Η δεύτερη κai τελική φάση του πολιτικού συστήματος που δομήθηκε από το 1974 και μετά είναι γεγονός και όσο και αν το κόμμα που όπως όλα καταδεικνύουν θα κλείσει πρώτο αυτό τον κύκλο του είναι το ΠΑΣΟΚ, αυτό δεν σημαίνει ότι η ΝΔ διάγει περίοσο εσωκομματικής ηρεμίας ή μπορεί να ατενίζει το μέλλον με αισιοδοξία.
Όλα αυτά ενώ η χώρα αντιμετωπίζει μια συνεχώς διογκούμενη απειλή στην εξωτερική της ασφάλεια: Όποιος πστεύει ότι η Τουρκία "θα κάτσει φρόνιμα" ή "Δεν θα της επιτρέψουν οι ΗΠΑ να εκμεταλλευθεί την ελληνική κατάρρευση" κοιμάται βαθιά, αλλά θα ξυπνήσει απότοτμα από τον ήχο των τουρκικών F-35 επάνω από την πρωτεύουσα. Με ένα εξοπλιστικό πρόγραμμα που μπορεί να συγκριθεί μόνο με αυτό της Γαλλίας ή της Ρωσίας (κατά κεφαλή δαπάνη για την άμυνα), απλά περιμένουν την κατάλληλη στιγμή.
Και βέβαια η ελληνική πολιτική ελίτ θα ευθύνεται 100% για το αποτέλεσμα της απαξίωσης της άμυνας της χώρας, πέρα από τς πομφόλυγες του τύπου "Μειώνουμε τις δαπάνες για την άμυνα ή τις εξορθολογίζουμε, αλλά δεν μειώνουμε την μαχητική ισχύ".
Το κυβερνητικό κόμμα κυριολεκτικά βράζει στο εσωτερικό του και ανά πάσα στιγμή μεγάλα κομμάτια του μπορούν να αποσπαστούν κα τα αποτελέσουν την πρώτη ύλη είτε για νέους κομματικούς σχηματισμούς είτε για ενίσχυση των νυν, τους Ανεξάρτητους Έλληνες και τον Λαϊκό Σύνδεσμο-Χρυσή Αυγή.
Η θρυαλλίδα που θα πυροδοτήσει τις εξελίξεις έχει ήδη ανάψει: Το τραγικό για την κυβέρνηση, αποτέλεσμα της ψηφοφορίας για τις αποκρατικοποιήσεις με την απόρριψη δύο εκ των πέντε άρθρων και την οριακή επικράτηση στα λοιπά, δείχνει ότι η κυβερνητική ομάδα μπορεί να διαλυθεί χωρίς ιδιαίτερη πίεση.
Το ΠΑΣΟΚ ως κόμμα έχει τελειώσει αλλά δεν θα πρέπει να συγχέουμε την διάλυση του ΠΑΣΟΚ με την ψήφιση των μέτρων. Όλα τα κομμάτια του που θελουν να αποχωρήσουν (ομάδες Χρυσοχοΐδη και Λοβέρδου) αποτελούνται από "ηρακλειδείς του Μνημονίου" οπότε οι λόγοι της αποχώρησής τους δεν εδράζονται σε αντιρρήσεις επί της ακολουθούμενης κεντρικής πολιτικής γραμμής του Βενιζέλου, όπως π.χ. συμβαίνει στη ΝΔ με τους αντιδρώντες βουλευτές του κόμματος, αλλά σε εσωκομματικά αίτια και αντιδικία με τον Ε.Βενιζέλο.
Το αργότερο μέχρι τον Μάρτιο (πολλοί ισχυρίζονται μέχρι το τέλος του έτους) στο ΠΑΣΟΚ θα έχουν μείνει ο Ε.Βενιζέλος και η σφραγίδα του χρεοκοπημένου από τις αμαρτίες δεκαετιών, κόμματος.
Στον ΣΥΡΙΖΑ το συνέδριο του Δεκεμβρίου θα σφραγίσει την μετατροπή του από κόμμα συνιστωσών, σε ηγετικό κόμμα με τον Α.Τσίπρα να αναδεικνύεται σε κυρίαρχη πολιτική μορφή ολόκληρης της κεντροαριστεράς και αριστεράς και το ΠΑΣΟΚ να έχει μεταγγιστεί σε ποσοστό 60-70% στον ΣΥΡΙΖΑ!
Το ζήτημα είναι τι γίνεται από εδώ και στο εξής; Τα μέτρα θα ψηφιστούν, όπως όλα δείχνουν, αλλάαυτό θα είναι το κύκνειο άσμα αυτής της κυβέρνησης.
Με ύφεση για δεύτερη χρονιά επάνω από το 7% με τους τραπεζίτες απλά να εισπράττουν και να αρνούνται κατηγορηματικά να ρίξουν χρήμα στην αγορά, με την ανεργία στο 25% και με ένα 2013 για το οποίο κέποιες προβλέψεις ( Citigroup) δείχνουνν ύφεση μέχρι και 10% (!), αλλά πάνω απ΄'όλα "να μυρίζει μπαρούτι" μέσα στην κοινωνία, όλα δείχνουν ότι η κατάσταση δεν θα συνεχιστεί επί πολύ.
Για να γίνει αντιληπτή η αποτυχία των Μνημονιακών κομμάτων ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, αλλά και ΔΗΜΑΡ που στήριξε την κυβέρνηση του Ιουνίου, σημειώνουμε ότι στόχος του Προϋπολογισμού του 2012 ήταν η δημιουργία πρωτογενούς πλεονάσματος Γενικής Κυβέρνησης ύψους 4,5% του ΑΕΠ το 2014! Αν βγάλουμε το + και βάλουμε - στο 4,5% υπάρχει μια (μικρή...) ελπίδα να πέσουμε μέσα. Στην πράξη, αν κλείσει το 2013 με ύφεση έστω και 5%, το 2014 αποκλείεται, υπό τις παρούσες συνθήκες να πέσει η ύφεση κάτω από το -3% για πολλούς και διάφορυς λόγους. Αντέχει η χώρα μέχρι το 2015; Με τίποτα!
Τυχόν έλευση του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία, σίγουρα θα οδηγήσει τον Λαϊκό Σύνδεσμο-Χρυσή Αυγή από την τρίτη θέση που είναι τώρα, στην δεύτερη θέση και βέβαια μια τέτοια εξέλιξη θα αλλάξει πολλά δεδομένα από τον τρόπο που έχουμε μάθει σήμερα να αντιμετπωίζουμε την ελληνική πολιτική σκηνή...
Tμήμα ειδήσεων defencenet.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου