Συγκλόνισαν
κυριολεκτικά την υφήλιο οι εικόνες της εκτέλεσης 34 Νοτιοαφρικανών εργατών στα
ορυχεία οι οποίοι διαμαρτύρονταν και απεργούσαν. Σκοπός του σημειώματος δεν
είναι να ασχοληθούμε με το αν τα αιτήματα που προέβαλαν ήταν δίκαια ή άδικα,
αλλά να δούμε μια μικρή «λεπτομέρεια» η οποία διέφυγε της προσοχής των
αναλυτών, η οποία και έχει παίξει καθοριστικό ρόλο στην τραγωδία.
Κοιτώντας
κανείς το βίντεο του μακελειού, διαπιστώνει καταρχάς ότι η πλειοψηφία των
αστυνομικών που ανοίγουν πυρ είναι μαύροι. Κατά συνέπεια, ένα πρώτο σχόλιο
είναι ότι η ανάκληση στη μνήμη της εποχής του απαρτχάιντ, είναι μάλλον ατυχής,
αν όχι αυτοκαταστροφικά λανθασμένη, υπό την έννοια ότι προσφέρει το επιχείρημα
ότι και οι διάδοχοι του ρατσιστικού καθεστώτος δεν διαφέρουν από τους κάποτε
αντιπάλους τους…
Το πιο
σοβαρό όμως θέμα είναι ο οπλισμός των αστυνομικών που είχε πάει για να ελέγξει
την κατάσταση. Αυτόματα όπλα… Από την άλλη πλευρά ματσέτες (αυτές που
«μεγαλούργησαν» στη γενοκτονία της Ρουάντα με 900.000 σφαγμένους), επικίνδυνοι
λοστοί και άλλα παρόμοια. Οι απεργοί όπως φαίνεται στο βίντεο κάνουν κίνηση
εναντίον των δυνάμεων της αστυνομίας. Τα όπλα που φέρουν μπορούν να προκαλέσουν
εύκολα θανάτους. Τι επιλογές είχε η αστυνομία πέραν του να ανοίξει πυρ;
Το
τεράστιο λάθος είναι επιχειρησιακό. Εάν οι αστυνομικές δυνάμεις διέθεταν μια
σειρά από «μη φονικά όπλα» (non lethal weapons) το μακελειό θα μπορούσε να έχει
αποφευχθεί, αφού οι δυνάμεις θα είχαν κι άλλες επιλογές στα χέρια τους για να
εξουδετερώσουν τους απεργούς.
Τα
συμπεράσματα είναι δύο: Το πρώτο αποδεικνύει το πόσο βλακώδης είναι η εναντίωση
σε συγκεκριμένα όπλα με «πασιφιστικά» επιχειρήματα. Και το δεύτερο, ότι δεν
σημαίνει πως όταν είσαι «οπλισμένος σαν αστακός», με τα πιο φονικά και
τεχνολογικά προηγμένα όπλα, ότι είσαι και ο καταλληλότερος για να
αντιμετωπίσεις επιτυχώς μια κατάσταση… Αν κάποιοι ιθύνοντες είχαν σκεφτεί
περισσότερο… και εγκαίρως, η τραγωδία αυτή θα μπορούσε να έχει αποφευχθεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου