Συμφέρει ή όχι η σύμβαση της Ελλάδας με τη Γερμανία για την εκμετάλλευση της ηλιακής ενέργειας της Ελλάδας από τη Γερμανία;

από τον Θωμάς Ακριτίδης, Πέμπτη, 1 Δεκέμβριος 2011 στις 7:43 μ.μ.

Εδώ και λίγες μέρες δόθηκε στη δημοσιότητα η πρώτη αναφορά του κου Reichenbach, σχετικά με την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας και για τα μέτρα που κρίνεται απαραίτητο να αναληφθούν, προκειμένου να δοθεί ένα πρώτο έναυσμα για την κατά το δυνατόν έναρξη της ανόρθωσής της.

Τα μέτρα αυτά βρήκαν πολλούς υποστηρικτές και σχολιάσθηκαν θετικά από αυτούς.

  

Μεταξύ των παραπάνω μέτρων αναφέρθηκε και το πρόγραμμα “HELIOS”, δηλαδή η σχετική σύμβαση για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, για λογαριασμό της Γερμανίας, από φωτοβολταϊκά στην Ελλάδα, όπου και θα εγκατασταθούν σε 200.000 στρέμματα δεσμευμένης δημόσιας έκτασης, με τη μέθοδο του Fast track (δηλαδή με τη διαδικασία του επείγοντος, έτσι ώστε να αποφευχθούν κινητοποιήσεις πολιτών, που θα εναντιώνονταν για διαφόρους λόγους στο όλο πρόγραμμα).

  

Στον παρακάτω σύνδεσμο περιγράφεται το όλο εγχείρημα, καθώς και η σχετική σύμβαση που θα υπογραφεί για την υλοποίησή του:

http://www.tanea.gr/oikonomia/article/?aid=4652400

  

Τμήμα του υπόψη άρθρου που δημοσιεύτηκε στο ΒΗΜΑ της 27/8/11, παρατίθεται αυτούσιο παρακάτω:

  

“H Γερμανία προτίθεται, μετά το πυρηνικό ατύχημα που προέκυψε στην Ιαπωνία, να κλείσει όλους τους πυρηνικούς της σταθμούς και να αντικαταστήσει την ενέργεια που έπαιρνε από τους αντιδραστήρες της, από τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας και κυρίως από τον ήλιο της Ελλάδας.

Η αρχική εξαγγελία του σχεδίου είχε γίνει πριν από μερικούς μήνες από τον υπουργό Οικονομικών της Γερμανίας Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Ο τελευταίος πρότεινε συγκεκριμένα τη μεταφορά στην Ελλάδα του σχεδίου Desertec και μίλησε πρώτη φορά για την ανάγκη της Γερμανίας να αναπληρώσει την ενέργεια που θα χάσει από το κλείσιμο των πυρηνικών της εργοστασίων. Διότι, οι λόγοι που οι Γερμανοί ενδιαφέρονται για τον ελληνικό ήλιο σχετίζονται τόσο με την αξιοποίηση της ενεργειακής τους τεχνογνωσίας, όσο κυρίως με την ανάγκη αναπλήρωσης της τροφοδοσίας σε ηλεκτρισμό από άλλες εναλλακτικές πηγές, αφού μέχρι και το 2022 έχουν πάρει την απόφαση να απεξαρτηθούν εντελώς από τα πυρηνικά. Μέχρι τότε θα πρέπει να έχει κλείσει και το τελευταίο πυρηνικό εργοστάσιο της χώρας, σύμφωνα με απόφαση της καγκελαρίου Μέρκελ, που έχει ψηφιστεί από τη γερμανική Βουλή. Εκτός από την επίλυση των προβλημάτων που απορρέουν από το κλείσιμο των πυρηνικών εργοστασίων της Γερμανίας, ένα άλλο όφελος που θα έχει το Βερολίνο αν επενδύσει στον ελληνικό ήλιο σχετίζεται με το κόστος της ηλεκτρικής ενέργειας, η οποία στη Κεντρική και Βόρεια Ευρώπη γίνεται συνεχώς ακριβότερη. Αφετηρία το κλείσιμο των πυρηνικών εργοστασίων της Γερμανίας

  

Το αντάλλαγμα

  

Το ενεργειακό σχέδιο Helios στηρίζεται στη λογική «εξαγωγή καθαρής ενέργειας από τον ευρωπαϊκό Νότο με τα πλούσια ηλιακά αποθέματα προς τα μεγάλα κέντρα κατανάλωσης του ευρωπαϊκού Βορρά που παρουσιάζουν ελλείμματα». Στο πλαίσιο αυτό θα κάνει χρήση μιας σειράς μηχανισμών που προβλέπονται από την ευρωπαϊκή νομοθεσία, όπως της «στατιστικής μεταφοράς». Οδηγία του 2009 προβλέπει στατιστικού τύπου μεταβιβάσεις μεταξύ κρατών - μελών: Δηλαδή εάν ένα κράτος έχει πλεόνασμα ενέργειας σε σχέση με ένα άλλο που παράγει ελλειμματικά, να του παραχωρεί το πλεόνασμά του. 

Παράλληλα, προβλέπονται κοινά έργα μεταξύ κρατών - μελών, δηλαδή μια χώρα μπορεί να χρηματοδοτήσει απευθείας ένα έργο παραγωγής ενέργειας από ΑΠΕ σε μια άλλη. Στην ουσία, η Ελλάδα που μετά την ολοκλήρωση του σχεδίου Helios θα έχει πλεόνασμα σε ηλιακή ενέργεια θα εξάγει το ρεύμα αυτό στη Γερμανία (ή και αλλού), και σε αντάλλαγμα, η συμφωνία θα προβλέπει ότι γερμανικές εταιρείες θα κατασκευάσουν επί ελληνικού εδάφους τα απαραίτητα δίκτυα.

  

Εκτός από τη Γερμανία, το ρεύμα μπορεί να αποστέλλεται και σε άλλες χώρες (π.χ., Ιταλία, όπου υπάρχει και έτοιμη υποβρύχια διασύνδεση μέσω Αδριατικής ισχύος 500 MW), ενδεχόμενο που αφήνει ανοικτό ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας Γ. Παπακωσταντίνου.»

Από τη μελέτη του κειμένου του παραπάνω συνδέσμου προκύπτουν τα παρακάτω:

α.       Σύμφωνα με τα παραπάνω, η Γερμανία θα παράγει όλη την ενέργεια που θα προκύπτει από το φωτοβολταϊκό πάρκο των 200.000 στρ. δημόσιας ελληνικής γης και θα το μεταφέρει δωρεάν στη Γερμανία. Τα μοναδικά ανταλλάγματα που θα παρασχεθούν στην πατρίδα μας, θα είναι η παρεχόμενη τεχνογνωσία και τα δίκτυα μεταφοράς του παραγόμενου ηλεκτρικού ρεύματος.

Δηλαδή, ενώ η κυβέρνηση αρνείται να αδειοδοτήσει εγκαταστάσεις φωτοβολταϊκών πάρκων Ελλήνων που προτίθενται να τα εγκαταστήσουν, έτσι ώστε να παράγουν ηλεκτρική ενέργεια, την οποία θα διέθεταν στο δίκτυο της ΔΕΗ, που θα την μεταπωλούσε στις ισχύουσες τιμές της αγοράς στο εσωτερικό ή θα το εξήγαγε σε προκαθορισμένες τιμές στο εξωτερικό, αδειοδοτεί τη Γερμανία για δωρεάν παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από τον ήλιο σε ελληνικό έδαφος!...

Και αν τα «κρύσταλλα», δηλαδή οι ηλιακές κυψέλλες, λόγω καλύτερης κατασκευής, που θα χρησιμοποιηθούν στο εν λόγω φωτοβολταϊκό πάρκο, θα παράγονται στη Γερμανία, τότε οι υποτιθέμενες 60.000 θέσεις εργασίας, δεν θα δημιουργηθούν στην Ελλάδα, αλλά στη Γερμανία!...

  

β.       Ενώ παρουσιάζεται μια πρώτης τάξεως ευκαιρία στην Ελλάδα για παραγωγή και εξαγωγή ηλεκτρικού ρεύματος από Έλληνες ιδιοκτήτες φωτοβολταϊκών πάρκων, η κυβέρνηση με το πρόσχημα, ότι τα υφιστάμενα δίκτυα της ΔΕΗ «δεν σηκώνουν» το ρεύμα που θα προέρχεται από τις ΑΠΕ, αρνείται σε αυτούς την αδειοδότηση και επιτρέπει στη Γερμανία, ως χώρα μέλος της ΕΕ να χρησιμοποιήσει τον ελληνικό ήλιο για δεκάδες χρόνια, χωρίς κανένα απολύτως όφελος για την Ελλάδα!... Μένει να εξηγηθεί που φαίνονται στην εν λόγω σύμβαση τα υποτιθέμενα 20 δις. Ευρώ που θα μπουν στα ελληνικά ταμεία,, όταν σ’ αυτήν αναφέρεται ρητά, ότι τα μόνα ανταποδοτικά οφέλη θα είναι η τεχνογνωσία (την οποία δεν χρειαζόμαστε) και τα δίκτυα για τη μεταφορά του ηλεκτρικού ρεύματος στη Γερμανία για κάμποσες δεκαετίες (δηλαδή για τη μεταφορά του δικού τους ηλεκτρικού ρεύματος).

γ.       Η Γερμανία προτίθεται μετά το κλείσιμο των δεκάδων πυρηνικών της εργοστασίων να αντικαταστήσει ισόποση ενέργεια από τον φιλικό προς το περιβάλλον ελληνικό ήλιο. Δηλαδή ένα φωτοβολταϊκό πάρκο 200.000 στρεμμάτων θα δώσει στη Γερμανία την ενέργεια που παρήγαγε μέχρι πριν συνολικά σε όλα τα παραπάνω εργοστάσια. Θα πρέπει λοιπόν να σκεφτεί κανείς ποιο θα ήταν το ασύλληπτο κέρδος της Ελλάδας, καθώς και η πολιτική και στρατηγική ισχύς που θα προέκυπτε για την χώρα μας, εφόσον η ενέργεια αποτελεί τον πλέον σημαντικό οικονομικο-πολιτικό και στρατηγικό παράγοντα διεθνώς, αν παρήγαγε και διέθετε στην αγορά η ίδια την ηλεκτρική αυτή ενέργεια, εκμεταλλευόμενη απλά και μόνο τον ήλιο που λάμπει πλουσιοπάροχα 300 και πάνω μέρες το χρόνο στη χώρα μας. Αν σ’ αυτήν την ενέργεια προστεθεί και η συνεισφορά των τεράστιων αποθεμάτων του πετρελαίου και του φυσικού αερίου που εντοπίσθηκαν σε πάρα πολλά μέρη στην Ελλάδα, (μόνο στην Κρήτη 80 ηφαίστεια, έναντι 10 του Ισραήλ και της Κύπρου, και 3 της Νορβηγίας, που αποτελεί την πλουσιότερη χώρα της Ευρώπης), τότε καταλαβαίνει κανείς με την απλή μόνο λογική, πως η πατρίδα μας θα πρέπει να μετατραπεί το γρηγορότερο δυνατό, από την πλέον φτωχή χώρα της Ευρώπης, σε έναν κολοσσιαίο ενεργειακό κόμβο, ασύλληπτης οικονομικής δύναμης. και φυσικά ευημερίας για όλους τους εργαζόμενους κατοίκους της.

  

δ.       Αυτό που βιώνουμε μέχρι σήμερα όμως είναι οι παλινωδίες της προηγούμενης κυβέρνησης στο πολυδιαφημισμένο πρόγραμμα «πράσινης ανάπτυξης» με ψήφιση νόμων που από τη μια έδιναν σημαντική ώθηση στην εκμετάλλευση της ηλιακής ενέργειας, οι οποίοι όμως έναν δύο μήνες μετά, ακυρώνονταν με άλλους νόμους, μηδενίζοντας κάθε επένδυση (γιατί άραγε;) και αναγκάζοντας κάθε δυνητικό εγχώριο ή ξένο επενδυτή να μαζέψει τα χρήματά του και να φύγει με μεγάλα πηδηματάκια για πάντα, μακριά από την Ελλάδα.

ε.       Και ενώ συμβαίνουν όλα αυτά και η Ελλάδα θα μπορούσε να τροφοδοτεί με ηλεκτρικό ρεύμα ολόκληρη την Ευρώπη και όχι μόνο, η ελληνική κυβέρνηση προτίθεται να ηλεκτροδοτήσει σύντομα όσα ελληνικά νησιά βρίσκονται δίπλα στην Τουρκία, από αυτήν.        

  

στ.        Η πολιτική που ακολουθεί η Ελλάδα (δηλαδή οι κυβερνήσεις της μπανάνας) στο θέμα της ΑΟΖ, είναι να ενδιαφέρονται μόνο για την ξεπερασμένη έννοια της υφαλοκρηπίδας, όπως αυτή διατυπώνεται από το 1958, ενώ δεν ασχολείται καθόλου με την ΑΟΖ, όπως αυτή στοιχειοθετείται από το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας.  

 Επομένως θα πρέπει να επανεξεταστεί η σύμβαση HELIOS και να προσαρμοστεί όχι σύμφωνα με τα αδιαμφισβήτητα συμφέροντα της Γερμανίας, αλλά σύμφωνα με τα ουσιαστικά και απόλυτα συμφέροντα της ελληνικής πλευράς, για να μην συνεχίσουμε να πηγαίνουμε όπως πάντα, έξω πολύ καλά, αλλά μέσα …εντελώς χάλια!...