Ειδικά δε στην Ελλάδα, η αδιαφορία για το δράμα του συγκεκριμένου λαού είναι το λιγότερο εξοργιστική.
Αυτές τις ημέρες στη Σρι Λάνκα συντελείται μια γενοκτονία. Οι διυλίζοντες τον κώνωπα φαρισαίοι αναλυτές, ίσως καταθέτουν τις γνωστές εξυπνακίστικες ενστάσεις τους, για το αν ο σωστός όρος που να περιγράφει αυτό που συμβαίνει σήμερα στη Βόρεια Σρι Λάνκα είναι «γενοκτονία», «εθνοκάθαρση», «σφαγή» ή ακόμη και «νόμιμη άμυνα» ενός οργανωμένου κράτος απέναντι στους «τρομοκράτες» αυτονομιστές. Δυστυχώς, όπως έχουμε διαπιστώσει και από ανάλογες περιπτώσεις (αναλύσεις, αρθρογραφίες, ρεπορτάζ) πάντα θα υπάρχουν και αυτοί οι γνωστοί και μη εξαιρετέοι γραφικοί… (…ας μην τους χαρακτηρίσουμε καλύτερα τι είδους «γραφικοί», από σεβασμό και μόνο στον Ευγένιο Σπαθάρη που έφυγε πρόσφατα)…
Διαδηλώσεις κατά της γενοκτονίας στη Σρι Λάνκα έχουν οργανωθεί σχεδόν σε όλη την Ευρώπη (εκτός της αδιάφορης Ελλάδας...)
Πρόσφατα, είδαν το φως της δημοσιότητας πληροφορίες για τον θάνατο 2.000 αμάχων από βομβαρδισμούς που συνεχίζει το τελευταίο διάστημα ο στρατός της Σρι Λάνκα ο οποίος έχει περικυκλώσει τους αντάρτες Ταμίλ σε ένα πολύ μικρό τμήμα στα βορειοανατολικά της χώρας. «Περισσότεροι από 2000 αθώοι πολίτες σκοτώθηκαν στη διάρκεια των τελευταίων 24 ωρών», αναφέρουν οι «Τίγρεις» για την απελευθέρωση του Εελάμ Ταμίλ (LTTE) σε ανακοίνωση τους που δημοσιοποιήθηκε στην ιστοσελίδα Tamilnet.com, που υποστηρίζει τους αντάρτες. Μόνο για το διάστημα του Σαββατοκύριακου, οι αντάρτες Ταμίλ κατηγορούν τον στρατό για απίστευτη σφαγή, ενώ αξιωματούχοι κάνουν λόγο για 378 νεκρούς και για 1.122 τραυματίες, με περισσότερα από 100 νεκρά παιδιά. «Παντού διάσπαρτοι νεκροί», αναφέρουν αυτόπτες μάρτυρες.
Περίπου 300.000 άμαχοι Ταμίλ έχουν αποκλειστεί σε μια στενή παράκτια ζώνη που εξακολουθεί να βρίσκεται υπό τον έλεγχο των ανταρτών των «Τίγρεων» οι οποίοι κινδυνεύουν άμεσα να βρεθούν στην πιο μακάβρια λίστα των συγκρούσεων στην Ασία, αφού έχει κοστίσει τη ζωή σε περισσότερα από 70.000 άτομα (με εκατοντάδες χιλιάδες τραυματίες και πρόσφυγες) μέσα σε ένα τέταρτο του αιώνα, ενώ μόνον από τον περασμένο Ιανουάριο, έχουν σκοτωθεί πάνω από 4.500 πολίτες. Οι Ταμίλ μιλούν για «λουτρό αίματος» και καλούν τον ΟΗΕ και την παγκόσμια κοινότητα να επέμβουν για να διασώσουν τους παγιδευμένους αμάχους. Η Διεθνής Επιτροπή του Ερυθρού Σταυρού εκπέμπει SOS για τους αμάχους, ανθρωπιστικές οργανώσεις (ελάχιστες από αυτές για να είμαστε ακριβείς) δηλώνουν τον αποτροπιασμό τους, διεθνή ΜΜΕ (πάλι ελάχιστα…) ασκούν άγρια κριτική για τη βιαιότητα των κυβερνητικών στρατευμάτων. Βίντεο που δημοσιοποίησαν υποστηρικτές των Ταμίλ δείχνει ακρωτηριασμένα σώματα, ενώ γίνεται λόγος για ευρείας κλίμακας βασανιστήρια, ακρωτηριασμούς, βιασμούς…
Τα ¾ του πληθυσμού της Σρι Λάνκα είναι βουδιστές οι οποίοι ομιλούν τη σιναλέζικη διάλεκτο Σινχάλα και το υπολειπόμενο ¼ αποτελούν κατά 90% ινδουιστές και κατά 10% μουσουλμάνοι που ομιλούν Ταμίλ και οι οποίοι γνωρίζουν διακρίσεις και καταπίεση από την ανεξαρτητοποίηση κιόλας της Σρι Λάνκα από τη Βρετανία, το 1948. Οκτώ χρόνια αργότερα, άρχισαν τα πογκρόμ που εξαπέλυσε το Κόμμα Ελευθερίας που συσπείρωσε του εθνικιστές βουδιστές Σιναλέζους, πετυχαίνοντας λίγο μετά την αναγνώριση της σιναλέζικης ως μόνης επίσημης γλώσσας της χώρας.
Το 1984 υπογράφηκε η συνθήκη Srima-Shastri pact μεταξύ Ινδίας και Σρι Λάνκα που έδινε το δικαίωμα επαναπατρισμού σε 600.000 Ταμίλ. Ο όρος ήταν «επαναπατρισμός» και όχι «υποδοχή», διότι η πλειονότητα των Ταμίλ είχε φθάσει τον 19ο και 20ο αιώνα ως οικονομικοί μετανάστες, όμως και πάλι ο ίδιος αυτός όρος ήταν ανακριβής διότι πολλοί Ταμίλ ζούσαν εκεί πολλούς αιώνες.
Η αναδυόμενη μεσαία τάξη αντέδρασε καθώς ήθελε να παραμείνει στη χώρα και να συμβιώσει με τους βουδιστές Σιναλέζους. Το ίδιο και οι αγρότες που είχαν έστω και μικρή ιδιοκτησία γης. Πολλοί δεν ήθελαν να ακολουθήσουν το σύστημα των καστών που κυριαρχεί στην Ινδία και το οποίο οι Ταμίλ είχαν εγκαταλείψει. Μάλιστα, ήταν οι Ταμίλ οι οποίοι οργάνωσαν τον συνδικαλισμό στο νησί και η βάση τους ήταν σε μεγάλο ποσοστό αριστερή.
Το 1972 ξεκίνησαν και νέα πογκρόμ, ακόμη πιο άγρια που ξεσήκωσαν αντιδράσεις με κυριότερη την εμφάνιση των πρώτων επαναστατικών οργανώσεων των Ταμίλ. Τότε δημιουργήθηκαν στην νεολαία οι «Νέοι Τίγρεις Ταμίλ» οι οποίοι μετεξελίχθηκαν στους Τίγρεις για την Απελευθέρωση των Ταμίλ.
Μια αποτρόπαια πράξη βαρβαρότητας έλαβε χώρα το 1981, όταν η αστυνομία έκαψε τη Βιβλιοθήκη της Γιάφνα, που στέγαζε την πολιτιστική κληρονομιά των Ταμίλ. Από τότε διεξάγουν έναν ιδιαίτερα αιματηρό ένοπλο αγώνα ενάντια στο βάρβαρο σιναλέζικο κράτος, ενώ σημαντική αποδείχθηκε η οικονομική βοήθεια από τους Ταμίλ της διασποράς αλλά και της «μητρόπολης» (Νότια Ινδία).
Μια από τις πλέον εντυπωσιακές επιχειρήσεις των Ταμίλ αυτονομιστών ήταν η εκτέλεση το 1991 του πρώην πρωθυπουργού Ρατζίβ Γκάντι (μαζί με άλλους 15) κατά τη διάρκεια της προεκλογικής του περιοδείας.
Η Ινδία, εδώ και 30 χρόνια μένει αδιάφορη στο δράμα των Ταμίλ για λόγους σκοπιμοτήτων, με κυριότερη να μην επιτρέψει να «ανοίξει η όρεξη» για αιτήματα αυτονομίας σε άλλες εθνότητες μέσα στο έδαφός της. Έτσι, όταν ο Rajiv Gandhi έστειλε το 1987 ειρηνευτικά στρατεύματα στη Σρι Λάνκα, το μόνο που κατάφερε ήταν να προκαλέσει το «Βιετνάμ της Ινδίας».
Στις 21 Ιανουαρίου 1991 στις 10:10 το βράδυ, μία Ταμίλ καμικάζι βομβίστρια, η Thenmuli Rajatatnam γνωστή και ως Gayatri και Dhanu, πλησίασε τον Ινδό πρώην πρωθυπουργό στο Sriperumbudur, μια βιομηχανική κωμόπολη κοντά στο Μαντράς στο κρατίδιο Tamil Nadu και σκύβοντας να αγγίξει υα πόδια του (μια χαρακτηριστική έκφραση σεβασμού) πυροδότησε τα εκρηκτικά (700 γρ. RDX) και σκοτώθηκαν η ίδια, ο Gandhi και άλλοι 14.
Το 1984 υπογράφηκε η συνθήκη Srima-Shastri pact μεταξύ Ινδίας και Σρι Λάνκα που έδινε το δικαίωμα επαναπατρισμού σε 600.000 Ταμίλ. Ο όρος ήταν «επαναπατρισμός» και όχι «υποδοχή», διότι η πλειονότητα των Ταμίλ είχε φθάσει τον 19ο και 20ο αιώνα ως οικονομικοί μετανάστες, όμως και πάλι ο ίδιος αυτός όρος ήταν ανακριβής διότι πολλοί Ταμίλ ζούσαν εκεί πολλούς αιώνες.
Η αναδυόμενη μεσαία τάξη αντέδρασε καθώς ήθελε να παραμείνει στη χώρα και να συμβιώσει με τους βουδιστές Σιναλέζους. Το ίδιο και οι αγρότες που είχαν έστω και μικρή ιδιοκτησία γης. Πολλοί δεν ήθελαν να ακολουθήσουν το σύστημα των καστών που κυριαρχεί στην Ινδία και το οποίο οι Ταμίλ είχαν εγκαταλείψει. Μάλιστα, ήταν οι Ταμίλ οι οποίοι οργάνωσαν τον συνδικαλισμό στο νησί και η βάση τους ήταν σε μεγάλο ποσοστό αριστερή.
Το 1972 ξεκίνησαν και νέα πογκρόμ, ακόμη πιο άγρια που ξεσήκωσαν αντιδράσεις με κυριότερη την εμφάνιση των πρώτων επαναστατικών οργανώσεων των Ταμίλ. Τότε δημιουργήθηκαν στην νεολαία οι «Νέοι Τίγρεις Ταμίλ» οι οποίοι μετεξελίχθηκαν στους Τίγρεις για την Απελευθέρωση των Ταμίλ.
Μια αποτρόπαια πράξη βαρβαρότητας έλαβε χώρα το 1981, όταν η αστυνομία έκαψε τη Βιβλιοθήκη της Γιάφνα, που στέγαζε την πολιτιστική κληρονομιά των Ταμίλ. Από τότε διεξάγουν έναν ιδιαίτερα αιματηρό ένοπλο αγώνα ενάντια στο βάρβαρο σιναλέζικο κράτος, ενώ σημαντική αποδείχθηκε η οικονομική βοήθεια από τους Ταμίλ της διασποράς αλλά και της «μητρόπολης» (Νότια Ινδία).
Μια από τις πλέον εντυπωσιακές επιχειρήσεις των Ταμίλ αυτονομιστών ήταν η εκτέλεση το 1991 του πρώην πρωθυπουργού Ρατζίβ Γκάντι (μαζί με άλλους 15) κατά τη διάρκεια της προεκλογικής του περιοδείας.
Η Ινδία, εδώ και 30 χρόνια μένει αδιάφορη στο δράμα των Ταμίλ για λόγους σκοπιμοτήτων, με κυριότερη να μην επιτρέψει να «ανοίξει η όρεξη» για αιτήματα αυτονομίας σε άλλες εθνότητες μέσα στο έδαφός της. Έτσι, όταν ο Rajiv Gandhi έστειλε το 1987 ειρηνευτικά στρατεύματα στη Σρι Λάνκα, το μόνο που κατάφερε ήταν να προκαλέσει το «Βιετνάμ της Ινδίας».
Στις 21 Ιανουαρίου 1991 στις 10:10 το βράδυ, μία Ταμίλ καμικάζι βομβίστρια, η Thenmuli Rajatatnam γνωστή και ως Gayatri και Dhanu, πλησίασε τον Ινδό πρώην πρωθυπουργό στο Sriperumbudur, μια βιομηχανική κωμόπολη κοντά στο Μαντράς στο κρατίδιο Tamil Nadu και σκύβοντας να αγγίξει υα πόδια του (μια χαρακτηριστική έκφραση σεβασμού) πυροδότησε τα εκρηκτικά (700 γρ. RDX) και σκοτώθηκαν η ίδια, ο Gandhi και άλλοι 14.
Όχι, δεν είναι ούτε Παλαιστίνιοι ούτε Κούρδοι ούτε Οσέτιοι. Υπάρχουν και άλλοι λαοί που καταδιώκονται και υποφέρουν!
Πριν 7 χρόνια, το Κολόμπο και οι «Τίγρεις» συμφώνησαν σε κατάπαυση του πυρός και έναρξη μιας ειρηνευτικής διαδικασίας με τη διαμεσολάβηση της Νορβηγίας, κάτι όμως που τορπίλισαν οι εθνικιστές και διάφοροι σκληροπυρηνικοί, μεταξύ των οποίων και ο βουδιστικός κλήρος.
Στις εκλογές του 2005 επικράτησαν τα ακραία εθνικιστικά κόμματα και τότε άρχισε να κλιμακώνεται ένας πόλεμος, στον οποίο για πρώτη φορά αντάρτικο αυτονομιστικό κίνημα διέθετε… πολεμική αεροπορία μια έκταση περίπου όση η Πελοπόννησος τώρα έχουν περιοριστεί σε μια στενή λωρίδα.
Σήμερα 77 εκατομμύρια Ταμίλ ζουν στον κόσμο, εκ των οποίων 63 εκατομμύρια ζουν στην Ινδία, 2,6 εκατομμύρια στη Σρι Λάνκα, 1,5 εκατομμύριο στη Μαλαισία, ενώ 250 χιλιάδες ζουν στη Σιγκαπούρη. Ακόμη, υπάρχουν κοινότητες μεταναστών Ταμίλ στον Καναδά, τις ΗΠΑ, την Ευρώπη και την Αυστραλία. Η γλώσσα τους είναι πανάρχαια δραβιδική και γνωρίζουμε πως συναλλάσσονταν ως ναυτικός και εμπορικός λαός με την Ρώμη ήδη από την εποχή του Αυγούστου, ενώ η τέχνη τους είναι από τις πιο γνωστές σε όλο τον κόσμο.
Στις εκλογές του 2005 επικράτησαν τα ακραία εθνικιστικά κόμματα και τότε άρχισε να κλιμακώνεται ένας πόλεμος, στον οποίο για πρώτη φορά αντάρτικο αυτονομιστικό κίνημα διέθετε… πολεμική αεροπορία μια έκταση περίπου όση η Πελοπόννησος τώρα έχουν περιοριστεί σε μια στενή λωρίδα.
Σήμερα 77 εκατομμύρια Ταμίλ ζουν στον κόσμο, εκ των οποίων 63 εκατομμύρια ζουν στην Ινδία, 2,6 εκατομμύρια στη Σρι Λάνκα, 1,5 εκατομμύριο στη Μαλαισία, ενώ 250 χιλιάδες ζουν στη Σιγκαπούρη. Ακόμη, υπάρχουν κοινότητες μεταναστών Ταμίλ στον Καναδά, τις ΗΠΑ, την Ευρώπη και την Αυστραλία. Η γλώσσα τους είναι πανάρχαια δραβιδική και γνωρίζουμε πως συναλλάσσονταν ως ναυτικός και εμπορικός λαός με την Ρώμη ήδη από την εποχή του Αυγούστου, ενώ η τέχνη τους είναι από τις πιο γνωστές σε όλο τον κόσμο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου