσχυση της άμυνας των νήσων
H απόκτηση ναρκών κατά ελικοπτέρων είναι μια άκρως ενδιαφέρουσα περίπτωση για την ανέξοδη ενίσχυση της άμυνας νησιων. Οι Ζώνες Προσγείωσης που θα επιχειρήση μαζική αποβίβαση δυνάμεων ο αντίπαλος είναι ήδη γνωστές λόγω του ιδιόμορφου περιβάλλοντος του κάθε νησιού
Εξ’αρχής πρέπει να λεχθεί πως οι δυνάμεις των νήσων με τον παρόντα εξοπλισμό τους, τη δύναμη του και την εκπαίδευση τους εγγυώνται την εκτέλεση της αποστολής τους και την αντιμετώπιση κάθε απειλής που θα ανακύψει. Αυτό ωστόσο δεν σημαίνει πως δεν υπάρχουν περιθώρια για βελτιώσεις.
Καταρχήν πρέπει επιτέλους να λυθεί το καίριο και ευαίσθητο ζήτημα της εκπαίδευσης των μονάδων μέσω της διάθεσης κατάλληλων πεδίων βολής. Το ιδιαίτερο νομικό/περουσιακό καθεστώς των νήσων σε συνδυασμό με την δράση κάποιων φωνασκούντων τοπικών μειοψηφιών που διεκδικούν για τον ευατό τους τον τίτλο του προστάτη των συμφερόντων των τοπικών κοινωνιών προβάλλουν προσκόμματα στην συνεχή και ανεμπόδιστη εκπαιδευτική δραστηριότητα των μονάδων. Λύσεις μπορούν να βρεθούν ενδεικτικά με την υποχρεωτική απαλλοτρίωση των απαραίτητων εκτάσεων σε πολλαπλάσια της αντικειμενικής τους αξίας τιμή ώστε να αμβλυθούν οι αντιδράσεις των τοπικών κοινωνιών και να αποκτήσουν οι μονάδες της ΑΣΔΕΝ τη δυνατότητα ρεαλιστικής εκπαίδευσης στο έδαφος που θα κληθούν να επιχειρήσουν αν συμβεί το απευκταίο.
Προχωρώντας σε πιο επιχειρησικά θέματα απαραίτητη κρίνεται η ενίσχυση του πυροβολικού με συστήματα μεγάλου βεληνεκούς και δη πυραυλικών που θα επιτρέψουν αφενώς την ενίσχυση της άμυνας της νήσου-στόχου, αφετέρου την δημιουργία ενός πλέγματος πυρός αλληλουποστήριξης των νήσων. Αναφέρεται ενδεικτικά η περίπτωση του Βραζιλιάνικου ΠΕΠ ASTROS που κατασκευάζεται από την Avibras. Στην πλέον πρόσφατη έκδοση του φέρεται επί τροχοφόρου οχήματος 8Χ8 και λόγω της σπονδυλωτής κατασκευής του δύναται να βάλει διαφορετικού τύπους ρουκετών αλλά και κατευθυνομένων πυραύλων!
Καταρχήν πρέπει επιτέλους να λυθεί το καίριο και ευαίσθητο ζήτημα της εκπαίδευσης των μονάδων μέσω της διάθεσης κατάλληλων πεδίων βολής. Το ιδιαίτερο νομικό/περουσιακό καθεστώς των νήσων σε συνδυασμό με την δράση κάποιων φωνασκούντων τοπικών μειοψηφιών που διεκδικούν για τον ευατό τους τον τίτλο του προστάτη των συμφερόντων των τοπικών κοινωνιών προβάλλουν προσκόμματα στην συνεχή και ανεμπόδιστη εκπαιδευτική δραστηριότητα των μονάδων. Λύσεις μπορούν να βρεθούν ενδεικτικά με την υποχρεωτική απαλλοτρίωση των απαραίτητων εκτάσεων σε πολλαπλάσια της αντικειμενικής τους αξίας τιμή ώστε να αμβλυθούν οι αντιδράσεις των τοπικών κοινωνιών και να αποκτήσουν οι μονάδες της ΑΣΔΕΝ τη δυνατότητα ρεαλιστικής εκπαίδευσης στο έδαφος που θα κληθούν να επιχειρήσουν αν συμβεί το απευκταίο.
Προχωρώντας σε πιο επιχειρησικά θέματα απαραίτητη κρίνεται η ενίσχυση του πυροβολικού με συστήματα μεγάλου βεληνεκούς και δη πυραυλικών που θα επιτρέψουν αφενώς την ενίσχυση της άμυνας της νήσου-στόχου, αφετέρου την δημιουργία ενός πλέγματος πυρός αλληλουποστήριξης των νήσων. Αναφέρεται ενδεικτικά η περίπτωση του Βραζιλιάνικου ΠΕΠ ASTROS που κατασκευάζεται από την Avibras. Στην πλέον πρόσφατη έκδοση του φέρεται επί τροχοφόρου οχήματος 8Χ8 και λόγω της σπονδυλωτής κατασκευής του δύναται να βάλει διαφορετικού τύπους ρουκετών αλλά και κατευθυνομένων πυραύλων!
Πιο συγκεκριμένα μπορεί να βάλλει:
-84 ρουκέτες SS-30 των 127 mm με βεληνεκές 30 χιλιόμετρα.
-40 ρουκέτες SS-40 των 180 mm με βεληνεκές 25 χιλιόμετρα.
-12 ρουκέτες SS-60 των 300 mm με βεληνεκές 60 χιλιόμετρα.
-4 ρουκέτες του υπό ανάπτυξη τύπου SS-150 με εκτιμώμενο βεληνεκές τα 150 χιλιόμετρα!
-Το πολλαπλών χρήσεων κατευθυνόμενο βλήμα μέσω οπτικής ίνας FOG-MPM(Fiber Optic Guided Multi-Purpose Missile) με μέγιστο βεληνεκές τα 20-40 χιλιόμετρα.
-Το υπό ανάπτυξη τακτικό βλήμα AV/MT (AVibras Missil Tactico) ή αλλιώς Matador και εκτιμώμενο βεληνεκές τα 300 χιλιόμετρα. Τέσσερα βλήματα δύνανται να μεταφερθούν σε εναν εκτοξευτή.
Οι ρουκέτες μπορούν να φέρουν κεφαλές Υψηλής Εκρηκτικότητας(HE), κεφαλές υποπυρομαχικών με βομβίδια και νάρκες κατά προσωπικού και αντιαρματικές καθώς και κεφαλές άρνησης διαδρόμων.
Οι ρουκέτες μπορούν να φέρουν κεφαλές Υψηλής Εκρηκτικότητας(HE), κεφαλές υποπυρομαχικών με βομβίδια και νάρκες κατά προσωπικού και αντιαρματικές καθώς και κεφαλές άρνησης διαδρόμων.
Το σύστημα MLRS Astros θα μπορούσε να αποτελέσει μαζί με το τακτικό βλήμα Matador ένα αντίβαρο στους εκτοξευτές Kasigra
Κάθε πυροβολαρχία αποτελείται από όχημα διοίκησης και ελέγχου, 6 εκτοξευτές και 6 οχήματα επανεφόρτωσης.
Το σύστημα θα αποτελούσε τέλειο αντίβαρο της παρουσίας του Kasigra σε τουρκική υπηρεσία, ενισχύοντας τις επιχειρησιακές δυνατότητες του ελληνικού πυροβολικού και προσδίδωντας του διευρυμένες δυνατότητες μακρού πλήγματος συμβάλλωντας αποφασιστικά στην άμυνα των νήσων.
Ένα ακόμη σύστημα προσφερόμενο για την ενίσχυση του πυροβολικού των νήσων είναι το Ισραηλινής κατασκευής Lynx. Το τελευταίο δύναται να βάλλει ρουκέτες τύπου Grad των 122 mm, LAR των 160 mm, την ρουκέτα EXTRA των 300 mm και τo βλήμα cruise Delilah-GL.Αξίζει να σταθούμε λίγο περισσότερο στην ρουκέτα EXTRA. Πρόκειται για όπλο με βεληνεκές διπλάσιο μιας τυπικής ρουκέτα του M270 MLRS(20 -150 Km) που μεταφέρει το διπλάσιο της μεταφερομένης κεφαλής της M26(πολεμική κεφαλή βάρους 150 Kg έναντι 60 κιλών της M26). Η συνολικού βάρους 430 Kg ρουκέτα μπορεί να βληθεί από ποικιλία πλατφόρμων όπως το M270 MLRS με 4 ρουκέτες έτοιμες για εκτόξευση στη θέση των 6 ρουκετών που αποτελούν τον τυπικό φόρτο κάθε ενός εκ των δύο κελιών του MLRS. Η EXTRA μπορεί να μεταφέρει ποικιλία κεφαλών όπως άνω των 400 βομβιδίων Α/Τ/-κατά προσωπικού, ναρκοφόρο φορτίο, υποπυρομαχικά κατά διαδρόμων και παρόμοια φορτία. Η ρουκέτα είναι κατευθυνόμενη με συνδυασμό IMU/GPS με εκτιμώμενο CEP τα 10 μέτρα.
Άλλο σύστημα που θα μπορούσε να ενισχύσει αποφασιστικά τις δυνάμεις του ελληνιού πυροβολικού στα νησιά είναι τα υπό απόσυρση M270 MLRS και HIMARS,111 και 17 εκ των οποίων τίθονται εκτός υπηρεσίας από τα αποθέματα της Αμερικανικής Εθνοφρουράς. Οι δυνατότητες και των δύο συστημάτων, αμφότερων με διαμέτρημα 227 mm και ικανότητα βολής 12 ρουκετών το πρώτο και 6 το δεύτερο έχουν αναλυθεί επανηλλειμένα από τις σελίδες του περιοδικού και δεν κρίνεται σκόπιμη περαιτέρω ανάλυση.
Άλλο σύστημα που θα μπορούσε να ενισχύσει αποφασιστικά τις δυνάμεις του ελληνιού πυροβολικού στα νησιά είναι τα υπό απόσυρση M270 MLRS και HIMARS,111 και 17 εκ των οποίων τίθονται εκτός υπηρεσίας από τα αποθέματα της Αμερικανικής Εθνοφρουράς. Οι δυνατότητες και των δύο συστημάτων, αμφότερων με διαμέτρημα 227 mm και ικανότητα βολής 12 ρουκετών το πρώτο και 6 το δεύτερο έχουν αναλυθεί επανηλλειμένα από τις σελίδες του περιοδικού και δεν κρίνεται σκόπιμη περαιτέρω ανάλυση.
Η Ισραηλινή ΙΜΙ προσφέρει σειρά λύσεων για συστήματα MLRS συμπεριλαμβανομένων και κατευθυνόμενων ρουκετών EXTRA
Αντιθέτως σκόπιμη κρίνεται η αναφορά σε εξοπλισμό του με επιπλέον πυρομαχικά υψηλής ακριβείας και αυξημένης καταστροφικότητας. Πιο συγκεκριμένα εκτός από τα γνωστά βλήματα ATACMS που μπορούν να χρησιμοποιηθούν εναντίον ανοιχτών αποβατικών σκαφών με καταστροφικά αποτελέσματα, ακόμα και στα αγκυροβόλια τους λόγω του μεγάλου τους βεληνεκούς μια αξιόλογη πρόταση έρχεται από το Ισραήλ και την Israel Military Industries και ακούει στο όνομα Trajectory Corrected System(TCS). Πρόκειται στην ουσία για μια συλλογή αυξημένης ακριβείας που τοποθετείται στην τυπική ρουκέτα Μ26 του MLRS και την καθιστά κατευθυνόμενη.
Γενικά όσον αφορά το πυροβολικό απαιτούνται συστήματα που θα “παραλάβουν” τον εχθρό από τα Μικρασιατικά παράλια και θα τον “φθάσουν” μέχρι την ακτή αποβάσεως απομειωμένο σε μέσα και προσωπικό.
Κύριο επιδιωκόμενο χαρακτηριστικό του φίλιου πυροβολικού είναι η ισχύς και η μάζα πυρός που εκτός της μαζικής χρήσης ΠΕΠ πρέπει και μπορεί να επιτευχθεί με τη χρήση βλημάτων βομβιδοφόρων, βολιδοφόρων και κυρίως θερμοβαρικών. Τα τελευταία μπορούν στην κυριολεξία να εξαϋλώσουν πιθανό εχθρικό προγεφύρωμα θέτωντας τέρμα στις επιθετικές επιδιώξεις του αντιπάλου. Αξίζει να αναφερθεί το παράδειγμα του Ρωσικού ρουκετοβόλου ΤOS-1 Buratino. Το τελευταίο φέρει 24 στην τελευταία έκδοση του TOS-1A θερμοβαρικές ρουκέτες των 220 mm σε πήγμα άρματος T-72 με αποτελεσματικό βεληνέκες τα 6000-9000 μέτρα ενώ μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για άρση ναρκοπεδίων. Το TOS-1 χρησιμοποιηθήκε με επιτυχία από τις Ρωσικές δυνάμεις στην πολιορκία του Γκρόζνυ το 1999 προσβάλλωντας οχυρές και όχι μόνο θέσεις Τσετσένων ανταρτών. Η διάθεση μιας πυροβολαρχίας TOS-1A στο πυροβολικό κάθε κύριας νήσου,θα πολλαπλασίαζε την ισχύ πυρός του φίλιου πυροβολικού και την ικανότητα του να προσβάλει με καταστροφικά αποτελέσματα προγεφυρώματα κάνοντας πράξη την επιδίωξη κάθε ανάλογης άμυνας:να πετάξει τον εχθρό στη θάλασσα.
Επιπλέον δυνατότητες στο ελληνικό ΠΒ θα προσέδιδε η προμήθεια συστημάτων NLOS(εκτός οπτικής θέασης) δίνοντας του τεράστιες ικανότητες ακριβούς προσβολής σημειακών στόχων,μετατρέπωντας το από όπλο περιοχής και όπλο σημείου. Η Σερβική αμυντική βιομηχανία έχει εδώ να προσφέρει μια ιδιαίτερα αξιόλογη πρόταση: Το πολλαπλών ρόλων,fiber-optic, μακρού βεληνεκούς βλήμα ALAS(Advanced Light Attack System) της σερβικής ιδιωτικής εταιρείας EdePro που προωθείται από τον κρατικό εξαγωγέα Yugoimport SDDR. Το βάρους 55 κιλών βλήμα προωθείται από τον στερεών καυσίμων μονής καύσης στροβιλοκινητήρα TMM-404 που του προσδίδει ταχύτητα 180 μέτρων/δευτερόλεπτο και εμβέλεια 25 χιλιομέτρων. Υπό μελέτη βρίσκεται η ανάπτυξη μιας έκδοσης του βλήματος με βεληνεκές τα 60 χιλιόμετρα. Το βλήμα καθοδηγείται προς τον στόχο αξιοποιώντας την τεχνική «man-in-the-loop» μέσω αμφίδρομης ζεύξης δεδομένων διαμέσου οπτικής ίνας η οποία μεταφέρετει την εικόνα της TV/IC κάμερας που βρίσκεται στο ρύγχος του βλήματος στον χειριστή εδάφους. Λόγω της αρχής λειτουργίας της η αντοχή της σε ηλεκτρονικές παρεμβολές είναι εξαιρετική(στην ουσία το βλήμα δεν επηρρεάζεται από αυτές) ενώ προσφέρει την ικανότητα «damage assesment» ήτοι αξιολόγησης αποτελεσμάτων επί του στόχου.Η απόκτηση του εν λόγω βλήματος θα μπορούσε να αποτελέσει την βάση για μια συνολικότερη Ελληνοσερβική συνεργασία στον αμυντικό τομέα, με εκδόσεις του βλήματος να ενδιαφέρουν το Π.Β για προσβολή πλειάδας στόχων, όπως άρματα μάχης, τεθωρακισμένα οχήματα, θέσεις πυροβολικού, ΠΕΠ, σταθμούς διοίκησης, ελέγχου και επικοινωνιών κ.α.
Γενικά όσον αφορά το πυροβολικό απαιτούνται συστήματα που θα “παραλάβουν” τον εχθρό από τα Μικρασιατικά παράλια και θα τον “φθάσουν” μέχρι την ακτή αποβάσεως απομειωμένο σε μέσα και προσωπικό.
Κύριο επιδιωκόμενο χαρακτηριστικό του φίλιου πυροβολικού είναι η ισχύς και η μάζα πυρός που εκτός της μαζικής χρήσης ΠΕΠ πρέπει και μπορεί να επιτευχθεί με τη χρήση βλημάτων βομβιδοφόρων, βολιδοφόρων και κυρίως θερμοβαρικών. Τα τελευταία μπορούν στην κυριολεξία να εξαϋλώσουν πιθανό εχθρικό προγεφύρωμα θέτωντας τέρμα στις επιθετικές επιδιώξεις του αντιπάλου. Αξίζει να αναφερθεί το παράδειγμα του Ρωσικού ρουκετοβόλου ΤOS-1 Buratino. Το τελευταίο φέρει 24 στην τελευταία έκδοση του TOS-1A θερμοβαρικές ρουκέτες των 220 mm σε πήγμα άρματος T-72 με αποτελεσματικό βεληνέκες τα 6000-9000 μέτρα ενώ μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για άρση ναρκοπεδίων. Το TOS-1 χρησιμοποιηθήκε με επιτυχία από τις Ρωσικές δυνάμεις στην πολιορκία του Γκρόζνυ το 1999 προσβάλλωντας οχυρές και όχι μόνο θέσεις Τσετσένων ανταρτών. Η διάθεση μιας πυροβολαρχίας TOS-1A στο πυροβολικό κάθε κύριας νήσου,θα πολλαπλασίαζε την ισχύ πυρός του φίλιου πυροβολικού και την ικανότητα του να προσβάλει με καταστροφικά αποτελέσματα προγεφυρώματα κάνοντας πράξη την επιδίωξη κάθε ανάλογης άμυνας:να πετάξει τον εχθρό στη θάλασσα.
Επιπλέον δυνατότητες στο ελληνικό ΠΒ θα προσέδιδε η προμήθεια συστημάτων NLOS(εκτός οπτικής θέασης) δίνοντας του τεράστιες ικανότητες ακριβούς προσβολής σημειακών στόχων,μετατρέπωντας το από όπλο περιοχής και όπλο σημείου. Η Σερβική αμυντική βιομηχανία έχει εδώ να προσφέρει μια ιδιαίτερα αξιόλογη πρόταση: Το πολλαπλών ρόλων,fiber-optic, μακρού βεληνεκούς βλήμα ALAS(Advanced Light Attack System) της σερβικής ιδιωτικής εταιρείας EdePro που προωθείται από τον κρατικό εξαγωγέα Yugoimport SDDR. Το βάρους 55 κιλών βλήμα προωθείται από τον στερεών καυσίμων μονής καύσης στροβιλοκινητήρα TMM-404 που του προσδίδει ταχύτητα 180 μέτρων/δευτερόλεπτο και εμβέλεια 25 χιλιομέτρων. Υπό μελέτη βρίσκεται η ανάπτυξη μιας έκδοσης του βλήματος με βεληνεκές τα 60 χιλιόμετρα. Το βλήμα καθοδηγείται προς τον στόχο αξιοποιώντας την τεχνική «man-in-the-loop» μέσω αμφίδρομης ζεύξης δεδομένων διαμέσου οπτικής ίνας η οποία μεταφέρετει την εικόνα της TV/IC κάμερας που βρίσκεται στο ρύγχος του βλήματος στον χειριστή εδάφους. Λόγω της αρχής λειτουργίας της η αντοχή της σε ηλεκτρονικές παρεμβολές είναι εξαιρετική(στην ουσία το βλήμα δεν επηρρεάζεται από αυτές) ενώ προσφέρει την ικανότητα «damage assesment» ήτοι αξιολόγησης αποτελεσμάτων επί του στόχου.Η απόκτηση του εν λόγω βλήματος θα μπορούσε να αποτελέσει την βάση για μια συνολικότερη Ελληνοσερβική συνεργασία στον αμυντικό τομέα, με εκδόσεις του βλήματος να ενδιαφέρουν το Π.Β για προσβολή πλειάδας στόχων, όπως άρματα μάχης, τεθωρακισμένα οχήματα, θέσεις πυροβολικού, ΠΕΠ, σταθμούς διοίκησης, ελέγχου και επικοινωνιών κ.α.
Μια άλλη αξιόλογη πρόταση προσφέρεται από την Ισραηλινή αμυντική βιομηχανία και αφορα το σύστημα Jumper. Στο σύστημα περιλαμβάνει 8 βλήματα έτοιμα προς εκτόξευση επί κιβωτίου με ενσωματωμένο σύστημα καθοδήγησης. Κάθε βλήμα,έχει διαμέτρο 150 mm,βάρος 63 κιλά και εμβέλεια 50 χιλιόμετρα η δε καθοδήγηση του επιτυγχάνεται με συνδυασμό GPS και αισθητήρα laser στην τερματική φάση.
Το σύστημα δύναται να μεταφερθεί επί ελαφρών φορέων όπως οχημάτων Humvee ή να τοποθετηθεί σε σταθερές θέσεις εκτόξευσης. Πρόκειται στην ουσία για ένα σύστημα εφάμιλλο με το ακυρωθέν αμερικανικό XM501 Non-Line-of-Sight Launch System.Τ α συγκεκριμένα συστήματα θα προσέδιδαν επίσης αποφασιστικό πλεονέκτημα για την ελληνική πλευρά στις μονομαχίες πυροβολικού και όχι μόνο καθώς θα της επέτρεπαν να προσβάλει από απόσταση και με ασφάλεια τα τουρκικά συστήματα,με παράλληλη οικονομία δυνάμεων,αίρωντας μερικώς την παρατηρούμενη ανισορροπία σε αριθμούς αλλά και οργανωτικές δομές. Τέλος εκ του ουκ άνευ κρίνεται η προμήθεια μέσων εντοπισμού των εχθρικών πυρών πυροβολικού για εκτίξευση πυρών αντιπυροβολικού. Η προμήθεια πρέπει να καλύπτει τόσο ενεργητικά συστήματα όπως ραντάρ αντιπυροβολικού π.χ το Arthur που υπηρετεί ήδη στον Ε.Σ και στην πλέον πρόσφατη έκδοση του Mod C είναι σε θέση να εντοπίζει βλήματα όλμων από απόσταση 55 Km ,οβίδων πυροβολικού από απόσταση 31 Km και ρουκετών από απόσταση 50-60 Km, όσο και παθητικών ακουστικού εντοπισμού όπως το βρετανικής κατασκευής HALO που στον πόλεμο του Ιράκ το 2003 αναφέρθηκε πως κατάφερε να εντοπίσει στόχο στα 50 Km. Το τελευταίο έχει το πλεονέκτημα της παθητικής λειτουργίας που αποτρέπει σε μεγάλο βαθμό τον εντοπισμό του από τα εχθρικά συστήματα ESM που στην περίπτωση των ραντάρ αντιπυροβολικού αποτελεί το κύριο μειονέκτημα τους.
Γενικά το πυροβολικό είναι το κατ’εξοχήν όπλο που μπορεί να προσδώσει βάθος στην άμυνα των νήσων, επιτρέπωντας την να δρα εκτός των στενών ορίων της αμυντικής της διάταξης.
Το σύστημα δύναται να μεταφερθεί επί ελαφρών φορέων όπως οχημάτων Humvee ή να τοποθετηθεί σε σταθερές θέσεις εκτόξευσης. Πρόκειται στην ουσία για ένα σύστημα εφάμιλλο με το ακυρωθέν αμερικανικό XM501 Non-Line-of-Sight Launch System.Τ α συγκεκριμένα συστήματα θα προσέδιδαν επίσης αποφασιστικό πλεονέκτημα για την ελληνική πλευρά στις μονομαχίες πυροβολικού και όχι μόνο καθώς θα της επέτρεπαν να προσβάλει από απόσταση και με ασφάλεια τα τουρκικά συστήματα,με παράλληλη οικονομία δυνάμεων,αίρωντας μερικώς την παρατηρούμενη ανισορροπία σε αριθμούς αλλά και οργανωτικές δομές. Τέλος εκ του ουκ άνευ κρίνεται η προμήθεια μέσων εντοπισμού των εχθρικών πυρών πυροβολικού για εκτίξευση πυρών αντιπυροβολικού. Η προμήθεια πρέπει να καλύπτει τόσο ενεργητικά συστήματα όπως ραντάρ αντιπυροβολικού π.χ το Arthur που υπηρετεί ήδη στον Ε.Σ και στην πλέον πρόσφατη έκδοση του Mod C είναι σε θέση να εντοπίζει βλήματα όλμων από απόσταση 55 Km ,οβίδων πυροβολικού από απόσταση 31 Km και ρουκετών από απόσταση 50-60 Km, όσο και παθητικών ακουστικού εντοπισμού όπως το βρετανικής κατασκευής HALO που στον πόλεμο του Ιράκ το 2003 αναφέρθηκε πως κατάφερε να εντοπίσει στόχο στα 50 Km. Το τελευταίο έχει το πλεονέκτημα της παθητικής λειτουργίας που αποτρέπει σε μεγάλο βαθμό τον εντοπισμό του από τα εχθρικά συστήματα ESM που στην περίπτωση των ραντάρ αντιπυροβολικού αποτελεί το κύριο μειονέκτημα τους.
Γενικά το πυροβολικό είναι το κατ’εξοχήν όπλο που μπορεί να προσδώσει βάθος στην άμυνα των νήσων, επιτρέπωντας την να δρα εκτός των στενών ορίων της αμυντικής της διάταξης.
Αν και τοποθετημένο στο μεσοπρόθεσμο μέλλον το σύστημα Panstir S1 αποτελεί από τις καλυτερες υποψηφιότητες για την αντικατάσταση των συστημάτων OSA AKM που υπηρετούν στα νησιά
Το Α/Α πυροβολικό των νήσων του Αν.Αιγαίου είναι ένας τομέας άκρως ευαίσθητος που δεν μπορεί να λεχθεί πλέον ότι βρίσκεται σε αξιόλογη κατάσταση λόγω της σταδιακής απαξίωσης του κύριου υλικού του και πιο συγκεκριμένα των OSA-AKM των οποίων η αντικατάσταση αποτελεί πλέον αδήριτη ανάγκη. Μια πιθανή επιλογή θα ήταν ίσως το επίσης Ρωσικής προέλευσης σύστημα Pantsir-S1. Το τελευταίο είναι ένα προηγμένο σύστημα αεράμυνας και κατασκευάζεται από την την KBP. Το σύστημα αποτελεί ένα υβριδικό σύστημα που συνδυάζει πυροβόλα και αντιεροπορικά Κ/Β. Πιο συγκεκριμένα φέρει 2 διπλά πυροβόλα 2A38M των 30 mm με βεληνεκές τεσσάρων χιλιομέτρων και 12 βλήματα 57E6 με βεληνεκές τα 20 χιλιόμετρα και ύψος εμπλοκής τα 15.000 μέτρα. Το σύστημα φέρει ραντάρ ερεύνης διάταξης φάσης σε μπάντα UHF που το καθιστά ικανό να εντοπίζει στόχους σε ελάχιστη απόσταση 32 χιλιομέτρων σε τόξο 360 μοιρών και ραντάρ ιχνηλάτησης διάταξης φάσης μπάντας EHF που του επιτρέπει να εμπλέκει στόχους σε μέγιστη απόσταση τουλάχιστον 24 χιλιομέτρων. Εκτός αυτών το σύστημα φέρει Ε/Ο σύστημα έρευνας και ιχνηλάτησης αποτελούμενο από IR κάμερα. Με τα παραπάνω το σύστημα καθίσταται ικανό να εμπλέκει ταυτόχρονα 4 στόχους(3 με το ραντάρ ιχνηλάτησης και 1 με τον IR αισθητήρα).
Φυσικά πρέπει τα παραπάνω συστήματα να διασυνδέονται με το Σύστημα Αεροπορικού Ελέγχου της Π.Α και ιδιαίτερα με τους σταθμούς αναφοράς που εδρεύουν σε κάθε κύρια νήσο. Επειδή το υλικό των τελευταίων είναι επίσης παρωχημένο προτείνεται ο εκσυγχρονσιμό τους με κάποιο σύγχρονο 3D ραντάρ όπως το GIRAFFE AMB . Το τελευταίο είναι είναι ένας σύγχρονης σχεδίασης και φιλοσοφίας ραντάρ που εκπέμπει στη ζώνη συχνοτήτων 5,4-5,9 Ghz με ακτίνα εντοπισμού στόχου μεγέθους μαχητικού τα 100 χιλιόμετρα και τα 60.000 πόδια καθ’ύψος. Φυσικά πρέπει να ληφθούν όλα τα απαιτούμενα μέτρα ώστε τα ραντάρ να μείνουν απρόσβλητα από εχθρικές ενέργειες προσβολής τους, τόσο με την χρήση επίγειων μέσων φύλαξης και παραπλάνησης όσο και με εφαρμογή τεχνικών ελέγχου εκπομπών(EMCON).
Φυσικά πρέπει τα παραπάνω συστήματα να διασυνδέονται με το Σύστημα Αεροπορικού Ελέγχου της Π.Α και ιδιαίτερα με τους σταθμούς αναφοράς που εδρεύουν σε κάθε κύρια νήσο. Επειδή το υλικό των τελευταίων είναι επίσης παρωχημένο προτείνεται ο εκσυγχρονσιμό τους με κάποιο σύγχρονο 3D ραντάρ όπως το GIRAFFE AMB . Το τελευταίο είναι είναι ένας σύγχρονης σχεδίασης και φιλοσοφίας ραντάρ που εκπέμπει στη ζώνη συχνοτήτων 5,4-5,9 Ghz με ακτίνα εντοπισμού στόχου μεγέθους μαχητικού τα 100 χιλιόμετρα και τα 60.000 πόδια καθ’ύψος. Φυσικά πρέπει να ληφθούν όλα τα απαιτούμενα μέτρα ώστε τα ραντάρ να μείνουν απρόσβλητα από εχθρικές ενέργειες προσβολής τους, τόσο με την χρήση επίγειων μέσων φύλαξης και παραπλάνησης όσο και με εφαρμογή τεχνικών ελέγχου εκπομπών(EMCON).
Εκσυγχρονισμό χρειάζονται και άλλα όπλα όπως το πεζικό,μηχανοκίνητο και απλό και ειδικά στους τομείς της οργάνωσης της ισχύος και ακρίβειας πυρός και της ικανότητας νυχτερινού αγώνα του πεζικού, της αναβάθμισης του ήδη υπαρχόντος τεθωρακισμένου υλικού, και της Α/Α άμυνας. Είναι επιτακτική ανάγκη η αύξηση της ισχύος πυρός της ομάδος μάχης με την υιοθέτηση νέας οργανωτική δομής που θα περιλαμβάνει δύο ημιομάδες πεζικού εφοδιασμένη έκαστη εκτός από τον ομαδάρχη και τον βοηθό του, με πολυβόλο Minimi σε διαμέτρημα 7,62 mm σε ρόλο υποστήριξης ομάδος ,οπλοπολυβόλο ΗΚ-11 εφοδιασμένο με σκοπευτική διόπτρα σε καθήκοντα ελαφράς υποστήριξης και παροχής πυρών ακριβείας και συνδυασμό G-3A3/HK-79 για τον βομβιδοβολιστή. Η συγκεκριμένη πρόταση πέραν της αυξημένης ισχύος πυρός που προσδίδουν στην ομάδα η ύπαρξη 2 πολυβόλων, 2 οπλοπολυβόλων και 2 βομβιδοβόλων, καταργεί την ανάγκη ύπαρξης εξειδικευμένου ακροβολιστή καθώς αυτόν τον ρόλο θα τον καλύπτουν τα HK-11 που λόγω της βαρειάς τους κάννης και του συστήματος απόσβεσης ανάκρουσης προσφέρονται για πυρά ακριβείας περισσότερο από το απλό G-3A3 εφοδιασμένο με σκοπευτική διόπτρα. Εννοείται πως ανάλογη πρέπει να είναι η εκπαίδευση που πρέπει να δωθεί στους οπλοπολυβολητές-ακροβολιστές ώστε να μεγιστοποιηθεί η απόδοση του προτεινόμενου σχήματος. Από κει και πέρα απαιτείται ο εφοδιασμός του τυφεκιοφόρου με ένα σύγχρονο τυφέκιο μάχης που δεδομένης της οικονομικής στενότητας δεν μπορεί να προέλθει παρά μόνο από τον εκσυγχρονισμό του G-3. Πτυσσόμενο “σπαστό” κοντάκι από το G-36, ράγα Picattiny, σκοπευτικά red tot, κάθετη χειρολαβή επί του όπλου, νέα ξιφολόγχη και νέο δίποδο είναι το μίνιμουμ του προτεινόμενου εκσυγχρονισμού, σε συνδυασμό με θερμικά σκοπευτικά για μάχη σε συνθήκες σκότους. Το πεζικό οφείλει επίσης να εκσυγρονίσει την Α/Τ άμυνα του με συστήματα ικανά να προσβάλλουν ποικιλία στόχων και όχι απλώς τεθωρακισμένων. Αναφέρεται ο αμερικανικής κατασκευής φορητός εκτοξευτής ρουκετών SMAW που με τη σειρά του προέρχεται από το Ισραηλινό B-300 με ικανότητα βολής πυρομαχικών HEDP(High Explosive, Dual Purpose ), HEAA( High Explosive Anti-Armor ) και NE εναντίον σπηλαίων και καταφυγίων. Σε επίπεδο ομάδος είναι απαραίτητη η διάθεση συστημάτων όπως το Σουηδικό ΑΤ-4 που προσφέρεται με κεφαλή HEAT διπλού ρόλου εναντίον αρμάτων και οχυρώσεων(HEDP 502) ή με κεφαλή κατά οικοδομημάτων με δύο εν σειρά εκρηκτικές κεφαλές. Εξαιρετική επιλογή θα αποτελούσε το Ρωσικής κατασκευής ενεργό φλογοβόλο( σύμφωνα με την επίσημη ορολογία) RPO-M Shmel-M διαμετρήματος 90 mm, βάρους 8,8 κιλών και δραστικό βεληνεκές τα 1700 μέτρα. Το σύστημα δύναται να βάλει τριών ειδών ρουκέτες:μια με θερμοβαρική κεφαλή, μια με εμπρηστική κεφαλή και μια με καπνογόνο κεφαλή. Ειδικά η πρώτη έχει τρομερά αποτελέσματα επί του στόχου ισοδύναμα με αυτά μιας οβίδας πυροβολικού των 152 mm!
Τέλος είναι απαραίτητο το ΣΥΝΟΛΟ των ατομικών και ομαδικών όπλων υποστήριξης να αποκτήσει θερμικά σκοπευτικά που θα τους προσδώσουν ικανότητα διεξαγωγής νυχτερινού αγώνα.
Το πεζικό είναι ανάγκη να αναβαθμίσει την ικανότητα μεταφοράς του μέσω ενός προγράμματος αναβάθμισης/εκσυγχρονισμού του υφιστάμενου στόλου οχημάτων και πιο συγκεκριμένα των ΤΟΜΠ “ΛΕΩΝΙΔΑΣ” και των M-113. Τα BMP-1 καλό είναι να αρκεστούν σε ένα πρόγραμμα γενικής συντήρησης/επισκευής καθώς λόγω παλαιότητας κάθε σκέψη εκσυγχρονισμού τους θα ήταν μη ρεαλιστική. Όσον αφορά τα Μ-113 καλό θα ήταν να αναβαθμιστούν με το πακέτο που πρωθεί η Ισραηλινή ΝIMDA που τοποθετεί νέο κινητήρα Detroit Diesel 6V53T που αποδίδει 300hp με πλήρως αυτοματοποιημένο κιβώτιο Alison 3000, ενισχυμένη ανάρτηση, νέο σύστημα ψύξεως, πρόσθετους αποσβεστήρες κραδασμών, εσωτερικές δεξαμενές καυσίμων, νέα χειριστήρια και ολοκληρωμένο πακέτο σύγχρονης θωράκισης της Rafael. Το όχημα θα μπορούσε επίσης να εξοπλιστεί με κάποιον τηλεχειριζόμενο σταθμό οπλισμού όπως ο επίσης Ισραηλινής προέλευσης σταθμός της Rafael με ικανότητα μεταφορά πέραν του σκοπευτικού συστήματος πυροβόλου ΜΚ44 Bushmaster των 30 mm,ομοαξοανικού πολυβόλου των 7,62 mm και διπλού εκτοξευτή βλημάτων Spike-LR με βεληνεκές 4000 μέτρα. Ο εκσυγχρονισμός των οχημάτων σε οπλισμό δεν είναι ανάγκη να περιλαμβάνει το σύνολο τους αλλά τη δημιουργία ενός μίγματος ΤΟΜΑ/ΤΟΜΠ σε αναλογία 1:1 ή 3:2 με τα ΤΟΜΠ να αρκούνται στην υιοθέτηση ενός STAMP με πολυβόλο των 12,7 χλστ και τα ανάλογα σκοπευτικά
Όσον αφορά τα “ΛΕΩΝΙΔΑΣ”, προτείνονται οι ίδιες κατευθυντήριες γραμμές εκσυγχρονισμού με σειρά προτεραιότητας σε θωράκιση, ευκινησία και οπλισμό που θα τα μετατρέψει σε ένα σύγχρονο μέσο διεξαγωγής μηχανοκίνητων επιχειρήσεων.
Πρέπει επίσης να τρέξει ένα πρόγραμμα εκσυγρονισμού των VBL, κάτι που από όσο είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε είναι στις προθέσεις του ΓΕΣ. Ο εκσυγχρονισμός θα μπορούσε να περιλαμβάνει ένα μίνι-STAMP τοποθετημένο επί της οροφής του οχήματος εφοδιασμένου με πολυβόλο των 12,7 χλστ που θα επιτρέψει στον χειριστή να το χειρίζεται με ασφάλεια από το εσωτερικό του οχήματος. Ένα μέρος των οχημάτων μπορεί να εφοδιαστεί με τετραπλό εκτοξευτή βλημάτων Kornet-E αναβαθμίζοντας κατακόρυφα την μαχητική αξία του οχήματος.
Επίσης πρέπει σε κάθε τάγμα πεζικού να αποδωθούν τουλάχιστον 4 φορητά ή εποχούμενα συστήματα A/Α ΚΒ Stinger με θερμικό σκοπευτικό AN/PAS-18(για πρόσδωση ικανότητας βολής την νύχτα) που θα σχηματίσουν Διμοιρία Αντιαεροπορικών ενταγμένης στον ΛΥΤ.
Αν πάμε στο Όπλο των τεθωρακισμένων η κατάσταση κρίνεται σε γενικές γραμμές ικανοποιητική.Κάποια στιγμή όμως τα M-48A5 MOLF θα πρέπει να αντικατασταθούν από LEOPARD-1 με παράλληλη εφαρμογή κάποιου προγράμματος εκσυγρονισμούς του τελευταίου ενδεικτικά με ισχυρότερη θωράκιση στα πρότυπα των καναδικών LEO-1 C2 με πρόσθετη θωράκιση MEXAS,τοποθέτηση κάποιας θερμικής κάμερας όπως η Ophelios και κυρίως η πιστοποίηση κάποιου κατευθυνόμενου βλήματος όπως το Ισραηλινό LAHAT που προσφέρεται και σε έκδοση εκτόξευσης από πυροβόλο άρματος. Το τελευταίο είναι όπλο ημιενεργού καθοδήγησης laser ,επιτυγχάνει εμβέλεια 8 Km και δύναται να διατρήσει θώρακα πάχους 800 χλστ ομογενούς χάλυβα ενώ διαθέτει διπλή εν σειρά κεφαλή για κατανίκηση θωράκισης ERA. Η πιστοποίηση βέβαια του βλήματος θα απαιτήσει την εγκατάσταση κάποιου καταδείκτη λέηζερ επί των αρμάτων ενώ ενδιάφερον εμφανίζεται το σενάριο της έμμεσης εμπλοκής του στόχου με καθοδήγηση από εξωτερικό καταδείκτη laser. Σημαντική για τα δεδομένα του Αιγαίου θα ήταν η δημιουργία στις νησιωτικές ΕΜΑ οργανικών ιλών ή ουλαμών(σε επίπεδο ΙΜΑ) τεθωρακισμένων οχημάτων υποστήριξης όπως το Ρωσικό BMPT “Terminator”. Τα τελευταία είναι στην ουσία οχήματα παροχής πυρών υποστήριξης βασιζόμενα σε σασί άρματος μάχης Τ-72, απαύγασμα της Ρωσικής εμπειρίας στην Τσετσενία, όπου τα Ρωσικά άρματα αντιμετώπισαν ποικιλία απειλών και υπέστησαν βαρειές απώλειες. Ο οπλισμός τους είναι εντυπωσιακός και περιλαμβάνει 2 πυροβόλα 2Α42 διαμετρήματος 30 χλστ, 2 πολυβομβιδιβόλα AG-17 των 30 χλστ, 4 Α/Τ ΚΒ Ataka(με συνολική αναχορηγία 16 βλημάτων) με βεληνεκές 6-8 Km(ανάλογα με την έκδοση) και ποικιλία κεφαλών (αντιαρματική, θερμοβαρική, αντιελικοπτεριακή) και 1 πολυβόλο PKTM των 7,62 mm. Στην ουσία το Terminator αποτελεί ένα “πολυεργαλείο” συνοδεύωντας τα άρματα μάχης και το μ/κ πεζικό στα πλαίσια τακτικών συγκροτημάτων, αντιμετωπίζοντας ευρύ φάσμα απειλών και μεγιστοποιώντας έτσι την επιχειρησιακή τους απόδοση.
Τέλος είναι απαραίτητο το ΣΥΝΟΛΟ των ατομικών και ομαδικών όπλων υποστήριξης να αποκτήσει θερμικά σκοπευτικά που θα τους προσδώσουν ικανότητα διεξαγωγής νυχτερινού αγώνα.
Το πεζικό είναι ανάγκη να αναβαθμίσει την ικανότητα μεταφοράς του μέσω ενός προγράμματος αναβάθμισης/εκσυγχρονισμού του υφιστάμενου στόλου οχημάτων και πιο συγκεκριμένα των ΤΟΜΠ “ΛΕΩΝΙΔΑΣ” και των M-113. Τα BMP-1 καλό είναι να αρκεστούν σε ένα πρόγραμμα γενικής συντήρησης/επισκευής καθώς λόγω παλαιότητας κάθε σκέψη εκσυγχρονισμού τους θα ήταν μη ρεαλιστική. Όσον αφορά τα Μ-113 καλό θα ήταν να αναβαθμιστούν με το πακέτο που πρωθεί η Ισραηλινή ΝIMDA που τοποθετεί νέο κινητήρα Detroit Diesel 6V53T που αποδίδει 300hp με πλήρως αυτοματοποιημένο κιβώτιο Alison 3000, ενισχυμένη ανάρτηση, νέο σύστημα ψύξεως, πρόσθετους αποσβεστήρες κραδασμών, εσωτερικές δεξαμενές καυσίμων, νέα χειριστήρια και ολοκληρωμένο πακέτο σύγχρονης θωράκισης της Rafael. Το όχημα θα μπορούσε επίσης να εξοπλιστεί με κάποιον τηλεχειριζόμενο σταθμό οπλισμού όπως ο επίσης Ισραηλινής προέλευσης σταθμός της Rafael με ικανότητα μεταφορά πέραν του σκοπευτικού συστήματος πυροβόλου ΜΚ44 Bushmaster των 30 mm,ομοαξοανικού πολυβόλου των 7,62 mm και διπλού εκτοξευτή βλημάτων Spike-LR με βεληνεκές 4000 μέτρα. Ο εκσυγχρονισμός των οχημάτων σε οπλισμό δεν είναι ανάγκη να περιλαμβάνει το σύνολο τους αλλά τη δημιουργία ενός μίγματος ΤΟΜΑ/ΤΟΜΠ σε αναλογία 1:1 ή 3:2 με τα ΤΟΜΠ να αρκούνται στην υιοθέτηση ενός STAMP με πολυβόλο των 12,7 χλστ και τα ανάλογα σκοπευτικά
Όσον αφορά τα “ΛΕΩΝΙΔΑΣ”, προτείνονται οι ίδιες κατευθυντήριες γραμμές εκσυγχρονισμού με σειρά προτεραιότητας σε θωράκιση, ευκινησία και οπλισμό που θα τα μετατρέψει σε ένα σύγχρονο μέσο διεξαγωγής μηχανοκίνητων επιχειρήσεων.
Πρέπει επίσης να τρέξει ένα πρόγραμμα εκσυγρονισμού των VBL, κάτι που από όσο είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε είναι στις προθέσεις του ΓΕΣ. Ο εκσυγχρονισμός θα μπορούσε να περιλαμβάνει ένα μίνι-STAMP τοποθετημένο επί της οροφής του οχήματος εφοδιασμένου με πολυβόλο των 12,7 χλστ που θα επιτρέψει στον χειριστή να το χειρίζεται με ασφάλεια από το εσωτερικό του οχήματος. Ένα μέρος των οχημάτων μπορεί να εφοδιαστεί με τετραπλό εκτοξευτή βλημάτων Kornet-E αναβαθμίζοντας κατακόρυφα την μαχητική αξία του οχήματος.
Επίσης πρέπει σε κάθε τάγμα πεζικού να αποδωθούν τουλάχιστον 4 φορητά ή εποχούμενα συστήματα A/Α ΚΒ Stinger με θερμικό σκοπευτικό AN/PAS-18(για πρόσδωση ικανότητας βολής την νύχτα) που θα σχηματίσουν Διμοιρία Αντιαεροπορικών ενταγμένης στον ΛΥΤ.
Αν πάμε στο Όπλο των τεθωρακισμένων η κατάσταση κρίνεται σε γενικές γραμμές ικανοποιητική.Κάποια στιγμή όμως τα M-48A5 MOLF θα πρέπει να αντικατασταθούν από LEOPARD-1 με παράλληλη εφαρμογή κάποιου προγράμματος εκσυγρονισμούς του τελευταίου ενδεικτικά με ισχυρότερη θωράκιση στα πρότυπα των καναδικών LEO-1 C2 με πρόσθετη θωράκιση MEXAS,τοποθέτηση κάποιας θερμικής κάμερας όπως η Ophelios και κυρίως η πιστοποίηση κάποιου κατευθυνόμενου βλήματος όπως το Ισραηλινό LAHAT που προσφέρεται και σε έκδοση εκτόξευσης από πυροβόλο άρματος. Το τελευταίο είναι όπλο ημιενεργού καθοδήγησης laser ,επιτυγχάνει εμβέλεια 8 Km και δύναται να διατρήσει θώρακα πάχους 800 χλστ ομογενούς χάλυβα ενώ διαθέτει διπλή εν σειρά κεφαλή για κατανίκηση θωράκισης ERA. Η πιστοποίηση βέβαια του βλήματος θα απαιτήσει την εγκατάσταση κάποιου καταδείκτη λέηζερ επί των αρμάτων ενώ ενδιάφερον εμφανίζεται το σενάριο της έμμεσης εμπλοκής του στόχου με καθοδήγηση από εξωτερικό καταδείκτη laser. Σημαντική για τα δεδομένα του Αιγαίου θα ήταν η δημιουργία στις νησιωτικές ΕΜΑ οργανικών ιλών ή ουλαμών(σε επίπεδο ΙΜΑ) τεθωρακισμένων οχημάτων υποστήριξης όπως το Ρωσικό BMPT “Terminator”. Τα τελευταία είναι στην ουσία οχήματα παροχής πυρών υποστήριξης βασιζόμενα σε σασί άρματος μάχης Τ-72, απαύγασμα της Ρωσικής εμπειρίας στην Τσετσενία, όπου τα Ρωσικά άρματα αντιμετώπισαν ποικιλία απειλών και υπέστησαν βαρειές απώλειες. Ο οπλισμός τους είναι εντυπωσιακός και περιλαμβάνει 2 πυροβόλα 2Α42 διαμετρήματος 30 χλστ, 2 πολυβομβιδιβόλα AG-17 των 30 χλστ, 4 Α/Τ ΚΒ Ataka(με συνολική αναχορηγία 16 βλημάτων) με βεληνεκές 6-8 Km(ανάλογα με την έκδοση) και ποικιλία κεφαλών (αντιαρματική, θερμοβαρική, αντιελικοπτεριακή) και 1 πολυβόλο PKTM των 7,62 mm. Στην ουσία το Terminator αποτελεί ένα “πολυεργαλείο” συνοδεύωντας τα άρματα μάχης και το μ/κ πεζικό στα πλαίσια τακτικών συγκροτημάτων, αντιμετωπίζοντας ευρύ φάσμα απειλών και μεγιστοποιώντας έτσι την επιχειρησιακή τους απόδοση.
Απο πολλούς η απόσυρση του βαρύτερα θωρακισμένου M-60 A3 από τις τάξεις του ΕΣ ήταν μια λάθος επιλογή. Επί της παρούσης 92 περίπου οχήματα βρίσκονται σε καθεστώς ημι-ενεργού υπηρεσίας
Τα προβλήματα υποστήριξης πουν προκύπτουν από την είσοδο ενός ακόμα τύπου οπλικού συστήματος σε ελληνική υπηρεσία και μάλιστα διαφορετικής φιλοσοφίας, μπορούν να ξεπεραστούν, όπως έχει δείξει η μέχρι τώρα εμπειρία από την αξιοποίηση ανατολικής προέλευσης οπλικών συστημάτων και επιδεικνύεται χαρακτηριστικά από τη μίξη οχημάτων Μ-113 και BMP-1 στις μονάδες της ΑΣΔΕΝ.
Όπως γράψαμε και σε προηγούμενο άρθρο μας το μηχανικό μάχης οφείλει να εκσυγχρονίσει το εξοπλισμό του με σύγχρονες αντιελικοπτερικές νάρκες(προτείναμε την βουλγαρικής κατασκευής AHM-200) με στόχο την αδρανοποίηση πιθανών ΖΠ, συστήματα ταχείας στρώσης ναρκοπεδίων με νάρκες Α/Τ και κατά προσωπικού όπως το Minotaur και ΤΟΜΜΧ κατά προτίμηση επί σασί άρματος LEOPARD-1 για επίτευξη ομοιοτυπίας. Επίσης θα πρέπει το μηχανικό να είναι σε θέση να ενισχύσει άμεσα την άμυνα των νήσων σε περίοδο κρίσης με στρώση ναρκοπεδίων, κατασκευής/ενίσχυσης πρόχειρων θέσεων μάχης, τοποθέτηση συρματοπλεγμάτων και κωλυμάτων σε πιθανούς αιγιαλούς απόβασης ενώ ένα πρόγραμμα που μπορεί να υλοποιηθεί από κοινού με την εγχώρια βιομηχανία είναι η ανάπτυξη μέσων και τεχνολογιών για γρήγορη ανάπτυξη στοιχειωδών προκατασκευασμένων οχυρώσεων προς άμεση ενίσχυση απειλούμενων σημείων.
Ιδιαίτερης αναφοράς πρέπει να γίνει στο όπλο των Διαβιβάσεων που πρέπει να εκσυγχρονίσει το υλικό του, τόσο στους τομείς των επικοινωνιών όσο και σε αυτόν της επιτήρησης και του ηλεκτρονικού πολέμου. Αρχίζωντας από τον τομέα των επικοινωνιών απαιτείται η δημιουργία ενός σύγχρονου και ολοκληρωμένου συστήματος C4ISTAR που θα παρέχει ενοποιημένη τακτική εικόνα σε πραγματικό χρόνο στα κέντρα διοίκησης και ελέγχου, ανθεκτικού στις βέβαιες απόπειρες πρόκλησης δυσλειτουργειών με μπαράζ ηλεκτρονικού πολέμου αλλά και κυβερνοπολέμου εκ μέρους του αντιπάλου. Το C4ISTAR αποτελεί στην ουσία ένα δίκτυο διοίκησης, ελέγχου, επικοινωνιών, υπολογιστών, πληροφοριών, επιτήρησης ,πρόσκτησης στόχου και αναγνώρισης πάνω στο οποίο “κουμπώνουν” όλα τα αντίστοιχα μέσα επιτρέπωντας στην διοίκηση να ενημερώνεται σε πραγματικό χρόνο για τις επιχειρήσεις, συμβάλλοντας στην εξαγωγή σωστών συμπερασμάτων και έκδοσης αντίστοιχων διαταγών ενώ παράλληλα επιτρέπει την στοχοποίηση των εχθρικών δυνάμεων από τα ημέτερα μέσα εκπομπής πυρός. Όσον αφορά τον ΗΠ απαιτούνται νέα συστήματα ΗΠ ικανά να εντοπίζουν, να κατηγοριοποιούν απειλές και να τις παρεμβάλλουν αποτελεσματικά. Η Ελληνικό εταιρεία ΕΠΟΣ έχει αναπτύξει το σύστημα DARE-J που επιδείχθηκε στο ΓΕΕΘΑ και απέσπασε κολακευτικά σχόλια. Λόγω της διαβαθμισμένης φύσης του προγράμματος καλό θα ήταν να μην επεκταθούμε περισσότερο.
Όπως γράψαμε και σε προηγούμενο άρθρο μας το μηχανικό μάχης οφείλει να εκσυγχρονίσει το εξοπλισμό του με σύγχρονες αντιελικοπτερικές νάρκες(προτείναμε την βουλγαρικής κατασκευής AHM-200) με στόχο την αδρανοποίηση πιθανών ΖΠ, συστήματα ταχείας στρώσης ναρκοπεδίων με νάρκες Α/Τ και κατά προσωπικού όπως το Minotaur και ΤΟΜΜΧ κατά προτίμηση επί σασί άρματος LEOPARD-1 για επίτευξη ομοιοτυπίας. Επίσης θα πρέπει το μηχανικό να είναι σε θέση να ενισχύσει άμεσα την άμυνα των νήσων σε περίοδο κρίσης με στρώση ναρκοπεδίων, κατασκευής/ενίσχυσης πρόχειρων θέσεων μάχης, τοποθέτηση συρματοπλεγμάτων και κωλυμάτων σε πιθανούς αιγιαλούς απόβασης ενώ ένα πρόγραμμα που μπορεί να υλοποιηθεί από κοινού με την εγχώρια βιομηχανία είναι η ανάπτυξη μέσων και τεχνολογιών για γρήγορη ανάπτυξη στοιχειωδών προκατασκευασμένων οχυρώσεων προς άμεση ενίσχυση απειλούμενων σημείων.
Ιδιαίτερης αναφοράς πρέπει να γίνει στο όπλο των Διαβιβάσεων που πρέπει να εκσυγχρονίσει το υλικό του, τόσο στους τομείς των επικοινωνιών όσο και σε αυτόν της επιτήρησης και του ηλεκτρονικού πολέμου. Αρχίζωντας από τον τομέα των επικοινωνιών απαιτείται η δημιουργία ενός σύγχρονου και ολοκληρωμένου συστήματος C4ISTAR που θα παρέχει ενοποιημένη τακτική εικόνα σε πραγματικό χρόνο στα κέντρα διοίκησης και ελέγχου, ανθεκτικού στις βέβαιες απόπειρες πρόκλησης δυσλειτουργειών με μπαράζ ηλεκτρονικού πολέμου αλλά και κυβερνοπολέμου εκ μέρους του αντιπάλου. Το C4ISTAR αποτελεί στην ουσία ένα δίκτυο διοίκησης, ελέγχου, επικοινωνιών, υπολογιστών, πληροφοριών, επιτήρησης ,πρόσκτησης στόχου και αναγνώρισης πάνω στο οποίο “κουμπώνουν” όλα τα αντίστοιχα μέσα επιτρέπωντας στην διοίκηση να ενημερώνεται σε πραγματικό χρόνο για τις επιχειρήσεις, συμβάλλοντας στην εξαγωγή σωστών συμπερασμάτων και έκδοσης αντίστοιχων διαταγών ενώ παράλληλα επιτρέπει την στοχοποίηση των εχθρικών δυνάμεων από τα ημέτερα μέσα εκπομπής πυρός. Όσον αφορά τον ΗΠ απαιτούνται νέα συστήματα ΗΠ ικανά να εντοπίζουν, να κατηγοριοποιούν απειλές και να τις παρεμβάλλουν αποτελεσματικά. Η Ελληνικό εταιρεία ΕΠΟΣ έχει αναπτύξει το σύστημα DARE-J που επιδείχθηκε στο ΓΕΕΘΑ και απέσπασε κολακευτικά σχόλια. Λόγω της διαβαθμισμένης φύσης του προγράμματος καλό θα ήταν να μην επεκταθούμε περισσότερο.
Επίσης θα πρέπει η διοίκηση κάθε ΑΔΤΕ και η ΣΔΙ στη ζώνη ευθύνης της να επαυξήσει τις δυνατότητες επιτήρησης με τη χρήση UAV, τόσο TUAV όσο και MALE. Εκτιμάται πως η διάθεση ενός λόχου ανά ΑΔΤΕ είναι και επιβεβλημένη επιχειρησιακά και εφικτή οικονομικά. Η Ελληνική αμυντική βιομηχανία και πιο συγκεκριμένα η BSK Defense παρουσίασε πρόσφατα ένα μοντέλο TUAV το PHAETHON σε δύο εκδόσεις, την έκδοση G και την έκδοση J.
Η πρώτη ανήκει στην κατηγορία των TUAV με μήκος 2,2 μέτρα, εκπέτασμα πτερυγών 3,8 μέτρα, βάρους 45 κιλών, αυτονομία 3,6 ωρών και εμβέλεια 100 χιλιομέτρων. Το σύστημα εκτοξεύεται από πνευματικό καταπέλτη και μπορεί να μεταφέρει ποικιλία αισθητήρων όπως θερμικές ή υπέρυθρες κάμερες και μπορεί να μεταδώσει απευθείας δεδομένα σε επίγειο σταθμό ελέγχου.
Η δεύτερη είναι μικρότερη σε μέγεθος με μήκος 2,2 μέτρα, εκπέτασμα πτερυγών 2,2 μέτρα, βάρους 23 κιλών, αυτονομίας 1 ώρας και εμβέλεια 100 χιλιομέτρων. Το σύστημα μπορεί να αναπτύξει ταχύτητα 460 Km/h με επιχειρησιακή οροφή τα 20000 πόδια και εκτοξεύεται επίσης από πνευματικό καταπέλτη.
Η ίδια εταιρεία έχει παρουσιάσει και ένα τύπο Mini-UAV, το IDEON με ικανότητα μεταφοράς φορτίου(π.χ κάμερας) βάρους 1,5 κιλών. Το σύστημα έχει μήκος 1,6 μέτρα, εκπέτασμα πτερυγών 2 μέτρα, βάρος 7 κιλά, αυτονομία 1,6 ωρών και εμβέλεια 35 χιλιομέτρων.
Σε στάδιο ανάπτυξης βρίσκεται ένας ακόμα τύπος Mini-UAV το Kyon. Περισσότερες πληροφορίες δεν είναι διαθέσιμες παρά μόνο ότι εκτοξεύεται με το χέρι και μεταφέρει φορτίο άνω του ενός κιλού.
Τα Mini-UAV κρίνονται ιδανικά για επιχειρησιακή αξιοποίηση σε επίπεδο τάγματος ή και λόχου καθώς δύνανται να μεταφέρουν στην διοίκηση πολύτιμες πληροφορίες ενώ λόγω του μικρού οπτικού τους ίχνους είναι δύσκολο να εντοπισθούν και να καταρριφθούν.
Η εταιρεία αναπτύσσει ένα UAV της κατηγορίας MALE, το EREVOS με αξιόλογες υποσχόμενες επιδόσεις. Πιο συγκεκριμένα μιλάμε για σύστημα συνολικού μήκους 6 μέτρων, με εκπέτασμα πτερυγών τα 11 μέτρα, βάρος άνω των 500 κιλών και διάρκεια πτήσης άνω των 20 ωρών. Το ΕΡΕΒΟΣ με τις υποσχόμενες επιδόσεις του δύναται να αποτελέσει την “κορυφή της πυραμίδας” στα συστήματα τακτικής αναγνώρισης και επιτήρησης ολοκληρώνοντας το δίκτυ επιτήρησης από κοινού με τα επίγεια μέσα όπως τα ραντάρ επιτήρησης εδάφους B0R A-550 κτλ αρκεί φυσικά να είναι ολοκληρωμένο στο σύστημα C4ISTAR.
Λόγω της απομείωσης της αριθμητικής οροφής των μονάδων του στρατού εκστρατείας που σταθμεύουν στα νησιά, απαιτούνται δύο πράγματα:αφενώς η διαρκή προσπάθεια για επανεκπαίδευση και αξιοποίηση της εφεδρείας, αφετέρου η ανάγκη για ριζικό μετασχηματισμό της Εθνοφυλακής. Θα θέλαμε να μιλήσουμε λίγο περισσότερο για αυτό το τελευταίο. Καταρχήν πρέπει να επανέρθει ουσιαστικά και όχι απλώς τυπικά ο στρατιωτικός πειθαρχικός και ποινικός κώδικας στην άσκηση ελέγχου επί των εθνοφυλάκων ώστε να μην παρουσιάζουν την σε κάποιο βαθμό απαράδεκτη εικόνα που εμφανίζουν σήμερα με την μη ανταπόκριση τους σε εκπαιδευτικές δραστηριότητες, την μη τήρηση των σχετικών διαταγών κτλ. Ταυτόχρονα πρέπει να δοθούν επιπλέον ηθικά αλλά και υλικά κίνητρα στους εθνοφύλακες ωστέ αυτοί να μετέχουν με ζήλο στην εκπαιδευτική διαδικασία και να ανέλθει συνολικά το επίπεδο του σώματος. Κατά δεύτερον προτείνεται η πρικοδότηση της εθνοφυλακής με υλικό και μέσα που θα την κάνουν να ξεφύγει από το επίπεδο μιας ελαφράς δύναμης πεζικού και θα την μετατρέψουν σε μια δύναμη, ικανής να εκτελεί την αποστολή της στατικής άμυνας με αξιώσεις. Για να γίνουμε πιο συγκεκριμένοι, υλικό που αποσύρεται από τις μονάδες πρώτης γραμμής(π.χ άρματα μάχης Μ48Α5 MOLF,Μ60Α1/Α3,πυροβόλα M-101,M-114) μπορούν να εξοπλίσουν κατά τόπους μονάδες ή υπομονάδες εθνοφυλακής.Στις τάξεις των εθνοφυλάκων υπάρχουν άτομα που κατά τη διάρκεια της θητείας τους είχαν υπηρετήσει και εκπαιδευτεί στα αντίστοιχα όπλα και μέσα και έτσι η επιχειρησιακή τους αξιοποίηση, έστω σε βασικό βαθμό, δεν πρέπει να θεωρείται εξεζητημένη υπόθεση. Η φύλαξη και συντήρηση του υλικού θα γίνεται σε παρακείμενες μονάδες και οι εθνοφύλακες θα καλούνται να τα επανδρώσουν μόνο κατά την διάρκεια εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων/ασκήσεων ή επιχειρησιακής κινητοποίησης.
Η πρώτη ανήκει στην κατηγορία των TUAV με μήκος 2,2 μέτρα, εκπέτασμα πτερυγών 3,8 μέτρα, βάρους 45 κιλών, αυτονομία 3,6 ωρών και εμβέλεια 100 χιλιομέτρων. Το σύστημα εκτοξεύεται από πνευματικό καταπέλτη και μπορεί να μεταφέρει ποικιλία αισθητήρων όπως θερμικές ή υπέρυθρες κάμερες και μπορεί να μεταδώσει απευθείας δεδομένα σε επίγειο σταθμό ελέγχου.
Η δεύτερη είναι μικρότερη σε μέγεθος με μήκος 2,2 μέτρα, εκπέτασμα πτερυγών 2,2 μέτρα, βάρους 23 κιλών, αυτονομίας 1 ώρας και εμβέλεια 100 χιλιομέτρων. Το σύστημα μπορεί να αναπτύξει ταχύτητα 460 Km/h με επιχειρησιακή οροφή τα 20000 πόδια και εκτοξεύεται επίσης από πνευματικό καταπέλτη.
Η ίδια εταιρεία έχει παρουσιάσει και ένα τύπο Mini-UAV, το IDEON με ικανότητα μεταφοράς φορτίου(π.χ κάμερας) βάρους 1,5 κιλών. Το σύστημα έχει μήκος 1,6 μέτρα, εκπέτασμα πτερυγών 2 μέτρα, βάρος 7 κιλά, αυτονομία 1,6 ωρών και εμβέλεια 35 χιλιομέτρων.
Σε στάδιο ανάπτυξης βρίσκεται ένας ακόμα τύπος Mini-UAV το Kyon. Περισσότερες πληροφορίες δεν είναι διαθέσιμες παρά μόνο ότι εκτοξεύεται με το χέρι και μεταφέρει φορτίο άνω του ενός κιλού.
Τα Mini-UAV κρίνονται ιδανικά για επιχειρησιακή αξιοποίηση σε επίπεδο τάγματος ή και λόχου καθώς δύνανται να μεταφέρουν στην διοίκηση πολύτιμες πληροφορίες ενώ λόγω του μικρού οπτικού τους ίχνους είναι δύσκολο να εντοπισθούν και να καταρριφθούν.
Η εταιρεία αναπτύσσει ένα UAV της κατηγορίας MALE, το EREVOS με αξιόλογες υποσχόμενες επιδόσεις. Πιο συγκεκριμένα μιλάμε για σύστημα συνολικού μήκους 6 μέτρων, με εκπέτασμα πτερυγών τα 11 μέτρα, βάρος άνω των 500 κιλών και διάρκεια πτήσης άνω των 20 ωρών. Το ΕΡΕΒΟΣ με τις υποσχόμενες επιδόσεις του δύναται να αποτελέσει την “κορυφή της πυραμίδας” στα συστήματα τακτικής αναγνώρισης και επιτήρησης ολοκληρώνοντας το δίκτυ επιτήρησης από κοινού με τα επίγεια μέσα όπως τα ραντάρ επιτήρησης εδάφους B0R A-550 κτλ αρκεί φυσικά να είναι ολοκληρωμένο στο σύστημα C4ISTAR.
Λόγω της απομείωσης της αριθμητικής οροφής των μονάδων του στρατού εκστρατείας που σταθμεύουν στα νησιά, απαιτούνται δύο πράγματα:αφενώς η διαρκή προσπάθεια για επανεκπαίδευση και αξιοποίηση της εφεδρείας, αφετέρου η ανάγκη για ριζικό μετασχηματισμό της Εθνοφυλακής. Θα θέλαμε να μιλήσουμε λίγο περισσότερο για αυτό το τελευταίο. Καταρχήν πρέπει να επανέρθει ουσιαστικά και όχι απλώς τυπικά ο στρατιωτικός πειθαρχικός και ποινικός κώδικας στην άσκηση ελέγχου επί των εθνοφυλάκων ώστε να μην παρουσιάζουν την σε κάποιο βαθμό απαράδεκτη εικόνα που εμφανίζουν σήμερα με την μη ανταπόκριση τους σε εκπαιδευτικές δραστηριότητες, την μη τήρηση των σχετικών διαταγών κτλ. Ταυτόχρονα πρέπει να δοθούν επιπλέον ηθικά αλλά και υλικά κίνητρα στους εθνοφύλακες ωστέ αυτοί να μετέχουν με ζήλο στην εκπαιδευτική διαδικασία και να ανέλθει συνολικά το επίπεδο του σώματος. Κατά δεύτερον προτείνεται η πρικοδότηση της εθνοφυλακής με υλικό και μέσα που θα την κάνουν να ξεφύγει από το επίπεδο μιας ελαφράς δύναμης πεζικού και θα την μετατρέψουν σε μια δύναμη, ικανής να εκτελεί την αποστολή της στατικής άμυνας με αξιώσεις. Για να γίνουμε πιο συγκεκριμένοι, υλικό που αποσύρεται από τις μονάδες πρώτης γραμμής(π.χ άρματα μάχης Μ48Α5 MOLF,Μ60Α1/Α3,πυροβόλα M-101,M-114) μπορούν να εξοπλίσουν κατά τόπους μονάδες ή υπομονάδες εθνοφυλακής.Στις τάξεις των εθνοφυλάκων υπάρχουν άτομα που κατά τη διάρκεια της θητείας τους είχαν υπηρετήσει και εκπαιδευτεί στα αντίστοιχα όπλα και μέσα και έτσι η επιχειρησιακή τους αξιοποίηση, έστω σε βασικό βαθμό, δεν πρέπει να θεωρείται εξεζητημένη υπόθεση. Η φύλαξη και συντήρηση του υλικού θα γίνεται σε παρακείμενες μονάδες και οι εθνοφύλακες θα καλούνται να τα επανδρώσουν μόνο κατά την διάρκεια εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων/ασκήσεων ή επιχειρησιακής κινητοποίησης.
Θεωρείται αδιανόητο για μια νησιωτική χώρα να στερούνται οι ΕΕΔ μικρών ναυτικών μέσων σε επίπεδο ΑΣΔΕΝ
Θα σταθούμε λίγο περισσότερο στο θέμα της επαύξησης της ικανότητας αλληλουποστήριξης των νησιών σε περίπτωση εχθρικής επίθεσης σε κάποιο από αυτά. Πέραν της ενίσχυσης του πυροβολικού με συστήματα μακρού βεληνεκούς όπως αναφέρθηκε παραπάνω κρίσιμης σημασίας είναι τα βήματα που πρέπει να γίνουν προς κάποιες κατευθύνσεις.
Καταρχήν επείγει ο εκσυγχρονισμός των τοπικών ΜΑΚ και η απαγκίστρωση τους από το δόγμα του στατικού πολέμου στο οποίο είναι εγκλωβισμένες. Καθήκον τους είναι ο ανορθόδοξος πόλεμος σε ξηρά και θάλασσα. Πέραν της ενισχύσεως του με προσωπικό και της αναβάθμισης της εκπαίδευσης τους προτείνεται ο εξοπλισμός τους με νέα σκάφη μεταφοράς,διείσδυσης και κρούσης. Αξίζει πιστεύουμε να μελετηθούν οι προτάσεις της Γαλλικής CMN με το DV33 και της Βρετανικής XSMGX Defence με το Interceptor XSR.Ξεκινώντας με το πρώτο έχουμε να αναφέρουμε τα εξής στοιχεία:Πρόκειται για σκάφος σύγχρονης σχεδίασης,εκτοπίσματος 85 τόννων.με μέγιστη ταχύτητα 45 κόμβων και με ισχυρότατο για το μέγεθος του οπλισμό που μπορεί να περιλαμβάνει σταθεροποιούμενο τηλεχειριζόμενο πυργίσκο στην πλώρη με πυροβόλο διαμετρήματος 25-30 χλστ και ζεύγος βλημάτων Hellfire,εξαπλό εκτοξευτή βλημάτων Mistral(φυσικά μπορούν να τοποθετηθούν και άλλα παρόμοια όπως τα Stinger) και έως 4 βλήματα εναντίον πλοίων της κατηγορίας του MM-40 Exocet ή καθοδήγησης οπτικής ίνας του πολλά υποσχόμενου αλλά τελικά ακυρωθέντος το 2003 Polyphem καθώς και ικανότητα μεταφοράς ομάδας ειδικών επιχειρήσεων και άφεσης της προς τον στόχο με μεταφερόμενη λέμβο.Για το είδος των στόχων που πιθανώς να κληθεί να εμπλέξει στις αναμενόμενες αποστάσεις,βλήματα SSM όπως ο Exocet ίσως κριθούν υπερβολικά(αν και αυτό είναι συζητήσιμο στο ιδιαίτερης μορφής και περιορισμένης έκτασης επιχειρησιακό περιβάλλον του Αιγαίου) και ο εξοπλισμός του με βλήματα καθοδήγησης οπτικάς ίνας,όπως το τελικά ακυρωθέν Polyphem ή το παραπάνω παρουσιαζόμενο σερβικό βλήμα ALAS, προβάλλουν ως φυσιολογικότερη επιλογή.Αξίζει να σημειωθεί πως η Τουρκική αμυντική βιομηχανία και πιο συγκεκριμένα τα ναυπηγεία ONUK έχουν ήδη σχεδιάσει και θέσει σε υπηρεσία ένα αντίστοιχο του DV 33 σκάφος,το MRTP-33 με ανάλογα και πραγματικά εντυπωσιακά χαρακτηριστικά προσελκύοντας μάλιστα και εξαγωγικούς πελάτες.
Περνώντας στις προτάσεις της XSMG World,παρατηρούμε πως προσφορότερες επιλογές αποτελούν τα σκάφη 19 και 25 μέτρων.Αξίζει να αναφερθούμε ειδικά στο τελευταίο.Με ταχύτητα οικονομικής πλεύσης 30 κόμβων και μέγιστη 70 κόμβων και πραγματικά εντυπωσιακή ποικιλία οπλισμού και αισθητήρων το συγκεκριμένο σκάφος προβάλλει εξαιρετική επιλογή για τις ανάγκες των αμφίβιων καταδρομών αλλά και του Π.Ν που θα μπορούσε να συμβάλλει εναλλακτικά στην άμυνα των νήσων δημιουργώντας Μοίρες Ελαφρών Σκαφών..Ο ηλεκτρονικός του εξοπλισμός είναι ιδιαίτερα πλούσιος για σκάφος της κατηγορίας του και περιλαμβάνει FLIR,ραντάρ έρευνας,τηλεσκοπικό ιστό με αισθητήρες για μεγαλύτερη εμβέλεια επιτήρησης,ακόμα και μοναδικό στος είδος του,ικανό για τοποθέτηση σε σκάφη αυτού του μεγέθους,ποντιζόμενο σόναρ χαμηλής συχνότητας της THALES με ικανότητα εντοπισμού υποβρυχίων σε βάθη έως και 750 μέτρα!Ο οπλισμός του είναι επίσης πλούσιος και περιλαμβάνει σταθεροποιούμενο τηλεχειριζόμενο πυργίσκο οπλισμού Sea Protector της Kongsberg ή οποιοδήποτε άλλο παρόμοιο,επιλογής του πελάτη,για πολυβόλο των 12,7 χλστ ή πυροβόλο των 25 χλστ,τορπίλες MU 90 των 324 χλστ με ικανότητα προσβολής υποβρυχίων ή σκαφών επιφανείας και το υπό ανάπτυξη κατευθυνόμενο βλήμα LMM(Lightweight Multi-role Missile) της THALES με ικανότητα προσβολής ποικιλίας στόχων θαλασσίων,επακτίων ακόμας και αέρος(π.χ χαμηλά ιπτάμενα ελικόπτερα ή UAV).
Λύσεις ωστόσο θα μπορούσε να προσφέρει και η εγχώρια αμυντική βιομηχανία.Προ πολλών ετών η τότε ΕΒΟ είχε παρουσιάσει το UFASC II,ένα σύγχρονης σχεδίασης για τα δεδομένα της εποχής υπερταχύ σκάφος κρούσης,προτεινοντας το για τις ανάγκες του Λ.Σ και κυρίως των Αμφίβιων Καταδρομών.Το σκάφος ενσωμάτωνε σχεδίαση καταμαράν,με πολλαπλές διαμορφώσεις οπλισμού,που ξεικινούσαν από πολυβόλα των 12,7 χλστ και πολυβομβιδοβόλα των 40 χλστ και έφθαναν να περιλαμβάνουν καλάθους ρουκετών των 70 χλστ και ελαφρά τορπίλη των 324 χλστ!Το σκάφος είχε μάλιστα επιδειχθεί στην Defendory ’94 δίχως ωστόσο να κατορθώσει να αποσπάσει το ενδιαφέρον του Ε.Σ.Την ίδια περίπου περίοδο η τότε ΕΠΤΑΕ Α.Ε είχε προχωρήσει στην σχεδίαση και ανάπτυξη ενός εξαιρετικά προηγμένου,ακόμα και για τα σημερινά τεχνολογικά δεδομένα,υπερταχέως σκάφους επιφανείας με ιδιαίτερα προχωρημένα χαρακτηριστικά όπως τεχνολογία διαχείρισης ίχνους(stealth) που το έκαναν να προβάλλει εξωτερικά σαν έκδοση υπό κλίμακα του Sea Shadow,σχεδίαση καταμαράν,πλαϊνές εσωτερικές θυρίδες οπλισμού για βλήματα AGM-114 Hellfire,εσωτερικά μεταφερόμενο και επιλεκτικά αποκαλυπτόμενο ΠΕΠ των 70 χλστ κατασκευής της εταιρείας και ικανότητα μεταφοράς ομάδας ανορθοδόξου πολέμου.Αν επιλέξουμε να απορρίψουμε την δεύτερη περίπτωση,που θα μπορούσε ίσως μια σύγχρονη εκδοχή της να ενδιαφέρει το Π.Ν και την Δ.Υ.Κ και να επικεντρωθούμε στην πρώτη,αυτήν του UFASC II,μπορούμε να προχωρήσουμε σε κάποιες προτάσεις που αφορούν το σήμερα.Θα μπορούσαν για παράδειγμα τα Ε.Α.Σ(το διάδοχο σχήμα της ΕΒΟ),να προχωρήσουν σε μια αναβίωση της ιδέας,με την ενδεικτική ονομασία UFASC III και να αναπτύξουν μια σχεδιαστικά και τεχνολογικά επικαιροποιημένη εκδοχή του αρχικού σκάφους με εκδόσεις προσφερόμενες για χρήση τόσο από το Λ.Σ-Ελληνική Ακτοφυλακή,όσο και από τις ΜΑΚ.Το σκάφος,πέραν των βελτιώσεων στους τομείς της ταχύτητας και της διαχείρισης ίχνους,θα μπορούσε να φέρει ισχυρότερο οπλισμό ο οποίος θα μπορούσε να περιλαμβάνει,πέραν των αρχικών προτάσεων,βλήματα πολλαπλών ρόλων/προσβολής ευρείας γκάμας στόχων AGM-114 Hellfire και Α/Α βλήματα FIM-92 Stinger.
Τα συγκεκριμένα σκάφη προτείνεται να δρουν σε μαζικά σε «αγέλες» για την μεγιστοποίηση του αποτελέσματος της δράσης τους αν και η χρήση τους μεμονωμένα ή σε ζεύγη δεν θα πρέπει να αποκλείεται.
Καταρχήν επείγει ο εκσυγχρονισμός των τοπικών ΜΑΚ και η απαγκίστρωση τους από το δόγμα του στατικού πολέμου στο οποίο είναι εγκλωβισμένες. Καθήκον τους είναι ο ανορθόδοξος πόλεμος σε ξηρά και θάλασσα. Πέραν της ενισχύσεως του με προσωπικό και της αναβάθμισης της εκπαίδευσης τους προτείνεται ο εξοπλισμός τους με νέα σκάφη μεταφοράς,διείσδυσης και κρούσης. Αξίζει πιστεύουμε να μελετηθούν οι προτάσεις της Γαλλικής CMN με το DV33 και της Βρετανικής XSMGX Defence με το Interceptor XSR.Ξεκινώντας με το πρώτο έχουμε να αναφέρουμε τα εξής στοιχεία:Πρόκειται για σκάφος σύγχρονης σχεδίασης,εκτοπίσματος 85 τόννων.με μέγιστη ταχύτητα 45 κόμβων και με ισχυρότατο για το μέγεθος του οπλισμό που μπορεί να περιλαμβάνει σταθεροποιούμενο τηλεχειριζόμενο πυργίσκο στην πλώρη με πυροβόλο διαμετρήματος 25-30 χλστ και ζεύγος βλημάτων Hellfire,εξαπλό εκτοξευτή βλημάτων Mistral(φυσικά μπορούν να τοποθετηθούν και άλλα παρόμοια όπως τα Stinger) και έως 4 βλήματα εναντίον πλοίων της κατηγορίας του MM-40 Exocet ή καθοδήγησης οπτικής ίνας του πολλά υποσχόμενου αλλά τελικά ακυρωθέντος το 2003 Polyphem καθώς και ικανότητα μεταφοράς ομάδας ειδικών επιχειρήσεων και άφεσης της προς τον στόχο με μεταφερόμενη λέμβο.Για το είδος των στόχων που πιθανώς να κληθεί να εμπλέξει στις αναμενόμενες αποστάσεις,βλήματα SSM όπως ο Exocet ίσως κριθούν υπερβολικά(αν και αυτό είναι συζητήσιμο στο ιδιαίτερης μορφής και περιορισμένης έκτασης επιχειρησιακό περιβάλλον του Αιγαίου) και ο εξοπλισμός του με βλήματα καθοδήγησης οπτικάς ίνας,όπως το τελικά ακυρωθέν Polyphem ή το παραπάνω παρουσιαζόμενο σερβικό βλήμα ALAS, προβάλλουν ως φυσιολογικότερη επιλογή.Αξίζει να σημειωθεί πως η Τουρκική αμυντική βιομηχανία και πιο συγκεκριμένα τα ναυπηγεία ONUK έχουν ήδη σχεδιάσει και θέσει σε υπηρεσία ένα αντίστοιχο του DV 33 σκάφος,το MRTP-33 με ανάλογα και πραγματικά εντυπωσιακά χαρακτηριστικά προσελκύοντας μάλιστα και εξαγωγικούς πελάτες.
Περνώντας στις προτάσεις της XSMG World,παρατηρούμε πως προσφορότερες επιλογές αποτελούν τα σκάφη 19 και 25 μέτρων.Αξίζει να αναφερθούμε ειδικά στο τελευταίο.Με ταχύτητα οικονομικής πλεύσης 30 κόμβων και μέγιστη 70 κόμβων και πραγματικά εντυπωσιακή ποικιλία οπλισμού και αισθητήρων το συγκεκριμένο σκάφος προβάλλει εξαιρετική επιλογή για τις ανάγκες των αμφίβιων καταδρομών αλλά και του Π.Ν που θα μπορούσε να συμβάλλει εναλλακτικά στην άμυνα των νήσων δημιουργώντας Μοίρες Ελαφρών Σκαφών..Ο ηλεκτρονικός του εξοπλισμός είναι ιδιαίτερα πλούσιος για σκάφος της κατηγορίας του και περιλαμβάνει FLIR,ραντάρ έρευνας,τηλεσκοπικό ιστό με αισθητήρες για μεγαλύτερη εμβέλεια επιτήρησης,ακόμα και μοναδικό στος είδος του,ικανό για τοποθέτηση σε σκάφη αυτού του μεγέθους,ποντιζόμενο σόναρ χαμηλής συχνότητας της THALES με ικανότητα εντοπισμού υποβρυχίων σε βάθη έως και 750 μέτρα!Ο οπλισμός του είναι επίσης πλούσιος και περιλαμβάνει σταθεροποιούμενο τηλεχειριζόμενο πυργίσκο οπλισμού Sea Protector της Kongsberg ή οποιοδήποτε άλλο παρόμοιο,επιλογής του πελάτη,για πολυβόλο των 12,7 χλστ ή πυροβόλο των 25 χλστ,τορπίλες MU 90 των 324 χλστ με ικανότητα προσβολής υποβρυχίων ή σκαφών επιφανείας και το υπό ανάπτυξη κατευθυνόμενο βλήμα LMM(Lightweight Multi-role Missile) της THALES με ικανότητα προσβολής ποικιλίας στόχων θαλασσίων,επακτίων ακόμας και αέρος(π.χ χαμηλά ιπτάμενα ελικόπτερα ή UAV).
Λύσεις ωστόσο θα μπορούσε να προσφέρει και η εγχώρια αμυντική βιομηχανία.Προ πολλών ετών η τότε ΕΒΟ είχε παρουσιάσει το UFASC II,ένα σύγχρονης σχεδίασης για τα δεδομένα της εποχής υπερταχύ σκάφος κρούσης,προτεινοντας το για τις ανάγκες του Λ.Σ και κυρίως των Αμφίβιων Καταδρομών.Το σκάφος ενσωμάτωνε σχεδίαση καταμαράν,με πολλαπλές διαμορφώσεις οπλισμού,που ξεικινούσαν από πολυβόλα των 12,7 χλστ και πολυβομβιδοβόλα των 40 χλστ και έφθαναν να περιλαμβάνουν καλάθους ρουκετών των 70 χλστ και ελαφρά τορπίλη των 324 χλστ!Το σκάφος είχε μάλιστα επιδειχθεί στην Defendory ’94 δίχως ωστόσο να κατορθώσει να αποσπάσει το ενδιαφέρον του Ε.Σ.Την ίδια περίπου περίοδο η τότε ΕΠΤΑΕ Α.Ε είχε προχωρήσει στην σχεδίαση και ανάπτυξη ενός εξαιρετικά προηγμένου,ακόμα και για τα σημερινά τεχνολογικά δεδομένα,υπερταχέως σκάφους επιφανείας με ιδιαίτερα προχωρημένα χαρακτηριστικά όπως τεχνολογία διαχείρισης ίχνους(stealth) που το έκαναν να προβάλλει εξωτερικά σαν έκδοση υπό κλίμακα του Sea Shadow,σχεδίαση καταμαράν,πλαϊνές εσωτερικές θυρίδες οπλισμού για βλήματα AGM-114 Hellfire,εσωτερικά μεταφερόμενο και επιλεκτικά αποκαλυπτόμενο ΠΕΠ των 70 χλστ κατασκευής της εταιρείας και ικανότητα μεταφοράς ομάδας ανορθοδόξου πολέμου.Αν επιλέξουμε να απορρίψουμε την δεύτερη περίπτωση,που θα μπορούσε ίσως μια σύγχρονη εκδοχή της να ενδιαφέρει το Π.Ν και την Δ.Υ.Κ και να επικεντρωθούμε στην πρώτη,αυτήν του UFASC II,μπορούμε να προχωρήσουμε σε κάποιες προτάσεις που αφορούν το σήμερα.Θα μπορούσαν για παράδειγμα τα Ε.Α.Σ(το διάδοχο σχήμα της ΕΒΟ),να προχωρήσουν σε μια αναβίωση της ιδέας,με την ενδεικτική ονομασία UFASC III και να αναπτύξουν μια σχεδιαστικά και τεχνολογικά επικαιροποιημένη εκδοχή του αρχικού σκάφους με εκδόσεις προσφερόμενες για χρήση τόσο από το Λ.Σ-Ελληνική Ακτοφυλακή,όσο και από τις ΜΑΚ.Το σκάφος,πέραν των βελτιώσεων στους τομείς της ταχύτητας και της διαχείρισης ίχνους,θα μπορούσε να φέρει ισχυρότερο οπλισμό ο οποίος θα μπορούσε να περιλαμβάνει,πέραν των αρχικών προτάσεων,βλήματα πολλαπλών ρόλων/προσβολής ευρείας γκάμας στόχων AGM-114 Hellfire και Α/Α βλήματα FIM-92 Stinger.
Τα συγκεκριμένα σκάφη προτείνεται να δρουν σε μαζικά σε «αγέλες» για την μεγιστοποίηση του αποτελέσματος της δράσης τους αν και η χρήση τους μεμονωμένα ή σε ζεύγη δεν θα πρέπει να αποκλείεται.
Εξάλλου δεν πρέπει να αποκλείεται η διάθεση σε κάθε κύρια νήσο αεροκίνητου τάγματος/ενισχυμένου λόχου, τόσο για αντιμετώπιση έκτακτων και ευμετάβλητων τακτικών καταστάσεων επί της νήσου όσο και για ταχεία επέμβαση σε δευτερεύουσες νήσους και νησίδες στην ζώνη ευθύνης των οικείων ΑΔΤΕ. Αν προχωρήσει το σενάριο της παραχώρησης των UH-60 Blackhawk από τις ΗΠΑ θα μπορούσαν τα UH-1H να αποδεσμευτούν για την ανάληψη ανάλογων αποστολών διατιθέμενα σε περίοδο επιχειρήσεων στις κατά τόπους ΑΔΤΕ.
Η σημαντικότερη καινοτομία ωστόσο που προτείνεται για την επαύξηση της δυνατότητας επέμβασης των τοπικών ΑΔΤΕ σε απειλούμενες γειτονικές νήσους είναι ο σχηματισμός αμφιβίων ταγμάτων πεζικού μεταφερόμενων με ταχέα θωρακισμένα σκάφη εφόδου όπως το Σουηδικό CB-90. Το τελευταίο αποτελεί στην ουσία ένα είδος “θαλάσσιου” ΤΟΜΠ ικανού να μεταφέρει υπό κάλυψη θώρακα ομάδας μάχης 21 ατόμων και να τους αποβιβάσει ακόμη και σε απόκρημνες ακτές χάρη στον μίνι-καταπέλτη που φέρει στην πλώρη. Επίσης δύναται ίσως να εξοπλιστεί με STAMP πυργίσκο με πυροβόλο των 30 χλστ και διπλό εκτοξευτή βλημάτων Spike-LR στην θέση του πολυβόλου των 7,62 χλστ αναβαθμίζοντας κάθετα την ούτως ή άλλως μεγάλη ισχύς πυρός του και μετατρεπόμενο σε “θαλάσσιο” ΤΟΜΑ. Άλλες διαμορφώσεις οπλισμού μπορούν να περιλαμβάνουν αυτόματο δίδυμο οποσθογεμή όλμο AMOS με βεληνεκές 6-10 χιλιομέτρων(αναλόγως του βλήματος), Α/Α βλήματα Stinger και K/B κατά σκαφών επιφανείας AGM-114 Hellfire σε ρόλο συνοδείας και υποστήριξης. Με τέτοια σκάφη μια δύναμη αμφίβιου πεζικού θα μπορούσε να πλεύσει π.χ από την Κω στην Κάλυμνο ή από την Ρόδο στην Κάρπαθο σε περίπτωση που αυτές απειληθούν, ενισχύοντας την άμυνα τους και αποτρέπωντας την κατάληψη τους από τον αντίπαλο.
Ενίσχυση χρειάζεται και η επάκτια άμυνα τόσο με την απόκτηση νέων συστοιχιών βλημάτων MM-40 Exocet στην έκδοση Block III με βεληνεκές τα 180 Km, όσο και με την αξιοποίηση του υπάρχοντος αποθέματος βλημάτων MM-38 Exocet και RGM-84 Harpoon από παροπλισμένα σκάφη του πολεμικού νατικού. Μάλιστα η ιδέα θα μπορούσε να επεκταθεί με την τοποθέτηση πύργων πυροβόλων από παροπλισμένα σκάφη σε επίκαιρα σημεία επί των ακτών για επάκτια άμυνα όπως έχει προβεί η Ταϊβάν ήδη από τη δεκαετία του ’90 αν και η επιβιωσιμότητα τέτοιων στατικών συστημάτων στο σημερινό και αυριανό πεδίο μάχης είναι αμφίβολη.
Η σημαντικότερη καινοτομία ωστόσο που προτείνεται για την επαύξηση της δυνατότητας επέμβασης των τοπικών ΑΔΤΕ σε απειλούμενες γειτονικές νήσους είναι ο σχηματισμός αμφιβίων ταγμάτων πεζικού μεταφερόμενων με ταχέα θωρακισμένα σκάφη εφόδου όπως το Σουηδικό CB-90. Το τελευταίο αποτελεί στην ουσία ένα είδος “θαλάσσιου” ΤΟΜΠ ικανού να μεταφέρει υπό κάλυψη θώρακα ομάδας μάχης 21 ατόμων και να τους αποβιβάσει ακόμη και σε απόκρημνες ακτές χάρη στον μίνι-καταπέλτη που φέρει στην πλώρη. Επίσης δύναται ίσως να εξοπλιστεί με STAMP πυργίσκο με πυροβόλο των 30 χλστ και διπλό εκτοξευτή βλημάτων Spike-LR στην θέση του πολυβόλου των 7,62 χλστ αναβαθμίζοντας κάθετα την ούτως ή άλλως μεγάλη ισχύς πυρός του και μετατρεπόμενο σε “θαλάσσιο” ΤΟΜΑ. Άλλες διαμορφώσεις οπλισμού μπορούν να περιλαμβάνουν αυτόματο δίδυμο οποσθογεμή όλμο AMOS με βεληνεκές 6-10 χιλιομέτρων(αναλόγως του βλήματος), Α/Α βλήματα Stinger και K/B κατά σκαφών επιφανείας AGM-114 Hellfire σε ρόλο συνοδείας και υποστήριξης. Με τέτοια σκάφη μια δύναμη αμφίβιου πεζικού θα μπορούσε να πλεύσει π.χ από την Κω στην Κάλυμνο ή από την Ρόδο στην Κάρπαθο σε περίπτωση που αυτές απειληθούν, ενισχύοντας την άμυνα τους και αποτρέπωντας την κατάληψη τους από τον αντίπαλο.
Ενίσχυση χρειάζεται και η επάκτια άμυνα τόσο με την απόκτηση νέων συστοιχιών βλημάτων MM-40 Exocet στην έκδοση Block III με βεληνεκές τα 180 Km, όσο και με την αξιοποίηση του υπάρχοντος αποθέματος βλημάτων MM-38 Exocet και RGM-84 Harpoon από παροπλισμένα σκάφη του πολεμικού νατικού. Μάλιστα η ιδέα θα μπορούσε να επεκταθεί με την τοποθέτηση πύργων πυροβόλων από παροπλισμένα σκάφη σε επίκαιρα σημεία επί των ακτών για επάκτια άμυνα όπως έχει προβεί η Ταϊβάν ήδη από τη δεκαετία του ’90 αν και η επιβιωσιμότητα τέτοιων στατικών συστημάτων στο σημερινό και αυριανό πεδίο μάχης είναι αμφίβολη.
Επίλογος
Το Αιγαίο ήταν και παραμένει λίκνο του Ελληνικού έθνους. Μέχρι στιγμής οι ΕΕΔ έχουν κατορθώσει σε γενικές γραμμές να ανασχέσουν την τουρκική επιθετικότητα και να αποτελέσουν αποτελεσματικό φραγμό στα επεκτατικά σχέδια του αντιπάλου. Η γενικότερη κρίση όμως την οποία διανύουμε σαν κράτος ίσως αποτελεί την κατάλληλη ευκαιρία που περιμένει ο αντίπαλος για να θέσει σε εφαρμογή τα επιθετικά σχέδια του. Κατά συνέπεια η εγρήγορση για την αποφυγή επικίνδυνων καταστάσεων δεν πρέπει να ατονήσει με πρόσχημα την κρίση, ούτε και να παρεπεμφθούν οι όποιες επιχειρησιακές απαιτήσεις στις νεοελληνικές καλένδες. Άλλωστε είναι γνωστό πως η Ιστορία απεχθάνεται τα προσχήματα και τις προφάσεις…
Το Αιγαίο ήταν και παραμένει λίκνο του Ελληνικού έθνους. Μέχρι στιγμής οι ΕΕΔ έχουν κατορθώσει σε γενικές γραμμές να ανασχέσουν την τουρκική επιθετικότητα και να αποτελέσουν αποτελεσματικό φραγμό στα επεκτατικά σχέδια του αντιπάλου. Η γενικότερη κρίση όμως την οποία διανύουμε σαν κράτος ίσως αποτελεί την κατάλληλη ευκαιρία που περιμένει ο αντίπαλος για να θέσει σε εφαρμογή τα επιθετικά σχέδια του. Κατά συνέπεια η εγρήγορση για την αποφυγή επικίνδυνων καταστάσεων δεν πρέπει να ατονήσει με πρόσχημα την κρίση, ούτε και να παρεπεμφθούν οι όποιες επιχειρησιακές απαιτήσεις στις νεοελληνικές καλένδες. Άλλωστε είναι γνωστό πως η Ιστορία απεχθάνεται τα προσχήματα και τις προφάσεις…
Μέρος του άρθρου δημοσιεύτηκε παλαιότερα σε παλαιότερο τεύχος του περιοδικού «Ελληνική Άμυνα και Τεχνολογία».
https://defencegreece.wordpress.com/2016/02/04/%CE%AC%CE%BC%CF%85%CE%BD%CE%B1-%CE%BD%CE%AE%CF%83%CF%89%CE%BD-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CE%B1%CE%B9%CE%B3%CE%B1%CE%AF%CE%BF-%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%84%CE%B5%CF%8D%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%B1/#more-6196
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου