Τα λογικά και τα παράδοξα της ελληνικής οικονομίας. Τι πρέπει να κάνουμε όλοι οι Έλληνες για να μπει επιτέλους μια τάξη και μια σειρά σ’ αυτή τη χώρα;

Θωμάς Ακριτίδης 

Η χώρα μας, όπως είναι πεισμένοι οι περισσότεροι Έλληνες, είναι γεμάτη από ανεκμετάλλευτες πλουτοπαραγωγικές πηγές και τεράστιες δυνατότητες ανάπτυξης, ίσως μεγαλύτερες από αυτές των εύρωστων οικονομικά χωρών της Δυτικής και Βόρειας Ευρώπης.

Η Ελλάδα αποτελεί δηλαδή, μία εν δυνάμει πάμπλουτη χώρα, που θα έπρεπε να βρίσκεται θεωρητικά, αλλά και πρακτικά, σε μια πολύ διαφορετική κατάσταση, από αυτήν την δυσάρεστη κατάσταση που ζούμε όλοι, εδώ και δυο χρόνια.

Ποια είναι τα παράδοξα που κάνουν αυτή τη χώρα, αντί να αποτελεί «τη Γη της Επαγγελίας», να έχει καταλήξει να είναι ο πλέον αξιολύπητος επαίτης και μάλιστα το κυριότερο αίτιο και η αρχή της επικείμενης παγκόσμιας οικονομικής κρίσης;

Η Ελλάδα έχει αμέτρητο πλήθος φυσικών πόρων, όπως είναι το υπέροχο κλίμα της και οι πλούσιες πεδιάδες της, η αστείρευτη ηλιακή ενέργεια, λόγω της μεγάλης της ηλιοφάνειας, τόσο σε ένταση, όσο και σε διάρκεια, οι αμέτρητες φυσικές ομορφιές της, οι θάλασσες και τα άπειρα μικρά και μεγάλα νησιά της, αλλά και οι πολύ σοβαρές ενδείξεις ύπαρξης πολύ μεγάλων αποθεμάτων ορυκτού πλούτου που διαθέτει στις στεριές και στις θάλασσές της (αποθέματα πετρελαίου και φυσικού αερίου, που μόνο στην Κρήτη υπερβαίνουν κατά πολύ τα  αντίστοιχα αποθέματα της Κύπρου και του Ισραήλ, μαζί!!!. Επίσης το τεράστιο διαπιστωμένο απόθεμα ουρανίου, που είναι κοινό μυστικό όλων των ξένων οικονομικών κολοσσών, πως αποτελεί το μεγαλύτερο απόθεμα στην Ευρώπη, επίσης χρυσό, τιτάνιο, αλουμίνα κλπ.)

Και ενώ συμβαίνουν όλα αυτά και ενώ η Ελλάδα έχει λόγω της έκτασης και της ίδιας γεωγραφικής της διαμόρφωσης, πολύ περισσότερες φυσικές ομορφιές (λόγω και της πληθώρας των νησιών της), απ’ ότι η Κύπρος, εν τούτοις ο τουρισμός της Κύπρου είναι κατά πολύ περισσότερο ανεπτυγμένος. Βέβαια στη δική μας χώρα, η παρούσα κυβέρνηση κατάργησε το νευραλγικότατο υπουργείο τουρισμού (μαζί με το επίσης νευραλγικό υπουργείο εμπορικής ναυτιλίας), επειδή ίσως θεώρησε πως «δεν μας χρειάζονται ούτε ο τουρισμός, ούτε η εμπορική ναυτιλία», ως κλάδοι της εθνικής μας οικονομίας που φέρνουν σημαντικά έσοδα στον τόπο (αλλά έδιωξε και τους τουρίστες τα καλοκαίρια των τελευταίων 2 ετών, μέσα στην αιχμή της τουριστικής περιόδου, ψηφίζοντας τον ένα χρόνο το νόμο για το καμποτάζ (και διώχνοντας τα κρουαζιερόπλοια) και τον επόμενο την απελευθέρωση του επαγγέλματος των ταξιτζήδων, ντάλα καλοκαίρι!!!...). Και τόσο η παρούσα, όσο και οι προηγούμενες κυβερνήσεις μας, δεν ενδιαφέρθηκαν ποτέ για τη δημιουργία μιας σοβαρής τουριστικής υποδομής για την παροχή τουριστικών υπηρεσιών υψηλής ποιότητας.

Επίσης η Κύπρος ενδιαφέρθηκε από πολύ νωρίς, με έξυπνες διπλωματικο-οικονομικές κινήσεις και χωρίς να χάσει πολύτιμο χρόνο, χάρις στον περίφημο και κατ’ εξοχήν Έλληνα Τάσο Παπαδόπουλο, που την κυβερνούσε, για τον καθορισμό της αποκλειστικής οικονομικής της ζώνης (ΑΟΖ), παρά το γεγονός της τουρκικής κατοχής του βόρειου τμήματός της, αλλά και των διαρκών λεονταρισμών της Τουρκίας, σε σχέση με το θέμα αυτό. Η δική μας χώρα αντίθετα, τηρεί σιγή ιχθύος, υποκλινόμενη κατά εθνικά εξευτελιστικό τρόπο, μπροστά στους Τούρκους αγάδες, υπογράφοντας μυστικές συμφωνίες μ’ αυτούς στο Ερζερούμ και κάνοντας τον κάθε λογικά σκεπτόμενο άνθρωπο να σκεφτεί, ότι σ’ αυτή τη χώρα, όλοι οι πολιτικοί που εκλέγονται μετά από απίστευτες υποσχέσεις, από τον ίδιο τον ελληνικό λαό, εκλέγονται όχι για να φροντίσουν για την οικονομική ανάπτυξη και την ευημερία του, αλλά για την εκμηδένιση κάθε δυνατότητας ανάπτυξης της χώρας μας και κατ’ επέκταση για την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη εξαθλίωσή μας. Ή μάλλον δείχνουν πλήρη αδιαφορία, σχετικά με το όλο θέμα και η κυριότερη ενασχόλησή τους είναι τα επικοινωνιακά παιγνίδια, ο προσωπικός τους πλουτισμός και η πάχυνση των τραπεζικών τους λογαριασμών στην Ελβετία και αλλού, έχοντας εξασφαλίσει, βάσει σχετικού άρθρου του Ελληνικού Συντάγματος, αλλά και σχετικού Νόμου που έχουν ψηφίσει, την πλήρη βουλευτική ασυλία τους, σε σχέση με τα διάφορα οικονομικά τους σκάνδαλα…

Μια λύση για την Ελλάδα, αν ήθελε να προσπεράσει τα προβλήματα της απειλής του casus belli (κήρυξη πολέμου), εκ μέρους της Τουρκίας, θα ήταν ο καθορισμός των ΑΟΖ (αποκλειστικών οικονομικών ζωνών) με άλλες όμορες χώρες, όπως π.χ. με την Αίγυπτο, τη Λιβύη κλπ., οπότε με δεδομένο το δεδικασμένο, θα μπορούσε να προχωρήσει μονομερώς και στην αναγνώριση της ελληνικής ΑΟΖ στην περιοχή του Καστελόριζου, σύμφωνα με τους διεθνείς κανόνες του Δικαίου της Θάλασσας. Αντί αυτού όμως η σημερινή  κυβέρνηση του ΓΑΠ καταργεί το ΙΓΜΕ (Ινστιτούτο Γεωλογικών και μεταλλευτικών ερευνών), καθώς και την υπηρεσία ΕΛΚΕΘΕ (ελληνικό κέντρο θαλασσίων ερευνών) της υδρογραφικής υπηρεσίας του ΓΕΝ, δηλαδή τις καθ’ ύλη αρμόδιες υπηρεσίες στον τομέα αυτό, επειδή τις θεωρεί «περιττές και σπάταλες»!!!...

Η αλιεία, η γεωργική και κτηνοτροφική παραγωγή της Ελλάδας, με βάση τα πελάγη που την περιβάλλουν και το εξαιρετικό κλίμα της, αλλά και το ανάλογο ενδιαφέρον από κρατικής πλευράς, για την ενίσχυση των κλάδων αυτών της οικονομίας, θα οδηγούσε σε τεράστια εισροή συναλλάγματος στη χώρα. Αν οι κυβερνήσεις μας έδιναν τα σχετικά κίνητρα και υπέγραφαν αντίστοιχες συμφωνίες εμπορικών συναλλαγών με τη Ρωσία, τις πλούσιες αραβικές χώρες, αλλά και τις χώρες του ευρωπαϊκού βορρά, δεν θα εισάγαμε ψάρια και πατάτες από την Τουρκία και την Αίγυπτο, ούτε κρεμμύδια από την Ινδία. Αντίθετα θα είχαμε κατακλίσει όλες τις αγορές του κόσμου με τα προϊόντα της αλιείας μας, με ελιές, ελαιόλαδο, κρασί, σταφύλια, εσπεριδοειδή, αλλά και με όλα τα φρούτα και λαχανικά που παράγει ο τόπος μας πλουσιοπάροχα, σ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου, αλλά και με την περίφημη ελληνική φέτα και όλα τα άλλα είδη τυριών και αλλαντικών, που παράγονται από τα ζώα που βόσκουν στα ελληνικά λιβάδια και στις ελληνικές πλαγιές. Αντί γι’ αυτό έχουμε γεμίσει τα ελληνικά σούπερ μάρκετ με προϊόντα των βόρειων χωρών, μάλιστα έχουμε ακόμη ακούσει, πως έχουμε φτάσει στο σημείο να εισάγουμε (αν μπορεί να είναι αυτό ποτέ δυνατόν!) …ελαιόλαδο από τη Γερμανία, για πολλά εκατομμύρια ευρώ!...

Ο λαός που υπομένει όλη αυτήν την προκλητική κατάσταση, βρίσκεται απελπισμένος μπροστά στις αφόρητες περικοπές του μισθού ή της σύνταξής του, στο πλέον χαμηλό μεροκάματο και στην πλέον στυγνή εκμετάλλευση, από την μεριά των εργοδοτών του (όσων τυχαίνει να υπάρχουν ακόμη)…Και για το λόγο αυτό κατεβαίνει σε διαρκείς απεργίες και κινητοποιήσεις, έτσι ώστε να αναγκάζεται να σκοτώνεται από τους "γνωστούς-άγνωστους" κουκουλοφόρους, που «εντελώς συμπτωματικά», πάντα βρίσκονται εκεί για να τον πολεμούν, αλλά ποτέ δεν συλλαμβάνονται και ποτέ δεν τιμωρούνται παραδειγματικά… Η κυβέρνηση με τον τρόπο αυτό, προσπαθεί να τον εκφοβίσει και να παραδώσει μετά την Ελλάδα μαζί με όλα τα πλούτη της, ως εύκολη λεία, βορά στα ξένα συμφέροντα που αποκλειστικά εξυπηρετεί. Όλη αυτή η κατάσταση βυθίζει τη χώρα σε ακόμη μεγαλύτερο τέλμα και αποθρασύνει ακόμη περισσότερο τους θρασύδειλους πολιτικούς της, που κατά εντελώς παράλογο τρόπο είναι μέρος της διεθνούς μαφίας, που νοιάζεται να μας κατακλέψει και να μας οδηγήσει σε μια μόνιμη εξαθλίωση.

Μ’ αυτόν τον τρόπο διακυβέρνησης, η πατρίδα μας μοιάζει με ξέφραγο αμπέλι, όπου οι ξένοι (όπως ο Τζόρτζ Σώρος κ.ά.) μπαίνουν ανεξέλεγκτα μέσα, λυμαίνονται τον ορυκτό και τον υπόλοιπο εθνικό μας πλούτο και φεύγουν ανενόχλητοι, πληρώνοντας αστεία ποσά, ως αντίτιμο γι’ αυτά που πήραν, οδηγώντας μας στην πτώχευση και σε μόνιμη κατοχή, δηλαδή στο ξεκλήρισμα της πατρίδος μας, με ότι χειρότερο μπορεί να σημαίνει αυτό, τόσο για τη δική μας επιβίωση, όσο και πολύ περισσότερο για την επιβίωση των παιδιών μας…

Η λύση είναι να αγωνιστούμε όλοι μαζί για την εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών μας πηγών (ορυκτός πλούτος, ηλιακή ενέργεια, τουρισμός, εμπορική ναυτιλία, γεωργο-κτηνοτροφία κλπ.) αποκλειστικά και μόνο από την ίδια μας τη χώρα, ενεργώντας σύμφωνα με τα όσα περιγράφονται παραπάνω (αναγνώριση όλων των ΑΟΖ και εκμετάλλευση των τεράστιων αποθεμάτων του ορυκτού μας πλούτου, κατά το παράδειγμα της Κύπρου, που όπως λέγεται από υπεύθυνες πηγές, πρόκειται να γίνει η Νορβηγία του Νότου, δηλαδή μια από τις πλουσιότερες χώρες της Ευρώπης!!!), εμπλέκοντας αντίστοιχες διεθνείς εταιρείες κολοσσούς και ισχυρά κράτη όπως το Ισραήλ, η Γαλλία, η Ρωσία, οι ΗΠΑ κλπ., προκειμένου να βάλουμε την Τουρκία στη γωνία και με υπογραφή αντίστοιχων συμβάσεων συνεκμετάλλευσης, με όρους πραγματικά και ουσιαστικά, απόλυτα επικερδείς για τη χώρα μας (μέσα στο μέτρο του λογικά εφικτού), να προχωρήσουμε σε μια σημαντικότατη οικονομική ανάπτυξη.

Αν μπορέσουμε ως λαός να καταφέρουμε κάτι τέτοιο, τότε θα βγούμε από τα χρέη και την παράλογη κατάσταση της διαρκούς υπερχρέωσης που μαστίζει τη χώρα από τότε που υφίσταται ως κρατική οντότητα, και της φτώχειας, εξασφαλίζοντας σίγουρη εργασία και έναν απόλυτα ικανοποιητικό μισθό για κάθε εργαζόμενο Έλληνα, που θα είναι αντάξιος της  περήφανης τρισχιλιετούς, διαρκούς και ένδοξης ιστορικής παρουσίας μας, ως έθνους, στην περιοχή. Κι αυτό φυσικά, πρώτα και κύρια, δημεύοντας τις περιουσίες όλων των πολιτικών που μας κυβερνούσαν και μας κατάκλεβαν μέχρι σήμερα, όπου γης, δικάζοντας και ρίχνοντάς τους στην φυλακή, από την οποία δεν θα πρέπει να βγουν ποτέ ζωντανοί, αλλά και προωθώντας και εκλέγοντας νέους πολιτικούς, αποδεδειγμένα πατριώτες και έτοιμους να παλέψουν ξεκάθαρα, όχι για τον προσωπικό τους πλουτισμό, αλλά για μια σύγχρονη και ουσιαστικά ευημερούσα Ελλάδα, για όλους ανεξαιρέτως τους Έλληνες!...

Θωμάς Ακριτίδης