κατοίκων, των Πελασγών, των εκ της Ατλαντίδος, της Υπερβορείας Ηπείρου, ορμηθέντων, συγχρόνως δε και το Μυστήριον των
Κυκλώπων ή Γιγάντων.
Μετά τα προλεχθέντα, δεν θα καταπλαγή ο αναγνώστης, αν αποκαλύψωμεν, ότι η Ατλαντίς, περί της οποίας ομιλεί, ο Πλάτων εις τον «Τίμαιον» του και τον «Κριτίαν» του διεξοδικώτατα, είναι η απέραντος Ήπειρος επί της οποίας έζη το Τέταρτον Γένος ή η Τετάρτη Ερυθρά και Κιτρίνη Φυλή (της οποίας σημερινά υπολείμματα είναι οι Κινέζοι, Ιάπωνες, Ερυθρόδερμοι, Μογγόλοι). Επ' αυτής έζων οι υπό του Ομήρου περιγραφόμενοι και αποκαλυπτόμενοι Κύκλωπες, ων εις ο Πολύφημος, που ομοιάζει πολύ με την λέξιν «ονομαστός», της Γενέσεως. Η παμμεγίστη αυτή ήπειρος έχει ιστορίαν εκατομμυρίων ετών οι κάτοικοί της δε έφθασαν εις τα ανώτατα όρια του ανθρωπίνου Επιστητού, και τα αεροπλάνα ήσαν εις αυτούς γνωστά, η Χημεία και η Αλχημεία. Ήσαν αυτοί οι φθάσαντες εις το άκρον άωτον της Αστρονομίας, της Αστρολογίας και της Μαντικής. Αυτό δε υπαινίσσεται η Ιερογλυφία του Άτλαντος, φέροντος εις τους ώμους του την Ουράνιον Σφαίραν. Αν προσεκτικώς παρατηρήση κανείς αυτήνκ θα ίδη επ' αυτής εικονιζομένους τους μυστικούς Ουρανίους Χάρτας, με όλα τα πρόσωπα και μυθολογούμενα τέρατα της Ελληνικής Μυθολογίας, τα τόσον καταλεπτώς περιγραφόμενα υπό του Αράτου εις τα «Φαινόμενα» του, και επί των οποίων τόσον μεθοδικώς επανέρχεται ο μέγιστος των αστρονόμων της Αρχαιότητος, ο Ίππαρχος, και επί των οποίων Ουρανίων Ατλάντων, η Ζωδίου στηρίζεται ολόκληρος η «Αποκάλυψις» και η Βίβλος!
Ο Άτλας δεν είναι άλλο παρά ο Γενάρχης, όπισθεν του οποίου κρύπτεται εις την Αρχαίαν Ελληνικήν Μυθολογίαν η Ατλαντίς, και οι Ατλαντίνοι. Εντεύθεν εξηγείται διατί ο Όμηρος εις το α' της Οδυσσείας τον παρουσιάζει «ως γνώστην του βυθού της θαλάσσης», διότι πρόκειται περί της βυθισθείσης, κατά την εποχήν του Ομήρου ήδη, Ατλαντίδος. Ο δε μύθος του Ηρακλέους, του παραλαβόντος από τον Άτλαντα την Ουράνιον Σφαίραν δεν συμβολίζει άλλο παρά την παραλαβήν όλων των Επιστημών και όλων των φοβερών μυστικών της Μυήσεως των Ατλαντίνων υπό του Ηρακλέους, του συμβολίζοντος την Πέμπτην Φυλήν, το Πέμπτο Γένος, την ημετέραν Λευκήν Φυλήν.
Εις τους χρόνους του Ομήρου δια της ποινής του θανάτου ετιμωρούντο όσοι απετόλμων να αναφέρουν σχετικά με την ύπαρξιν της Ατλαντίδος. Διότι η Ήπειρος αυτή, αφού έφθασεν εις το ύψιστον σημείον της εξελίξεώς της, ήρχισε να περιπίπτη εις τα μέγιστα αμαρτήματα και συν τω χρόνω έφθασεν εις τοιαύτην κατάπτωσιν και παράκρουσιν, χρησιμοποιούσα και την Μαύρην Μαγείαν ακόμη προς κόρεσιν της ηδυπαθείας και ανόμων φιλοδοξιών της, ώστε απετέλει μόλυνσιν δια τον υπόλοιπον κόσμον η επαφή με την Νήσον εκείνην, διότι η Ατλαντίς, η μεγάλη ήπειρος, προοδευτικώς κατεβυθίζετο, και εις το τέλος υπελείφθη η μικρά νήσος, την οποίαν περιγράφει ο Πλάτων, εις τον Κριτίαν του, και την οποίαν, ως θα ίδωμεν, επεσκέφθη ο Ομηρικός Οδυσσεύς. Πας ο αποτολμών να επισκεφθή την Νήσον αυτήν, της Κατάρας και της μολύνσεως, κατεδικάζετο εις θάνατον καθώς και ο εκ ταύτης επιστρέφων, και ο απλώς ομιλών και αποκαλύπτων, ως είπομεν, την ύπαρξιν και τοποθεσίαν της. Εντεύθεν εξηγείται διατί ο Όμηρος τόσον προφυλακτικός είναι εις τας σχετικάς του αποκαλύψεις περί Ατλαντίδος, την οποίαν με διαφόρους ονομασίας αποκαλεί, προς παραπλάνησιν του αμυήτου: διότι η Καλυψώ δεν είναι άλλο παρά η υπό των υδάτων καλυφθείσα Ατλαντίς. Η Νιόβη, με τα 12 ή 14 τέκνα της, δεν είναι άλλη παρά η Ατλαντίς, με τας 12 ή 14 υποφυλάς των Ατλαντίνων, η διαρκώς δακρυρροούσα, δηλαδή υπό τα ύδατα νυν διατελούσα. Και αι Πλειάδες και αυταί αλληγορούν την Ατλαντίδα και τας δια μέσου των αιώνων 7 κυρίας εξελίξεις ή περιόδους ή πολιτισμούς της.
ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΦΙΛΙΠΠΟΥ ΧΑΛΑΣ
Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΔΙΜΕΛΗ
Πηγή: diadrastiko: Τι αποκαλύπτει ο Όμηρος περί του Τετάρτου Γένους - και κάποια μυστικά της Ατλαντίδας– ΑΝΤΩΝΙΟΣ Φ. ΧΑΛΑΣ http://diadrastiko.blogspot.com/2014/03/blog-post_157.html#ixzz2x98A08ri
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου