Δευτέρα 25 Απριλίου 2011

ΠΕΡΙ ΑΡΠΑΞΙΒΙΩΝ.... Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΣΥΝΩΜΟΣΙΑ

Περιοδικόν "ΤΕΤΡΑΚΤΥΣ ΑΕΙΓΝΗΤΟΣ"  
ΤΕΥΧΟΣ 3ον
ΧΕΙΜΩΝ "1995"

Υπάρχουν δύο είδη συνωμοσιών: α) η κατηγορία των επιτυχών και β) η κατηγορία των ανεπιτυχών. Το μεγαλύτερο ποσοστό της δεύτερης κατηγορίας, αν όχι το 100%, χαρακτηρίζεται από την ανεπάρκεια των συνωμοτών να καλύψουν απόλυτα την επώαση της συνωμοσίας με διαφόρους και ποικίλους τρόπους που φθάνουν και μέχρι του σημείου να δημιουργούν υπόνοιες γιά κάποια άλλη συνωμοσία η οποία δεν σχετίζεται καθόλου με αυτή που έχουν θέσει ήδη σε λειτουργία.

Στις συνωμοσίες, παρά τα φαινόμενα, πάντα ο ψυχολογικός παράγων έχει πρωτεύοντα ρόλο. Ενώ π.χ. ο φόβος και οι δισταγμοί θα πρέπει να απασχολούν κυρίως τους συνωμότες, όταν αυτοί γνωρίζουν τούς απαράβατους κανόνες των ενεργειών των, κατορθώνουν και διασπείρουν τον φόβο και τους δισταγμούς μεταξύ αυτών εναντίον των οποίων κατευθύνεται η συνωμοσία.
Ο φόβος που προέρχεται από την σκέψη που υπενθυμίζει διαρκώς οτι κάτι πολύ δυσάρεστο προμηνύεται και ειδικά αν δεν μπορή να καθοριστή ούτε η προέλευσίς του ούτε η μορφή που θα λάβη, είναι δυνατόν να παραλύση την οποιαδήποτε δυνητική αντίδραση ή και εγρήγορση. Αν αυτό συνδυαστή και με τον αυστηρά προγραμματισμένο παραπλανητικό προσανατολισμό, τότε και η τυχόν αντίδρασις ή εγρήγορσις θα έχει ολέθρια αποτελέσματα γι' αυτούς εναντίον των οποίων στρέφεται η συνωμοσία.
Οι συνωμότες έχουν σχεδόν πάντα ένα μεγάλο πλεονέκτημα. Καλυπτόμενοι από το σκότος βλέπουν προς το φως το πεδίο δράσεώς των και τα θύματά των. Οι αντίπαλοί των, εκτεθειμένοι στο φως, δεν μπορούν να αντιληφθούν τι ακριβώς συμβαίνει στούς σκοτεινούς χώρους των συνωμοτών. Μία συνωμοσία απαιτεί και προϋποθέτει, συν τοις άλλοις, σύμπνοια, πειθαρχεία, δύναμη και θάρρος. Σαν αντίπαλός της πρέπει να διαθέτης όχι μόνο αυτά σε μεγαλύτερο βαθμό, αλλά και πολλά περισσότερα. Όμως πολλές φορές συμβαίνει να μη διαθέτης ούτε αυτά. Απεναντίας εμπλέκεσαι όλο και περισσότερο από τα μέσα των συνωμοτών σε μία τέτοια κατάσταση που αποβλέπει ακριβώς στο να εξασθενίζη εντελώς η πειθαρχία σου, η σύμπνοιά σου, η δύναμή σου και το θάρρος σου μέσα σε μία σφαίρα παραπληροφορήσεως. Η παραπληροφόρηση είναι ένα κεφάλαιο της προπαγάνδας η οποία υποδηλεί την ύπαρξη κάποιας συνωμοσίας και με απλούς συλλογισμούς γίνεται εμφανές οτι μία παγκοσμίου μεγέθους συνωμοσία διαπλέκεται με χαλύβδινο ιστό ακριβώς στα μετόπισθεν των εμφανών γεγονότων, της παραπληροφορήσεως και της ποικιλόμορφης προπαγάνδας.
Οι συνωμοσίες και η προπαγάνδα ανέκαθεν είχαν ουσιαστικό ρόλο στην ιστορική διαμόρφωση. Σήμερα όμως κατόρθωσαν να καταλάβουν τον θρόνο του ιστορικού γίγνεσθαι και να θέσουν στην υπηρεσία τους οποιαδήποτε ανθρώπινη δραστηριότητα, φυσική ή νοητική. Η κακοήθης ανάπτυξις της τεχνολογίας η οποία εγκλώβισε εντελώς και αλλοίωσε την καθαρή επιστήμη, εξυπηρετεί άριστα την επιτυχή έκβαση του συνωμοτικού σκοπού. Ετσι λοιπόν είναι εμφανέστατο οτι έχουμε οδηγηθεί στον λαβύρινθο μίας συνωμοσίας, οικοδομημένον από τον Αρχιτέκτονα Δαίδαλο ο οποίος έχει στην απόλυτη δικαιοδοσία του όλες τις επιστήμες και παραεπιστήμες και γενικά όλους τους μηχανισμούς εξαναγκασμού και βίας.
Ολοι αισθάνονται την πνιγηρή αύρα. Ελάχιστοι την αποδίδουν στο συνωμοτικό Τέρας. Οι πλέον εγρηγορούντες είναι βέβαιοι γιά την ύπαρξη του Τέρατος και τα έργα της λεηλασίας. Δεν μπορούν όμως να καθορίσουν επακριβώς την μορφή και το μέγεθος του Κτήνους ούτε τις ακριβείς προθέσεις του. Ορισμένοι, από τα δεδομένα, προσπαθούν να το προσδιορίσουν, όμως πάντα αμφιβολίες αναστατώνουν τα συμπεράσματά των. Αλλωστε μία τέτοιας ισχύος συνωμοσία έχει όλη την ικανότητα που απαιτείται γιά να κατασκευάζη παραπλανητικά γεγονότα και πυξίδες αποπροσανατολισμού. Η αμφιβολία κυριαρχεί. Ισως η κατάστασις είναι πολύ πιό τραγική από την υποτιθέμενη. Αναμφίβολα η πρόγνωσις τού παρόντος είναι πάντα χειρότερη από την πρόγνωση του χθές.

Μία παγκόσμια συνωμοσία θα ήταν σχεδόν αδύνατον να επιτύχη τους σκοπούς της αν δεν κατόρθωνε να μετατρέψη σε όργανά της εθνικούς πυρήνες στα έθνη της ανθρωπότητος. Ενας έλεγχος, όσο ισχυρός κι αν είναι, χάνει την ισχύ του όσο περισσότερο προσπαθεί να διαπλατυνθή εκτός αν υπάρχουν διάσπαρτοι ισχυροί πυρήνες οι οποίοι θα αναλάβουν τον ρόλο τοποτηρητών. Δεν υπάρχει λοιπόν κανένα έθνος, όσο μικρό ή μεγάλο κι' αν είναι, που να μην έχει μέσα στα κέντρα της εξουσίας του τους άριστα εκπαιδευμένους δολιοφθορείς ή τέκτονες του συνωμοτικού έργου. Οντες δε τούτοι όργανα ή μέλη του πανίσχυρου πυρήνος, μπορούν και υποσκάπτουν το έργο ή τις προθέσεις και του υγιούς τμήματος της εθνικής εξουσίας.

Είναι σύνηθες να μιλάμε γιά μέσα μαζικής ενημερώσεως, μέσα μαζικής προπαγάνδας. Εδώ εντοπίζεται αμέσως ένα παράδοξο το οποίο επικάθεται στη λέξη "μαζικη". Πιστεύω οτι το άτομο μπορεί να απαλλαγή από το "κάθε τι" αλλά ποτέ από τον εαυτό του. Ακόμη και σε στιγμές που εκδηλώνει έντονα συμπτώματα ομαδοποιήσεως ή οχλοποιήσεως, κατά βάθος και σε ουσία παραμένει ένα ξεχωριστό άτομο. Αισθάνεται, σκέφτεται και πράττει γιατί το απαιτεί ο εαυτός του. Μπορούμε να το παρομοιάσουμε με τον μαθητή κάποιας τάξεως. Βρίσκεται στην τάξη και συμπεριφέρεται συλλογικά αλλά αφομοιώνει και προγραμματίζει ατομικά. Με απλούς συλλογισμούς καταλήγουμε στο συμπέρασμα οτι τα μέσα μαζικής ενημερώσεως ή προπαγάνδας δεν είναι παρά μέσα που έχουν στόχο το άτομο, ένα προς ένα. Μόνο έτσι μπορούν να αποδώσουν και έτσι λειτουργούν. Ο φόβος της μάζας δεν είναι παρά ατομικός φόβος χιλιάδων ή εκατομμυρίων ατόμων χωριστά. Εαν δεν ήτο ο φόβος του κάθε ατόμου που να απασχολή και συνταράσση το συγκεκριμένο άτομο δεν θα μπορούσε καν να λειτουργήση σαν φόβος της μάζας. Κατά τον ίδιο τρόπο λειτουργεί ο,τιδήποτε έχει την αφετηρία του στο άτομο άσχετα αν εκδηλώνεται "συγχορδιακά". Αυτό δηλώνει οτι οποιαδήποτε πληροφόρηση, παραπληροφόρηση, εγκληματική δραστηριότητα, συνωμοσία ή οποιαδήποτε δραστηριότητα κατευθύνεται εναντίον Μου, εναντίον Σου και εναντίον Του, αδιαφόρως πως εμφανίζεται και έτσι θα πρέπει να εκλαμβάνεται και όχι με αδιαφορία ή ελλιπή σοβαρότητα που προσδίδει και δημιουργεί η αίσθηση του ομαδικού. Οπως σε μία επιδημία αισθάνεσαι Εσύ να είσαι κινούμενος (αλλά και νωθρός) στόχος, έτσι και στα συμβαίνοντα στο ιστορικό γίγνεσθαι πρέπει να αισθάνεσαι και να αντιδράς γιά να διασωθής όπως προσπαθείς να σωθής από μία πανδημία. Πως θα αποφύγης να νοσήσης ενώ βρίσκεσαι στο μέσον μιάς πανδημίας; Θα αφεθής να νοσήσης επειδή νοσούν και οι υπόλοιποι; θα σκεφθής οτι είναι αδύνατον να αποφύγης το νόσημα; Δεν θα διερευνήσης κάθε τρόπο προφυλάξεως και αμύνης; Είναι μεγάλο σφάλμα να αποδίδουμε μεγαλύτερη σοβαρότητα σε μία επιδημία απ' ότι στην πανδημία της συνωμοτικής προπαγάνδας η οποία μπορεί ακόμη να προκαλή και επιδημίες γιά να επιτύχη τον σκοπό της. Η σοβαρότητά της είναι πολύ μεγαλύτερη από την σοβαρότητα οποιουδήποτε νοσήματος, ακόμη και αυτού που έπληξε φρικωδώς την ανθρωπότητα την τελευταία δεκαετία και το οποίο -όπως αναρίθμητες ενδείξεις αποδεικνύουν- ήταν "θετό" παιδί της παγκόσμιας συνωμοσίας που αποβλέπει στην "πολιτισμένη" αποκτήνωση των ανθρώπων.
"Μαζικοποιημένη εξατομίκευσις"! Αυτό είναι το α' παράδοξο οξύμωρο της συνωμοτικής προπαγάνδας. Με την χρήση όλων των μαζικών μέσων ενημερώσεως επιδρά κατευθείαν στο κάθε άτομο χωριστά επιτυγχάνοντας μαζικά αποτελέσματα, πολύ ουσιώδη γιά την επίτευξη του σκοπού. Ετσι ολισθαίνουμε στην "εξατομικευμένη μαζικοποίηση"! Αυτό είναι το β' παράδοξο οξύμωρο. Εαν το άτομο αντιμετωπισθή κατευθείαν και απροκάλυπτα σαν μάζα, θα αντιδράση σαν άτομο καθότι, όπως προανέφερα, το άτομο δεν μπορεί να απαλλαγή από τον εαυτό του, την υπόστασή του. Ετσι αντιμετωπίζεται σαν ξεχωριστό άτομο, σαν προσωπικότητα θα έλεγα, ακριβώς γιά να συρθή να σχηματίση την μάζα, έχοντας όμως την ψευδαίσθηση ότι διατηρούνται και εξαίρονται οι ατομικές του ιδιότητες, η προσωπικότητά του. Δεν αντιλαμβάνεται οτι αυτό στο οποίο αντιδρά το Είναι του, είναι αυτό το οποίο τελικά το αιχμαλωτίζει τυλίγοντάς το σε ένα πανίσχυρο δίχτυ ψευδαισθήσεων.
Μαζικοποιώντας το εντελώς, το αφήνει να διατηρή την ψευδαίσθηση της "προσωπικότητός" του. Από αυτό το σημείο και μετά η κατάστασή του εισέρχεται σε έναν αυτοδύναμο μηχανισμό καταστροφής οποιουδήποτε στοιχείου της προσωπικότητός του, καθότι σταδιακά διαπιστώνει οτι πρέπει να ακολουθή τους άλλους διαπιστώνοντας οτι η αντιπαράθεσή του θα τον εξουδετερώση εντελώς. Ετσι αφήνεται, συνειδητά πλέον και αναγκαστικά, στην πλήρη εξουδετέρωση της ιδιαιτερότητός του, της ατομικότητός του. Σταδιακά λοιπόν κατέληξε από το "τι πρέπει να κάνω" στο "τι μπορούμε να κάνουμε" και τελικά στο "πού μας οδηγούν". Και η απάντηση, αν δοθή, είναι αδυσώπητη: "στον όλεθρο".
Σ' αυτό το σημείο δύο είναι οι δυναμικές: α) η "πολτοποίησις" β) η απόσπασις απο την μάζα. Η πολτοποίησις (η χειρίστη μορφή μαζικοποιήσεως) ειναι ο "εύκολος" δρόμος. Ολισθαίνεις σ' αυτόν. Ούτε καν έχεις την αξιοπρέπεια του βηματισμού. Η απόσπασις από τη μάζα είναι ο κακοτράχαλος και επικίνδυνος ανήφορος της αυτογνωσίας, της αξιοπρέπειας, της ευθύνης και του χρέους. 


Η Πύλη της Συνειδήσεως είναι ο κύριος στόχος της προπαγάνδας. Αυτή προσπαθούν να προσβάλλουν οι παγκόσμιοι συνωμότες και μέσω αυτής να αλώσουν το άτομο. Η ίδια πύλη πρέπει να είναι, ή να γίνη η Ιερή Πύλη της προσωπικότητος του ατόμου και αυτή θα πρέπη να υπερασπίζεται αδιαλείπτως και παντοιοτρόπως. Τα μέσα που διαθέτουν γιά να την προσβάλλουν είναι πάμπολλα και ποικίλα, ορατά και μη. Πολλά απ' αυτά είναι αυτοαναπαραγώμενα και παρασιτοειδή. Απαξ και επί του ατόμου αυτοπολλαπλασιάζονται και αυτεπενεργούν, χρησιμοποιώντας όπως τα παράσιτα, "υλικά" του οργανισμού επί του οποίου εγκαταστάθηκαν. Είναι μοναδικά ψυχοπαράσιτα και ιδεοπαράσιτα. Προσβάλλουν μεθοδικά, μακροχρόνια, αποτελεσματικά και αδυσώπητα και με τέτοια ιδιορυθμία που τα καθιστά ικανά όχι μόνο να διαφεύγουν της προσοχής αλλά και να δίνουν την εντύπωση οτι το καταστροφικό τους έργο είναι έργο δημιουργικό. Το άτομο αποφεύγει ή δεν δύναται να συνειδητοποιή οτι είναι έρμαιο ενός τέλεια οργανωμένου μηχανισμού παραπληροφορήσεως ο οποίος πλέον παρασιτεί στον "εγκέφαλό" του. Καυχάται πολλές φορές και ικανοποιείται με το να καταλήγη σε συμπεράσματα που συμπίπτουν με τα μελλοντικά "γεγονότα" δίχως να μπορή να αντιληφθή ότι οι νοητικές του λειτουργίες ακολουθούν τους νόμους και τα σχέδια του οργανωμένου γνωμοπαραγωγικού συστήματος των συνωμοτών. Τι ευφυία! Τι κρίση! Τι ελευθερία! Τι θλιβερή απάτη! Εχουμε γίνει διδάκτορες της αυταπάτης, κοσμήτορες της γελοιότητος και θεσμοφύλακες του Δικαίου της Απαξίας. Μ' αυτά τα "προσόντα", δηλαδή μ' αυτή την εγκληματική στάση που συνταράσσει το υποσυνείδητο της αέναης ανθρωπότητος και ναρκοθετεί την πορεία της, παρουσιαζόμαστε σαν αξιοπρεπείς πολίτες στα μάτια όλων των αναξιοπρεπών, όπως ακριβώς ο κάθε αναξιοπρεπής παρουσιάζεται σε μας.


Ο πολιτισμός μας υποτίθεται πως στηρίζεται σε θεμέλια και σε κίονες αιώνιων και ισχυρών αξιών. Είναι γεγονός οτι και αιώνιες φαίνονται και ισχυρές. Γι' αυτό ακριβώς έχουν φθείρει ανεπανόρθωτα την ανθρωπότητα με την ποικιλοφθοροποιό δράση τους. Είναι άφθαρτες γιά να φθείρουν και ισχυρές γιά να καταδυναστεύουν και καταστρέφουν. Αν ήταν γιά το καλό της ανθρωπότητος δεν θα ακούγαμε σήμερα τους απειλητικούς τριγμούς των δοκών της, δεν θα βλέπαμε την επικίνδυνη απόκλιση του κεντροβαρυτικού άξονός της ούτε θα συνειδητοποιούσαμε την βαρεία ψυχοπνευματική απονέκρωση των μελών της που με ανεύλογη απάθεια και αλαζονική αθλιότητα λειτουργούν σαν αυτόματα παραλογισμού κάτω από την οροφή του έτοιμου να καταρεύση "κυκλώπειου" οικοδομήματος, το οποίο με σχιζοειδικό κομπασμό αποκαλούν υπερπολιτισμό. Βέβαια ένας πολιτισμός που έφθασε στο πρωτοφανές σημείο να καταβροχθίζη τους ανθρώπους του δίχως αυτοί να το αντιλαμβάνονται, δεν είναι υπερπολιτισμός αλλά κακοήθης, δαιμονισμένος υπεργίγας.
Λαοί μεγάλοι και μικροί, πανάρχαιοι και νεώτεροι, θυσιάζονται στα κολαστήριά του, στα κολαστήρια των διεθνών συνωμοτών-σατανάδων που αποβλέπουν στην απόκτηση δυνάμεως και χρήματος, αδιαφορώντας κακοηθέστατα γιά οποιαδήποτε συνέπεια ακόμη και τώρα που βρισκόμαστε στα πρόθυρα ενός πανωλέθρου, βιολογικού και ψυχοπνευματικού. Ολα ανεξαιρέτως ελέγχονται και κατευθύνονται προς την δημιουργία του αντιανθρώπου κατά τέτοιο τρόπο και τόσο πολύπλευρα και αποτελεσματικά που κάνουν τον γνωστό "Φύρερ" να φαίνεται χιτλερίσκος παιδικών "καρτούνς". Ποιές δυνάμεις κατώρθωσαν να κιγκλιδώσουν μία ανεξέλικτη συνειδησιακή κατάσταση τοποθετώντας δεσμώτες της τα πλέον ανεξέλεγκτα και καταστροφικά ένστικτα ενώ οι ίδιες αυτοεστέφθησαν "ηγεμόνες", "αριστοκράτες", "θεσμοθέτες", "δικαστές" και "εισαγγελείς".
Βαρύτατα νοσεί η ανθρωπότης. Και αν η ευμάρεια του καθενός μας αποτελεί το πρωτεύον μέλημά μας -αδιάφορα αν από ελαχιστότατους επιτυγχάνεται- ας προετοιμαζόμαστε γιά τον οδυνηρότατο επιτάφιο που γνώρισε ποτέ η Γαία και που παρόμοιος δεν ανευρίσκεται στο ιστορικό υποσυνείδητο.
Η οικονομική και ψυχοπνευματική εξαθλίωσις είναι το απαραίτητο υπόστρωμα γιά την οικονομική υπερσυγκέντρωση. Οι υποσχέσεις μιάς πιθανής μελλοντικής ευημερίας είναι η πλέον συνήθης και απατηλή και όμως αποδοτική μέθοδος που διασπείρεται και συντηρείται γιά να διατηρείται το έδαφος εύφορο για την οποιαδήποτε εκμετάλλευση και απαξίωση των ανθρώπων. Υπάρχουν βέβαια και πάμπολλες άλλες μέθοδοι γιά την "καλλιέργεια" της εξαθλιώσεως επί της οποίας αναπτύσσεται ο κεφαλαιοκρατικός κακοήθης γίγας. Θα έλεγα διαφορετικά, ότι το άτομο σύρεται και γκρεμίζεται σε λάκκο λεόντων γιά να "παρακολουθή" την "στημένη μονομαχία" των. Το αποτέλεσμα είναι γνωστό. Αφού περάσει από τα στάδια του εξαναγκασμού, του φόβου, της εξαθλιώσεως, της απελπισίας και της ψευδοελπίδας, γίνεται τελικά η λεία των. Από τη στιγμή που έφθασε στο σημείο να αφεθή να συρθή, η τύχη του είναι γνωστή. Η οικονομική δυναμική και η παγκόσμια πολιτική διαπλοκή -δημιούργημα της προηγουμένης - κρατούν την ανθρωπότητα σε μία κατάσταση εξαθλιώσεως της Ανθρώπινης Ουσίας και του κοσμικού μυστηρίου που συντελείται στην μοναδική Γαία.

Η οικονομική δυναμική έχει την αφετηρία της σε έναν πανίσχυρο παγκόσμιο πολύ μικρό και ενδοδιάπλοκο πυρήνα ατόμων και επενεργεί με διασπάρτους ανά τον κόσμο πυρήνες δυνάμεως παγιδεύοντας τους ανθρώπους στον εν είδει τρισδιάστατου ιστού αράχνης δόμημά της καθιστώντας τους έρμαια των σχεδίων της. Γνωρίζουμε περίπου την δομή και την σύσταση της εξουσίας που καταναγκάζει προς αυτή την εξαθλίωση. Τον κορμό της και τις παραφυάδες της. Τις συνθηματικές ονομασίες και αρκετά ονόματα, πιθανότατα ατόμων που τις απαρτίζουν, π.χ. Bilderberg, Τριμερής, CFR, Astors, Allens, Aldrichs, Bairds, Benedums, Blackleys, Blausteins, Bolacks, Birds, Browns, Buckleys, Cabots, Carnegies, Carters, Chapmans, Clarks, Copelands, Cordiners, Corrigans, Crowns, Cudahys, Cullens, Cullmans, Danforths, Davis, Deeres, Di Lorenzos, Dirksens, Dorrances, Dukes, Du Ponts, Eastlands, Eastmans, Eatons, Fords, Gettys, Gianninis, Goldmans, Grays, Harkness, Harrimans, Hartfords, Houghtons, Hunts, Kaisers, Kenans, Kresges, Kress, Krupps, Lands, Lings, Loebs, Luckmanns, Mayers, Meadons, Mellons, Moudys, Morgans, Pews, Palmers, Pitcairns, Rantbords, Reynolds, Rockefellers, Rosensteins, Rosenwalds, Rothschilds, Spencers, Stones, Stanahams, Strauss, Vanderbilts, Wallaces, Warburgs, Wallenbergs, Watsons, Whitneys, Woodruffs, Zellerbachs κλπ συν όλες οι ηγεμονικές οικογένειες καθώς και κάποιοι "Έλληνες" "αγωγείς" και "αγοφόροι". Δεν νομίζω όμως οτι έχουν πλέον κάποια ιδιαίτερη σημασία τα ονόματα. Εκείνο που έχει σημασία είναι το σύστημα που λειτουργεί διά μέσου αυτών των οργανισμών, οικογενειών, ατόμων και δυναστειών, οδηγώντας σε εξαθλίωση την ανθρωπότητα, καθότι ελέγχει και καθορίζει την οποιαδήποτε δραστηριότητά της, καί σε μαρασμό καί τραγωδία την βιοπνευματική τελεστία που συντελείται από την αρχή του γήινου χρόνου σ' αυτόν τον ζωηφόρο πλανήτη. Ιδού το μεγαλύτερο έγκλημα και το μοναδικό αμάρτημα γιά το οποίο σιωπούν και κωφεύουν οι πάντες. Ελαχιστότατοι "αντιδρούν". Οι υπόλοιποι, όλοι σχεδόν, δεν θέλουν να γνωρίζουν ή δεν πιστεύουν σε κάποια σωτηρία ή ανοήτως έχουν πεισθεί οτι τίποτε το ανησυχητικό και παράλογο δεν συμβαίνει ή έχει απονεκρωθεί πλέον η συνείδησίς των και έχει αντικατασταθεί από το γνωστό, παγκοσμίου κυκλοφορίας, τεχνητό υποκατάστατο. Αλλοι δεν αντιδρούν ένεκα φόβου ή αμφιβολιών. Ακριβώς αυτό απαιτεί και επιβάλλει το σύστημα των κραταιοχθόνων. Και όμως επειγόντως απαιτείται να πεισθή κάθε άνθρωπος οτι τίποτα στον κόσμο δεν είναι αναπόφευκτο ή μη ανατρέψιμο, εκτός αν καθορίζεται από φυσικό νόμο που δεν επιδέχεται καμμία παρέμβαση. Ετσι ενώ εκ πρώτης όψεως η κατάσταση προβάλλει μπροστά μας το κυκλώπειο τείχος του τρόμου και της απελπισίας, μελετώντας και διεισδύοντας στην δομή της θα διαπιστώσουμε οτι κάθε Κύκλωπας έχει τον Οδυσσέα του και κάθε Τροία τον Δούρειο ίππο της. Και ας μη λησμονούμε υπάρχουν πολλοί ακόμη Αχαιοί, Δαναοί, Μυρμηδόνες, Θράκες και Μακεδόνες.
Το ερώτημα είναι πως ο καθένας από μας θα σταματήση πλέον να είναι Θερσίτης και να γίνη Οδυσσεύς, σε έναν κόσμο στον οποίο όλοι οι κοινωνικοί του -πολιτικοί, πολιτιστικοί, εκπαιδευτικοί, οικονομικοί, και θρησκευτικοί- μηχανισμοί αποβλέπουν στο να παράγουν το πολύ-πολύ Θερσίτες. Το κάθε τι βέβαια, θα έλεγε σχεδόν ο κάθε άνθρωπος, προτρέπει ή επιβάλλει ακόμη να απελπιστούμε, να παραδοθούμε. Ακριβώς όμως σε μία τέτοια κατάσταση που εξαναγκάζει σ' αυτήν την ψυχολογική υποχώρηση τον "απλό" πολίτη, είναι που απαιτείται από ορισμένους βαθειά συνειδητοποιημένους και υπεύθυνους ανθρώπους να "οργανωθούν". Ολη η σοβαρότης της προβληματικής που απορέει από την διαμόρφωση αυτής της καταστάσεως και την δυναμική της, απαιτεί την αντίστοιχη αντιμετώπιση η οποία προϋποθέτει όλη μας την σοβαρότητα, ευθύνη, εγρήγορση, σωφροσύνη και αγαθότητα. Λέσχη Bilderberger!.., πρίγκηψ Bernhard of Netherlands!.., Rockefellers!.., Rothschilds!.., Carnegies!.., DuPonts!.. κλπ. Πως θα μπορούσαμε να αντιπαραταχθούμε στούς πανίσχυρους και ποικιλομήχανους οργανισμούς και "λέσχες" των που προγραμματίζουν, κατευθύνουν και ελέγχουν την οικονομική, πολιτική και πολιτιστική συμπεριφορά του κόσμου; Ποία "στρογγύλη τράπεζα" θα ήτο δυνατόν να δεχθή συγχρόνως τους συμπλουτούντες και τους συμπένητες διά την διεγγύηση του "ΜΗΔΕΝ ΑΓΑΝ"; Είναι αληθές οτι ο ψυχισμός του ανθρώπου αποτελεί άριστο υπόστρωμα γιά την δράση "μεταδοτικών παραγόντων". Φόβος, απαισιοδοξία, αισιοδοξία, ελπίδα, απελπισία, βεβαιότης, αμφιβολία κλπ. μεταδίδονται ταχύτατα, ειδικά όταν υπάρχει δυναμική πολυεστιακή πηγή, η οποία μεταχειρίζεται ισχυρούς εθνικούς και διεθνείς αγωγούς - μέσα "ενημερώσεως". Εδώ βέβαια εντοπίζεται ένα μεγάλο έλλειμα -φράγμα- γιά συνειδητοποιημένες ομάδες οι οποίες επιθυμούν να αφυπνίσουν τον κόσμο και να ενημερώσουν για τον επελαύνοντα Όλεθρο. Η κατάσταση συνειδησιακής νωθρότητος των ανθρώπων καθώς και η έλλειψις τρόπων αμέσου και πολυποικίλου προσεγγίσεώς των καθιστά το έργο των "αφυπνιστών" δύσκολο. Ενώ όμως μία τέτοια δυσκολία αποτελεί ένα αναμενόμενο "ουκ άνευ" μιάς τοιουτοτρόπως διαμορφωμένης καταστάσεως είναι δυνατόν εξ αρχής να παραλύση την διάθεση και τις προσπάθειες των "αφυπνιστών" ειδικά όταν τα πρώτα αποτελέσματά των είναι πενιχρά. Αυτός ο ύπουλος κίνδυνος πρέπει να εξουδετερωθή εξ αρχής. Οταν αποφασίσης να αντιμάχεσαι γίγαντες πρέπει να αποφασίσης οτι κατά καιρούς θα "αντιμάχεσαι" και τον ίδιο σου τον εαυτό, ειδικά κάθε φορά που θα "συμμαχη" με τις οποιεσδήποτε επιδιώξεις των γιγάντων.
Θα λάβουμε σαν δεδομένο οτι δεν είναι όλοι οι γίγαντες που επιδιώκουν την καταστροφή της ανθρωπότητος. Εχουν όμως εμπλακεί σε ένα κακόηθες σύστημα καταστροφής, που απαιτεί πλέον σαν λεία του όλη την ανθρωπότητα. Ισως ορισμένοι απ' αυτούς εύχονται γιά κάποιο "θαύμα" που θα τους βγάλη από το κακόηθες αδιέξοδο. Αν κάτι τέτοιο συμβαίνει θα πρέπει να ελπίζουμε γιά ένα ευνοϊκό αποτέλεσμα των προσπαθειών μας, το οποίο όμως δεν είναι δυνατόν να γίνει εμφανές εξ αρχής. Θα λάβουμε επίσης σαν δεδομένο οτι όλοι οι "γίγαντες" θέλουν την καταστροφή της ανθρωπότητος ή ακόμη οτι δεν την θέλουν αλλά καθότι η "νοημοσύνη" τους είναι αυτή πού είναι, δεν μπορούν να αντιληφθούν οτι οδηγούν την ανθρωπότητα στην καταστροφή. Εδώ έχουμε δύο επιλογές: ή να αντιδράσουμε ή να παραδοθούμε "άνευ όρων". Θα μας βαραίνει όμως, στη δεύτερη περίπτωση η κατηγορία των Ερινύων καθότι ενώ γνωρίζουμε τι συμβαίνει, γινόμαστε παθητικοί συνένοχοι των ολεθροτόκων και ολεθροφόρων "γιγάντων". Το δίλημμα είναι τραγικό. Τραγικής σοβαρότητος θα είναι και η απόφασή μας. Θέλουμε την σωτηρία του κόσμου, δεν επιζητούμε την καταστροφή κανενός. Πως πρέπει λοιπόν να ενεργήσουμε; Θα πρέπει να εκθέσουμε στο "φως" ο,τι είναι δυνατόν να αποκαλυφθή από την συνωμοσία του ολέθρου; Θα πρέπει να διερευνούμε όλους τους τρόπους εφαρμογής της σε όλες τις κλίμακες τις ιεραρχίας της; Θα πρέπει να απαιτούμε διαφάνεια σε ύποπτες ενέργειες των διαφόρων "κοινωνικών παραγόντων"; Θα πρέπει να ενεργούμε υπερκομματικά και υπερπροσωπικά προς όφελος της μελλοντικής και (παρούσης) ανθρωπότητος; Θα πρέπει να απαιτούμε από όλα τα πολιτικά κόμματα να μας ενημερώνουν γιά τα σοβαρότατα γιά την επιβίωσή μας, αξιοπρέπειά μας και εξέλιξή μας θέματα, διεξοδικώς και αληθώς, αντιλαμβανόμενα οτι αυτή είναι μία αποστολή που πρωτίστως τους ανετέθη από την "ψήφο" και όχι η τέχνη της πανούργας καλύψεως, παραπλανήσεως και εν λευκώ αποφάσεως και εν κρυπτώ εκτελέσεως; Πρέπει να συνειδητοποιήσουν όλοι οτι δεν υπάρχουν απόρρητα εθνικά θέματα σε μία κατάσταση παγκόσμιας εξουσίας όπως η σημερινή. Το απόρρητο φαίνεται μάλλον οτι τηρείται γιά τους λαούς και ποτέ γιά τις εξουσίες των λαών. Εχει αποδειχθεί οτι σχεδόν κάθε "απόρρητο" δεν απέκρυπτε παρά μία εγκληματική πράξη εναντίον των λαών.
Κανένας Λαός δεν πρέπει να θεωρείται υπεύθυνος γιά την οικτρή κατάσταση της ανθρωπότητος. Το να θεωρείται κάποιος λαός (π.χ. Γερμανοί ή Εβραίοι ή Αμερικανοί ή Ρώσοι ή Ελληνες κ.α.) υπεύθυνος δεν είναι δυνατόν παρά να μας αποπροσανατολίζει εντελώς από την αποκάλυψη των υπευθύνων που αποτελούν πολυεθνική οργάνωση διαφόρου ποσοστιαίας αναλογίας. Όπως υπάρχει ο Γερμανός αντι-Γερμανός και αντι-Ανθρωπος, έτσι υπάρχει ο Εβραίος, αντι-Εβραίος και αντι-Ανθρωπος, ο Αμερικανός, αντι-Αμερικανός και αντι-Ανθρωπος, ο Ρώσος αντι-Ρώσος και αντι-Ανθρωπος κ.ο.κ. Στο παγκόσμιο δίκτυο των ολεθροποιών έχουν προσληφθεί και εισχωρήσει εκατομμύρια ανθρώπων και βρίσκονται σε καίριες θέσεις του κοινωνικού ελέγχου. Κεφαλαιούχοι, πολιτικοί, επιστήμονες, καλλιτέχνες, στρατιωτικοί, κληρικοί, δημοσιογράφοι κλπ και πολλοί απ' αυτούς έχουν γνώση του αντιανθρώπινου έργου τους, πολλοί όμως δεν γνωρίζουν ότι οι εργοδότες τους έχουν θέσει και διά μέσου αυτών υπό απόλυτο έλεγχό τους την βιολογική μας υπόσταση, ακόμη τον ίδιο τον γενετικό μας κώδικα, την ψυχοπνευματική μας δυναμική, την οικονομική μας κατάσταση, την καθημερινή μας δραστηριότητα, το μέλλον μας και το μέλλον της φύσεως. Το να γίνουμε δούλοι είναι μηδαμινό εν συγκρίσει με το οτι μας οδηγούν να μεταμορφωθούμε σε τραγικές και αποτρόπαιες χίμαιρες, θλιβερά πειραματοπρόσωπα, έρμαια των αριστοκρατικών "ορέξεών" των που δεν έχουν κανένα φραγμό. Προετοιμάζουν διαρκώς και αριστοτεχνικά τούς διαδόχους των ενώ εγκαταλείπουν εντελώς απροστάτευτους τους δικούς μας διαδόχους -την ανθρωπότητα της αύριον- να συρθούν στα εξωφρενικά τους κολαστήρια. Με ποιό αντάλλαγμα "συμπράττουμε" σ' ένα τέτοιο αυτοέγκλημα; Την οικονομική μας άνεση; Αυτή, γιά όσους την έχουν, είναι άκρως επισφαλής. Την αξιοπρέπειά μας; Αυτή τη χρονική περίοδο καμμία αξιοπρέπεια δεν είναι δυνατόν να υφίσταται εάν δεν είναι βαπτισμένη στο "α ν θ ρ ω π ί ζ ε ι ν ". Την βιολογική μας υπόσταση; Αυτή την έχουν διασύρει χείριστα, και τα "πλήγματα" που της προκαλούν δεν είναι μόνο υπεύθυνα γιά τα θανατηφόρα νοσήματα που καταβροχθίζουν εκατομμύρια ανθρώπους, αλλά και γιά την κακοηθέστατη γενετική μας αλλοίωση που προετοιμάζεται στα "επιστημονικά" εργαστήριά "μας"! Την πρόσκαιρη "ύπνωσή" μας μέχρι την προτελευταία ημέρα του βίου μας; Ο θάνατος θα μας αφυπνίση βίαια πριν μας παραλάβει γιά να μας προβάλλη το θέαμα των παθητικών έστω ενοχών μας σε μία κατάσταση τραγικής αδυναμίας μας. Ας αφυπνιστούμε κι ας δράσουμε ενόσω ζούμε, γιά να κοιμηθούμε ήσυχοι στην αιωνιότητα μακριά από τη φρίκη των Ερινύων και από τις κατάρες και οιμωγές των παιδιών μας.
Παρόν και μέλλον μπορούν να παρομοιασθούν με δύο επικοινωνούντα δοχεία τα οποία έχουν ιδιόμορφες διηθητικές μεμβράνες στο εσωτερικό των. Ολη η φρίκη αθροίζεται και αυξάνεται στο μέλλον αν δεν είμαστε ικανοί να εξουδετερώσουμε στο παρόν την σύνθεση και διήθησή της. Οι σατανικοί αλχημιστές αποβλέπουν στο να συγκεντρώσουν τη φρίκη στο δοχείο του μέλλοντος αδιαφορώντας αν με αυτόν τον τρόπο ανατινάξουν όλο το "εργαστήριο". Πιθανόν οι ίδιοι πιστεύουν οτι θα κατορθώσουν να διαφύγουν. Αυτό δεν μας αφορά. Εκείνο που πρέπει πρωτίστως να μας απασχολή είναι οτι στο μέλλον δεν βρίσκονται μόνο τα παιδιά μας αλλά και όλοι οι κίονες και τα αετώματα της ανθρωπότητος.
Αναγκαστικά είμαστε δέσμιοι ενός μεγάλου Χρέους εξ αιτίας κυρίως της συμπεριφοράς των διεθνών σατανίδων που παίζουν με την "κεφαλή" της φύσεως και με τις ζωές μας. Ετσι, ή "παίζουμε" τις ζωές μας γιά να περισώσουμε τουλάχιστον έστω ότι είναι δυνατόν ή παραδίδουμε τις ζωές μας οπότε τις χάνουμε αμαχητί και μένουμε στο Κοσμικό υποσυνείδητο χρεωμένοι με ένα έγκλημα που μεγαλύτερο δεν πρέπει να έχη διαπραχθεί. Ειναι τρομερά δύσκολο να ενεργοποιήσης με πέντε λόγια "μελλοθάνατους", οι οποίοι και αγνοούν και δεν δείχνουν την παραμικρή διάθεση να γνωρίσουν την αιτία του επικειμένου και αργού θανάτου των. Οταν όμως γνωρίζης την αδικία και την πιθανή πρόγνωση φωνάζεις ακόμη και με ακίνητη γλώσσα μπροστά στον θάνατο. Το ερώτημα είναι κατά πόσο μπορούμε ακόμη να ενεργοποιήσουμε τις ψυχοπνευματικές διεργασίες που θα μας δώσουν την δύναμη να κάνουμε έστω αυτο. Εάν τούτο δεν είναι ένα από τα σοβαρότερα έργα και από τα βαρύτερα χρέη, τότε όλα τα έργα μας είναι γελοία και είναι γελοίο να μιλάμε γιά οποιοδήποτε χρέος απ' αυτά που είναι παραγεμισμένη η υποκριτική και παράλογη "Κοινωνία" μας. Η Ψυχή των Ελλήνων βρήκε μοναδικό διέξοδο στις περιοχές του Νού, του Λόγου, της Τέχνης. Ωραιότης, αγαθό, αρμονία. Η Ψυχή των βαρβάρων βρήκε διέξοδο στις περιοχές του ολέθρου. Ο Ελλην δεν έχει τουλάχιστον χρεωθεί με ένα τέτοιο έγκλημα. Αυτός είναι ένας επιπλέον λόγος που τον ωθεί σ' αυτή την κρισιμώτατη περίοδο να αναλάβη και πάλι την εκπλήρωση ενός πανάρχαιου χρέους. Αν δεν μπορούμε να δράσουμε σαν Ανθρωποι, ας δράσουμε σαν Ελληνες. Κι αν δεν μπορούμε να δράσουμε σαν Ελληνες, ας δράσουμε τουλάχιστον σαν Ανθρωποι. Αλλη "ζωηφόρο" επιλογή δεν έχουμε.
Η ανθρωπότητα, είτε βρίσκεται σε κάποιο "μέσο" της πορείας της, είτε στο τέλος της, δεν έχει ακόμη εκδηλωθεί και εκτονωθεί εντελώς. Εννοώ οτι οι βάρβαροι δεν εκτονώθησαν ακόμη πλήρως ούτε οι Ελληνες εκδηλώθησαν ακόμη πλήρως. Ισως είναι μία από τις περιοδικές εξάρσεις και υφέσεις.
Θέλω να πιστεύω οτι αν και είναι χειρότερες (εξάρσεις βαρβαρότητος και υφέσεις Ελληνικότητος) δεν είναι οι προθανάτιες. Τα γεγονότα και συνθήκες όμως, μας δίνουν προθανάτια μηνύματα. Παρόλα αυτά τίποτε δεν είναι αναπότρεπτο. Η θαυματουργία έπαιξε πάντα βασικό ρόλο ανάμεσα στους ανθρώπινους προγραμματισμούς. Αλλωστε είναι η ίδια η Μαία μας. Βέβαια, το να έχη η νόησις μία "διάρκεια" μερικών μόνο χιλιάδων ετών και κατά κάποιο τρόπο μονοφυλετική, μέσα στο χρόνο της δραματουργίας της Γαίας, είναι κάτι που δεν φαίνεται ούτε "λογικό" ούτε "θεϊκό". Αυτή η σκέψη με οδηγεί να υποθέσω οτι πρόκειται γιά μία σοβαρότατη κρίση, αλλά όχι γιά το Τέλος. Σε μία όμως τέτοια κρίση όλες οι δυνάμεις της ανανήψεως απαιτούνται γιά να καταστή δυνατόν να αποσοβηθή. Δυστυχώς όμως είναι πρωτοφανές το ποσοστό των υποχωρούντων, συνειδητά ή μη παθητικά ή αναγκαστικά. Η οπισθοχώρησις των ανθρώπων είναι δυσανάλογη της ανησυχητικής οπισθοχωρήσεως της φύσεως. Η φύσις όμως διαθέτει παρθένες και άγνωστες υπερδυνάμεις, οι οποίες, αν απαιτηθή, θα "καταβροχθίσουν" τον αλαζόνα ή τον οικτρά παθητικό άνθρωπο σε χρόνο ανύποπτο έστω κι αν είναι "απόμακρος". Οι μη αλαζόνες όμως και οι μη παθητικοί πως θα κατορθώσουν να βρεθούν στο επίκεντρο αυτής της τελεστίας για να προκαλέσουν την άκρως απαραίτητη Εναρμόνισιν;
Είναι γεγονός ότι από τον παράδεισο στην κόλαση μεσολαβεί ότι απο τη ζωή στο θάνατο, όπως από την κόλαση στον παράδεισο ότι από τον θάνατο στη ζωή. Το να αναλάβεις εσύ να "ιερουργής" στο ενδιάμεσο αυτών των "διαστάσεων" γιά να αποδώσης την ζωή στον παράδεισο και τον παράδεισο στην ζωή, είναι κάτι που απαιτεί ανθρώπινες δυνατότητες, αλλά υπεράνθρωπη αγάπη γιά τον Ανθρωπο και μέγιστο σεβασμό γιά το Μέγα και Ιερώτατο Μυστήριο που συντελείται στην Γαία.
Αν είμαστε βέβαιοι ότι διαθέτουμε σωστές τις δυνατότητες, αυτή την αγάπη και αυτόν τον σεβασμό, ας "αναβαπτισθούμε" στο ιερώτατο μυστήριο και ας αναλάβουμε το έργο μας.
Ξεκινώντας από την ίδια μας την ουσία, ας προσπαθήσουμε να πείσουμε τον καθένα οτι η ουσία του κάθε ανθρώπου είναι ανεκτίμητο "παράγωγο" της Ουρανουσίας και δεν θα πρέπει γιά κανένα αντάλλαγμα να αφήνεται έρμαιο σε οποιαδήποτε προπαγάνδα καταστροφής της και σε οποιαδήποτε ενέργεια ιεροσυλίας της .. 
Μανώλης Καπουσίδης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου